[FONT="]اندازه گیری هدایت الکتریکی[/FONT]
[FONT="]دستگاه شامل :[/FONT]
[FONT="]نمونه فلزی ([/FONT][FONT="]x[/FONT][FONT="]) : که دو قطعه فلزی یکی به ابعاد ([/FONT][FONT="]40mm×4mm[/FONT][FONT="] قطر) و دیگری ([/FONT][FONT="]40mm×2mm[/FONT][FONT="] قطر)[/FONT]
[FONT="]دیسک استاندارد:[/FONT][FONT="]مس یا آلیاژی از مس است که قطر آن [/FONT][FONT="]40mm[/FONT][FONT="] می باشد.[/FONT]
[FONT="]توان هیتر الکتریکی [/FONT][FONT="]1000w[/FONT][FONT="]و دمای ماکزیمم آن [/FONT][FONT="]300 °C[/FONT][FONT="] می باشد.[/FONT]
[FONT="]ترمو متر (نشانگر دیجیتالی) : [/FONT][FONT="]0-300 [/FONT][FONT="]درجه سانتیگراد را نمایش میدهد.[/FONT]
[FONT="]عایق از نوع پشم شیشه و ترمو کوپل از نوع [/FONT][FONT="]crommel-alumel[/FONT][FONT="] می باشدو منبع دمای پایین مان آب سرد است که دبی آن [/FONT][FONT="]100 ليتر بر ساعت مي باشد [/FONT]
[FONT="]تئوری:[/FONT]
[FONT="]پس از انکه مطمئن شدیم درپوش مربوط به عایق بر روی استوانه استاندارد به طور صحیح بسته شده است طوری که اتلاف گرما به حداقل برسد آزمایش را شروع [/FONT][FONT="]مي كنيم [/FONT]
[FONT="]ابتدا جریان آب سرد را با فلوی ثابتی به راه انداخته (مطمئن [/FONT][FONT="]مي شويم[/FONT][FONT="] که فلوی جریان ثابت است ) بعداز آن گرمکن الکتریکی را روشن کرده و توسط ترانسفورمر نوع لغزنده ([/FONT][FONT="]SLIDE-TYPE[/FONT][FONT="]) توان الکتریکی را به تدریج بالا مي بريم. در حالی که افزایش دما را مشاهده می کنيم ، توان الکتریکی و حجم آب خنک را طوری تنظیم کرده که فلوی حرارتی با شدت یک نواختی انتقال یابد .[/FONT]
[FONT="]آزمایش را در سه مرحله در دما های 90،180 و 270[/FONT][FONT="] در[/FONT][FONT="]ج[/FONT][FONT="]ه سانتی گراد به کمک ترانسفورمر انجام مي دهيم .[/FONT][FONT="]نکته قابل بیان این است که در هر دمایی برای ثابت گشتن فلوی حرارتی ابتدا درجه را روی [/FONT][FONT="]T10[/FONT][FONT="] گذاشته و پس از 20 تا 40 دقیقه که دمای [/FONT][FONT="]T10[/FONT][FONT="] ثابت شد از دمای [/FONT][FONT="]T1[/FONT][FONT="] تا [/FONT][FONT="]T12[/FONT][FONT="] را مي خوانيم . یعنی صبر مي كنيم تا سیستم به شرایط یک نواخت برسد و سپس تغییرات دما را در هر نقطه توسط نشانگر دمایی مي خوانيم ..[/FONT]
[FONT="]دمای مربوط به آب سرد ورودی ([/FONT][FONT="]T0[/FONT][FONT="]) را به کمک دما سنج معمولی و دماهای مربوط به هر نقطه از استوانه استاندارد و قطعه ی مورد آزمایشمان را یعنی ([/FONT][FONT="]T1-T12[/FONT][FONT="]) را به کمک ترمو متر (نشان گر دیجیتالی) مي خوانيم [/FONT]
البته براي به دست آوردن ضريب هدايت حرارتي قطعات مورد آزمايش بايد از جدول خاصي استفاده كرد كه در آن دماهاي خوانده شده به كمك روشي گرافيكي (كه خيلي هم سخت نيست) به هم مربوط شده و سپس به كمك روابطي مقادير ضرايب هدايت حرارتي هر قطعه به دست مي آيد .