اون وقت ها (سالهای 65-75) اینها کارتونهای مورد علاقه نسل ما بودند.
بچه های آلپ (البته اسم اصلیش داستان آلپ بوده)
داستان قهر و دعوای آنت و لوسین
مهمترین قسمتش آهنگ تیتراژش بود که بعد ها فهمیدم کار مجید انتظامی بوده نقطه اوج آهنگ هم جایی هست که اردوان کامکار با سنتورش غوغا می کنه
شنیدن تیتراژ بچه های آلپ
بچه های مدرسه والت
داستان آقای معلم که با صدای بم داره به بچه ها قصه های آموزنده تعریف می کنه و از قضا داستان هر یک از این قصه ها شبیه زندگی یکی از بچه های کلاس بود انریکو (بچه مثبت) گالونی (هیکل گنده) فرانچی (شر) و ... اسم معلم هم اگه درست یادم باشه آقای پرونی بود
خانواده دکتر ارنست
خانواده دکتر ارنست به قصد استرالیا از انگلستان حرکت می کنند و وسط راه کشتی غرق میشه و فقط اینها زنده می مونند. یه جورایی داستانش شبیه رابینسون کروزو بود
مهاجران
قصه لوسیمی و کلارا و بقیه اهل خانواده و از همه مهمتر آقای پتی ول و سگ آقای پتی ول. اینها هم یک خانواده مهاجر از انگلستان بودند که به استرالیا اومده بودند با یک پدر درب و داغون
رامکال (با نام اصلی راسکال)
قصه استرلینگ و دوچرخه سبد دار و خرابکاریهای رامکال و ...
بنر
قصه سنجابی که مادرش گربه بود و دوستانش در جنگل سو، گوجا، عمو جغد شاخدار و بقیه
معاون کلانتر
دختری به نام نل
با اون پدربزرگ عجیب و اخموش
الان دارم فکر می کنم چقدر کارتونها زیاد بود
میتی کومون
سفرهای مارکوپولو
نیک و نیکو
گوریل انگوری
علی کوچولو
ای کیو سان
زبل خان
بابا لنگ دراز
یاد اون روزها بخیر