اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[كندو]

عشق تو به تار و پود جانم بسته است
بی روی تو درهای جهانم بسته است
از دست تو خواهم که برآرم فریاد
در پیش نگاه تو زبانم بسته است​

 

[fantastic.fati]

سفر هميشه قصه رفتن و دلتنگيه​

به من نگو جدايي هم قسمتي از زندگيه​

هميشه يک نفر ميره آدم و تنها مي ذاره​

ميره يه دنيا خاطره پشت سرش جا مي ذاره​

هميشه يک دل غريب يه گوشه تنها مي مونه​

يکي مسافر و يکي اين وره دنيا مي مونه​

دلم نمياد که بگم به خاطر دلم بمون​

اما بدون با رفتنت از تن خستم ميره جون​

بمون براي کوچه‌اي که بي تو لبريزه غمه​

ابري تر از آسمونش ابراي چشماي منه​

بمون واسه خونه‌اي که محتاج عطر تن توست​

بمون واسه پنجره اي که عاشق ديدن توست!

 

[naghmeirani]

تو

زیباترین نغمه عشقي

تو

رویایی ترین حضورعشقي

تو
​

ناب ترین سرود عشقي
​

تو

پاک ترین فرزندعشقي

وتو

خودخود عشقي ...​

 

[banooyeariayi]

درخت هم که باشی


من


دارکوبی می شوم


...


که هفتاد و سه بار


در دقیقه


تو را می بوسد......

 

[banooyeariayi]

چقدر سرد است!


وقتی...


می خواهمت و نیستی


...


.


.


.
!

 

[naghmeirani]

دیشب به یاد تو

هفت آسمان را

به جستجوی ستاره ات بوئیدم

سرت را روی شانه ام بگذار

دیگر برایت نه حافظ می خوانم، نه شمس ، نه حتی سهراب

فقط تو ...

شعر تو را خواهم گفت ...

 

[ni_rosa_ce]

رفته‌ای وُ من

تازه عاشقَ‌ت شده‌ام!

 

[naghmeirani]

تا دست به قلم می‌بَرَم


سراغِ تو را می‌گیرند کلمات.

 

[fantastic.fati]

سرم را در تاريکي گودالها فرو مي‌برم. لباس سکوت بر تن مي‌کنم و ديگر به تو نمي‌گويم بمان. کنار مي‌روم تا راه زندگي خود را به تنهايي طي کني. مي‌فهمم اما وانمود به نفهميدن مي‌کنم. حس را در خودم مي‌کشم. عشق را سرکوب مي‌کنم تا با تنهايي خود خوش باشي.​

من با خنجر زدن به روح و جسمم، آنچه را که تو مي‌خواستي برايت فراهم کردم. آسوده باش که به آنچه مي‌خواستي رسيدي... در حاليکه حتي لحظه‌اي به آنچه من مي‌خواستم فکر هم نکردي...​

براي اعتراض نيست که اين سخنان را مي‌گويم. بارها به تو گفته‌ام که قلب من از گدايي کردن عشق مستغني است. براي برهم زدن روزهاي آرامت هم نمي‌گويم. تکرار اين جملات براي اين است که روز به روز بيشتر از گذشته از تو و زندگيت متنفر شوم تا زندگي کسي را مانند تو نابود نکنم...!​

 

[ni_rosa_ce]

دیگر برنمی‌گردی
این، مثلِ روزْ روشن است.
اما
مادر به دلَ‌ش بَرات شده می‌آیی
و من، باور می‌کنم!

 

[fantastic.fati]

شکسته تموم بال و پر من​

مرده تموم خیال و باور من​

​

این سکوت سرد و مبهم​

​

شده تنها یادگار همسفر من​

​

قصه ی من از کجا شروع شد​

​

مردن چرا همیشه شد سهم آخر من​

​

 

[ni_rosa_ce]

وقتی پاییز
چهار فصلِ سال باشد
آخرِ تنهایی استْ
بی‌تو قدم زدن!

 

[fantastic.fati]

عشق چیست؟ حدیثی است که با نگاه آغاز می شود با لبخندی شیرین می شود با بوسه ای به اوج می رسد وبا اشکی پرازاندوه به پایان می رسد​

 

[ni_rosa_ce]

جهانی را به تسلیم واداشته‌ای
با پیراهنی سفید
بی‌تابِ گریختن از دستِ بندِ رخت!

 

[MehD1979]

عا شقي جرم قشنگيست ​

​

به انكارش مكش​

 

[MehD1979]

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا عادت همه رفتنو دل شکستنه
درد تمام عاشقا پاي کسي نشستنه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا مشق بچه هايه صفحه آشفتگيه
گرداي روي آينه فقط غم زندگيه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا درد عاشقا فقط غم نديدنه
مشکل بي ستاره ها يه کم ستاره چيدنه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا کار گلدونا از شبنمي تر شدنه
آرزوي شقايقا يه کم کبوتر شدنه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا آسمونمون پر از شکسته باليه
جاي نگاه عاشقت باز توي خونه خاليه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا کار آدما دلاي پاک رو بردنه
بعدش اونو گرفتنو به ديگري سپردنه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا کار آدما تو انتظار گذاشتنه
ساده ترين بهونشون از هم خبر نداشتنه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا سهم عاشقا غصه و بي وفائيه
جرم تمومشون فقط لذت آشنائيه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا چشماي همه غرق نياز و شبنمه
رو گونه هر عاشقي چند قطره بارون غمه
[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]اين روزا قصه ها همش قصه دل سوزوندنه
خلاصه حرف همه پس زدن و نموندنه[/FONT]​

 

[كندو]

سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد
عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد
گر چه خاکسترم و هم سفر باد ولی
جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد​

 

[maryam_22]

گفتی دوستت دارم
و من به خیابان رفتم !
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود ....


گروس عبدالملكيان

 

[ni_rosa_ce]

باید بروم.
این‌جا،
هیچ‌کدام زبانِ هم را نمی‌فهمیم
نه من، که مُدام از تو می‌گویم
نه صاحب‌خانه، که مُدام از اجاره بهاء !

 

[گلابتون]

به سراغت نیامدم چون روح باران زده شیدای روزهای آشنایی گرفتار تگرگی بی پایان شد و اینگونه سیلا‌ب عشق در مسیر طغیان آمال و آرزوهایم تبدیل به سرابی شد.

نبودی تا ببینی که چگونه غزل در تاب تنهايي تب کرد و تا صبح نالید ، نبودی تا ببینی که آسمان چه بی قرار و معصومانه اشک می ریخت و تن سرد مرا نوازش می کرد ،
نبودی تا ببینی که چگونه چشمانم در انتظارت ماند و نیامدی...

تو خود گفتی که دنیا فدای تو و چشمانت ، تو خود گفتی آبیِِِ آرامشِ دریا فدای نگاهت ،
تو خود گفتی سرخی آتشین شقایق ها فدای قلب کوچکت...

حالا‌ از آن حرفهای رنگین اثری نیست و تمام آبی ها و قرمزها برایم رنگ باخته اند ،
از تو نیز به خاطر دو رنگ بودنت شکوه ای ندارم ، چون دیگر دنیا برای من بی رنگ است!

و اما باز هم تو ای حریم پاک و بی آ لا‌یشم!
می خواهم ترکت کنم و هیچ گاه به سوی صفحه های قلم خورده ای که خود بر رویت حک کردم ، باز نگردم .
شاید اینگونه مجبور نباشی دستهای سفیدت را به زیر چکه های دلتنگی ام بگیری و له شوی و گیسوانم را بر تن لطیفت احساس کنی.

لحظه ، لحظه ای است جادوئی... ! در کنج خلوت این اتاق دستهای زني ، آرام صندوقچه ای را مهر می کند و زمزمه ای در زیر لب دارد .
نوایش ضعیف نیست اما هیچ کس نمی تواند بفهمد او چه می گفت و دیگر نمی گوید...

 

[ni_rosa_ce]

رو به روی من فقط تو بوده ای
از همان نگاه اولین
از همان زمان که آفتاب
با تو آفتاب شد
از همان زمان که کوه استوار
آب شد
از همان زمان که جستجوی عاشقانه ی مرا
نگاه تو جواب شد

روبه روی من فقط تو بوده ای

از همان اشاره‌٬ از همان شروع
از همان بهانه ای که برگ
باغ شد
از همان جرقه ای که
چلچراغ شد
چارسوی من پر است از همان غروب
از همان غروب جاده
از همان طلوع
از همان حضور تا هنوز

روبه روی من فقط تو بوده ای

من درست رفته ام
در تمام طول راه
دره های سیب بود و
خستگی نبود
در تمام طول راه
یک پرنده پا به پای من
بال می گشود و اوج می گرفت
پونه غرق در پیام نورس بهار
چشمه غرق در ترانه های تازگی
فرصتی عجیب بود
شور بود و شبنم و اشاره های آسمان
رقص عاشقانه ی زمین
زادروز دل
ترانه
چشمک ستاره
پیچ و تاب رود

هرچه بود٬ بود
فرصت شکستگی نبود
در کنار من درخت
چشمه
چارسوی زندگی
روبه روی من ولی
در تمام طول راه
روبه روی من تو
روبه روی من فقط تو بوده ای

 

[fantastic.fati]

در تنهايي خود لحظه ها را برايت گريه كردم​

در بي كسيم براي تو كه همه كسم بودي گريه كردم​

در حال خنديدن بودم كه به ياد خنده هاي سرد و تلخت گريه كردم​

در حين دويدن در كوچه هاي زندگي بودم كه ناگاه به ياد لحظه هايي كه بودي و اكنون نيستي ايستادم و آرام گريه كردم​

ولي اكنون مي خندم آري ميخندم به تمام لحظه هاي بچگانه اي كه به خاطرت اشك هايم را قرباني كردم

 

[گلابتون]

اون لحظه کـــه تــو فکرتم، گــريه امــونم نميده

غم ميشينه رو آينه، گـريه امـــونم نميده

از روزي کـــه نديـدمت، دلتنــگ چشمــاي توام

نمي دونم چه حسيه، بي تاب دستهـــاي توام

تيـک تيــک ساعت اتاق، صــداي قلبتــو داره

گلــدون پشت پنجــره، تــو رو به يــادم مياره

ميپيچه عطر نفسهات تو هر کجاي اين خونه

از دوري و نبودنت، دلــم چـه تنهــا مي مونه

وقتي نباشي پيش مــن قلبم ترک ور ميداره!

يــواش يــواش ميشکنه و اشـک منو در مياره

اون لحظـه کـه تـــو فکرتم، گــريه امــونم نميده

تو اين روزاي بي کسي غم هميشه باهام بود

 

[maryam_22]

دو سال است که می دانم بی قراری چیست
درد چیست
مهربانی چیست
دو سال است که می دانم آواز چیست
راز چیست ....
چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند
امروز من دو ساله می شوم ....

گروس عبدالملكيان

 

[MehD1979]

به تو گفتم گنجشک کوچک من باش تا در بهار تو من درختی پر شکوفه باشم

 

[MehD1979]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]من واست یه کاغذ بودم تو منو نقاشی کردی [/FONT]​

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]تا دیدی نقاشیت بد شد منو تیکه پاره کردی [/FONT]​

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]حالا من یه کاغذ ریزم که با چشمایه خیسم[/FONT]​

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]تویه تک تک شعرام از انتقام می نویسم[/FONT]​

 

[گلابتون]

دنبـــال بهانه نباش

چشــم که گذاشتــــم

بــــــــرو ..

و هــر وقـت خواستـی برگــــرد ..

مــن تا بی نهایــــــــــت

شمـــــردن را به لطف نبودنت خوب بلـــدم ..

 

[MehD1979]

یادش بخیر ... اون وقت ها فقط ۲۰ سالم بود ... این شعر فروغ رو خیلی دوست داشتم و تنها یکبار برای یک نفر خوندمش ...

یادش بخیر پارک ملت ...
دیروز یهو یادش افتادم خیلی تکرارش کردم تا همه ش دوباره به یادم اومد حالا ۱۱ سال از اون روزها می گذره . خوشحالم که هنوز به خاطر دارمش . مثل همه ی خاطرات دور عاشقی !


خواب خواب خواب
او غنوده است
روی ماسه های گرم
زیر نور تند آفتاب
از میان پلکها ی نیمه باز
خسته دل نگاه می کنم
جویبار گیسوان خیس من
روی سینه اش روان شده
بوی بومی تنش
در تنم وزان شده.
خسته دل نگاه می کنم
آسمان به روی صورتش خمیده است
دست او میان ماسه های داغ
با شکسته دانه هایی از صدف
یک خط سپید بی نشان کشیده است
دوست دارمش...
مثل دانه ای که نور را
مثل مزرعه ای که باد را
مثل زورقی که موج را
یا پرنده ای که اوج را
دوست دارمش...
از میان پلکهای نیمه باز
خسته دل نگاه می کنم
کاش با همین سکوت و با همین صفا
در میان بازوان من
خاک می شدی
با همین سکوت و با همین صفا...
در میان بازوان من
زیر سایبان گیسوان من
لحظه ای که می مکد تورا
سرزمین تشنه ی تن جوان من
چون لطیف بارشی
یا مه نوازشی
کاش خاک می شدی...
کاش خاک می شدی...
تا دگر تنی
در هجوم روزهای دور
از تن تو رنگ و بو نمی گرفت
با تن تو خو نمی گرفت
تا دگر زنی
در نشیب سینه ات نمی غنود
سوی خانه ات نمی دوید
نغمه ی دل تو را نمی شنود
از میان پلکهای نیمه باز
خسته دل نگاه می کنم
مثل موجها تو از کنار من
دور می شوی...
باز دور می شوی...
روی خط سربی افق
یک شیار نور می شوی
با چه توان
عشق را به بند جاودان کشی؟
با کدام بوسه با کدام لب؟
در کدام لحظه در کدام شب؟
مثل من که نیست می شوم...
مثل روزها...
مثل فصلها...
مثل اشیانه ها...
مثل برف روی بام خانه ها...
او هم عاقبت
در میان سایه ها غبار می شود
مثل عکس کهنه ای
تار تار می شود
با کدام بال می توان
از زوال روزها و سوزها گریخت؟!
با کدام اشک می توان
پرده بر نگه خیره ی زمان کشید؟
عشق را به بند جاودان کشید؟
با کدام دست؟...
خواب خواب خواب
او غنوده است
روی ماسه های گرم
زیر نور تند افتاب

 

[naghmeirani]

حکایت رفاقت من با تو
حکایت "قهوه" ایست،
که امروز به یاد تو ،
تلخِ تلخ
نوشیدم!
... که با هر جرعه
بسیار اندیشیدم ،
که این طعم را دوست دارم یا نه!
و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن،
که انتظار تمام شدنش را نداشتم!
و تمام که شد
فهمیدم ،
باز هم قهوه می خواهم!
حتی
تلخِ تلخ!
شبیه "باز هم خواستن من به ماندن
با توی تلخِ !!

 

[*زهره*]

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن
تمام هستیم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام میکشد
نگاه کن
تمام آسمان من
پر از شهاب می شود