برای تو می نویسم
- شروع کننده موضوع hilari
- تاریخ شروع
- وضعیت
واقعا عالی گفتی
شاید قلبم بزرگ نباشد
اما حداقل مثل خیلیها
کاروانسرا نیست که
هر روز یکی را جا میدهند
و تازه اگر از یکی خسته شدند
فقط خیلی ساده میگویند برو
و خودشان در اغوش دیگری نفس نفس میزند
مثل خیلیها نیست که
فقط توقع وفاداری دارند
ولی نوبت خودشان میرسد
میگویند عصر ارتباطات هست
کاش میدانستید روابط انسانی
با روابط ماشینهایی که هر روز سوارش میشوید تا
یا دختری را سوار کنید یا
اینکه پسری را سوار کنید نیست
انچه که هست احساس ادمهاست
اما حداقل مثل خیلیها
کاروانسرا نیست که
هر روز یکی را جا میدهند
و تازه اگر از یکی خسته شدند
فقط خیلی ساده میگویند برو
و خودشان در اغوش دیگری نفس نفس میزند
مثل خیلیها نیست که
فقط توقع وفاداری دارند
ولی نوبت خودشان میرسد
میگویند عصر ارتباطات هست
کاش میدانستید روابط انسانی
با روابط ماشینهایی که هر روز سوارش میشوید تا
یا دختری را سوار کنید یا
اینکه پسری را سوار کنید نیست
انچه که هست احساس ادمهاست
مینـــویســــم سـرشـــار از عـشـــق
بـــرای تـــویــی کـــه همیــشـــــــه ...
تنهـــا مخـاطـبـــ ِ خـــاصّ ِ
دل نـــوشـتـه هــــای ِ منــــی !
بــــرای تــــو کـــه بـخـوانـــی
... و بـــدانـــی
دوستـــــ داشتـنـتــ در مــــن
بــــی انتـــهـاستــ . . .
بـــرای تـــویــی کـــه همیــشـــــــه ...
تنهـــا مخـاطـبـــ ِ خـــاصّ ِ
دل نـــوشـتـه هــــای ِ منــــی !
بــــرای تــــو کـــه بـخـوانـــی
... و بـــدانـــی
دوستـــــ داشتـنـتــ در مــــن
بــــی انتـــهـاستــ . . .
مهربانی نوشیدنی است
این سماور جوش است …
پس چرا می گفتی :
دیگر این خاموش است ؟!
باز لبخند بزن
قوری قلبت را
مهربانی دم کن
بعد بگذار آرام
چای تو دم بکشد .
خنده هایت قند است : )
چای هم آماده است
بوی آن پیچیده
از دلت تا هر جا
توی فنجان دلم
چایی داغ بریز !
فانوس های یادت را برپاکرده ام ..... شب را منزلگاه دفترخاطراتمان فرا خوانده ام ...
حرف های ناگفته را کوچه نشین خاطرات بهاری مان کرده ام ...
و این دل پر از حرفهای تا به ابدیت سکوت شود ...پر از زمزمه هایی ازعشقی که شاید مهتاب یک شب برای عاشقان قصه گویش باشد ...
حال ...من در این شب به سان صبح از نفس یار سقید .....روشن کرده ام فاصله ی فراقمان را ....شاید که بیایی ....
امشب ...همه جا مملوء از ترنم یاد توست ....
عشق من ...
حرف های ناگفته را کوچه نشین خاطرات بهاری مان کرده ام ...
و این دل پر از حرفهای تا به ابدیت سکوت شود ...پر از زمزمه هایی ازعشقی که شاید مهتاب یک شب برای عاشقان قصه گویش باشد ...
حال ...من در این شب به سان صبح از نفس یار سقید .....روشن کرده ام فاصله ی فراقمان را ....شاید که بیایی ....
امشب ...همه جا مملوء از ترنم یاد توست ....
عشق من ...
کاش بودی...
کاش هیچ وقت نمی رفتی...
این چه رفتنی بود که تا من به تو رسیدم به نقطه ای دور خیره شدی و بدون اینکه ببینی پا روی کی میذاری روی چی میذاری...فقط رفتی
من به تو نرسیده از دستت دادم...از من گله کردی ...من گله نکردم
تو خائن شدی و من هنوز به تو می اندیشم با یک سوال بی جواب...چرا؟!!
کاش نمی رفتی ..نه برای من...برای خودت....برای اینکه کسی ور داشته باشی کنارش هر روز و شب رو بگذرونی
اما تو به آهن و چوب و سنگ دل دادی و رفتی
رفتی بدون مسئولیت
بی مسئولیتی لذت داره؟؟!!
حالا
راحتی؟!!
بدون من
بدون ما
راحتی؟
...
کاش راحت بودی
اما تو به خودت هم ظلم کردی و رفتی...
....
کاش که برگردی
زودتر برگردی
نه برای من
.....
فقط
از خودت فرار نکن
کاش هیچ وقت نمی رفتی...
این چه رفتنی بود که تا من به تو رسیدم به نقطه ای دور خیره شدی و بدون اینکه ببینی پا روی کی میذاری روی چی میذاری...فقط رفتی
من به تو نرسیده از دستت دادم...از من گله کردی ...من گله نکردم
تو خائن شدی و من هنوز به تو می اندیشم با یک سوال بی جواب...چرا؟!!
کاش نمی رفتی ..نه برای من...برای خودت....برای اینکه کسی ور داشته باشی کنارش هر روز و شب رو بگذرونی
اما تو به آهن و چوب و سنگ دل دادی و رفتی
رفتی بدون مسئولیت
بی مسئولیتی لذت داره؟؟!!
حالا
راحتی؟!!
بدون من
بدون ما
راحتی؟
...
کاش راحت بودی
اما تو به خودت هم ظلم کردی و رفتی...
....
کاش که برگردی
زودتر برگردی
نه برای من
.....
فقط
از خودت فرار نکن
چو دستم بر آمد به سویت ندیدی
که شعر تو را
با چه عشقی سرودم
نماندی، ندیدی دلی را به صد شوق
به امید تو
زنده کردم
به عشق تو بودم
نگاهی بینداز
من، عاشق زار محزون نبودم
من و عشق؟...نه، نه
تو دیدی که من اهل احساس و از نسل مجنون نبودم
فقط یک نظر پرده از دل گرفتم
همان شد که شد!
دل برفت از وجودم
......
گذشت و نبودی
گذشت و ندیدی
گذشت و تو گفتی
که من همسفر نیستم
برایت بدان بال و پر نیستم
تو گفتی برو
من نشد باورم
نرفت لحظه ای فکر تو از سرم
هنوزم به یک سر زدن دلخوشم
هنوزم برایت نفس می کشم
که شعر تو را
با چه عشقی سرودم
نماندی، ندیدی دلی را به صد شوق
به امید تو
زنده کردم
به عشق تو بودم
نگاهی بینداز
من، عاشق زار محزون نبودم
من و عشق؟...نه، نه
تو دیدی که من اهل احساس و از نسل مجنون نبودم
فقط یک نظر پرده از دل گرفتم
همان شد که شد!
دل برفت از وجودم
......
گذشت و نبودی
گذشت و ندیدی
گذشت و تو گفتی
که من همسفر نیستم
برایت بدان بال و پر نیستم
تو گفتی برو
من نشد باورم
نرفت لحظه ای فکر تو از سرم
هنوزم به یک سر زدن دلخوشم
هنوزم برایت نفس می کشم
معـلــــم ورقــه ها را داد ....
همه به من خــندیــدند...
امــــا بــاور کــن درســت نــوشـتــه بـــودم...
گفـته بــود "جای خــالی را با کــلمه منــاسب پــر کنید"
و مـــن همـــه را نــوشـتـــــم " تــــــــو ... "
مگـــر نـه اینکـــه جــای خـــالی هــا را فـــقط " تـــو " پــُــر میکــــردی.....!
همه به من خــندیــدند...
امــــا بــاور کــن درســت نــوشـتــه بـــودم...
گفـته بــود "جای خــالی را با کــلمه منــاسب پــر کنید"
و مـــن همـــه را نــوشـتـــــم " تــــــــو ... "
مگـــر نـه اینکـــه جــای خـــالی هــا را فـــقط " تـــو " پــُــر میکــــردی.....!
لمس کن کلماتی را که برایت مینویسم
تا بفهمی وبدانی که چقدر جایت خالیست
تا بدانی نبودنت آزارم میدهد
لمس کن نوشته هایی راکه لمس ناشدنیست و عریان
که از قلبم بر قلم وکاغذ میچکد
لمس کن گونه هایم راکه خیس اشک است وپرشیار
لمس کن لحظه هایم را
تویی که میدانی من چگونه عاشقت هستم
لمس کن این با تو نبودن ها را
لمس کنهمیشه عاشقت میمانم
دوستت دارم ای بهترین یهانه....
تا بفهمی وبدانی که چقدر جایت خالیست
تا بدانی نبودنت آزارم میدهد
لمس کن نوشته هایی راکه لمس ناشدنیست و عریان
که از قلبم بر قلم وکاغذ میچکد
لمس کن گونه هایم راکه خیس اشک است وپرشیار
لمس کن لحظه هایم را
تویی که میدانی من چگونه عاشقت هستم
لمس کن این با تو نبودن ها را
لمس کنهمیشه عاشقت میمانم
دوستت دارم ای بهترین یهانه....
برای تو می نویسم
برای تویی که تمام تنهاییم پراز یادتوست
برای تویی که احساسم از آنِ وجود نازنین توست
برای تویی که تمام هستی ام درعشق تو غرق شده
برای تویی که هرلحظه دوریت برایم مثل یک قرن است
برای تویی که سکوتت سخت ترین شکنجه من است
برای تویی که عشقت معنای بودنم است
برای تویی که غم هایت معنای سوختنم است
دوستت دارم خوب من
برای تویی که تمام تنهاییم پراز یادتوست
برای تویی که احساسم از آنِ وجود نازنین توست
برای تویی که تمام هستی ام درعشق تو غرق شده
برای تویی که هرلحظه دوریت برایم مثل یک قرن است
برای تویی که سکوتت سخت ترین شکنجه من است
برای تویی که عشقت معنای بودنم است
برای تویی که غم هایت معنای سوختنم است
دوستت دارم خوب من
تنها بهونه بودنی واس من
نوشته هایم را ارزانی کسی خواهم کرد که مردانگی از سر رویش ببارد
به مَـــن می گفتـــ اگـــر از مَــن جُــدا گـَــردی
روی بــا یــار دیــگر آشنـــا گـَـردی
و مــن چــون غُنچـــه نَـشکـُفتــه
در بـــاغ شــکوفـــایی
از ایــن دوری طـــاقت سُــوز می میــــرَم
به خــود می گـُــفتم او روزی اگــــر از مـــن جـُـدا گــَـردد
جــهان از غَـــم ز هَــم می پـــاشـــد
و غَـــم از دَر و دیــــوار می بــآرد
به خــود می گفتــــم او روزی اگـــر از مـــن جُــدا گــَـردد
چـــو مُــرغ شبـــ ز داغ درد هـــجران تا ســَــحر یــکــ شَـبــ نمــی خــــوابم
ولی روزی رسیــــد از هَــم جُـــدا گــَشتیـــم و مــن دیـــدم
نــه او از دوری مــن مـُــرد
نه مــن از غُـــصه دِق کـــردم
نــــه دُنیـــا رنگــــ دیـــگر شـُـــد.. .
روی بــا یــار دیــگر آشنـــا گـَـردی
و مــن چــون غُنچـــه نَـشکـُفتــه
در بـــاغ شــکوفـــایی
از ایــن دوری طـــاقت سُــوز می میــــرَم
به خــود می گـُــفتم او روزی اگــــر از مـــن جـُـدا گــَـردد
جــهان از غَـــم ز هَــم می پـــاشـــد
و غَـــم از دَر و دیــــوار می بــآرد
به خــود می گفتــــم او روزی اگـــر از مـــن جُــدا گــَـردد
چـــو مُــرغ شبـــ ز داغ درد هـــجران تا ســَــحر یــکــ شَـبــ نمــی خــــوابم
ولی روزی رسیــــد از هَــم جُـــدا گــَشتیـــم و مــن دیـــدم
نــه او از دوری مــن مـُــرد
نه مــن از غُـــصه دِق کـــردم
نــــه دُنیـــا رنگــــ دیـــگر شـُـــد.. .
باران که می‌بارد
تمام کوچه‌های شهر
پر از فریاد من است
که می‌گویم:
من تنها نیستم
تنها منتظرم!
تنها…
تمام کوچه‌های شهر
پر از فریاد من است
که می‌گویم:
من تنها نیستم
تنها منتظرم!
تنها…
ارام نشسته و برایت در تنهایی میسرایم
کسی چه میداند
شاید این تمام دلخوشیم هست
سراییدن برای تو
و از تو گفتن
شاید هم کمی میان راه باید قدم زد هیچ نمیدانم
تنها میدانم
گاهی لبخند زدن
ان هم با یادت
کمی سخت هست
ولی دیگر فرا گرفته ام چگونه با یادت سخن بگویم
و هر لحظه به یادت باشم
کسی چه میداند
شاید این تمام دلخوشیم هست
سراییدن برای تو
و از تو گفتن
شاید هم کمی میان راه باید قدم زد هیچ نمیدانم
تنها میدانم
گاهی لبخند زدن
ان هم با یادت
کمی سخت هست
ولی دیگر فرا گرفته ام چگونه با یادت سخن بگویم
و هر لحظه به یادت باشم
پرنده‌ای پرید،
جایش پرنده دیگری نشست و پرده نمایش ، دوباره بالا رفت .
برای «دوستت دارم» دیر شده است دیگر،
نگاه کن !
سوزن بان پیر ، دارد علامت میدهد...
وقتی چشمهات را می‌بندی،
از کار بیکار می‌شوم،
نه اینکه مسؤل شمردن ستاره‌هاش منم !
عمق چشمهات،
قصه هزار و یک‌شب یلداست ، تمام نمی‌شود هر چه می‌خوانم .
کار سختی‌ست دوست نداشتن تو،
باید برای خودم ، کار دیگری دست و پا کنم !
رضا کاظمی
جایش پرنده دیگری نشست و پرده نمایش ، دوباره بالا رفت .
برای «دوستت دارم» دیر شده است دیگر،
نگاه کن !
سوزن بان پیر ، دارد علامت میدهد...
وقتی چشمهات را می‌بندی،
از کار بیکار می‌شوم،
نه اینکه مسؤل شمردن ستاره‌هاش منم !
عمق چشمهات،
قصه هزار و یک‌شب یلداست ، تمام نمی‌شود هر چه می‌خوانم .
کار سختی‌ست دوست نداشتن تو،
باید برای خودم ، کار دیگری دست و پا کنم !
رضا کاظمی
رفتی ...
خیلی زود ...
بدون هیچ خبری ...
خیلی زود ...
بدون هیچ خبری ...
تنها یادگار من از تو ٬نقش غروبی است که تو را با خود برد...
باغ زندگی ام خزان شد٬
اشک چشمانم خشک شد٬
سکوتم رنگ بغض گرفت٬
باغ زندگی ام خزان شد٬
اشک چشمانم خشک شد٬
سکوتم رنگ بغض گرفت٬
تو رفتی ٬
خیلی زود ...
خیلی زود ...
من پروازت را با حسرت به تماشا نشستم٬
من هم آغوشی فرشتگان با تو را به قاب گرفتم ٬
من مسیر معراجت را تا نزدیکی ستارگان ٬ دنبال کردم ...
من هم آغوشی فرشتگان با تو را به قاب گرفتم ٬
من مسیر معراجت را تا نزدیکی ستارگان ٬ دنبال کردم ...
تو رفتی و من به همزبانی آینه ها عادت کردم٬
تو رفتی و گوش من دیگرآواز زندگی را نشنید ٬
تو رفتی و دستانم سردشد...
تو رفتی و گوش من دیگرآواز زندگی را نشنید ٬
تو رفتی و دستانم سردشد...
مهربـــــــــانم !
آخرین خیال نگاهت را درقلبم به یادگار دارم ٬
خوشحالم که لبخند می زنی٬
خوشحالم که لبخند می زنی٬
مهربـــــــانم !
بیا و ببین که قلب من برای دیدنت پرپر می زند ٬
بیا و ببین که غم ندیدن تو چه بر سر شبهایم آورده است٬
بیا و ببین که دیگر هیچ ستاره ای به من لبخند نمی زند ٬
بیا و ببین که احساسم را نامهربانان به غارت بردند ٬
بیا که خیلی وقت است دلتنگ چشمانت هستم
.
.
.
.
.
.
بیا و ببین که غم ندیدن تو چه بر سر شبهایم آورده است٬
بیا و ببین که دیگر هیچ ستاره ای به من لبخند نمی زند ٬
بیا و ببین که احساسم را نامهربانان به غارت بردند ٬
بیا که خیلی وقت است دلتنگ چشمانت هستم
.
.
.
.
.
.
بعد یک سال بهار آمده میبینی که
باز تکرار به بار آمده میبینی که
سبزی سجده ما را به لبی سرخ فروخت
عقل با عشق کنار آمده میبینی که
آنکه عمری به کمین بود، به دام افتاده
چشم آهو به شکار آمده میبینی که
حمد هم از لب سرخ تو شنیدن دارد
گل سرخی به مزار آمده میبینی که...
فاضل نظری
- وضعیت