دل نامه یا نامه دل

[mitra*]

رفتن راز غريب همين زندگانيست

 

[mitra*]

گاهي سکوتي ژرف از هر فريادي رساتر است و گاهي فريادي رسا از هر سکوتي ژرف تر.

 

[mitra*]

لرزش بي تاب صدايت از سر درونت خبرم مي دهد.
کاش مي شد روياها را واقعا لمس کرد .
کاش عهدي و پيماني نبود.
کاش دوري نبود، کاش نزديکي نبود.
کاش عشق نبود، کاش جدايي نبود.
کاش غريبي نبود، کاش آشنايي نبود.
کاش من نبودم، کاش ما نبوديم.
اما نه کاش تنها ما بوديم و.....

 

[mahsa.mahsa]

تو رفته اي من مانده ام..........
تو از دست........
من از پا....

 

[kajal4]

همین که با تمام خستگی ات

هیچ دری را

پشت سرت نبسته ای

دنبال هر بادی که بیایم به تو می رسم ...!

 

[mitra*]

وضوي نشکسته‌ام را
تازه مي کنم باز
خلسه‌ي صداي دف
پروازم مي دهد
برسر سجاده‌ي عشقت
به سجده‌اي هزار ساله مي روم
بغضم مي ميرد
و من باز زنده مي شوم

 

[MAHDI.VALVE]

سلام به همه دوستان گلم استارتر با شما صحبت میکنه
ممنون که این تاپیکو زنده نگه داشتید
اسم نمیارم از همتون ممنونم از اونهاییکه قول دادن به این تاپیک سربزنن
من بعد از چند ماه اومدم که از شما تشکر کنم
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
دوستون دارم بای

 

[rahil rachel]

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی. اما دوست داشتن پیوندی از روی خودآگاه و بصیرت است. عشق از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سرزند بی ارزش است و دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز همگام با آن اوج می یابد

 

[mahshid m]

من ریگ ته جویم

تو رود خروشانی

مستم به نگاه تو

هستم به خیال تو

یا رب همه فریادم

فردا که غمش دارم

یا رب که غمم دارد

هر سایه که بنشانم

دل را به تو بسپارم

راهی به سفر گشتم

همسایه غم گشتم

یا رب مددی کن تو

 

[mahshid m]

یه روز بارون .... یه روز افتاب !

یه روز اروم .... یه روز بی تاب !

یه روز با من .... یه روز بی من !

یه روز همدل .... یه روز دشمن !

یه روز ابی ترین دریا .... یه روز تاریک مثل فردا !

یه روز بقل بقل آغوش .... یه روز ستاره ای خاموش !

یه روز غمگین .... یه روز بی غم !

یه روز تا سقف یک آغاز .... یه رو پایان بی آغاز !

یه روز همسایه با رویا .... یه روز سردرگم و تنها !

یه روز با هم .... یه روز بی هم !

 

[mahshid m]

صدا مي کنم ترا



وقتي نگاهم در نگاهت مات مي ماند



وقتي سکوتم ، عاشقانه ترين ها را در حصار بي صداييش براي تو مي خواند



صدا مي کنم ترا



وقتي صدايم زارتعاش عشق مي لرزد



و جنون شقايق وحشي مرا سوي تو آرام آرام اين گونه عاشقانه مي کشاند



صدايم را ...



بشنو صدايم را.

 

[mahshid m]

تو آخرین مسافر این ایستگاه بودی

که در پاییزی شاد از راه رسیدی

کوپه ای را اشغال کردی

و در بی نهایت افق ناپدید شدی

و پس از تو راهها محو شدند

ریل های آهنی در هم پیچیدند

و اتاقک رو به ایستگاه

از حجم تنهایی پر شد

اینک،

نه پرنده ای پر می زند

و نه آوازی به گوش می رسد

همه جا سکوت است

سکوت ، سکوت

 

[mitra*]

من همه دلم را به ابرها
سپرده‌ام
تا بارانش بر زمينت ببارد
تا چنان چون باغ بهاري
شاداب گردي
تا با هوايت
هر مسافر عاشقي را
جان تازه‌اي بخشي
با باران دلم
با هواي دلت
تمامي احساسم را
به ابرها سپرده‌ام
تا با آذرخشي
فرياد برآرد
بمان​

 

[kajal4]

کسی عقربه ها را به من پس نداد
تا در اندک زمانی که دارم
بتوانم در بازگرداندن لحظه های با تو
امانت دار خوبی باشم
دلواپس تک تک ثانیه ها
بهتر از دلتنگی در این تنهایی است..........

 

[شراره خانم]

سالها دل طلب جام جم ازما میکرد
آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد

 

[بردوک بزرگ]

شراب و عشق ورنگم هر سه غماز یکی پنهان و سه غماز این چه شیوه ست.

 

[mitra*]

چشمهايم را بستم
تا پنهان شدنت را نبينم
1 , 2, 3 ... 10
هزاران 10
و تو
هنوز نگفتي بيا
.................................
پشت سرت ايستادم
در سکوتي محض
و نگاهت ميکردم
صبرت را
اشتياقت را
ترديد بيشتر از اشتياقت را
منتظر بودم که شمارشت تمام شود و برگردي
ميخواستم همينکه برگشتي بگويمت بيا
و تو غافلگير شوي
و چشمانت برق بزند
............
چشمهايت را بستي
تا من پنهان شوم
و شمردي
1 , 2, 3 ... 10
هزاران 10
.......................
برگرد
خواهش ميکنم
من پنهان نشده ام
اينجا ايستاده‌ام
درست پشت سرت
فقط کافيست چشمانت را باز کني
فقط کافيست
فقط..........
کافي .......
ديگر کافيست

 

[mitra*]

صدايت مي زنم
کوه بازمي گرداند صدايم را
پژواک صدا صدا صدا
در ميان صداهاي رفته
و بازآمده
پي نام تو ميگردم
پرشور، سرگردان، بي تاب......
گم کرده‌ام نشاني ات را ؟!
يا که شايد ديگر ، برجاي نمي گذاري نشاني از خود ؟
ديوانه‌ام آيا ؟
آري ، هستم
گفته‌ام بارها
و ميدانم پژواک ديوانگي هايم روزي
سرگردان تر ميکند مرا، تورا
شوقهايم را پاسخي
تاب بي دلي ات نيست مرا
مزه‌ي بهار مي دهي بهار
باران، باران ، باران

 

[mitra*]

لحظه‌ لحظه‌هايي فراتر از ساعت
فراتر از روز
انديشيده‌ام
با دل
با احساس
آن که شک مي کرد احساس بود
وانکه مي لرزيد دل
تو رازت را مي گويي......
بيشتر از هرکس
روشنتر از خورشيد
پس بگذر
همچون باد
و بمان چون نسيم
چون بوي باران
خيالم را نمناک کن
همچنانکه چشمان دلم را......

 

[شراره خانم]

آموخته ام که با پول مي شود خانه خريد ولي آشيانه نه، رختخواب خريد ولي خواب نه، ساعت خريد ولي زمان نه، مي توان مقام خريد ولي احترام نه، مي توان کتاب خريد ولي دانش نه، دارو خريد ولي سلامتي نه، خانه خريد ولي زندگي نه و بالاخره ، مي توان قلب خريد، ولي عشق را نه.
آموخته ام ... که تنها کسي که مرا در زندگي شاد مي کند کسي است که به من مي گويد: تو مرا شاد کردي

 

[mahshid m]

شبی غمگین، شبی بارونی و سرد مرا در غربت فردا رها کرد

دلم در حسرت دیدار او ماند مرا چشم انتظار کوچه ها کرد

به من می گفت تنهایی غریب است

ببین با غربتش با من چه ها کرد

تمام هستیم بود و ندانست که در قلبم چه آشوبی به پا کرد

و او هرگز شکستم را نفهمید

اگر چه تا ته دنیا صدا کرد ...

 

[mahshid m]

من پذیرفتم که عشق افسانه است ... این دل درد آشنا دیوانه است

می روم شاید فراموشت کنم ... با فراموشی هم آغوشت کنم

می روم از رفتن من شاد باش ... از عذاب دیدنم آزادباش

گر چه تو تنها تر از ما می روی ... آرزو دارم ولی عاشق شوی

آرزو دارم بفهمی درد را ... تلخی بر خوردهای سرد را

 

[apn1388]

سیه چشمی به کار عشق استاد
به من درس محبت یاد می داد
مرا از یاد برد آخر ولی من
به جز او عالمی را بردم از یاد

 

[*mahda*]

خدایا چه غریبانه ،غربتت را در قریبترین غربت زندگی ام درک کردم.خودم گفتم اگه دوست دارین نظر بدین.

 

[hale a.a]

تو ميگويي دوستت دارم و من صادقانه باور ميكنم...تو ميروي و من هنوز طعم دوستت دارم هايت زير دندان دلم جا مانده....

 

[mahsa.mahsa]

به اهل زمین رحم کن تا اهل اسمان به تو رحم کنند................

 

[شراره خانم]

زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند
آنقدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت

 

[Ekram]

چرخیدی و چرخ خسته با ما لج شد
زیبایی تو به نیستی منتج شد!
موشی بودی که توی سوراخش رفت
میخی بودم که زیر چکش کج شد​

 

[Narges *]

دل کندن اگر کار آسانی بود،فرهاد به جای بیستون دل میکند!

 

[شراره خانم]

ارد بزرگ می گوید : شراره های آتش دل تا به آسمانها کشیده می شود هر چند در پرگار نگاه چشم نگنجد .