رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
Elham.mir
عضو جدید
گاهی آرزو میکنم
یک روز که روی نیمکت پارک نشسته ام
وطبق معمول ،
صفحه حوادث را ورق می‌زنم
#
غریبه ای بیاید
بنشید کنارم
دستانش را بگذارد زیر چانه اش
و زل بزند در چشمانم
بگویم ، می‌دانی غریبه ؟
می‌دانی این روزها چه بر سرم آمده ؟
- اصلا بگذار همه اش را برایت تعریف کنم ...
#
دردهایم که تمام شد
لبخند کوچکی بزند
بلند شود ، و کاغذی را از جیبش بیرون بکشد
بگوید ،
این آدرس را می‌شناسید ؟
لبخند بزنم ،
بگویم بله ، قدری جلوتر !
با عجله دور شود ...
#
و
من که سبک تر از تمام بادبادک های دنیا شده ام
روزنامه را ورق زده
و دنبال شعری عاشقانه بگردم
...................................................................................
یک روز که روی نیمکت پارک نشسته ام
وطبق معمول ،
صفحه حوادث را ورق می‌زنم
#
غریبه ای بیاید
بنشید کنارم
دستانش را بگذارد زیر چانه اش
و زل بزند در چشمانم
بگویم ، می‌دانی غریبه ؟
می‌دانی این روزها چه بر سرم آمده ؟
- اصلا بگذار همه اش را برایت تعریف کنم ...
#
دردهایم که تمام شد
لبخند کوچکی بزند
بلند شود ، و کاغذی را از جیبش بیرون بکشد
بگوید ،
این آدرس را می‌شناسید ؟
لبخند بزنم ،
بگویم بله ، قدری جلوتر !
با عجله دور شود ...
#
و
من که سبک تر از تمام بادبادک های دنیا شده ام
روزنامه را ورق زده
و دنبال شعری عاشقانه بگردم
...................................................................................
چه دلتنگم در اين غوغا
چه دلتنگم در اين فريادچه بيهوده غمگينم
صداي انفجاري از دور مي آيد
صداي سهمگين درد يك مرد
صداي غرش طوفان
و اين غوغا ...
و اين تشويش بيهوده
و قلبم مملو از درد است
و دوري...
شبچراغ درد هاي من
دلم تنگ است
پس فرياد بايد كرد
درد دوري را از فراق تو
دلم تنگ يك لحظه با تو بودن
كاش باز گردد
كاش با هم همنوا باشيم و با هم همنفس گرديم
كاش اين كاشكي را سرنوشتي بود
كاشكي گرمي دستت به من ميداد زندگي را
و شيرين مي شد از شهدت تمام هستيم ،آينده ام
و تو شيرين تر از هر آرزويي
عسل فام و عسل رنگي
ولي در قلب من محفوظ محفوظي
چه دلتنگم در اين فريادچه بيهوده غمگينم
صداي انفجاري از دور مي آيد
صداي سهمگين درد يك مرد
صداي غرش طوفان
و اين غوغا ...
و اين تشويش بيهوده
و قلبم مملو از درد است
و دوري...
شبچراغ درد هاي من
دلم تنگ است
پس فرياد بايد كرد
درد دوري را از فراق تو
دلم تنگ يك لحظه با تو بودن
كاش باز گردد
كاش با هم همنوا باشيم و با هم همنفس گرديم
كاش اين كاشكي را سرنوشتي بود
كاشكي گرمي دستت به من ميداد زندگي را
و شيرين مي شد از شهدت تمام هستيم ،آينده ام
و تو شيرين تر از هر آرزويي
عسل فام و عسل رنگي
ولي در قلب من محفوظ محفوظي
گاه يک لبخند آنقدر عميق ميشود که گريه ميکنم
گاه يک نغمه آن قدر دست نيافتني است که با آن زندگي ميکنم
گاه يک نگاه آن چنان سنگين است که چشمانم رهايش نميکنند
گاه يک عشق آن قدر ماندگار است که فراموشش نميکنم
گاه يک نغمه آن قدر دست نيافتني است که با آن زندگي ميکنم
گاه يک نگاه آن چنان سنگين است که چشمانم رهايش نميکنند
گاه يک عشق آن قدر ماندگار است که فراموشش نميکنم
این روزهــــا خیلـــــــــی چـــــیزهـــــــا دستــــــ مــــن نیسـتـــــــــــ
مثــــــــلا دستــــــــــــــهــایتـــــــــ
به فکر نوازش دستهای منی
بی آنکه بدانی این دلم است که تنها مانده
دستهایم دوتایند!
به یمن حضور تو انگشتانم رقص قلم را آموخت !
دستانم با قلم آشتی کردند
و اکنون زمانی که قلم را بر دست می گیرم کلمات را می شکنم .
اما تو هنوز نیستی ...
تو غرق در زمستانی شدی که من در آن متولد شدم ... گرم شدم و آرام گرفتم ...
من مقصرم که نتوانستم خود را در زمستان بگنجانم ... از آن گذشتم ...
و تو و خاطراتت را با ترک زمستان ترک کردم ...
تو از جنس پاییزی نه زمستان ...
اما من تو را زمستانی یافتم ...
و زمستانی باختم ...
دستانم با قلم آشتی کردند
و اکنون زمانی که قلم را بر دست می گیرم کلمات را می شکنم .
اما تو هنوز نیستی ...
تو غرق در زمستانی شدی که من در آن متولد شدم ... گرم شدم و آرام گرفتم ...
من مقصرم که نتوانستم خود را در زمستان بگنجانم ... از آن گذشتم ...
و تو و خاطراتت را با ترک زمستان ترک کردم ...
تو از جنس پاییزی نه زمستان ...
اما من تو را زمستانی یافتم ...
و زمستانی باختم ...
آخرین ویرایش:
سراغاز مهر و مهربانی
در گوشه ای نوشتم
انوقت تنها کودکی با گلی رز به دست
به سراغم امد
اهسته گفت
خاله جون مهر و مهربانیت را به من میدهی
جایش این گل رز را میدهم
مهربانیم و مهرم را دادم
اما جای گل رز
دیدم گلهای رز بر دستانم گذاشته
اهسته سر بلند کردم
دیدم او یک نفر نبود
بلکه ده ها نفر بود
در گوشه ای نوشتم
انوقت تنها کودکی با گلی رز به دست
به سراغم امد
اهسته گفت
خاله جون مهر و مهربانیت را به من میدهی
جایش این گل رز را میدهم
مهربانیم و مهرم را دادم
اما جای گل رز
دیدم گلهای رز بر دستانم گذاشته
اهسته سر بلند کردم
دیدم او یک نفر نبود
بلکه ده ها نفر بود
در زیر پلکت سايه بانم ميدهي؟
سوختم آيا پناهم ميدهي؟ آتشي افتاده بر جان و دلم ، قطره آبي بر لبانم ميدهي؟
ميهمان جان جانان گر شوم ، ميزباني را نشانم ميدهي؟تا بياسايم دمي در پاي عشق ، زير چترت سرپناهم ميدهي
اي جواب پرسش بي پاسخم ، عشق را آيا نشانم ميدهي؟
رو مگردان نازنين با گوشه چشمت بگو در شرار چهره ات يک بوسه گاهم ميدهي؟
مهندس2010
عضو جدید
قسمت نشد ببينمت خدانگهداري كنم
فرصت نشد بمونمو از تو نگهداري كنم
گفتم اگه ببينمت دل كندنم سخته برات...
بگي نرو رفتن پر از درد برام
گفتم صداتو نشنوم نديده از پيشت برم
پشت سرم زاري نكن چكار كنم .......
...............مسافرمممممم..............
من ميرم ولي باز تو بدون هميشه
ياد تو از خاطر من فراموش نميشه
گل من خوب ميدوني بي تو تك و تنهام
...............عزيزمممممم...............
اگه تو نباشي.......ميميرممممممم..
نامه رو تا تهش بخون ....گريه نكن طاقت بيار
نامه رو خط خطي نكن....دو جمله رو هم دووم بيار
باور نكن يه بي وفام.......نامه ميزارم و ميرم.........
.............نه............نه.............نه..............
قسمت زندگيم اينه.......به كي بگم.......مسافرم
سهم من از تو دوريه......تو لحظه هاي بي كسي
قشنگيه قسمت ماست......كه ما به هم نمي رسيم
من ميرم ولي باز تو بدون هميشه....................
ياد تو از خاطر من فراموش نميشه......................
گل من خوب ميدوني بي تو تك و تنهام ............
.......................عزيزم.......................
اگه تو نباشي............ميميرم
هميشه زنده ميمونن با ياد تو ترانه هام
منو ببخش اگه بازم....اشكام چكيد رو نامه هام
ديگه تموم شد فرصتم....خاطره هام پيشت باشه
تموم خاطرات خوش........خدانگهدارت باشه
م......س......ا......ف......ر
با حال و احساسی عمیق و فراتر از نوشته های پیش
این بار می نویسم از عمق وجودم و از درون قلبم
و بیان می کنم آن احساسی را که تا این لحظه
در وجودم نهفته بود
بله:بیان می کنم آن احساس نهفته دلم را
و کنار می زنم ابرهای سیاه زندگیم را
که همانند شبی سرد و طولانی
چهره آبی آسمانم را پوشانیده
و مزین می کنم پرده های دلم را با نور طلائی خورشید
و امید را سرلوحه دفتر زندگیم قرار دهم
و شروع کنم حکایت زندگیم را با قلم سرنوشت
این بار می نویسم از عمق وجودم و از درون قلبم
و بیان می کنم آن احساسی را که تا این لحظه
در وجودم نهفته بود
بله:بیان می کنم آن احساس نهفته دلم را
و کنار می زنم ابرهای سیاه زندگیم را
که همانند شبی سرد و طولانی
چهره آبی آسمانم را پوشانیده
و مزین می کنم پرده های دلم را با نور طلائی خورشید
و امید را سرلوحه دفتر زندگیم قرار دهم
و شروع کنم حکایت زندگیم را با قلم سرنوشت
مشق دلتنگی
وقتی دلم هوای دلتنگی می کند
خواب هیچ شقایقی را پرپر نمی کنم
و برای هیچ پروانه ی عاشقی
شمع نمی سوزانم...
تنها کمی حوصله می خواهد
تا باران بگیرد و باغچه
به سکوت درختان پایان دهد
آن وقت تکیه می کنم
روی شانه های چمن و در
سکوت پرنده های عاشق
شعر می خوانم...
وقتی دلم هوای دلتنگی می کند
خواب هیچ شقایقی را پرپر نمی کنم
و برای هیچ پروانه ی عاشقی
شمع نمی سوزانم...
تنها کمی حوصله می خواهد
تا باران بگیرد و باغچه
به سکوت درختان پایان دهد
آن وقت تکیه می کنم
روی شانه های چمن و در
سکوت پرنده های عاشق
شعر می خوانم...
به دیدارم بیا هر شب
در این تنهایی تنها و تاریک
دلم تنگ است
بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهای ها
دلم تنگ است
بیا بنگر!!
چه غمگین و غریبانه در این ایوان سرپوشیده و این تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی!
شب افتاده است .... و من
و من تنها و تاریکم !!!!
و در ایوان و در تالاب من دیریست در خوابند
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان با من
بیا ای یاد مهتابی
در این تنهایی تنها و تاریک
دلم تنگ است
بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهای ها
دلم تنگ است
بیا بنگر!!
چه غمگین و غریبانه در این ایوان سرپوشیده و این تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی!
شب افتاده است .... و من
و من تنها و تاریکم !!!!
و در ایوان و در تالاب من دیریست در خوابند
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان با من
بیا ای یاد مهتابی
امشب،
در اندیشه باران خورده ام،
چه کسی قطره ها را می چیند و،
طراوتشان را، به لبان خشک بهانه هایم می بخشد؟
چه کسی؟
برترکهای خسته کوزه خیالم، مرهم آبی می کشد
شاید حادثه ای
کنده خیال او را، به ساحل تن من، رسانده است
نمی دانم
اما
دیگر فاصله ائی نمانده،
من در ژرفای احساس تو شنا میکنم،
تا فردا
که در گنجه خیال تو پنهان شوم
چه زیباست، این پنهان شدن و دیگر پیدا نشدن
همچو، بادبادک دست کودکی،
که در اوج بی صدائی میرقصد
یا قایق کاغذی که، در تشت آسمان بی آب می رود
در اندیشه باران خورده ام،
چه کسی قطره ها را می چیند و،
طراوتشان را، به لبان خشک بهانه هایم می بخشد؟
چه کسی؟
برترکهای خسته کوزه خیالم، مرهم آبی می کشد
شاید حادثه ای
کنده خیال او را، به ساحل تن من، رسانده است
نمی دانم
اما
دیگر فاصله ائی نمانده،
من در ژرفای احساس تو شنا میکنم،
تا فردا
که در گنجه خیال تو پنهان شوم
چه زیباست، این پنهان شدن و دیگر پیدا نشدن
همچو، بادبادک دست کودکی،
که در اوج بی صدائی میرقصد
یا قایق کاغذی که، در تشت آسمان بی آب می رود
وقتی دل تنگ خودت میشی
کافیه ببینی چقدر براش عزیز بودی
وقتی فهمیدی هیچ ارزشی براش نداشتی
وقتی فهمیدی بودن و نبودنت براش هیچ فرقی نمیکرد
بهتر بگی به خودت
او مال دیگریست که اینگونه به هوای دیگری بی تاب میشود نه من
انکه مال من هست در بی تابی من سر میکند
هر روز از خدا میخواهم
کسی بیاید که بی تابم باشد تنها بی تاب من نه هیچکس دیگر
کافیه ببینی چقدر براش عزیز بودی
وقتی فهمیدی هیچ ارزشی براش نداشتی
وقتی فهمیدی بودن و نبودنت براش هیچ فرقی نمیکرد
بهتر بگی به خودت
او مال دیگریست که اینگونه به هوای دیگری بی تاب میشود نه من
انکه مال من هست در بی تابی من سر میکند
هر روز از خدا میخواهم
کسی بیاید که بی تابم باشد تنها بی تاب من نه هیچکس دیگر
با تو از نابترين لحظه سخن خواهم گفت
دوستت خواهم داشت
هيچ ميداني چيست ؟
لحظه اي نيست که در خاطر من ياد تو نيست
مهرباني باغ سبزي است که از روزنه ي پنجره ها بايد ديد ، مهربانم مگذار لحظه اي روزنه ي پنجره ها بسته شود .
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |