فانوس تنهایی
مدیر بازنشسته
از اول محرم همش ترس تموم شدنش رو داشتم...از اول هی با خودم می گفتم چی میشد همیشه این حال و هوا بود...محلمون خیلی با صفا شده بود ایام غم بود ولی از بس خوبی میدیدی دلت شاد می شد...
خیلی حیف شد..خیلی زود گذشت...کی میدونه تا سال دیگه هستیم این همه صفارو باز ببینیم یا نه؟؟؟
کاش هر روزمون رو میتونستیم محرمی کنیم...چقدر دنیا قشنگ میشد...
بارانی جان
نمیدونم چرا ماها اینجوری هستیم
به قول یکی از دوستام میگه تا امام حسین زنده است هی تو سر خودمون میزنیم
حالا که عاشورا شهید میشه
یادمون میره امام حسینی هم هستش
راستش نگاه به همین حسینیه باشگاه بکن
چه گرد وخاکی گرفته
ماها حسینمون فقط ده روزه