حجاب و مسئوليت پذيرى
هر كس در برابر خود و ديگران مسئول است. انجام موفقيتآميز مسئوليت به استعداد و برخوردارى از توانمندىهاى متناسب و ظرفيتهاى روان شناختى و جسمى نياز دارد. توفيق در پارهاى از مسئوليتها و حتّى سپردن برخى از مسئوليتها، به حجاب تكيه دارد و افرادى كه بىحجابى پيشه مىكنند، توان انجام آن را ندارند. اين گروه ناگزير بايد به خويش پردازند و چنان كه امروزه مشاهده مىكنيم چارهاى ندارند جز آنكه انجام آن مسئوليتها را به ديگران و حتّى مردان بسپارند.( مجموعه مقالات كنفرانس زن، مقاله حجاب و آزادى) زنانى كه در پى دلربايى و جلب نظر ديگرانند و جز عرضه پيكر خود به چيزى نمىانديشند، هرگز نمىتوانند غمخوار همنوع خود باشند در برابر خانواده و اجتماع احساس مسئوليت كنند و به معنويت خود و اعضاى خانواده و جامعه بينديشند اين افراد، افزون بر آنكه خود به دليل ناتوانى يا شانه خالى كردن از انجام دادن مسئوليتهاى فردى باز مىمانند، با روحيه و وضعيت بدنى خاص خويش، محيط را آلوده و موقعيت را براى فعاليت مسئوليت پذيرانه نامساعد مىسازند. بر اين اساس، بازدهى فعاليتهاى خانوادگى و اجتماعى را كاهش مىدهند و حتّى دقّت عمل را دچار اختلال مىكنند به عبارت ديگر، اين افراد خود ناتوان مىمانند و ديگران را نيز از انجام دادن تعهدات و مسئوليتهايشان باز مىدارند. تحقيقات گسترده و به ويژه پژوهشهاى ميدانى، حاكى از افت توليد و كاهش سطح كيفيت در مراكز آلوده به افراد بىحجاب، بر درستى اين سخن گواهى مىدهد.
اسلام كه عاطل و باطل ماندن نيروهاى عظيم انسانى و غير انسانى را نمىپسندد، براى رسيدن به موفقيت در انجام تعهدات و مسئوليتهاى فردى و اجتماعى، استعداد و شرايطى را لازم مىداند كه رعايت پوشش خاص يكى از آنها به شمار مىآيد. فرد بىحجاب با رعايت نكردن اين شرط، در واقع از قبول مسئوليت خوددارى ورزيده، در پى خواستههاى خود مىرود و حتّى ديگران را از انجام دادن تعهدهاى پذيرفته شده باز مىدارد. بنابراين، حجاب هرگز به معناى محدود كردن حوزه مسئوليت زن نيست. حجاب شرط موفقيت در انجام دادن مسئوليتها و سپردن برخى مسئوليتها است. انسان، با انتخاب «بىحجابى» از قبول مسئوليتهاى حساس و سنگين شانه خالى مىكند آزاد از هر تعهدى سر بار ديگران مىشود و مسئوليتها را به ديگران وا مىگذارد.
هر كس در برابر خود و ديگران مسئول است. انجام موفقيتآميز مسئوليت به استعداد و برخوردارى از توانمندىهاى متناسب و ظرفيتهاى روان شناختى و جسمى نياز دارد. توفيق در پارهاى از مسئوليتها و حتّى سپردن برخى از مسئوليتها، به حجاب تكيه دارد و افرادى كه بىحجابى پيشه مىكنند، توان انجام آن را ندارند. اين گروه ناگزير بايد به خويش پردازند و چنان كه امروزه مشاهده مىكنيم چارهاى ندارند جز آنكه انجام آن مسئوليتها را به ديگران و حتّى مردان بسپارند.( مجموعه مقالات كنفرانس زن، مقاله حجاب و آزادى) زنانى كه در پى دلربايى و جلب نظر ديگرانند و جز عرضه پيكر خود به چيزى نمىانديشند، هرگز نمىتوانند غمخوار همنوع خود باشند در برابر خانواده و اجتماع احساس مسئوليت كنند و به معنويت خود و اعضاى خانواده و جامعه بينديشند اين افراد، افزون بر آنكه خود به دليل ناتوانى يا شانه خالى كردن از انجام دادن مسئوليتهاى فردى باز مىمانند، با روحيه و وضعيت بدنى خاص خويش، محيط را آلوده و موقعيت را براى فعاليت مسئوليت پذيرانه نامساعد مىسازند. بر اين اساس، بازدهى فعاليتهاى خانوادگى و اجتماعى را كاهش مىدهند و حتّى دقّت عمل را دچار اختلال مىكنند به عبارت ديگر، اين افراد خود ناتوان مىمانند و ديگران را نيز از انجام دادن تعهدات و مسئوليتهايشان باز مىدارند. تحقيقات گسترده و به ويژه پژوهشهاى ميدانى، حاكى از افت توليد و كاهش سطح كيفيت در مراكز آلوده به افراد بىحجاب، بر درستى اين سخن گواهى مىدهد.
اسلام كه عاطل و باطل ماندن نيروهاى عظيم انسانى و غير انسانى را نمىپسندد، براى رسيدن به موفقيت در انجام تعهدات و مسئوليتهاى فردى و اجتماعى، استعداد و شرايطى را لازم مىداند كه رعايت پوشش خاص يكى از آنها به شمار مىآيد. فرد بىحجاب با رعايت نكردن اين شرط، در واقع از قبول مسئوليت خوددارى ورزيده، در پى خواستههاى خود مىرود و حتّى ديگران را از انجام دادن تعهدهاى پذيرفته شده باز مىدارد. بنابراين، حجاب هرگز به معناى محدود كردن حوزه مسئوليت زن نيست. حجاب شرط موفقيت در انجام دادن مسئوليتها و سپردن برخى مسئوليتها است. انسان، با انتخاب «بىحجابى» از قبول مسئوليتهاى حساس و سنگين شانه خالى مىكند آزاد از هر تعهدى سر بار ديگران مىشود و مسئوليتها را به ديگران وا مىگذارد.