خودتو با یه شعر وصف کن...!

[گلابتون]

فقط صدام كن واسه اشكات شونه ميشم
فقط صدام كن واسه تو ديوونه ميشم
فقط صدام كن تورو تنها نميذارم
اوني كه ميمونه ميشم.

 

[eksir]

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو
وعده وصل اگر دهد طاقت انتظار كو

 

[siyavash51]

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر زپای درآیم به در برند به دوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

شیخ

 

[غفار]

دلم تا عشق بازآمد دراو جز غم نمي بينم
دل بي غم كجا جويم كه در عالم نمي بينم
قناعت مي كنم با درد چون درمان نمي يابم
تحمل مي كنم بر زخم چون مرحم نمي بينم

 

[eksir]

زلف او دام است و خالش دانه‌ی آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

 

[siyavash51]

زلف او دام است و خالش دانه‌ی آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

از رشته ی دیبای جان وز دانه ی یاقوت دل

دامی فراهم ساختم آخر نگشتی رام من

 

[گلابتون]

روز غم تنهایی شبها رو دارم شب که میشه غصه فردا رو دارم

حالم اینه تا دل شیدا را دارم نه غم دل نه غم دنیا را دارم

وای ازین دل داد ازین دل​

 

[eksir]

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی
تو صنم نمی​گذاری که مرا نماز باشد

 

[گلابتون]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]امشب با باران دیده‌گانم غسل عشق کردم[/FONT]​

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]و بر سر روی روح دستی کشیدم تا او را نیز به تو هدیه کنم​

​

[/FONT]

 

[eksir]

ای به عالم کرده پیدا راز پنهان مرا
من کیم کز چون تویی بویی رسد جان مرا

 

[گلابتون]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت ازياد
مرا روزي مباد آندم كه بي ياد تو بنشينم

 

[pink girl]

دلم برای خودم تنگ می شود آری
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم

 

[naghmeirani]

به امیدی که باز آئی ،به راهت عمر سر کردم

غبارِ رهگذارت، توتیایِ چشمِ تر کردم

منه پا در بیابانی که نشناسی ره و رسمش

از این سر گشته جویا شو ،کز آن وادی گذر کردم​

​

 

[naghmeirani]

 

[eksir]

اگر چه نزد شما تشنه ي سخن بودم
کسي حرف دلش را نگفت من بودم

 

[Mitra_Galaxy]

[FONT=times new roman,times,serif] این که دائم می کشم با خود نپنداری تن است
گور گردان است و در آن آرزوهای من است ...
[/FONT]

 

[eksir]

زندگی شد من و یک سلسله ناکامیها
مستم از ساغر خون جگر آشامیها
بسکه با شاهد ناکامیم الفتها رفت
شادکامم دگر از الفت ناکامیها

 

[Mitra_Galaxy]

در جنگ شب سـياه با فــكر تو گل
بر ديو غـم اينچنين همه پـــيروزم

 

[eksir]

ميوه بر شاخه شدم
سنگ‌پاره در کف کودک
طلسم معجزتی
مگر پناه دهد از گزند خويشتنم
چنين که
دست تطاول به خود گشاده
منم ! ...

 

[naghmeirani]

 

[Comet1986]

به مژگان سيه کردي هزاران رخنه در دينم
بيا کز چشم بيمارت هزاران درد برچينم

الا اي همنشين دل که يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد آن دم که بي ياد تو بنشينم

جهان پير است و بي‌بنياد از اين فرهادکش فرياد
که کرد افسون و نيرنگش ملول از جان شيرينم

ز تاب آتش دوري شدم غرق عرق چون گل
بيار اي باد شبگيري نسيمي زان عرق چينم

جهان فاني و باقي فداي شاهد و ساقي
که سلطاني عالم را طفيل عشق مي‌بينم



اگر بر جاي من غيري گزيند دوست حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جاي دوست بگزينم

...

 

[siyavash51]

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

 

[eksir]

حديث دوست نگويم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[pink girl]

قدر اهل درد صاحب درد ميداند كه چيست
مرد صاحب درد دردمرد مي داند كه چيست

هر زمان در مجمعي گردي چه داني حال ما
حال تنها گرد تنها گرد مي داند كه چيست

 

[siyavash51]

هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد
وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

آخر نه منم تنها در بادیه ی سودا
عشق لب شیرینت صد شور برانگیزد

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم
جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

 

[گلابتون]

 

[eksir]

روح من در گرو زمزمه‌ای شیرینست
من دگر نیستم, ای خواب برو, حلقه مزن
این سكوتی كه تو را می‌طلبد نیست عمیق
وه كه غافل شده‌ای از دل غوغائی من

 

[amir ut]

آن که میگوید دوستت میدارم دل اندوهگین شبی ست که مهتابش را میجوید

 

[siyavash51]

آن که میگوید دوستت میدارم دل اندوهگین شبی ست که مهتابش را میجوید

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

 

[Mitra_Galaxy]

این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمتست
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست ؟