برای تو می نویسم
- شروع کننده موضوع hilari
- تاریخ شروع
- وضعیت
ارام میسرایم و ارام میمیرم
این هست
رسم من
ارام قدم میزنم
بی انکه حواس کسی به من باشد
اما این را میدانید
شنیده ام
اگر کسی دوستت داشته باشد
حتی اگر مثل باد هم باشی
رد شدنت را از بوی پیراهنت حس میکند
فقط نمیدانم
چرا کسی هرگز رد شدن مرا حس نمیکند
شاید کسی نیست که مرا
دوست بدارد
اری اگر کسی مرا دوست میداشت
رد شدن ارامم را
نگاه به ظاهر بی خیالم
برایش مهم بود
ولی وقتی کسی برایش مهم نیست
یعنی
کسی دوستم ندارد
a.m
این هست
رسم من
ارام قدم میزنم
بی انکه حواس کسی به من باشد
اما این را میدانید
شنیده ام
اگر کسی دوستت داشته باشد
حتی اگر مثل باد هم باشی
رد شدنت را از بوی پیراهنت حس میکند
فقط نمیدانم
چرا کسی هرگز رد شدن مرا حس نمیکند
شاید کسی نیست که مرا
دوست بدارد
اری اگر کسی مرا دوست میداشت
رد شدن ارامم را
نگاه به ظاهر بی خیالم
برایش مهم بود
ولی وقتی کسی برایش مهم نیست
یعنی
کسی دوستم ندارد
a.m
[h=2][/h]
ای نـــا رفیـق.. بــه کــدامیــن گُنـــاه نــاکـــرده..
تـــازیـــانــه زدی بــر اعتمـــادمـ
زیـــر پـــایـمـ را زود خـــالـــی کــــردی . ســلام پـُـــر مهــــرتــ
را بــــاور میکــــردمـ. یــــا پـــاشیــدن زَهــــر نـــامَـــردیـتــ را
خنجــری از پشـت در قَلبـــمـ فــــــرو رفـــت
پُشـــت
ســـــرمـ را نگـــــــاه کــــــردم .. کســـــی جـــــــز تــــــو نبــــود
تـــازیـــانــه زدی بــر اعتمـــادمـ
زیـــر پـــایـمـ را زود خـــالـــی کــــردی . ســلام پـُـــر مهــــرتــ
را بــــاور میکــــردمـ. یــــا پـــاشیــدن زَهــــر نـــامَـــردیـتــ را
خنجــری از پشـت در قَلبـــمـ فــــــرو رفـــت
پُشـــت
ســـــرمـ را نگـــــــاه کــــــردم .. کســـــی جـــــــز تــــــو نبــــود
میان تما رسمهای دنیا
رسم نامردی را خوب یاد گرفته ام
انقدر به قلبم خنجر فروکرده اند
رفیقان که دیگر برایم عادت شده خنجرهایشان که بر قلبم فرو میرود
هیچ کدامشان نیز نمگویند چگونه میگذرد
تنها همین که سرم را بالا نگه میدارم تا کسی خون قلبم را نبیند تا همه فکر کنند مغرورم
اینگونه دیگر کسی مرا نمیبیند ولی
کسی نمیفهمد
حال و روزم را جز خدا
وبه جای قضاوتم کمی جای من زندگی کن
از نزدیکترینهایت حس حسادتشان را درک کن
رفیقانت چنان خنجر فرو کنند تا روحت را رو به مرگ ببینی
ولی هرگز نتوانی سخن بگویی
و تنها به یک نفر بااندیشی و قلبت تنها بخاطر یک نفر تند بزند
که او هم نگاهت نمیکند
رسم نامردی را خوب یاد گرفته ام
انقدر به قلبم خنجر فروکرده اند
رفیقان که دیگر برایم عادت شده خنجرهایشان که بر قلبم فرو میرود
هیچ کدامشان نیز نمگویند چگونه میگذرد
تنها همین که سرم را بالا نگه میدارم تا کسی خون قلبم را نبیند تا همه فکر کنند مغرورم
اینگونه دیگر کسی مرا نمیبیند ولی
کسی نمیفهمد
حال و روزم را جز خدا
وبه جای قضاوتم کمی جای من زندگی کن
از نزدیکترینهایت حس حسادتشان را درک کن
رفیقانت چنان خنجر فرو کنند تا روحت را رو به مرگ ببینی
ولی هرگز نتوانی سخن بگویی
و تنها به یک نفر بااندیشی و قلبت تنها بخاطر یک نفر تند بزند
که او هم نگاهت نمیکند
مـــی گـُــویــَـنـــد
تــُــو مَــــرا بآیــِک جُمـــــلـــﮧ
یـِــک لَبـــــخـنـــد،،،
بـِـــﮧ بــازی میـــــگیــــری ...
مــــــی گـُــــوینــــد تـَــرفنــد هـــآیت
شِـــیطنـــتهــــآیت و دروغ هآیـــت را نمــــی فَهمَــــم
مــــــی گویند ســــآده ام
اما تــــُـو ،ایــن را باوَر نَکـُـن
مـــَـــــن فـــــقــــــط دوســـتـــَــت دارم ،هَمیـــــــــن!!
و آنــــها این را نِمـــــــی فـَـــهمنــــد....
تــُــو مَــــرا بآیــِک جُمـــــلـــﮧ
یـِــک لَبـــــخـنـــد،،،
بـِـــﮧ بــازی میـــــگیــــری ...
مــــــی گـُــــوینــــد تـَــرفنــد هـــآیت
شِـــیطنـــتهــــآیت و دروغ هآیـــت را نمــــی فَهمَــــم
مــــــی گویند ســــآده ام
اما تــــُـو ،ایــن را باوَر نَکـُـن
مـــَـــــن فـــــقــــــط دوســـتـــَــت دارم ،هَمیـــــــــن!!
و آنــــها این را نِمـــــــی فـَـــهمنــــد....
قافیه به قافیه باختم
برگ به برگ
واژه به واژه
و اینک تنها داشته من
حس تلخ نداشته هایی است
که شعر نمی شود ، اما
آوار می شود ، اتاق بی در و پیکر را ...
چقدر خوب است که دلتنگم
چقدر خوب است که چیزی ندارم تا از دست بدهم
چقدر خوب است که بغض دارم
من نه شاعرم و
نه هوس دارم به شروع دردهای دوباره
اما بد باختم ، بد
من به حس جنونی باختم که باورم بود ...
زیر هم نوشتن این واژه ها دلیل بر شعر نیست
دلیلش واژه هایی است که به هم ربط ندارند ، اما
هر کدام از یک درد حرف میزنند ...
" من به زیادی عشق باختم "
واژه های من از آن جهت معمولیست
که من معمولی ترین عاشق بودم
همین ...
فقط این را از من داشته باش :
مجنون عشق تو شدن
تنها چیزی است که من را به من می رساند
تنها چیزی است که ماندگارم می کند ...
....
برگ به برگ
واژه به واژه
و اینک تنها داشته من
حس تلخ نداشته هایی است
که شعر نمی شود ، اما
آوار می شود ، اتاق بی در و پیکر را ...
چقدر خوب است که دلتنگم
چقدر خوب است که چیزی ندارم تا از دست بدهم
چقدر خوب است که بغض دارم
من نه شاعرم و
نه هوس دارم به شروع دردهای دوباره
اما بد باختم ، بد
من به حس جنونی باختم که باورم بود ...
زیر هم نوشتن این واژه ها دلیل بر شعر نیست
دلیلش واژه هایی است که به هم ربط ندارند ، اما
هر کدام از یک درد حرف میزنند ...
" من به زیادی عشق باختم "
واژه های من از آن جهت معمولیست
که من معمولی ترین عاشق بودم
همین ...
فقط این را از من داشته باش :
مجنون عشق تو شدن
تنها چیزی است که من را به من می رساند
تنها چیزی است که ماندگارم می کند ...
....
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمـه ای با چـشمانی باز
خیره به دور دست
شاید شرق،شاید غرب
مبهوت یک شکست،
مغلوب یک اتفاق
مصلوب یک عشق،
مفعول یک تاوان
خرده هایش را باد دارد می برد
و او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمه ای ساخته ای به نام «من» !
مجسمـه ای با چـشمانی باز
خیره به دور دست
شاید شرق،شاید غرب
مبهوت یک شکست،
مغلوب یک اتفاق
مصلوب یک عشق،
مفعول یک تاوان
خرده هایش را باد دارد می برد
و او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمه ای ساخته ای به نام «من» !
کنـارم کسـی نیسـت
جـز تـو کـه نیستـی !
وقتی که گریـه میکنی زیبا تری!
امـــا بخنـد ؛
من به آن زیـبا که " تــــر " نیست قانعم!
نویسه های من وقتی که " تـــو " نیستی
و
از جدایی و تـو ، شکایـت میکنم بهتـر است!
ولـی بـــــــاش
به همین زیبا که " تــر " نیست قانع بمان.
همیــن که روزهای ندیدنت را یکی یکی روی تقویم مینویسم به جای روزهای هفته
و
همیــن که رادیوی عصر جغرافیای تنم را بحرانی گزارش میکند ؛
کافی است دیگر ...
برای شاعــر شدن ِ مـن همین نخندیدنت کافی است!
بیـــا برویم همان " کافه دیاکو " قدیمی
و حالا که
تمـام معـما های ِ جهان حل نمی شوند
شیر را در فنجان
و خودم را در نگاهت حل کنم
سبز آبی ِ کبود من !
امـــا بخنـد ؛
من به آن زیـبا که " تــــر " نیست قانعم!
نویسه های من وقتی که " تـــو " نیستی
و
از جدایی و تـو ، شکایـت میکنم بهتـر است!
ولـی بـــــــاش
به همین زیبا که " تــر " نیست قانع بمان.
همیــن که روزهای ندیدنت را یکی یکی روی تقویم مینویسم به جای روزهای هفته
و
همیــن که رادیوی عصر جغرافیای تنم را بحرانی گزارش میکند ؛
کافی است دیگر ...
برای شاعــر شدن ِ مـن همین نخندیدنت کافی است!
بیـــا برویم همان " کافه دیاکو " قدیمی
و حالا که
تمـام معـما های ِ جهان حل نمی شوند
شیر را در فنجان
و خودم را در نگاهت حل کنم
سبز آبی ِ کبود من !
YaZahra313
عضو جدید
عاااااااااااالی
- وضعیت