دست‌نوشته‌ها
- شروع کننده موضوع کافر خداپرست
- تاریخ شروع
ان هنگام که باران میبارد
ان هنگام که دوباره بوی خاک هوا را معطر میکند
چه لذتی دارد خیس دن
ذوق میکند دلم وقتی
با صدای باران چشمانم را باز میکنم
شر شر
چک چک
همینطور که باران بر تمام زمین میبارد
ارام چشم میبندم
شاید دوباره
از لای چشمان نیمه بازم
ببینمت
شاید هم چشمانم را بگیری و دوباره نامم را صدا بزنی
نه اصلا میدانی از لای چشمانم
رنگین کمانی را میبینم که هیچکس قادر به دیدنش نیست
میان تمام لحظات بارانیم
لبخند خواهم زد
ایناز
انتقام گرفتم از دلم
"نخواندمت"
اين نخواندن
به آن نخواستن هاي تو در...
نخواستي بيايي
نخواستي بماني...
پ.ن:
بين خودمان بماند تو اگر براي ماندن آمده بودي که
منتظر صدا زدن من نمي ماندي!
اين قدر بود و نبودت کش آمد ميان لحظه هايم
که انتقام خواستنت را از دلم کشيدم
انداختمش ميان اوج روزمرگي ها
بي هيچ کاغذ و قلمي
بي هيچ متني....
من تو را با تمام نوشته هايم تحريم کردم!!!!
smart student
"نخواندمت"
اين نخواندن
به آن نخواستن هاي تو در...
نخواستي بيايي
نخواستي بماني...
پ.ن:
بين خودمان بماند تو اگر براي ماندن آمده بودي که
منتظر صدا زدن من نمي ماندي!
اين قدر بود و نبودت کش آمد ميان لحظه هايم
که انتقام خواستنت را از دلم کشيدم
انداختمش ميان اوج روزمرگي ها
بي هيچ کاغذ و قلمي
بي هيچ متني....
من تو را با تمام نوشته هايم تحريم کردم!!!!
smart student
می ترسم من از پاییز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خوب می دانم که خواهی رفت
آخر
در یکی از روزهای زرد پاییزی
آه ! آری فصل پاییز است و من می ترسم از این گاه بی برگی،
سخت می ترسم
ببینم رو بروی چشم هایم
زردی باغ بهارم را،
آه می رنجم
اگر بوسد خزان
گل شاخه سبز نگارم را،
می رسد هنگامه پاییز
می دانم که می آید
و می دزدد حضورت را از آغوشم
سخت می ترسم من از پاییز
و سوغاتی که می آرد برایم از زمین زرد هجران ها،
باز، تنهایی
باز می آید صدای باد پاییزی که از آوای بلبل های عاشق سخت بیزار است و می خواند سرود درد و هجران را
فصل پاییز است
می آید و می گیرد مرا از شاخسار گیسوانت همچو برگی زرد...
حکم پاییز است، رفتن
آه کم کم انتهایم می رسد دیگر
چنان برگی به زیر پای یک کودک
که از سرمای پاییزی گریزان است
با صدای خش خشی آرام
می میرم.
مهدی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خوب می دانم که خواهی رفت
آخر
در یکی از روزهای زرد پاییزی
آه ! آری فصل پاییز است و من می ترسم از این گاه بی برگی،
سخت می ترسم
ببینم رو بروی چشم هایم
زردی باغ بهارم را،
آه می رنجم
اگر بوسد خزان
گل شاخه سبز نگارم را،
می رسد هنگامه پاییز
می دانم که می آید
و می دزدد حضورت را از آغوشم
سخت می ترسم من از پاییز
و سوغاتی که می آرد برایم از زمین زرد هجران ها،
باز، تنهایی
باز می آید صدای باد پاییزی که از آوای بلبل های عاشق سخت بیزار است و می خواند سرود درد و هجران را
فصل پاییز است
می آید و می گیرد مرا از شاخسار گیسوانت همچو برگی زرد...
حکم پاییز است، رفتن
آه کم کم انتهایم می رسد دیگر
چنان برگی به زیر پای یک کودک
که از سرمای پاییزی گریزان است
با صدای خش خشی آرام
می میرم.
مهدی
آخرین ویرایش:
آیینه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چه ستایش ها بود
چه محبت در دل
چه سپیدش خواندم
آه! اما،
همه،
بی حاصل
چشم در چشمانش
عشق جوشید به آیینه
ولی...
تکه سنگی از قلب
زد و آیینه شکست
آه! درد است که جریان دارد
و نسیمی ز غبار
و غباری که به آیینه نشست
مهدی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چه ستایش ها بود
چه محبت در دل
چه سپیدش خواندم
آه! اما،
همه،
بی حاصل
چشم در چشمانش
عشق جوشید به آیینه
ولی...
تکه سنگی از قلب
زد و آیینه شکست
آه! درد است که جریان دارد
و نسیمی ز غبار
و غباری که به آیینه نشست
مهدی
رویا
ـــــــــــــــــــــــــــ
درون سینه بلوا بود دیشب
وجودم غرق رویا بود دیشب
دلم روشن چنان مهتاب بود و
خدا در سینه پیدا بود دیشب
من و تنهایی و مهتاب و شبگیر
چه رویایی، چه زیبا بود دیشب
چنان مجنون شدم در خود که یکسر
وجودم غرق لیلا بود دیشب
شدم مدهوش آوایش که جانم
رها از بند غم ها بود دیشب
نه تنها من شدم حیران رویش
که دنیا پر ز شیدا بود دیشب
به یک لبخند شیرین جان سپردم
چه خوش، گر شام یلدا بود دیشب
تمام شب به یک رویا به سر شد
دلم بیچاره تنها بود دیشب
مهدی
ـــــــــــــــــــــــــــ
درون سینه بلوا بود دیشب
وجودم غرق رویا بود دیشب
دلم روشن چنان مهتاب بود و
خدا در سینه پیدا بود دیشب
من و تنهایی و مهتاب و شبگیر
چه رویایی، چه زیبا بود دیشب
چنان مجنون شدم در خود که یکسر
وجودم غرق لیلا بود دیشب
شدم مدهوش آوایش که جانم
رها از بند غم ها بود دیشب
نه تنها من شدم حیران رویش
که دنیا پر ز شیدا بود دیشب
به یک لبخند شیرین جان سپردم
چه خوش، گر شام یلدا بود دیشب
تمام شب به یک رویا به سر شد
دلم بیچاره تنها بود دیشب
مهدی
دقيقا همينجا که نشستم
با همين استکان چاي معجزه مي کنم
خستگي هايم را مي گذارم ته قندان خالي از آرامش
کمي قند آب مي کنم رويش به ياد آمدنت
و باز نفسي عميق
نگاهي بي رنگ
و گامهايي محکم
و کمي به نظر بي خيال...
پ.ن:
خوب اين دوپينگ هر روزه ي من است در مسيري که تو همراهم نيستي...
smart student
با همين استکان چاي معجزه مي کنم
خستگي هايم را مي گذارم ته قندان خالي از آرامش
کمي قند آب مي کنم رويش به ياد آمدنت
و باز نفسي عميق
نگاهي بي رنگ
و گامهايي محکم
و کمي به نظر بي خيال...
پ.ن:
خوب اين دوپينگ هر روزه ي من است در مسيري که تو همراهم نيستي...
smart student
ادمها دو جور شده هاند
عده ای از
عشق برای خود بال برای پریدن میسازنند
عده ای از عشق پتکی میسازنند تا بالها را بشکنند
ولی هرگز فراموش نکن
انکه بال پریدنت را میسازد
میخواهد با تو پرواز کند
انکه میشکند بدان هرگز تمایلی به پرواز با تو ندارد
کنار کسی باش
که تو را همینگونه میخواهد
و کنار کسی باش که همراهت به اسمان اوج میگیرد
ایناز
عده ای از
عشق برای خود بال برای پریدن میسازنند
عده ای از عشق پتکی میسازنند تا بالها را بشکنند
ولی هرگز فراموش نکن
انکه بال پریدنت را میسازد
میخواهد با تو پرواز کند
انکه میشکند بدان هرگز تمایلی به پرواز با تو ندارد
کنار کسی باش
که تو را همینگونه میخواهد
و کنار کسی باش که همراهت به اسمان اوج میگیرد
ایناز
تلفن رو جواب مي دي مثل هميشه
با شناختن صدا
منتظر يک مکالمه معمولي هستي مثل هميشه
يک اطلاع رساني معمول از احوالات خودت و اطرافيان
طبق رسوم معمولٰ مثل هميشه
با چاشني احترام به بزرگتر اون طرف خط...
ولي چي ميشه؟!
شروع اين دفعه يه کم متفاوته
مکالمه خيلي سريع پيک اوليه احوالپرسي متداول رو رد مي کنه
مي رسه به يه جمله کاربردي
به يه حقيقت مجرب از زبون يک بزرگتر محترم
مي رسه به يه شارژ روحي براي خستگي چند روزه ات
مي شه مهربوني هميشگي خدا
مي رسه به يک خاطره
به يک موسيقي خاطره انگيز
به يک غروب غريب قديمي
به يک قدم زدن عاشقانه در سالياني که حتي هنوز به دنيا نيومده بودي...
به يک تصنيف...
"ياد از آن روزي که بودي زهره يار من..."
پ.ن:
دير نيست روزي که به امروزمون به عنوان خاطره نگاه مي کنيم
پس زيبا بسازيمش...
smart student
سکوت مي کنم
نه اينکه دلخور باشم نه!
حرفي نمانده
يعني حرفي نبود که نيمه مانده باشد...
فقط...
کمي خسته ام از اين لبخند اجباري
کمي گيجم از اين رفتار تکراري
از اين دوري که مي چرخد به هر کاري
از اين باطل
کمي خسته ام
تنها
من کمي خسته ام...
نه اينکه دلخور باشم نه!
حرفي نمانده
يعني حرفي نبود که نيمه مانده باشد...
فقط...
کمي خسته ام از اين لبخند اجباري
کمي گيجم از اين رفتار تکراري
از اين دوري که مي چرخد به هر کاري
از اين باطل
کمي خسته ام
تنها
من کمي خسته ام...
هنوز حال دلم خوب است
رنگ گل ها را تشخيص مي دهد
از صدا گنجشک ها لبريز شوق مي شود
صبح را مي فهمد
وکمي هم گله ها پاره وقت چاشني خلوت نشيني ام مي کند...
رنگ گل ها را تشخيص مي دهد
از صدا گنجشک ها لبريز شوق مي شود
صبح را مي فهمد
وکمي هم گله ها پاره وقت چاشني خلوت نشيني ام مي کند...
گاهی اون قدر توی زندگی روز مره غرق نی شی که حد ندار
صبح بیداری شی و بری سر کار بعداز ظهر با دوستات بزنی بری دور دور و این طرف اون طرف تا نصف شب
هی تکرارو تکرار و تکرار
اما یهو یک نفر میاد وسط زندگیت که همه چی رو بهم میریزه همه چیز و فکرت و خیالت میشه اون
قدرشو باید دونست
صبح بیداری شی و بری سر کار بعداز ظهر با دوستات بزنی بری دور دور و این طرف اون طرف تا نصف شب
هی تکرارو تکرار و تکرار
اما یهو یک نفر میاد وسط زندگیت که همه چی رو بهم میریزه همه چیز و فکرت و خیالت میشه اون
قدرشو باید دونست
سخته سخت
هي بغضت رو قورت بدي که
يه روزي يه جايي به وقتش بهش رسيدگي کني...
و يه روز
يه جايي
بي صدا
بغضت بشکنه!
و توحتي يادت نياد براي چي اينقدر از هيچ لبريزي...
هي بغضت رو قورت بدي که
يه روزي يه جايي به وقتش بهش رسيدگي کني...
و يه روز
يه جايي
بي صدا
بغضت بشکنه!
و توحتي يادت نياد براي چي اينقدر از هيچ لبريزي...
نیکوس کازانتزاکیس نقل می کند که در دوران کودکی، یک پیله کرم ابریشم را بر روی درختی می یابد، درست هنگامی که پروانه خود را برای خروج از پیله آماده می سازد. اندکی منتظر می ماند، اما سرانجام چون خروج پروانه طول می کشد تصمیم می گیرد این فرآیند را شتاب بخشد. با حرارت دهان خود آغاز به گرم نمودن پیله می کند، تا این که پروانه خروج خود را آغاز می کند. اما بال هایش هنوز بسته اند و اندکی بعد می میرد.
او می گوید: بلوغی صبورانه با یاری خورشید لازم بود، اما من انتظار کشیدن نمی دانستم. آن جنازه ی کوچک تا به امروز، یکی از سنگین ترین بارها، بر روی وجدان من بوده است. اما همان جنازه باعث شد درک کنم که یک گناه حقیقی وجود دارد: فشار آوردن بر قوانین بزرگ کیهان. بردباری لازم است و نیز انتظار زمان موعود را کشیدن شاهد بودن وسختی کشیدن عزیزان و صبوربودن و مقاومت کردن، و با اعتماد راهی را دنبال کردن که خدا برای زندگانی ما برگزیده است.
اگر پوسته تخم مرغی که ترک خورده و جوجه میخواهد سر از تخم بیرون آورد به شکستن آن کمک کنید یقین بدانید پس از مدتی جوجه بیمار خواهد شد باید جوجه سختی بکشد تا پوسته را بشکند تا سالمتر و قویتر پا به زندگی گذارد
پس اگر عاشقی صبور باش و جسور
در اون صورته که حتما موفق می شی