سلام محمد حسين...خوبي"خانه دوست کجاست؟" درفلق بود که پرسید سوار. آسمان مکثی کرد. رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید. وبه انگشت نشان دادسپیداری وگفت: "نرسیده به درخت، کوچه باغی است که ازخواب خداسبز تر است. ودرآن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است. می روی تاته آن کوچه که ازپشت بلوغ،سربه در می آرد، پس به سمت گل تنهایی می پیچی، دوقدم مانده به گل، پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی وترا ترسی شفاف فرامی گیرد.
سلام به همه بچه هاي گل مخصوصا تنهايي عزيز
همگي خوبيد؟
آقا من قبول ندارم توي شعرت اسم تنهايي و جوجو رو بردي اما اسم مارو نگفتي http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon8.gif