خودتو با یه شعر وصف کن...!

[russell]

من بگو تا کیستی ؟ مهری بگو ماهی بگو

با من بگو تا کیستی, مهری؟ بگو, ماهی؟ بگو
خوابی؟ خیالی؟ چیستی؟ اشکی؟ بگو، آهی؟ بگو

راندم چو از مهرت سخن گفتی بسوز و دم مزن
دیگر بگو از جان من, جانا چه می‌خواهی؟ بگو

گیرم نمی‌گیری دگر, زآشفته ی عشقت خبر
بر حال من گاهی نگر, با من سخن گاهی بگو

ای گل پی هر خس مرو, در خلوت هر کس مرو
گویی که دانم, پس مرو، گر آگه از راهی بگو

غمخوار دل ای مه نیی, از درد من آگه نیی
ولله نیی, بالله نیی, از دردم آگاهی بگو ؟

بر خلوت دل سرزده یک شب درآ ساغر زده
آخر نگویی سرزده, از من چه کوتاهی بگو؟

من عاشق تنهایی‌ام سرگشته شیدایی‌ام
دیوانه‌ای رسوایی‌ام, تو هرچه می‌خواهی بگو


مهرداد اوستا

 

[محـسن ز]

پر کن پیاله را
کین جام آتشین
دیریست ره به حال خرابم نمی برد
این جام ها که در پی هم می شود تهی
دریای آتش است که ریزم به کام خویش
گرداب می ربایدو آبم نمی برد

 

[ie student]

دل تو اولين روز بهار

دل من آخرين جمعه ي سال

و چه دورند و چه نزديك به هم...

 

[ronesuns]

بارها گفته ام و بار دگر مي گويم/كه من دلشده اين ره نه به خود مي پويم...

 

[khanom-mohandes]

دل ميبرد ز دستم صاحبدلان خدارا

دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

 

[باران بهاری]

آن عهد یاد باد که از بام و در،مرا
هر دم پیام یار و خط دلبر آمدی..

 

[hami_life]

تو نیستی که ببینی
چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است
هنوز پنجره باز است
تو از بلندی ایوان به باغ می نگری
درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها
به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر
به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند
تمام گنجشکان
که درنبودن تو
مرا به باد ملامت گرفته اند
ترا به نام صدا می کنند
هنوز نقش ترا از قراز گنبد کاج
کنار باغچه
زیر درخت ها لب حوض
درون اینه پک آب می نگرند
تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است
طنین شعر تو مگاه تو درترانه من
تو نیستی که بیبنی چگونه می گردد
نسیم روح تو در باغ بی جوانه من
چه نیمه شب ها کز پاره های ابر سپید
به روی لوح سپهر
ترا چنانکه دلم خواسته است ساخته ام
چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر
هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر
به چشم همزدنی
میان آن همه صورت ترا شناخته ام
به خواب می ماند
تنها به خواب می ماند
چراغ اینه دیوار بی تو غمگینند
تو نیستی که ببینی
چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست از تو می گویم
تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار
جواب می شنوم
تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو
به روی هرچه دیرن خانه ست
غبار سربی اندوه بال گسترده است
تو نیستی که ببینی دل رمیده من
بجز تو یاد همه چیز را رهکرده است
غروب های غریب
در این رواق نیاز
پرنده سکت و غمگین
ستاره بیمار است
دو چشم خسته من
در این امید عبث
دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است
تو نیستی که ببینی

 

[secret_f]

به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست

 

[secret_f]

می گشـاید چشم، من من نیستم
خود نمی دانم خدایا! کیستم

 

[mohammadjavaad]

شعر

شعر

چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد
من نه انم که زبونی کشم از چرخ وفلک!!

 

[باران بهاری]

آمد رمضان،نه صاف داریم و نه دُرد
از چهره ی ما گرسنگی رنگ ببرد
در خانه ی ما ز خوردنی چیزی نیست
ای روزه برو! گر نه تو را خواهم خورد!

 

[*mahdi_joker*]

گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم /تکیه دادم به غرورم تا دیگه از پا نیوفتم
چه ترانه یب اثر بود مثل مشت زدن به دیوار/ اولین فصل شکستن اخرین خدانگهدار
من به قله میرسیدم اگه هم ترانه بودی/صدتا سد رو میشکستم اگه تو بهانه بودی
اگه هم ترانه بودی/ اگه تو بهانه بودی

با تو فانوسه ترانه یه چراغ شعله ور بود/لحظه ها چه عاشقانه قاصدک چه خوش خبر بود
کوچه ها بدون بن بست اسمون پر از ستاره /شبها گل خونه خورشید واجه ها شعر دوباره


دست تکون دادن اخر توی اون کوچه خلوت
بقز بی وقفه اواز گریه های بی نهایت


گریه کردم گریه کردم
اما دردمو نگفتم
گریه کردم گریه کردم
گریه کردم گریه کردم
گریه کردم گریه کردم
...............

 

[*mahdi_joker*]

نگاه کن که من گم کرده فردا در این شبهای بی اوازو سرما
نگاه کن که از خود میشوم گم در این شب پرسهای بی ترحم
بی تو بی تو هر لحظه با تو ام هنوز دستای گرمت نگاهای شرمت
هرگز یادم نمیره

منم من تنهای ترانه صدایم گریه تلخ شبانه
در اوازم به غیر از اسم تو رازی ندارم
پس از تو زخمهء سازی ندارم

 

[ie student]

اي نگاهت رونق فرداي من

در تو معنا ميشود دنياي من...


​

 

[pegyy]

ای ابشار نوهگر ز احوال کیستی چین بر جبین فکنده ز اندوه کیستی دردت چه بود که چون من تمام شب سر را به سنگ می زدی و می گریستی

 

[pegyy]

مادر ای مادر خوب این چه روحی است عظیم؟وین چه عشقی ست بزرگ؟که پس از مرگ نگیری ارام؟تن بی جان تو در سینه خاک به نهالی که در این غمکدهتنها ماندستباز جان می بخشد!قطره خونی که به جا مانده در ان پیکر سرد سرو را تاب و توان می بخشد

 

[pegyy]

بی تو مهتاب شبی باز از ان کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم شدم ان عاشق دیوانه که بودم

 

[arghavan.z]

کسی دیگر نمی کوبد در این خانه ی مترو ک را

کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم

و من چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

و من گریان و نالانم و من تنهای تنهایم

درون کلبه ی خاموش خویش اما کسی حال منه غمگین نمی داند

و من دریای پر اشکم که طوفانی به دل دارم درون سینه ی پر جوش خویش اما

کسی حال منه تنها نمی داند

و من چون تک درخت زرد پائیزم که هر دم با نسیمی میشود برگی جدا از او

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

(نمیدونم اسم شاعر رو)

 

[محـسن ز]

ما رند و خراباتی و معشوقه پرستیم
بر ما قلمی نیست که دیوانه و مستیم
با غصه به همراهی غم دوش به دوشیم
با فتنه به همدردی دل ذست به دستیم

 

[anathema]

خنک آن قمار بازی که بباخت آنچه بودش
بنماند هيچش الا هوس قمار ديگر . . .

 

[ie student]

تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت

من همه محو تماشاي نگاهت...

​

 

[Aseman Etemaad]

من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هشیار است....
نکند اندوهی سر رسد از پس کوه.........

 

[comudf]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[باران بهاری]

چون صاعقه در کوره ی بی صبری ام
امروز
از صبح که برخاسته ام ابری ام
امروز

"شفیعی کدکنی"

 

[secret_f]

من حــــاصل دمیدن روح تو بر خــــاکم ... من نیمی از پاکی نیمی ز نا پاکم​

.​

نا پاکیم بستــان، عشق خودت بنشـان ... آری ز عشق توست، گـــر گــــاه نمناکم ​

 

[shamim_2000]

این منم کز عصمت دل در دلت جا کرده ام این منم کز عشق پاک این رتبه پیدا کرده ام

این منم کز پاکبازی چشم هجران دیده را قابل نظاره ان روی زیبا کرده ام

 

[comudf]

آن جهان یک تابش از خورشید دل
وین جهان یک قطره از دریای دل
لب ببند ایرا به گردون می رسد
بی زبان هیهای دل هیهای دل
حضرت مولانا

 

[باران بهاری]

بدان سان که باران
سوی آسمان راه برگشت هرگز ندارد
من این راه را تا به پایان پاییز
به پای پر از زخم خواهم سپردن

 

[ali_alfa_69]

من ارچه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه
هزار شکر که یاران شهر بی گنهاند
...
مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم
شهان بی کمر و خسروان بی کلهند

 

[p_sh]

گفتم دل و دين در سرو كارت كردم
هر چيز كه داشتم نثارت كردم

گفتا تو كه باشي كه كني يا نكني
ان من بودم كه بي قرارت كردم