رباعی و دو بیتی

[afsaneh_k]

ما لعبتگانيم و فلک لعبت باز ​

از روی حقیقتی نه از روی مجاز​

یک چند درین بساط بازی کردیم​

رفتیم به صندوق عدم یک یک باز​

 

[متالیک]

گر می نخوری طعنه مزن مستانرا
بنیاد مکن تو حیله و دستانرا
تو غره بدان مشو که می مینخوری
صد لقمه خوری که می غلام‌ست آنرا

خیام

 

[متالیک]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده ارغوان نمیباید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست

خیام

 

[متالیک]

بر چرخ فلک هیچ کسی چیر نشد
وز خوردن آدمی زمین سیر نشد
مغرور بدانی که نخورده‌ست ترا
تعجیل مکن هم بخورد دیر نشد

خیام

 

[متالیک]

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد
و اندیشه هفتاد و دو ملت ببرد
پرهیز مکن ز کیمیایی که از او
یک جرعه خوری هزار علت ببرد

خیام

 

[متالیک]

هرگز دل من ز علم محروم نشد
کم ماند ز اسرار که معلوم نشد
هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز
معلومم شد که هیچ معلوم نشد

خیام

 

[naghmeirani]

این خانه که آذین شده از سبزه ی دلهاست

هر ذره ی او از قدم عشق مصفّاست​

در سایه ی سَروَش طلب عشق مفید است

تا غم نخوری فرصت دیدار مهیاست ​

 

[*Afash*]

هنگام سپیده دم خـروس سحری

دانی که چرا همی کند نوحـه گری​

یعنی که نمودند در آیـینه صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری​

 

[*Afash*]

در سكوت دادگاه سرنوشت
عشق بر ما حكم سنگينى نوشت​

گفته شد دلدارها از هم جدا
واى بر اين حكم و اين قانون زشت

.
.​

 

[naghmeirani]

با سرو قدی تازه‌تر از خرمن گل

از دست منه جام می و دامن گل

زان پیش که ناگه شود از باد اجل

پیراهن عمر ما چو پیراهن گل

 

[رنگ خدا]

دنیا دیدی و هر چه دیدی هیچ است
وان نیز که گفتی و شنیدی هیچ است
سرتاسر افاق دویدی هیچ است
وان نیز که در خانه خزیدی هیچ است

 

[naghmeirani]

وا فريادا زعشق، وا فريادا
كارم به يكي طرفه نگار افتادا
گر داد من شكسته دادا دادا
ور نه من و عشق، هر چه بادا بادا

 

[محـسن ز]

من آن آواره بي خانمونم
من آن محنت نصيب سخت جونم
من آن سر گشته خارم در بيابون
كه هر بادي وزه پيشش دوونم

 

[محـسن ز]

دلي ديرم كه بهبودش نمي بو
نصيحت مي كنم سودش نمي بو
به بادش ميدهم نش ميبره باد
بر آتش مي نهم دودش نمي بو

 

[naghmeirani]

اي عشق مرا به شطّ خون خواهي بُرد
چون قيس به وادي جنون خواهي بُرد
فرهاد صفت در آرزويي شيرین
دنبال خودت به بيستون خواهي بُرد

 

[naghmeirani]

ز دست ديده و دل هر دو فرياد
كه هرچه ديده بيند، دل كند ياد
بسازم خنجری، نيشش ز پولاد
زنم بر ديده تا دل گردد آزاد (باباطاهر)

 

[متالیک]

چون نیست حقیقت و یقین اندر دست
نتوان به امید شک همه عمر نشست
هان تا ننهیم جام می از کف دست
در بی خبری مرد چه هشیار و چه مست

خیام

 

[ویدا]

گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غره بدان مشو که می می نخوری
صد لقمه خوری که می غلام‌ست آن را!

 

[بارانی]

عمری به جز بیهوده گفتن سر نکردیم
تقویمها گفتند و ما باور نکردیم


دل در تب لبیک تاول زد ولی ما
لبیک گفتن را لبی هم تر نکردیم​

 

[بارانی]

خوش صدا وخوش نوا. چون پردهء ساز منی
با همه رنج وعـذابـم دلـبـرنا زمنـی

قهرونازت را خریدم من بجان خسته ام
ای کتا ب عشق من توشعروآوازمنی


​

 

[naghmeirani]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]او را به خدا سپرده ام ، من دیگر . . .[/FONT]
قادر به ادامه نیست این تن دیگر
در آینه ام ، مباد تکرار شود
این قصه ی تلخ دل سپردن دیگر

 

[*Afash*]

بنگر ز جهان چه طرف بر بستم ؟ هیچ
وز حاصل عمر چیست در دستم ؟ هیچ​

شـمع طـربم ولی چـو بنـشستم هیچ
من جام جمم ولی چو بشکستم هیچ​

(از حکیم عمر خیام)​

 

[Reza.P]

همه بغضشون گرفته چرا بارون نمیاد ؟
لیلی مرد از غم دوری چرا مجنون نمیاد ؟

روح ماهش کجا پنهون شده اون رفته کجا ؟
چرا از اون ور ابرا بیرون نمیاد ؟

 

[*Afash*]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم یا نه​

پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاين دم که فرو برم برآرم یا نه
.
.​

 

[naghmeirani]

از آمدنم نبود گردون را سود​

وز رفتن من جاه و جلالش نفزود​

وز هیچکسی نيز دو گوشم نشنود​

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود​

​

 

[رنگ خدا]

دگر شو شد که موجانم بسوزد
گریبان تا بدامانم بسوزد
برای کفر زلفت ای پریرخ
همی ترسم که ایمانم بسوزد

 

[naghmeirani]

این كهنه سرای جای آسودن نیست​

در آخر كار ، جز كه فرسودن نیست​

ای چرخ زمانه دست ازاین خرقه بدار​

این خرقه كهنه ، لایق سودن نیست​

 

[*Afash*]

شيطان كه رانده گشت بجز يك خطا نكرد
خود را براي ســــجده ي آدم رضـــــــا نكرد​

شــــيطان هزار مرتبه بهتر ز بي نــــــــماز
او ســــــجده بر آدم وايــــن بر خدا نـــــــكرد
.
.​

 

[محـسن ز]

هر آنكه عاشقه از دور پيداست
لبش خندان و چشمش شوخ و شيداست
لب عاشق مثال بچه مار
به هر جا ميزنه زخمش نه پيداست

 

[Reza.P]

در زمستانی سرد با دلی رفته زه دست
زیره لب می خوانم کاش می شد به تو گفت که تو تنها سخن عشقی
تو نرو دور نشو از بر ما
تو نرو تا نمیرد دل ما