خب کاری به سری استثنا ندارم. مهم اینه هر کسی سعی خودش رو کنه. من خیلی وقته پیگیر این تاپیک ام. بچه ها درصد می گفتن از چیزی که فک بر اندازه! ولی هرچی هست من به تلاش اعتقاد دارم تا به استثنا. و به شرایط روز کنکور هم هست که خیلی از اونهایی که انتظار بالا ازشون میره مشکل براشون پیش میاد و اصلا نمی تونن تمرکز کنن. نمونه اش دوست های خودم برای کنکور کارشناسی بودن که انتظار رتبه تک رقمی کم بود ازشون ولی آخر به دانشگاه آزاد دانشگاه شهرستان و فردوسی (که برای تک رقمی قلمچی خیلی کمه) قانع شدن.
بعد حتی شاخه با شاخه تو همین مکانیک فرق هست. تو یه دوره ای رتبه 6 و 15 ساخت و تولید همین آزمون پارسال باهام بودن. دلیل نمیشه رتبه های بالا واقعاً "مخ" باشن!
//
سلام
چیزی که مشخص هست و اصل هست اینه نگاه به کسایی که سالهای گذشته قبول شدن بندازیم. یا حتی با مشاورهای کنکور صحبت کنیم یا مصاحبه با کسایی که رتبه های تک رقمی شدن رو بخونیم.
اکثر کسایی که به هدفشون رسیدن متناسب با هدفشون تلاش کردن. یه بار چند ماه پیش یه ضرب المثل انگیسی نوشتم :
hard working and our talent can make up our shortages
که یعنی . کار سخت و استعداد میتونه کمبود هامون رو جبران کنه .برای این که کمبودهامون جبران بشه باید متناسب با اون تلاش کنیم.یعنی یکی
نسبت به جایی که میخواد قبول بشه و اون کمبود هایی داره و زود تر شروع میکنه . یعنی برای قبول شدن 2 تا نکته مهم هست یکی هدفمون که کجا و چی بخونیم و یکی دیگه اینکه ببینیم چقدر حالیمونه و نسبت به
این دو نکته برای خودمون زمان بندی میکنیم که یکی زمان بندیش از تابستون شروع میشه و یکی هم از مهر ماه . و هرچی که دیر تر شروع کنیم باید از پایه درسیمون مطمئن تر باشیم. یعنی کسی که دیر شروع میکنه
برای اینکه به هدفش برسه باید پایه درسیش قوی باشه. اما چیزی که عرف هست اینه که برای جای خوب بهتره از تابستون شروع کنیم(چیزیه که مشاورا میگن ) و یه چیز دیگه اینکه ما نباید خودمون رو به شانس و تقدیر و حوادث روز کنکور بسپاریم بهتره خودمون رو آماده کنیم.من یکی از دوستام 1 ماه قبل کنکور خوند و دانشگاه عباسپور قبول شد . چرا ؟ چون پایه خیلی قوی داشت.
پس :
قبول در جای خوب =
پایه درسی مناسب +
زمان مناسب برای خوندن .
هر کدوم از این دو قسمت کمتر باشه باید اون یکی کمبود اون رو جبران کنه.