"قدر خانواده تان را بدانيد"
با مردی كه در حال عبور بود، برخورد کرد.
- اووه !! معذرت می خوام...
- من هم معذرت می خوام، دقت نکردم ...
ما خیلی مؤدب بودیم. من و این غریبه خداحافظی كردیم و به راهمان ادامه دادیم.
اما در خانه با آنهایی كه دوستشان داریم چطور رفتار می كنیم ؟
كمی بعد ازآن روز، در حال پختن شام بودم. دخترم خیلی آرام كنارم ایستاد. همین كه برگشتم به اوخوردم و تقریبا انداختمش. با اخم گفتم: اه !! ازسرراه برو كنار.
قلب کوچکش شکست و رفت.
نفهمیدم كه چقدر تند حرف زدم
وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای آرام خدا در درونم گفت: وقتی با یك غریبه برخورد می كنی، آداب معمول را رعایت می كنی اما با بچه ای كه دوستش داری بد رفتار می كنی.
برو به كف آشپزخانه نگاه كن. آنجا نزدیك در، چند گل پیدا می كنی.
آنها گلهایی هستند كه او برایت آورده است.
خودش آنها را چیده. صورتی و زرد و آبی
آرام ایستاده بود كه سورپرایزت بكنه
هرگز اشكهایی كه چشمهای كوچیكشو پر كرده بود ندیدی؟
در این لحظه احساس حقارت كردم
اشكهایم سرازیر شدند.
آرام رفتم و كنار تختش زانو زدم.
گفتم دخترم واقعاً متاسفم از رفتاری كه امروز داشتم
نمیبایست اون طور سرت داد بکشم
گفت: اشکالی نداره من به هر حال دوستت دارم مامان.
من هم دوستت دارم دخترم
و گلها رو هم دوست دارم
مخصوصا آبیه رو
گفت: اونا رو كنار درخت پیدا کردم ورشون داشتم چون مثل تو خوشگلن
میدونستم دوستشون داری ، مخصوصا آبیه رو...
آیا میدانید كه اگر فردا بمیرید شركتی كه در آن كار می كنید به آسانی در ظرف یك روز برای شما جانشینی می آورد؟
اما خانواده ای كه به جا می گذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد كرد.
و به این فكر كنید كه ما خود را وقف كارمی كنیم و نه خانواده مان.
چه سرمایه گذاری ناعاقلانه ای !!
اینطور فكر نمی كنید؟!!
به راستی كلمه
“خانواده“ یعنی چه ؟؟
با مردی كه در حال عبور بود، برخورد کرد.
- اووه !! معذرت می خوام...
- من هم معذرت می خوام، دقت نکردم ...
ما خیلی مؤدب بودیم. من و این غریبه خداحافظی كردیم و به راهمان ادامه دادیم.
اما در خانه با آنهایی كه دوستشان داریم چطور رفتار می كنیم ؟
كمی بعد ازآن روز، در حال پختن شام بودم. دخترم خیلی آرام كنارم ایستاد. همین كه برگشتم به اوخوردم و تقریبا انداختمش. با اخم گفتم: اه !! ازسرراه برو كنار.
قلب کوچکش شکست و رفت.
نفهمیدم كه چقدر تند حرف زدم
وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای آرام خدا در درونم گفت: وقتی با یك غریبه برخورد می كنی، آداب معمول را رعایت می كنی اما با بچه ای كه دوستش داری بد رفتار می كنی.
برو به كف آشپزخانه نگاه كن. آنجا نزدیك در، چند گل پیدا می كنی.
آنها گلهایی هستند كه او برایت آورده است.
خودش آنها را چیده. صورتی و زرد و آبی
آرام ایستاده بود كه سورپرایزت بكنه
هرگز اشكهایی كه چشمهای كوچیكشو پر كرده بود ندیدی؟
در این لحظه احساس حقارت كردم
اشكهایم سرازیر شدند.
آرام رفتم و كنار تختش زانو زدم.
گفتم دخترم واقعاً متاسفم از رفتاری كه امروز داشتم
نمیبایست اون طور سرت داد بکشم
گفت: اشکالی نداره من به هر حال دوستت دارم مامان.
من هم دوستت دارم دخترم
و گلها رو هم دوست دارم
مخصوصا آبیه رو
گفت: اونا رو كنار درخت پیدا کردم ورشون داشتم چون مثل تو خوشگلن
میدونستم دوستشون داری ، مخصوصا آبیه رو...
آیا میدانید كه اگر فردا بمیرید شركتی كه در آن كار می كنید به آسانی در ظرف یك روز برای شما جانشینی می آورد؟
اما خانواده ای كه به جا می گذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد كرد.
و به این فكر كنید كه ما خود را وقف كارمی كنیم و نه خانواده مان.
چه سرمایه گذاری ناعاقلانه ای !!
اینطور فكر نمی كنید؟!!
به راستی كلمه
“خانواده“ یعنی چه ؟؟
