جملت خیلی قشنگه
عسل آبی دل
ولی هفت مقدس بهتره تا فرهاد مقدس
.................
خداحافظ کاپیتان پرشور و با تعصب آبی ها............به نظر من یکی از مهترین چیزایی که فرهاد رو دوست داشتنی میکنه اینه که همه یه جورایی احساس میکردن که وقتی تو زمینه تا آخرین توانش تلاش میکنه ....
این یعنی همون شور .....مورد دیگه سالم زندگی کردن این جور بازیکناس............و مورد آخر جذاب بودنشه که خوب شاید به دلیل خردادی بودنشه...

.................در جواب اونایی که میگن که به خاطر خودش رفت رو هم باید بگم آدمی که وقتی یه جایی مسئوله با تمام توانش تلاش میکنه و میجنگه ...قطعا به دنبال پیشرفت تو تمام مراحل زندگیشه و از هر فرصتی استفاده میکنه....مثل فرهاد که خوب شرایطشو داره که تو مربیگری هم بهترین بشه و میخواسته بره کلاس تو لندن و یا هر کار دیگه.........................................
اتفاقا دوست عزیز فرهاد به خاطر همچین نگاهی فرهاد شده و من بهش بابت این تصمیم قشنگش و قطعا به نفع خودش افتخار میکنم............فرهاد همیشه فرصت ها رو قدر میدونه و استفاده میکنه حالا تو هر مرحله از زندگیش........
ولی نکته مهم اینه که هر جا باشه هیچ وقت کم کاری نمیکنه .....................................ولی نکته مهمتر اینه که عشقش استقلاله و هر جا باشه به فکر این تیمه و تو ایران هم فقط واسه اس اس بازی کرده...........این یعنی همون تعصب...