شعری که نام فروغ فرخزاد را از لیست کتاب شاعران معاصر حذف کرد

[fire dragon]

[FONT=tahoma, new york, times, serif]بر روی ما نگاه خدا خنده می زند
هر چند ره به ساحل لطفش نبرده ایم
زیرا چو زاهدان سیه كار خرقه پوش
پنهان ز دیدگان خدا می نخورده ایم
[/FONT]​

​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود
بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا.
نام خدا نبردن از آن به كه زیر لب[/FONT]​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]بهر فریب خلق بگوئی خدا خدا[/FONT]
​

​

ما را چه غم كه شیخ شبی در میان جمع
بر رویمان ببست به شادی در بهشت
او می گشاید … او كه به لطف و صفای خویش
گوئی كه خاك طینت ما را ز غم سرشت.
​

توفان طعنه، خنده ی ما را ز لب نشست
كوهیم و در میانه ی دریا نشسته ایم.
چون سینه جای گوهر یكتای راستیست
زین رو بموج حادثه تنها نشسته ایم.​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]مائیم … ما كه طعنه زاهد شنیده ایم
مائیم … ما كه جامه تقوی دریده ایم؛[/FONT]

​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]زیرا درون جامه بجز پیكر فریب
زین هادیان راه حقیقت، ندیده ایم!
[/FONT]​

آن آتشی كه در دل ما شعله می كشید
گر در میان دامن شیخ اوفتاده بود؛
دیگر بما كه سوخته ایم از شرار عشق
نام گناهكاره رسوا! نداده بود.

​

بگذار تا به طعنه بگویند مردمان
در گوش هم حكایت عشق مدام! ما
[FONT=tahoma, new york, times, serif]“هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است در جریده عالم دوام ما”
[/FONT]​

فروغ فرخزاد

 

[ooraman]

بزرگ بود و از اهالیه امروز بود.....


.
.
.
.
.
کی تو دنیا واسه حرف اون ... که این تصمیم و گرفته تره خورد میکنه اخه....

 

[شیر فرهاد]

اشعار بگوری برری را هم از کتاب دبستان برره حذف وکردند.
مردم وویگولزنجگ،به سردار خان،انتقاد وکرده!!

 

[ooraman]

اشعار بگوری برری را هم از کتاب دبستان برره حذف وکردند.
مردم وویگولزنجگ،به سردار خان،انتقاد وکرده!!

نابغه پاسخگویی

 

[موژی]

​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]زیرا درون جامه بجز پیكر فریب[/FONT]

[FONT=tahoma, new york, times, serif]زین هادیان راه حقیقت، ندیده ایم![/FONT]​

فروغ فقط حقیقت رو نوشت...حقیقت نیز تلخ است...

 

[rahajo0on]

من زندگینامشو خوندم با بعضی از شعراش

من که دوسش می دارم

 

[NEGARi2]

mersssssssssi

 

[مهندس شکوفه]

ار آینه بپرس نام نجات دهنده ات را
آیا زمین که زیر پای تو می لرزد تنهاتر از تو نیست؟
پیغمبران رسالت ویرانی را به قرن ما آوردند؟
این انفجارهای پیاپی و ابرهای مسموم
آیا طنین آیه های مقدس هستند؟
ای دوست ای برادر ای همخون
وقتی به ماه رسیدی تاریخ قتل عام گل ها را بنویس
...................................
فروغ فرخزاد شاعر معاصر

 

[fire dragon]

 

[SHRP]

واسه ما كه چيزي عوض نشده و نخواهد شد
هر كي حذف كرده واسه خودش حذف كرده!

 

[#parisa#]

[FONT=tahoma, new york, times, serif]
[/FONT]​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود
بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا.
نام خدا نبردن از آن به كه زیر لب[/FONT]​

[FONT=tahoma, new york, times, serif]بهر فریب خلق بگوئی خدا خدا[/FONT]
​

همه اش یه طرف این دو بیت یه طرف دیگه.
مرسییی

 

[R@mtin.eng]

خدا بیامرزدش قبل از انقلاب مرد ولی انگار از آینده خبر داشته بود...

 

[kajal4]

خدا بیامرزدش قبل از انقلاب مرد ولی انگار از آینده خبر داشته بود...

البته تاریخ روایت تکرار هاست...

 

[faranak123susmar]

خیلی ماه بووووود

 

[ssara2025]

اگه قبل از انقلاب فوت کرده !!!!
پس این دلیل درستی برای حذف از کتاب شاعران معاصر نمی تونه باشه

 

[rm_arch]

سپیده عشق
آسمان همچو صفحه ی دل من
روشن از جلوه های مهتابست
امشب از خواب خوش گریزانم
که خیال تو خوشتر از خوابست
خیره بر سایه های وحشی بید
می خزم در سکوت بستر خویش
باز دنبال نغمه ای دلخواه
می نهم سر بروی دفتر خویش
تن صدها ترانه می رقصد
در بلور ظریف آوایم
لذتی ناشناس و رؤیا رنگ
می دود همچو خون به رگ هایم
آه … گویی ز دخمه دل من
روح شبگرد مه گذر کرده
یا نسیمی در این ره متروک
دامن از عطر یاس تر کرده
بر لبم شعله های بوسه ی تو
می شکوفد چو لاله گرم نیاز
در خیالم ستاره ای پر نور
می درخشد میان هاله ی راز
ناشناسی درون سینه ی من
پنجه بر چنگ و رود می ساید
همره نغمه های موزونش
گوئیا بوی عود می آید
آه … باور نمی کنم که مرا
با تو پیوستنی چنین باشد
نگه آن دو چشم شورافکن
سوی من گرم و دلنشین باشد
بی گمان زان جهان رؤیایی
زهره بر من فکنده دیده ی عشق
می نویسم به روی دفتر خویش
« جاودان باشی ، ای سپیده عشق» (فروغ فرخزاد)

 

[rm_arch]

نمی دانم چه می خواهم خدايا ، به دنبال چه می گردم شب و روز

چه می جويد نگاه خسته من ، چرا افسرده است اين قلب پرسوز

ز جمع آشنايان می گريزم ، به كنجی می خزم آرام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تيرگيها ، به بيمار دل خود می دهم گوش

گريزانم از اين مردم كه با من، به ظاهر همدم و يكرنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت ، به دامانم دو صد پيرايه بستند

از اين مردم كه تا شعرم شنيدند ، برويم چون گلی خوشبو شكفتند

ولی آن دم كه در خلوت نشستند ، مرا ديوانه ای بدنام گفتند

دل من ای دل ديوانه من ، كه می سوزی از اين بيگانگی ها

مكن ديگر ز دست غير فرياد ، خدا را بس كن اين ديوانگی ها

از فروغ فرخ زاد

 

[rm_arch]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه ساکت

[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه متروک[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه چون کوچه های کهنه غم انگیز[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه اندیشه های تنبل بیمار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه خمیازه های موذی کشدار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه بی انتظار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جمعه تسلیم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی خالی [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی دلگیر[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی در بسته بر هجوم جوانی[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی تاریکی و تصور خورشید[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی تنهایی و تفال و تردید[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خانه ی پرده؛ کتاب؛گنجه؛تصاویر[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آه؛چه آرام و پرغرور گذر داشت[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]زندگی من چو جویبار غریبی[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در دل این جمعه های ساکت متروک[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در دل این خانه های خالی دل گیر[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آه؛چه آرام و پر غرور گذر داشت.....[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] فروغ فرخزاد[/FONT]

 

[rm_arch]

رفتم ,مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

راهی به جز گریز برایم نمانده بود ​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]این عشق آتشین پر درد بی امید [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در وادی گناه و جنونم کشانده بود [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]رفتم که داغ بوسه ی پر حسرت تو را [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]با اشک های دیده زلب شستشو دهم [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]رفتم که ناتمام بمانم در این سرود [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]رفتم که با نگفته به خود آبرو دهم [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دیگر سراغ شعله آتش ز من مگیر [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]میخواستم که شعله شوم سرکشی کنم [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]((فروغ))[/FONT]​

 

[soutedelan]

از تو دلمون که حذف نمی شه!!!!!!!

 

[مهندس شکوفه]

اي شب از روياي تو رنگين شده
سينه از عطر توام سنگين شده
اي به روي چشم من گسترده خويش
شاديم بخشنده از اندوه خويش
همچو باراني كه شويد جسم خاك
هستيم زآلودگي ها كرده پاك
اي تپش هاي تن سوزان من
آتشي در سايه مژگان من
اي زگندم زارها سرشاتر
اي ززرين شاخه ها پربارتر
اي بگشوده بر خورشيدها
در هجوم ظلمت ترديدها
با توام ديگر زدردي بيم نيست
هست اگر، جز درد خوشبختيم نيست
اي دل تنم من و اين بار نور؟
هاي هوي زندگي در قعر گور؟
اي دو چشمانت چمنزاران من
داغ چشمت خورده بر چشمان من
پيش از اينت گر كه در خود داشتم
هر كسي را تو نمي انگاشتم
درد تاريكي ست درد خواستن
رفتن و بيهوده خود را كاستن
سرنهادن برسينه دل سينه ها
سينه آلودن به چرك كينه ها
در نوازش، نيش ماران يافتن
زهر در لبخند ياران بافتن
زر نهادن در كف طرارها
گم شدن در پهنه بازارها
آه، اي با جان من آميخته
اي مرا از گور من انگيخته
چون ستاره، با دو بال زرشان
آمده از دور دست آسمانها
از تو تنها بيم خاموشي گرفت
پيكرم بوي هم آغوشي گرفت
جوي خشك سينه ام را آب تو
بستر رگهام را سيلاب تو
در جهاني اينچنين سرد و سياه
با قدم هايت هدم هايم به راه
......................
فروغ