رفتن...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
"داشتم از این شهر می رفتم
صدایم کردی
جا ماندم
از کشتی ای که رفت و غرق شد
البته
این فقط می تواند یک قصه باشد
در این شهر دود و آهن
دریا کجا بود
که من بخواهم سوار کشتی شوم و
تو صدایم کنی
فقط می خواهم بگویم
تو نجاتم دادی
تا اسیرم کنی"
رسول یونان
صدایم کردی
جا ماندم
از کشتی ای که رفت و غرق شد
البته
این فقط می تواند یک قصه باشد
در این شهر دود و آهن
دریا کجا بود
که من بخواهم سوار کشتی شوم و
تو صدایم کنی
فقط می خواهم بگویم
تو نجاتم دادی
تا اسیرم کنی"
رسول یونان
سالها رفت و هنوز
یک نفر نیست بپرسد از من
که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟
صبح تا نیمه ی شب منتظری
همه جا می نگری
گاه با ماه سخن می گویی
گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی
راستی گمشده ات کیست؟
کجاست؟
صدفی در دریا است؟
نوری از روزنه فرداهاست
یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟
یک نفر نیست بپرسد از من
که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟
صبح تا نیمه ی شب منتظری
همه جا می نگری
گاه با ماه سخن می گویی
گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی
راستی گمشده ات کیست؟
کجاست؟
صدفی در دریا است؟
نوری از روزنه فرداهاست
یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟
بـــــــی خیــــــالت که میشــــــــــــوم ، در کوچــــــــــــه های علـــــــــــــی چـــــــــــــــــپ دنبــــــــــــــــال دلـــــــــــــم می گــــــــــــــــردم !
اَشـک هـایـم زیـادی شــور شـُـده اَنــد
.
.
مـگـر چــِـقــَـدر نــَمـَک بـَر زَخمـَم
پـاشـیـدی و رَفــتــــی
.
.
کــــه اِضـافـه اَش اَز چـشمـانـَم مــیـریــزد..!
.
.
مـگـر چــِـقــَـدر نــَمـَک بـَر زَخمـَم
پـاشـیـدی و رَفــتــــی
.
.
کــــه اِضـافـه اَش اَز چـشمـانـَم مــیـریــزد..!
ما که رفتیم ولی یادت باشه دیوونه بودیم
واسه تو یه عمر اسیر تو کنج میخونه بودیم
ماکه رفتیم ولی خوب موندی سر قول و قرار
خوب رها کردی دسامو توی اول بهار
ماکه رفتیم ولی مزد دستای ما این نبود
دل ما لایق اینکه بندازیش زمین نبود
ما که رفتیم ولی چشم تو عجب نگاهی داشت
جمله های پر عشق تو چه وعده هایی داشت
ماکه رفتیم ولیکن قدرتو دونسته بودیم
بیشترم خواسته بودیم ولی نتونسته بودیم
ماکه رفتیم توبرو دنبال طالع خودت
ببینم سال دیگه کی میاد تولدت ؟
ماکه رفتیم دل ندیم دیگه به عشق کاغذی
لاقل میومدی پیشم واسه خدافظی!
واسه تو یه عمر اسیر تو کنج میخونه بودیم
ماکه رفتیم ولی خوب موندی سر قول و قرار
خوب رها کردی دسامو توی اول بهار
ماکه رفتیم ولی مزد دستای ما این نبود
دل ما لایق اینکه بندازیش زمین نبود
ما که رفتیم ولی چشم تو عجب نگاهی داشت
جمله های پر عشق تو چه وعده هایی داشت
ماکه رفتیم ولیکن قدرتو دونسته بودیم
بیشترم خواسته بودیم ولی نتونسته بودیم
ماکه رفتیم توبرو دنبال طالع خودت
ببینم سال دیگه کی میاد تولدت ؟
ماکه رفتیم دل ندیم دیگه به عشق کاغذی
لاقل میومدی پیشم واسه خدافظی!
پیاده می روم... تمام جاده هایی که به تو ختم می شوند... وقتی آسمان بوی باران نمی دهد؛ چشمانم را ابری می کنم بر پوشش آسمانت ... و آنچنان می گریم که تا آخر پاییز باران ببارد! تنها...! به من بگو که کجای جاده در انتظارم نشسته ای...؟!!
همیشه دوست دارم به شیوه خودم جفت واژه ها ر ا بخوانم...
مثلا
امیدی که در "رفت و آمد" هست را به اضطراب "آمد و رفت"ارجح می دانم!
ولی بین خودمان بماند که در مورد تو به تک واژه ماندن امیدوارترم...
شبی که رفتی و شد بی تو در به در چشمم
هزار کوچه تمنا نشست در چشمم
تو در نگاه افق گم شدی و فهمیدم
نمی رسد به تماشای تو دگر چشمم
نمی شود به تو احساس خشک و خالی داشت
سرود نام تو را با صدای تر چشمم
به یاد گوشه ی چشمت پرید و پرپر زد
به گوشه ی قفس ٫ ای گوشه ی جگر چشمم
و سیب سرخ دلت فسمت رقیبان شد
نچید میوه از این اشک بی ثمر چشمم
بیا و بر لب چشمان خویش مستم کن
که ساغری به سلامت کشد به سر چشمم
خبر از آمدنت آمد و ترانه شدم
خدا کند نزند باز بدنظر چشمم
چرا به ناله ببندم غزل غزل خود را
منی که بالب فریاد چشم در چشمم
هزار کوچه تمنا نشست در چشمم
تو در نگاه افق گم شدی و فهمیدم
نمی رسد به تماشای تو دگر چشمم
نمی شود به تو احساس خشک و خالی داشت
سرود نام تو را با صدای تر چشمم
به یاد گوشه ی چشمت پرید و پرپر زد
به گوشه ی قفس ٫ ای گوشه ی جگر چشمم
و سیب سرخ دلت فسمت رقیبان شد
نچید میوه از این اشک بی ثمر چشمم
بیا و بر لب چشمان خویش مستم کن
که ساغری به سلامت کشد به سر چشمم
خبر از آمدنت آمد و ترانه شدم
خدا کند نزند باز بدنظر چشمم
چرا به ناله ببندم غزل غزل خود را
منی که بالب فریاد چشم در چشمم
پابند کفشهای سیاه سفر نشو
یا دست کم بخاطر من دیرتر برو
دارم نگاه می کنم و حرص می خورم
امشب قشنگ تر شده ای - بیشتر نشو
کاری نکن که بشکنی امـ...ا شکسته ای
حالا شکستنی ترم از شاخه های مو
موضوع را عوض بکنیم از خودت بگو -
به به مبارک است :دل خوش - لباس نو
دارند سور وسات عروسی می آورند
از کوچه های سرد به آغوش گرم تو
...
هی پا به پا نکن که بگویم سفر به خیر
مجبور که نیستی بمانی ...
ولی نرو
مهدی فرجی
یا دست کم بخاطر من دیرتر برو
دارم نگاه می کنم و حرص می خورم
امشب قشنگ تر شده ای - بیشتر نشو
کاری نکن که بشکنی امـ...ا شکسته ای
حالا شکستنی ترم از شاخه های مو
موضوع را عوض بکنیم از خودت بگو -
به به مبارک است :دل خوش - لباس نو
دارند سور وسات عروسی می آورند
از کوچه های سرد به آغوش گرم تو
...
هی پا به پا نکن که بگویم سفر به خیر
مجبور که نیستی بمانی ...
ولی نرو
مهدی فرجی
دهان که به سخن باز کرد
بوی رفتن را احساس کردم !
و من چه کودکانه فکر می کردم
با آدامس نعنایی...
می شود سرنوشت را تغییر داد !!!
میلاد تهرانی
بوی رفتن را احساس کردم !
و من چه کودکانه فکر می کردم
با آدامس نعنایی...
می شود سرنوشت را تغییر داد !!!
میلاد تهرانی
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122