مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
یکی آتشی برشده تابناک
میان آب و باد از بر تیره خاک
میان آب و باد از بر تیره خاک
رازِ دل با آب گفتم تا نگوید با کسی
عاقبت وردِ زبانِ ماهیِ دریا شدم
عاقبت وردِ زبانِ ماهیِ دریا شدم
مگر مردمی خیره خوانی همی
جز این را نشانی ندانی همی
جز این را نشانی ندانی همی
یک گلِ مقصود در این بوستان
چیده نشد بی مددِ دوستان
چیده نشد بی مددِ دوستان
نشاید درنگ اندرین کار هیچ
کجا آید آسایش اندر بسیچ
کجا آید آسایش اندر بسیچ
چه رازها که نگفتیم و همچنان در دل
نهفته ماند چو گنجی که در خرابی بود
نهفته ماند چو گنجی که در خرابی بود
parsa.abadan
عضو جدید
در به در غزل فروش منم که گیتار میزنم
با هرنگاه به عکست انگار من خودمو دار می زنم
نفرین به عشق به عاشقی نفرین به بخت و سر نوشت
به اون نگاه که عشقتو تو سرنوشت من نوشت
با هرنگاه به عکست انگار من خودمو دار می زنم
نفرین به عشق به عاشقی نفرین به بخت و سر نوشت
به اون نگاه که عشقتو تو سرنوشت من نوشت
ترا تا سپه داد لهراسپ شاه
و گشتاسپ را داد تخت و کلاه
و گشتاسپ را داد تخت و کلاه
تویی که برسر خوبان کشور چو تاج
سزد اگر زهمه دلبران ستانی باج
سزد اگر زهمه دلبران ستانی باج
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها
دست ز دامن نکنیمت رها
ای وصالت آرزوی عاشقان
وی خیالت پیش روی عاشقان
وی خیالت پیش روی عاشقان
اي دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشين و خوش بزي روزي چند
زان پيش که سبزه بردمد از خاکت
ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشين و خوش بزي روزي چند
زان پيش که سبزه بردمد از خاکت
تا تو سر اندر آری صد راز سر برآری
تا تو ببر درآئی صد دل ز جان برآید
تا تو ببر درآئی صد دل ز جان برآید
تا ابد مست بیفتد چو من از ساغر عشق
می پرستی که بود بیخبر از جام الست
می پرستی که بود بیخبر از جام الست
تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها
دست ز دامن نکنیمت رها
اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پريشان و دست كوته است
ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را
در سر کار خرابات کنند ایمان را
الا اي پير فرزانه مكن عيبم ز ميخانه
كه من در ترك پيمانه دلي پيمان شكن دارم
parsa.abadan
عضو جدید
من به مردی وفانمودم واو
پشت پا زد به عشق و امیدم
هرچه دادم به او حلالش باد
غیراز آن دل که مفت بخشیدم
پشت پا زد به عشق و امیدم
هرچه دادم به او حلالش باد
غیراز آن دل که مفت بخشیدم
من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم
کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را
کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را
آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |