ما در دستورات اسلامی می بینیم که همواره بر، در خانه ماندن و خدمت شوهر کردن زنان، تاکید شده.
این قوانین با شرایط 1400 سال پیش سازگار بوده و زنان مشکل
چندانی با این احکام نداشتند. اصولا چه مسلمان بودند و چه نبودند، وضعیت زندگیشون همین بود!
اما حالا شرایط فرق کرده! ما درباره ی ایران صحبت می کنیم. عربستان و آمریکا و ... چه جوری هستن سود و ضرری برای من یکی نداره.
تو ایران دهه ی 80 زنان، به طرز غیر قابل توصیفی ، شکوفا شدن! در همه ی امور بر مردان پیش تاز شدن! هر جا پا می زارن دست مرد ها رو از پشت می بندن! مگر در اموری که زن بی علم یا بی تجربه ای رو بخواییم با مرد عالم یا با تجربه ای مقایسه کنیم!
خوب! من یه زن مسلمونم! می خوام به احکام قرآنی عمل کنم! خدا گفته بشین تو خونه و به شوهرت خدمت کن! این در حالی هست که من با زن های اون عصر کلی تفاوت دارم. من عقل اجتماعی بالایی دارم. تحصیل کرده هستم. ( متاسفم اما این یه واقعیته!) اگر تهرانی باشم، خودم برای خودم یه پا مرد هستم! هر کی بیاد جلو توان نفله کردنش درو دارم! حجابم هم کامله! عفت هم دارم! احساس می کنم که می تونم فرد مفیدی باشم. می دونم که از صد تا مرد بهتر می تونم کاری رو انجام بدم. دلم می خواد از خودم سرمایه داشته باشم و ...
این گونه هست که ما به این نتیجه می رسیم که این احکام باید جزء احکام ثانویه باشن و قابل تغییر! حالا آیا مراجع تقلید هم نظر ما هستن؟
اگر خیر؟ پس چرا مغز من تقریبا عین مغز مرد کار می کنه؟ مگه نه اینکه خدا کار عبث نمی کنه؟ می تونست عقل و شعوری بهم بده که برای انجام فرامین شوهر کافی باشه! چرا به من همون قدر قدرت فهم مطالب فیزیک و انرژی اتمی و پزشکی و حقوق و ... داده که به مرد داده؟
پس نمی تونه جواب این سوال خیر باشه!
حالا اگر جواب بله باشه، دو حالت وجود داره:
1. مراجع تقلید تکلیف زنان این دوره رو بنا بر احکام ثانویه روشن کردن و ما بی خبر موندیم! در این صورت باید بریم و این حکم رو پیدا کنیم
2. هنوز فتوی ای ندادن. ( یا حوصلشون نکشیده! یا سوادشون، یا اینکه اصلا بنابر کهولت سن خوابشون برده و نمی دونن باید فتوی ای بدن!) در این صورت هم همون اشکال ناقص اجرا شدن اسلام در جمهوری اسلامی ایران برای بار هزارم ثابت می شه! و باز هم اشکالی بر اسلام گرفته نمی شه! می شه؟ !
