دنبال بهانه نباش عزیزکم
چشم که گذاشتم
برو...
و هر وقت خواستی برگرد !
من تا بینهایت شمردن را بلدم ....
قرارهاي بي قرار...
- شروع کننده موضوع smart student
- تاریخ شروع
چشم که گذاشتم
برو...
و هر وقت خواستی برگرد !
من تا بینهایت شمردن را بلدم ....
آهسته بیا چیزی هم ننویس
نظر هم نگذارهمان که بخوانی بس است
من بهبی محلی آدمهاعادت دارم
[h=2][/h]
[زِنـــدِگـﮯ دَر اَعماقِ عادَت ها
هیج فــَــرقـﮯ با مـَـرگ نـَــدارد...
تــــو مـُـــردِه اﮮ
فـَـقـَــط مـَـعناﮮ مــَــرگ را نـِمـﮯ دانـﮯ....
هیج فــَــرقـﮯ با مـَـرگ نـَــدارد...
تــــو مـُـــردِه اﮮ
فـَـقـَــط مـَـعناﮮ مــَــرگ را نـِمـﮯ دانـﮯ....
میگن قسمت نیست ، حکمته …!
من معنی قسمت و حکمت رو نمی دونم !
اما تو معنی طاقت رو می دونی !
مگه نه … ؟!
مي دانم قرارمان اين نبود...
اما
اينقدر دير کردي
که من نفس کشيدن دور از تو را ياد گرفتم!
smart student
اما
اينقدر دير کردي
که من نفس کشيدن دور از تو را ياد گرفتم!
smart student
روزي خواهم
رفت در دورترين
نقطه آشيانه خواهم ساخت به دور از
چشم عقابان تيز پرواز ..
بي بهانه خواهم رفت بي بهانه
مهرباني خواهم کرد با گل ها، با درختان ...
دگر از باد نخواهم ترسيد و از آن هاي هوي کريهش آري؛
من نيز چون #نسيم بي بهانه شاخه هاي
بيد را در آغوش خواهم کشيد...
من امروز به طور عجيبي تشکر ندارم...
"غُصّـــه نخــــور! حتّــی اگــــــر همــه ی عـروسـک هـا
از خـواب بیـــــدار شـونــــــــد،
مجسمــــه هـا
بـا صـــــدای بلنـــــد فکـــر کننــــد
و دیـوانـگان شفـــــــا بگیـرنـــــد،
مـن بــــاز خـودم هستـــــم
و بــــاز...
شیفتــــه ی تــــواَم"
يه احساسي به تو دارم يه حس تازه و مبهم
يه جوري توي دنيامي که تنها با تو خوشحالم
…
يه احساسي به تو دارم شبيه شوق و بيخوابي
تو چشمات طرح خورشيده تو اين شبهاي مردابي
…
تا دستاي تو راهي نيست دارم از گريه کم ميشم
تو مرز بين من با تو دارم شکل خودم ميشم
…
مث گلهاي بي گلدون هنوزم مات باروني
تو از دلتنگي دريا توي توفان چي مي دوني؟
…
نمي دونم کجا بودم که روياهامو گم کردم
که مي سوزم که مي ميرم اگر که از تو برگردم
…
خودم بودم که مي خواستم همه دنياي من باشي
ببين غرق توام اما هنوز مي ترسي تنها شي
…
يه احساسي به تو دارم يه جوري از تو سرشارم
يه کم اين حسّو باور کن که بي وقفه دوست دارم
…
يه احساسي به تو دارم شبيه عشق و دل بستن
تو هم مثل مني اما يه کم عاشق تري از من
يه جوري توي دنيامي که تنها با تو خوشحالم
…
يه احساسي به تو دارم شبيه شوق و بيخوابي
تو چشمات طرح خورشيده تو اين شبهاي مردابي
…
تا دستاي تو راهي نيست دارم از گريه کم ميشم
تو مرز بين من با تو دارم شکل خودم ميشم
…
مث گلهاي بي گلدون هنوزم مات باروني
تو از دلتنگي دريا توي توفان چي مي دوني؟
…
نمي دونم کجا بودم که روياهامو گم کردم
که مي سوزم که مي ميرم اگر که از تو برگردم
…
خودم بودم که مي خواستم همه دنياي من باشي
ببين غرق توام اما هنوز مي ترسي تنها شي
…
يه احساسي به تو دارم يه جوري از تو سرشارم
يه کم اين حسّو باور کن که بي وقفه دوست دارم
…
يه احساسي به تو دارم شبيه عشق و دل بستن
تو هم مثل مني اما يه کم عاشق تري از من
من امروز به طور عجيبي تشکر ندارم...
"غُصّـــه نخــــور! حتّــی اگــــــر همــه ی عـروسـک هـا
از خـواب بیـــــدار شـونــــــــد،
مجسمــــه هـا
بـا صـــــدای بلنـــــد فکـــر کننــــد
و دیـوانـگان شفـــــــا بگیـرنـــــد،
مـن بــــاز خـودم هستـــــم
و بــــاز...
شیفتــــه ی تــــواَم"
هر روز برایت نامه می نویسم
و تــــــــــو
همه را " برگشت "می زنی
سپاسگزارم،
هیچ کس تا به حال این همه نامه برایم نفرستاده بود ...
و تــــــــــو
همه را " برگشت "می زنی
سپاسگزارم،
هیچ کس تا به حال این همه نامه برایم نفرستاده بود ...
مگـــــر خـــودت نگفتـی خـــداحـــافـــظ؟
پس چــــرا وقتــی گفــتم"بــه ســلامت" نــگاهت تــلخ شد؟
بـــرو به ســلامت
دیگــر هــم ســـراغـــم را نگیـــر!
خستــه تـــر از آنـــم کـــه بر ســــر راهت بنشینم
و دلیل رفتنت را جــــویـــا شـــوم...
نه مغروم.. نه بی احساس!
فقط خسته ام..
خسته از اعتمادی بیجا…
خسته از عشق های مثلثی
خسته از ادم هایی که دوستت دارم،عزیزم،... تکه کلامشان شده
خسته از عشق های یکطرفه
از این دنیایه دو پهلو
برای همین قفلی محکم بر دل زده ام
تا اشکهایم رسوایم نکنند
به سلامتی اون حس هایی که نمیشه به اشتراک گذاشتشون
.
.
.
.
مگر با خدا …
فقط خسته ام..
خسته از اعتمادی بیجا…
خسته از عشق های مثلثی
خسته از ادم هایی که دوستت دارم،عزیزم،... تکه کلامشان شده
خسته از عشق های یکطرفه
از این دنیایه دو پهلو
برای همین قفلی محکم بر دل زده ام
تا اشکهایم رسوایم نکنند
به سلامتی اون حس هایی که نمیشه به اشتراک گذاشتشون
.
.
.
.
مگر با خدا …
قرار میگذاریم
با خدا
اصلا خدا بیا من و تو قرار بگذاریم
هر که ناامید شد از رحمتت
بر او نشان دهیم
طبیعت را
نشان دهیم خودش در ایینه را
شاید باور کند حضورت را
اگر هم باور نکرد
خودت کاری بکن که باور کند
اخر توانمندی من کم هست
اصلا راستی خودم چه کنم
وقتی ناامید میشوم
خودت یه کاری بکن دیگر خدا
a.m
با خدا
اصلا خدا بیا من و تو قرار بگذاریم
هر که ناامید شد از رحمتت
بر او نشان دهیم
طبیعت را
نشان دهیم خودش در ایینه را
شاید باور کند حضورت را
اگر هم باور نکرد
خودت کاری بکن که باور کند
اخر توانمندی من کم هست
اصلا راستی خودم چه کنم
وقتی ناامید میشوم
خودت یه کاری بکن دیگر خدا
a.m
معـــامله مـــا کمـــي بــا بي انصافـــي بـــود...!
من به خاطره عــــــشقت بهت تـــنمـــو دادم..
تو به خاطره تنـــم بهـــم عـــشقتـــو دادي،
هـــر دو بـــه خواستمـــون رسيـــديم
حـالا مــن موندمـــ و تنـــــي بدونه عـــشق..!!
اين ِ شروعه يـــه هـــرزگــي و پــــايـــان داستـــان امــــروزمـــون ...
من به خاطره عــــــشقت بهت تـــنمـــو دادم..
تو به خاطره تنـــم بهـــم عـــشقتـــو دادي،
هـــر دو بـــه خواستمـــون رسيـــديم
حـالا مــن موندمـــ و تنـــــي بدونه عـــشق..!!
اين ِ شروعه يـــه هـــرزگــي و پــــايـــان داستـــان امــــروزمـــون ...
"هنوز در خواب های من دختر مسافریست که کفش هایش را زیر بید مجنون کنار جاده گم می کند .
هنوز درخواب های من دختر ترسانیست که فانوس به دست در سیاهی کوچه به دنبال رد پایی آشنا از خودش می گردد .
هنوز درخواب های من دختر چشم به راهیست که ، که لب پنجره می نشیند و فال حافظ می گیرد .
هنوز درخواب های من دختر بی حواسیست که نمی داند قرار است برود یا بماند .
هنوز درخواب های من دختر طلسم شده ایست که هرشب گل سرخش را نوازش می کند
تا مبادا اندوه خاک سپاریه گل برگ های پژمرده زود تر از قرار معمول هردوشان را به خواب ابدی فرو ببرد .
همیشه و هنوز درخواب های من دختر بی تابی شبیه من است که از خاطراتش ابر می سازد و بر آتش دلِ تنگش می باراند .
من به رویا بودن محکومم . رنگ آدمی زادی نخواهم گرفت . "
هنوز درخواب های من دختر ترسانیست که فانوس به دست در سیاهی کوچه به دنبال رد پایی آشنا از خودش می گردد .
هنوز درخواب های من دختر چشم به راهیست که ، که لب پنجره می نشیند و فال حافظ می گیرد .
هنوز درخواب های من دختر بی حواسیست که نمی داند قرار است برود یا بماند .
هنوز درخواب های من دختر طلسم شده ایست که هرشب گل سرخش را نوازش می کند
تا مبادا اندوه خاک سپاریه گل برگ های پژمرده زود تر از قرار معمول هردوشان را به خواب ابدی فرو ببرد .
همیشه و هنوز درخواب های من دختر بی تابی شبیه من است که از خاطراتش ابر می سازد و بر آتش دلِ تنگش می باراند .
من به رویا بودن محکومم . رنگ آدمی زادی نخواهم گرفت . "