رفتن...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
هرگز
دلم نخواست بگویم:
هرگز
مرگ از طنین هرگز
می زاید
اما همیشه
از ریشه ی همیشه می آید
رفتن
همیشه رفتن
حتی همیشه در نرسیدن
رفتن!
دلم نخواست بگویم:
هرگز
مرگ از طنین هرگز
می زاید
اما همیشه
از ریشه ی همیشه می آید
رفتن
همیشه رفتن
حتی همیشه در نرسیدن
رفتن!
خواب دیدم غریبه ای کودکی را زیر کرد رفتنت خواب مرا تعبیر کرد
وقتــﮯ میـروﮮ
פـواωـت بـــاشـב حتماً פֿـבانگـﮬـבار بـگـویـﮯ!
تـا פֿـבا פـواسش را بیشتــر بـﮧ مـטּ بـבهـב؛
آפֿـر میـבانـﮯ
פֿـבا بـﮧ هـواﮮ تو مرا رهـا ڪـرבه است ..!
פـواωـت بـــاشـב حتماً פֿـבانگـﮬـבار بـگـویـﮯ!
تـا פֿـבا פـواسش را بیشتــر بـﮧ مـטּ بـבهـב؛
آפֿـر میـבانـﮯ
פֿـבا بـﮧ هـواﮮ تو مرا رهـا ڪـرבه است ..!
باز شب ماند و من و این عطش خانگی ام
باز هم یاد تـــــــو ماند و من و دیوانگی ام
اشک در دامنم آویخت کـــــه دریا باشم
مثل چشم تو پر از شوق تماشا باشم
باز هم یاد تـــــــو ماند و من و دیوانگی ام
اشک در دامنم آویخت کـــــه دریا باشم
مثل چشم تو پر از شوق تماشا باشم
میشود بی حرف رفت
بی انکه
کلامی گفت
اما
درد میکشی
وقتی که نمیخواهی بروی
ولی با رفتاری میفهمی
او دیگر نمیخواهد
کنارش باشی
میروی تا حضورت موجب
غم و اندوهش نشود
در حالی که
نبودنهایش
تو را از پا در میاورد
ولی همینکه
حس کنی
شاد
هست انگاهر تمام دنیایت را شاد میبینی
وقتی غمگین تمام دنیایت غمگین
اخر تنها
او دنیایت هستو دیگر کسی نمیتواند بشود دنیایت
بی انکه
کلامی گفت
اما
درد میکشی
وقتی که نمیخواهی بروی
ولی با رفتاری میفهمی
او دیگر نمیخواهد
کنارش باشی
میروی تا حضورت موجب
غم و اندوهش نشود
در حالی که
نبودنهایش
تو را از پا در میاورد
ولی همینکه
حس کنی
شاد
هست انگاهر تمام دنیایت را شاد میبینی
وقتی غمگین تمام دنیایت غمگین
اخر تنها
او دنیایت هستو دیگر کسی نمیتواند بشود دنیایت
از بـیداری لذت میبـرم . . .
از سـردرد لذت میبـرم . . .
از خـوردن قرصهای رنـگـارنگ لذت میبـرم . . .
از مـشـکی پـوشــیـدن لذت می بـرم . . .
از تـنـهـایـی ِ بـی انـتـهـایـم لذت میبـرم . . .
از پـرواز توی خیالم با تـــو لذت می بـرم . . .
از تک تک کامهایی که از ســیگـار میگـیـرم لذت مـیبـرم . . .
و همین برای انـتـقـام گرفتن از زنـدگی کافیست !!
از سـردرد لذت میبـرم . . .
از خـوردن قرصهای رنـگـارنگ لذت میبـرم . . .
از مـشـکی پـوشــیـدن لذت می بـرم . . .
از تـنـهـایـی ِ بـی انـتـهـایـم لذت میبـرم . . .
از پـرواز توی خیالم با تـــو لذت می بـرم . . .
از تک تک کامهایی که از ســیگـار میگـیـرم لذت مـیبـرم . . .
و همین برای انـتـقـام گرفتن از زنـدگی کافیست !!
Melina666
عضو جدید
[FONT="] آدامسـمُ با اون همـه [/FONT][FONT="]"[/FONT][FONT="]شیـک[/FONT][FONT="]" [/FONT][FONT="]بودنش، بعدِ نیم ساعت[/FONT][FONT="][/FONT]
[FONT="]زیـرِ کفشـم لـه می کنـم، تـو کـه جای خود داری [/FONT][FONT="]!!
برو به درک
[/FONT][FONT="][/FONT]
برو به درک
[/FONT][FONT="][/FONT]
گاهی
بعضیها
با رفتنشون
تمامیتت تو را هم با خودشان میبرند
تنها
در این لحظات میتوانی
اهسته
و ارام
سکوت کنی
و یک تمامیت جدید
برای خویش بسازی
و ان تمامیت قبلی را
به همانی که
رفت بدهی با خود ببرد
اخر اگر هم برگردانند
دیگر همه چیزت عوض شده
و نمیتوانی ادامه دهی
با تمامیت سابقت
بعضیها
با رفتنشون
تمامیتت تو را هم با خودشان میبرند
تنها
در این لحظات میتوانی
اهسته
و ارام
سکوت کنی
و یک تمامیت جدید
برای خویش بسازی
و ان تمامیت قبلی را
به همانی که
رفت بدهی با خود ببرد
اخر اگر هم برگردانند
دیگر همه چیزت عوض شده
و نمیتوانی ادامه دهی
با تمامیت سابقت
m.asn
عضو جدید
پشتش سنگين بود و جاده‌های دنيا طولانی .
میدانست كه هميشه جز اندكی از بسيار را نخواهد رفت.
آهسته آهسته میخزيد ،
دشوار و كُند ،
و دورها هميشه دور بود.
سنگ‌پشت تقديرش را دوست نمیداشت و آن را چون اجباری بر دوش میكشيد.
پرنده‌ای در آسمان پر زد ، سبك !
و سنگ‌پشت رو به خدا كرد و گفت:
اين عدل نيست ،
اين عدل نيست...
كاش پُشتم را اين همه سنگين نمیكردی
من هيچ‌گاه نمیرسم.
هيچ‌گاه .
و در لاك سنگی خود خزيد ،
به نيت نااميدی.
خدا سنگ‌پشت را از روی زمين بلند كرد.
زمين را نشانش داد .
كُره‌ای كوچك بود.
و گفت :
نگاه كن ،
ابتدا و انتها ندارد .
هيچ كس نمیرسد.
چون ،
رسيدنی در كار نيست ، فقط رفتن است !
حتی اگر اندكی .
و هر بار كه میروی ،
رسيده‌ای.
تو با هر قدم که بر می داری ، اراده مرا در زمین جاری می سازی !
همه قصه همین است.
و باور كن آنچه بر دوش توست ،
تنها لاكی سنگی نيست،
تو پاره‌ای از هستی را بر دوش میكشی ؛
پاره‌ای از مرا .
خدا سنگ‌پشت را بر زمين گذاشت.
ديگر نه بارش چندان سنگين بود و نه راهها چندان دور.
سنگ‌پشت به راه افتاد و گفت:
رفتن ،
حتی اگر اندكی ؛
و پاره‌ای از (او) را با عشق بر دوش كشيد.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122