حکایت وزیری که سفیر شد
شهرام شکیبا: بزرگی و بزرگواری و بزرگمنشی از صفات نیکویی است که نزد همه اقوام بشر پسندیده است و همواره همگان در باب آن لب به سخن گشوده‌اند...(یکی از بزرگان اهل تمیز)احمد نجید المرزوقی سفیر کومور در ایران گفته که روی کار آمدن آیت‌الله احمد عبدالله محمد سامبی به عنوان رئیس‌جمهور کومور به روابط دو کشور حیاتی دوباره بخشیده است و پس از آن فرموده: «در اینجا باید ذکر کنم که گسترش روابط با ایران خطر بزرگی برای رئیس‌جمهور ما محسوب می‌شد. تصمیم ایشان برای گسترش روابط با ایران از جانب کشورهای دوست مورد استقبال قرار نگرفت و آقای سامبی تنها به خاطر عشق و علاقه‌ای که نسبت به ایران داشت، سعی در گسترش این روابط دارند و برای همین منظور من را به عنوان یکی از نزدیک‌ترین افراد خود به ایران فرستاد. من با اینکه می‌توانستم در کومور بمانم و وزیر شوم، ولی ترجیح دادم به عنوان سفیر به ایران عزیمت کنم.»
1- بدین‌وسیله این جانب به نمایندگی از طرف ملت ایران به خاطر این میزان بزرگواری دولتمردان کومور از ایشان کمال تشکر را دارم.
2- شعار هفته: کوموری دوستت داریم.
3- البته کشورهای دشمن کومور حق دارند که با ایشان دشمنی کنند چون طبیعتاً کمرنگ شدن روابط‌شان با کومور هزار جور بدبختی برایشان به بار آورده است و در عوض سیل امکانات، اعتبار جهانی و سرمایه کوموری‌ها به سمت ایران روان شود.
4- حالا با این حساب آمریکا، انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و الباقی کشورهای در حال فروپاشی غرب عن‌قریب تمام مردمشان از گرسنگی و طاعون و سفلیس و غیره می‌میرند. ما می‌مانیم و کومور.
5- عیب ندارد برادران کوموری، سختی‌ها و فشارها را تحمل کنید به قول رودکی:
اندر بلای سخت پدید آید
فخر و بزرگواری و سالاری
6- از اینکه آقای احمد نجید المرزوقی وزارت در کشورشان را به سفارت در ایران ترجیح داده‌اند و به قول معروف رفاقت را بر وزارت ترجیح داده‌اند و بابتش هیچ منتی هم سر ما نمی‌گذارند، ممنونم.
المرزوقی: «با توجه به نارضایتی برخی کشورها از جمله کشورهای برادر و دوست، رئیس‌جمهور کشور ما با برپایی سفارت در ایران ریسک بزرگی کرد و با این کار خود بسیاری چیزها را از جوانب دیگر از دست داد اما باید خاطرنشان کنم که این روابط مزیت‌های بسیاری هم دارد اما در مورد سرمایه‌گذاری ایران در کومور باید عنوان کنم که تاکنون سرمایه‌گذاری ملموسی از جانب ایران در کومور انجام نشده است.»
بحمدالله دوستان کوموری هیچ چشمداشتی هم ندارند. به این می‌گویند رفاقت بی‌چشمداشت.
لازم به ذکر است
که کومور، یک کشور 800 هزار نفری است که حدوداً یک کمی از شهرک اکباتان ما بزرگتر است و برای سفر رئیس‌جمهورش به ایران، یک هواپیمای ایرانی دنبال ایشان می‌رود، چون هواپیما هم ندارند.
