آخرین ویرایش توسط مدیر:
[اخبار مرمت] - اخبار تخریب آثار تاریخی و ملی
- شروع کننده موضوع Seti.Star
- تاریخ شروع
DDDIQ
مدیر ارشد
مقبره شاهان هخامنشي در خطراند
مقبره شاهان هخامنشي در خطراند
خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ شکاف‌هايي که به تازگي پاي کوه نقش‌رستم و روي سطح زمين، در فاصله دو يا سه متري کوهي که مقبره 4 شاه هخامنشي و نقش‌هاي دوره ساساني و ايلامي روي آن قرار گرفته، ايجاده شده زنگ خطري براي اين آثار مهم باستاني است. به گفته يک زمين‌شناس، خطري جدي نقش‌رستم را تهديد مي‌کند
ترک‌هاي روي زمين در نزديکي مقبره شاهان هخامنشي در نقش‌رستم
به گزارش CHN پيش از اين ترک‌هايي در بدنه کوه نقش‌رستم، به خصوص در بخشي که مقبره خشايارشاه واقع شده‌است ديده مي‌شد، که گفته مي‌شود بر ميزان اين ترکها افزوده شده‌است. اما به تازگي ترک بزرگي در پاي اين مجموعه جهاني ايجاد شده و شنيده‌ها حاکي از آن است که استفاده از قنات‌هاي نزديکي اطراف اين محوطه باعث به وجود آمدن اين شرايط شده است.
«محمدرضا قدري»، زمين‌شناسي که پيش از اين روي رانش‌هاي قلعه زيويه نيز مطالعاتي داشته درباره شکاف‌هايي که به تازگي در نقش‌رستم ايجاد شده به CHN مي‌گويد: «اين شکاف‌ها يک گسيختگي است که قبلا وجود نداشته و بايد جدي گرفته شود. چند عامل در پيدايش اين گسيختگي موثر است که لازم است به وسيله متخصصان از نزديک مورد بررسي قرار گيرد.»
وي در ادامه گفت: «کوه حسين که آثار نقش رستم روي آن ساخته شده‌است، مربوط به سازند گدوان است که از جنس آهک، رس و شيل تشکيل شده است. سطح زمين در پاي اين بخش از کوه بر خلاف ديگر قسمت‌ها که صاف و يکنواخت هستند، شيب کمي دارد که مي‌تواند به حرکت کند و نامريي لايه‌هاي رسي و شيلي بيانجامد.»
به گفته وي اما مساله مهم در پيدايش اين گسيختگي مربوط به لايه‌هاي آهکي بوده که ممکن است از زير دچار انحلال شده باشند.
قدري دراين‌باره گفت: «اين گسيختگي اگر عميق باشد لازم است سطح آبهاي زيرزميي اين محدوده مورد بررسي قرار گيرند. به نظر مي‌رسد اين شکاف و گسترش به افزايش فروروي آبهاي جاري و تداوم انحلال سنگ‌ها زيرين منجر مي شود که در صورت انحلال بيشتر سنگ‌هاي زيرين، سطح زمين در اين بخش دچار نشست و فروريزي مي‌شود.»
وي تاکيد کرد: «نشست زمين در هر اندازه و هر مقايس مکاني و زماني که روي دهد، براي آثار باستاني نقش‌رستم زيانبار است.»
اين زمين‌شناس درباره سفره‌هاي آبهاي زيرزميني محدوده کوه رحمت گفت: «سفره آبهاي زيرزميني کوه رحمت به صورت کارستي بوده که داراي بيلان آبي مثبت است. خروج آبهاي زيرزميني اين بخش به وسيله چشمه، کاريز و چاه‌هاي کارستي صورت مي‌گيرد. شرايط آبگيري و آبدهي اين سفره کارستي در فرايند انحلال لايه‌هاي آهکي موثر بوده که لازم است به صورت سيستماتيک مورد مطالعه قرار گيرد.»
قدري همچنين درباره ترک بزرگي که روي مقبره خشايارشاه به وجود آمده گفت: «يک شکستگي نيز به صورت عمودي در ديواره کوه روي مقبره خشايارشاه وجود دارد که ساختار و شرايط پيدايش آن با اين گسيختگي متفاوت است.»
به گفته دوستداران ميراث بنياد پاسارگاد بسياري از معادن اطراف کوه نقش‌رستم مجوزهايي براي استخراج گرفته‌اند که انفجارهاي ايجاد شده در اين معادن مي‌تواند باعث گسترش ترک‌هاي آثار نقش‌رستم شود.
نقش رستم نام مجموعه باستاني در شهرستان مرودشت استان فارس ايران است که يادمان‌هايي از ايلاميان، هخامنشيان و ساسانيان را در خود جاي داده‌است. آرامگاه چند تن از پادشاهان هخامنشي (از جمله داريوش بزرگ و خشايارشا)، نقش برجسته‌هايي از وقايع مهم دوران ساسانيان (از جمله تاجگذاري اردشيرپاپکان و پيروزي شاپور اول بر امپراتوران روم)، بنايي موسوم به کعبه زرتشت و نقش‌برجسته ويران‌شده‌اي از دوران ايلاميان در نقش رستم قرار دارد
منبع : خبرگزاری میراث فرهنگی
http://www.chn.ir/news/?section=2&id=53531
مقبره شاهان هخامنشي در خطراند
خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ شکاف‌هايي که به تازگي پاي کوه نقش‌رستم و روي سطح زمين، در فاصله دو يا سه متري کوهي که مقبره 4 شاه هخامنشي و نقش‌هاي دوره ساساني و ايلامي روي آن قرار گرفته، ايجاده شده زنگ خطري براي اين آثار مهم باستاني است. به گفته يک زمين‌شناس، خطري جدي نقش‌رستم را تهديد مي‌کند
ترک‌هاي روي زمين در نزديکي مقبره شاهان هخامنشي در نقش‌رستم
به گزارش CHN پيش از اين ترک‌هايي در بدنه کوه نقش‌رستم، به خصوص در بخشي که مقبره خشايارشاه واقع شده‌است ديده مي‌شد، که گفته مي‌شود بر ميزان اين ترکها افزوده شده‌است. اما به تازگي ترک بزرگي در پاي اين مجموعه جهاني ايجاد شده و شنيده‌ها حاکي از آن است که استفاده از قنات‌هاي نزديکي اطراف اين محوطه باعث به وجود آمدن اين شرايط شده است.
«محمدرضا قدري»، زمين‌شناسي که پيش از اين روي رانش‌هاي قلعه زيويه نيز مطالعاتي داشته درباره شکاف‌هايي که به تازگي در نقش‌رستم ايجاد شده به CHN مي‌گويد: «اين شکاف‌ها يک گسيختگي است که قبلا وجود نداشته و بايد جدي گرفته شود. چند عامل در پيدايش اين گسيختگي موثر است که لازم است به وسيله متخصصان از نزديک مورد بررسي قرار گيرد.»
وي در ادامه گفت: «کوه حسين که آثار نقش رستم روي آن ساخته شده‌است، مربوط به سازند گدوان است که از جنس آهک، رس و شيل تشکيل شده است. سطح زمين در پاي اين بخش از کوه بر خلاف ديگر قسمت‌ها که صاف و يکنواخت هستند، شيب کمي دارد که مي‌تواند به حرکت کند و نامريي لايه‌هاي رسي و شيلي بيانجامد.»
به گفته وي اما مساله مهم در پيدايش اين گسيختگي مربوط به لايه‌هاي آهکي بوده که ممکن است از زير دچار انحلال شده باشند.
قدري دراين‌باره گفت: «اين گسيختگي اگر عميق باشد لازم است سطح آبهاي زيرزميي اين محدوده مورد بررسي قرار گيرند. به نظر مي‌رسد اين شکاف و گسترش به افزايش فروروي آبهاي جاري و تداوم انحلال سنگ‌ها زيرين منجر مي شود که در صورت انحلال بيشتر سنگ‌هاي زيرين، سطح زمين در اين بخش دچار نشست و فروريزي مي‌شود.»
وي تاکيد کرد: «نشست زمين در هر اندازه و هر مقايس مکاني و زماني که روي دهد، براي آثار باستاني نقش‌رستم زيانبار است.»
اين زمين‌شناس درباره سفره‌هاي آبهاي زيرزميني محدوده کوه رحمت گفت: «سفره آبهاي زيرزميني کوه رحمت به صورت کارستي بوده که داراي بيلان آبي مثبت است. خروج آبهاي زيرزميني اين بخش به وسيله چشمه، کاريز و چاه‌هاي کارستي صورت مي‌گيرد. شرايط آبگيري و آبدهي اين سفره کارستي در فرايند انحلال لايه‌هاي آهکي موثر بوده که لازم است به صورت سيستماتيک مورد مطالعه قرار گيرد.»
قدري همچنين درباره ترک بزرگي که روي مقبره خشايارشاه به وجود آمده گفت: «يک شکستگي نيز به صورت عمودي در ديواره کوه روي مقبره خشايارشاه وجود دارد که ساختار و شرايط پيدايش آن با اين گسيختگي متفاوت است.»
به گفته دوستداران ميراث بنياد پاسارگاد بسياري از معادن اطراف کوه نقش‌رستم مجوزهايي براي استخراج گرفته‌اند که انفجارهاي ايجاد شده در اين معادن مي‌تواند باعث گسترش ترک‌هاي آثار نقش‌رستم شود.
نقش رستم نام مجموعه باستاني در شهرستان مرودشت استان فارس ايران است که يادمان‌هايي از ايلاميان، هخامنشيان و ساسانيان را در خود جاي داده‌است. آرامگاه چند تن از پادشاهان هخامنشي (از جمله داريوش بزرگ و خشايارشا)، نقش برجسته‌هايي از وقايع مهم دوران ساسانيان (از جمله تاجگذاري اردشيرپاپکان و پيروزي شاپور اول بر امپراتوران روم)، بنايي موسوم به کعبه زرتشت و نقش‌برجسته ويران‌شده‌اي از دوران ايلاميان در نقش رستم قرار دارد
منبع : خبرگزاری میراث فرهنگی
http://www.chn.ir/news/?section=2&id=53531
کاهش تخريب بناهاي تاريخي با تصويب قانون عدم‌النفع!
کاهش تخريب بناهاي تاريخي با تصويب قانون عدم‌النفع!
نبود تمهيدات حقوقي در رابطه با آثار با مالکيت خصوصي که به ثبت ملي رسيده‌اند باعث شده بخش وسيعي از آثار و ابنيه تاريخي به دليل عدم‌النفع مالي، تخريب شده و از فهرست ثبت ملي خارج شوند. احمد محيط طباطبائي معتقد است تصويب قانون حمايتي براي جبران اين عدم‌النفع، تخريب آثار را تا حد زيادي کاهش مي‌دهد.
خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ از آنجايي‌که قيمت گذاري زمين و ملک درايران بر پايه ساخت و ساز قرار دارد، با ثبت يک بنا ارزش مادي آن نسبت به نرخ متداول بازار کاسته و نسبت به بناي ثبت نشده‌اي که در موقعيت مشابه قرارگرفته دچار يک نوع عدم النفع مالي مي‌شود. در نتيجه مالکان خصوصي آثار و بناهاي تاريخي با نداشتن قانون حمايتي و عدم‌النفع مالي اقدام به تخريب بنا و اثر تاريخي مي‌کنند. بسياري از کارشناسان و متخصصان معتقدند، طراحي مکانيزمي که مانع متضرر شدن مالکان آثار تاريخي شود، اهرمي است که مي‌تواند از تخريب‌هاي گسترده جلوگيري کند.
احمد محيط طباطبائي، مدير کميته ملي "ايکوم" در اين‌باره به CHN گفت: پيچيده‌ترين فرمي که از نظر حقوقي و مادي در يک بناي ثبت شده مترتب مي‌شود مربوط به شهر تهران است چراکه اگر بناي ثبت شده در قلمرو شهر تهران باشد به دليل ارزش افزوده نسبت به بناي ثبت‌نشده‌اي که در موقعيت مشابه با اون قرار داشته دچار يک نوع عدم‌النفع مالي خواهد شد.
وي با بيان اينکه بسياري از مالکان به دليل عدم‌النفع بناي ثبت شده سعي بر خروج آثار از فهرست ملي مي‌کنند ادامه داد: هم اکنون قيمت‌گذاري زمين و ملک در ايران بر پايه ساخت و ساز قرار گرفته است. وقتي در يک زمين بتوان ساخت و سازي را با تراکم بيشتر انجام داد آن زمين نسبت به مورد مشابه خودش از قيمت بالاتري برخوردار است که اين مسئله نيازمند آن است که در پروسه ثبت آثار تاريخي مکانيزمي طراحي شود تا براساس آن هم مردم و هم مالکان شهري از بناي ثبت شده به لحاظ مادي و معنوي متنفع شوند.
درحال حاضر بسياري از شهرهاي تاريخي دنيا چون رم، ونيز، لندن و پاريس که از بافت تاريخي برخوردار هستند. مردم و شهرداري همواره از اينکه بافت تاريخي بيشتري داشته باشند استقبال کرده و درجهت حفظ آثار تاريخي مضايقه نمي‌کنند. درحالي که اين اتفاق در ايران به هيچ وجه به چشم نمي‌خورد.
احمد محيط طباطبائي علت اين امر را نبود مديريت متمرکز شهري دانست. به اعتقاد وي در ايران مديريت متمرکز شهري وجود ندارد و به همين دليل فعاليت ها شکل پيچيده تري به خود مي گيرد. شهرداري در صورت مديريت واحد با اقدامات و برنامه‌ريزي‌هايي که در اين زمينه به عمل مي‌آورد بايد اين مشکل را به تنهايي حل کند اما چون اين مديريت واحد نيست و نهادها و دواير چون سازمان ميراث فرهنگي، اداره دارايي و...دخيل هستند بنابراين مي‌توان گفت که امري ملي است و بايد از محدوده مجلس تا دولت مورد بررسي قرار گيرد تا مجموعه‌اي از تمهيدات حقوقي و به دنبال آن تصميمات دولتي مسئله را براي مالکان شهري حل کند.
بخشيدن تراکم شناور به مالکان آثار تاريخي
بخشيدن تراکم شناور به مالکان آثار تاريخي يکي از مواردي است که شهرداري از طريق آن مي‌تواند اقدامات گسترده اي در راستاي حفظ آثار تاريخي به عمل آورد. طباطبائي در اين خصوص افزود: شهرداري در قبال ملک‌هايي که به ثبت آثار ملي مي‌رسند مي تواند تراکم شناور در منطقه هايي که ساخت و ساز مناسب است به مالکان بدهد. ازجمله منطقه 22 و21 که تراکم در آن منطقه ها معادل آن چيزي است که در عدم النفع تراکم در منطقه مورد ثبت است. به طوري که اگر بنايي 1 ميليون تومان قيمت متري آن محسوب مي‌شود و با ثبت آثار تاريخي اين رقم به 500 هزار تومان کاهش مي‌يابد. اين مابهالتفاوت را مالک توسط تراکم شناور دريافت کند.
تخفيف ويژه و کسر ماليات
به اعتقاد مدير کميته ملي موزه هاي ايران، بسياري از خانه‌هاي تاريخي از سوي ورثه تقسيم‌بندي مي‌شوند. اگر مالکي سعي در تجميع اين خانه‌ها داشته باشد بايد از يک نوع امکان تشويقي برخوردار شود. کاربري نيز يکي از اقداماتي است که به شهرداري مربوط است. مالکان آثار تاريخي اگر در سيکل کاربري قرار بگيرند بايد با پرداخت مبلغ و بهايي به شهرداري تغيير کاربري دهند که مسئولان مي‌توانند براي تغييرکاربري فرهنگي و آموزشي از سوي مالک مبلغ تعيين شده را حذف کرده و در مواردي بسته به نوع کالبد و محتواي تاريخي اگر کاربري تجاري هم داده مي شود با تخفيف ويژه همراه کنند.
وي ادامه داد: مالکي که سعي در تجميع خانه و بناهاي تاريخي مي‌کند در مواردي چون قبوض آب و برق مي تواند از معافيت برخوردار شود. با يارانه که دولت در جهت حفظ سرمايه‌هاي کشور مي‌دهد قطعا در دراز مدت نتيجه اي معکوسي پيدا خواهد کرد و افراد با درک چگونگي اقتصاد فرهنگي و شيوه‌هاي اين اقتصاد مي‌توانند از بناي تاريخي بهره‌وري بهتر و بيشتري ببرند.
طباطبائي افزود: با حفظ مالکيت در بناي تاريخي و سطح بندي بناها بايد مالکان را از امکان و خدمات بالاتري بهره‌مند کرد به طوري که بناي دوره صفويه به نسبت قاجاريه از امکان بيشتري برخوردار باشد. اين مسئله مردم را تشويق خواهد کرد چراکه آنها را از پرداخت عوارض به کل معاف کرده و با استفاده از اين مکانيزم ها شرايط مساعدي را براي زندگي در بناهاي تاريخي بوجود آورد.
پيش از اين در خصوص عدم‌النفع بناهاي تاريخي بجث‌هاي فراواني در شهرداري انجام شده بود که با استفاده از واحد مرمت و در اختيار گذاشتن خدمات رايگان به مالکان آثار تاريخي به حفظ فضاهاي تاريخي کمک کرد. گفته مي شود اين بحث ها در سال 85 در دفتر مطالعات شهرداري انجام شد و منجر به دستورالعمل براي شوراي شهر شد که هيچ وقت به تصويب نرسيد.
n
کاهش تخريب بناهاي تاريخي با تصويب قانون عدم‌النفع!
نبود تمهيدات حقوقي در رابطه با آثار با مالکيت خصوصي که به ثبت ملي رسيده‌اند باعث شده بخش وسيعي از آثار و ابنيه تاريخي به دليل عدم‌النفع مالي، تخريب شده و از فهرست ثبت ملي خارج شوند. احمد محيط طباطبائي معتقد است تصويب قانون حمايتي براي جبران اين عدم‌النفع، تخريب آثار را تا حد زيادي کاهش مي‌دهد.
خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ از آنجايي‌که قيمت گذاري زمين و ملک درايران بر پايه ساخت و ساز قرار دارد، با ثبت يک بنا ارزش مادي آن نسبت به نرخ متداول بازار کاسته و نسبت به بناي ثبت نشده‌اي که در موقعيت مشابه قرارگرفته دچار يک نوع عدم النفع مالي مي‌شود. در نتيجه مالکان خصوصي آثار و بناهاي تاريخي با نداشتن قانون حمايتي و عدم‌النفع مالي اقدام به تخريب بنا و اثر تاريخي مي‌کنند. بسياري از کارشناسان و متخصصان معتقدند، طراحي مکانيزمي که مانع متضرر شدن مالکان آثار تاريخي شود، اهرمي است که مي‌تواند از تخريب‌هاي گسترده جلوگيري کند.
احمد محيط طباطبائي، مدير کميته ملي "ايکوم" در اين‌باره به CHN گفت: پيچيده‌ترين فرمي که از نظر حقوقي و مادي در يک بناي ثبت شده مترتب مي‌شود مربوط به شهر تهران است چراکه اگر بناي ثبت شده در قلمرو شهر تهران باشد به دليل ارزش افزوده نسبت به بناي ثبت‌نشده‌اي که در موقعيت مشابه با اون قرار داشته دچار يک نوع عدم‌النفع مالي خواهد شد.
وي با بيان اينکه بسياري از مالکان به دليل عدم‌النفع بناي ثبت شده سعي بر خروج آثار از فهرست ملي مي‌کنند ادامه داد: هم اکنون قيمت‌گذاري زمين و ملک در ايران بر پايه ساخت و ساز قرار گرفته است. وقتي در يک زمين بتوان ساخت و سازي را با تراکم بيشتر انجام داد آن زمين نسبت به مورد مشابه خودش از قيمت بالاتري برخوردار است که اين مسئله نيازمند آن است که در پروسه ثبت آثار تاريخي مکانيزمي طراحي شود تا براساس آن هم مردم و هم مالکان شهري از بناي ثبت شده به لحاظ مادي و معنوي متنفع شوند.
درحال حاضر بسياري از شهرهاي تاريخي دنيا چون رم، ونيز، لندن و پاريس که از بافت تاريخي برخوردار هستند. مردم و شهرداري همواره از اينکه بافت تاريخي بيشتري داشته باشند استقبال کرده و درجهت حفظ آثار تاريخي مضايقه نمي‌کنند. درحالي که اين اتفاق در ايران به هيچ وجه به چشم نمي‌خورد.
احمد محيط طباطبائي علت اين امر را نبود مديريت متمرکز شهري دانست. به اعتقاد وي در ايران مديريت متمرکز شهري وجود ندارد و به همين دليل فعاليت ها شکل پيچيده تري به خود مي گيرد. شهرداري در صورت مديريت واحد با اقدامات و برنامه‌ريزي‌هايي که در اين زمينه به عمل مي‌آورد بايد اين مشکل را به تنهايي حل کند اما چون اين مديريت واحد نيست و نهادها و دواير چون سازمان ميراث فرهنگي، اداره دارايي و...دخيل هستند بنابراين مي‌توان گفت که امري ملي است و بايد از محدوده مجلس تا دولت مورد بررسي قرار گيرد تا مجموعه‌اي از تمهيدات حقوقي و به دنبال آن تصميمات دولتي مسئله را براي مالکان شهري حل کند.
بخشيدن تراکم شناور به مالکان آثار تاريخي
بخشيدن تراکم شناور به مالکان آثار تاريخي يکي از مواردي است که شهرداري از طريق آن مي‌تواند اقدامات گسترده اي در راستاي حفظ آثار تاريخي به عمل آورد. طباطبائي در اين خصوص افزود: شهرداري در قبال ملک‌هايي که به ثبت آثار ملي مي‌رسند مي تواند تراکم شناور در منطقه هايي که ساخت و ساز مناسب است به مالکان بدهد. ازجمله منطقه 22 و21 که تراکم در آن منطقه ها معادل آن چيزي است که در عدم النفع تراکم در منطقه مورد ثبت است. به طوري که اگر بنايي 1 ميليون تومان قيمت متري آن محسوب مي‌شود و با ثبت آثار تاريخي اين رقم به 500 هزار تومان کاهش مي‌يابد. اين مابهالتفاوت را مالک توسط تراکم شناور دريافت کند.
تخفيف ويژه و کسر ماليات
به اعتقاد مدير کميته ملي موزه هاي ايران، بسياري از خانه‌هاي تاريخي از سوي ورثه تقسيم‌بندي مي‌شوند. اگر مالکي سعي در تجميع اين خانه‌ها داشته باشد بايد از يک نوع امکان تشويقي برخوردار شود. کاربري نيز يکي از اقداماتي است که به شهرداري مربوط است. مالکان آثار تاريخي اگر در سيکل کاربري قرار بگيرند بايد با پرداخت مبلغ و بهايي به شهرداري تغيير کاربري دهند که مسئولان مي‌توانند براي تغييرکاربري فرهنگي و آموزشي از سوي مالک مبلغ تعيين شده را حذف کرده و در مواردي بسته به نوع کالبد و محتواي تاريخي اگر کاربري تجاري هم داده مي شود با تخفيف ويژه همراه کنند.
وي ادامه داد: مالکي که سعي در تجميع خانه و بناهاي تاريخي مي‌کند در مواردي چون قبوض آب و برق مي تواند از معافيت برخوردار شود. با يارانه که دولت در جهت حفظ سرمايه‌هاي کشور مي‌دهد قطعا در دراز مدت نتيجه اي معکوسي پيدا خواهد کرد و افراد با درک چگونگي اقتصاد فرهنگي و شيوه‌هاي اين اقتصاد مي‌توانند از بناي تاريخي بهره‌وري بهتر و بيشتري ببرند.
طباطبائي افزود: با حفظ مالکيت در بناي تاريخي و سطح بندي بناها بايد مالکان را از امکان و خدمات بالاتري بهره‌مند کرد به طوري که بناي دوره صفويه به نسبت قاجاريه از امکان بيشتري برخوردار باشد. اين مسئله مردم را تشويق خواهد کرد چراکه آنها را از پرداخت عوارض به کل معاف کرده و با استفاده از اين مکانيزم ها شرايط مساعدي را براي زندگي در بناهاي تاريخي بوجود آورد.
پيش از اين در خصوص عدم‌النفع بناهاي تاريخي بجث‌هاي فراواني در شهرداري انجام شده بود که با استفاده از واحد مرمت و در اختيار گذاشتن خدمات رايگان به مالکان آثار تاريخي به حفظ فضاهاي تاريخي کمک کرد. گفته مي شود اين بحث ها در سال 85 در دفتر مطالعات شهرداري انجام شد و منجر به دستورالعمل براي شوراي شهر شد که هيچ وقت به تصويب نرسيد.
| منبع: CHN: | میراث فرهنگی |
n
آخرین ویرایش:
ساختمان تاریخی پرچم دروازه شمیران تخریب و به مجتمع تجاری تبدیل خواهد شد. البته اینم جزی از خبرای تهران که تو پستی قبلی آورده شده بود و صحبتش ماله سال 89هست!!
این در حالی است که این ساختمان در حریم اصلی مسجد تاریخی فخرآباد واقع شده و قرار بود در فهرست آثار ملی به ثبت برسد.
به گزارش خبرنگار مهر، اوایل دهه 20 یک سرهنگ شهربانی به نام امیرجلیلوند که مسئول انتظامات راه آهن بود تصمیم گرفت اولین هتل آپارتمان ایران را به سبک غربی در خیابان دروازه شمیران بسازد. او ساختن این بنا را آغاز کرد اما وسط کار بودجه اش تمام شد تا جایی که مجبور شد به جای آهن از ریل های راه آهن برای تکمیل این ساختمان استفاده کند. اما پس از مدتی برخی از اتاقهای آماده این هتل را اجاره داد و آن را به مکانی برای خوشگذرانی تبدیل کرد.
از طرف دیگر زمینهای باغ اطراف این هتل آپارتمان در مالکیت میرزا علی‌خان امین‌الدوله، همسر اشرف الملوک فخرالدوله دختر مظفرالدین شاه قرار داشت.
بعد از گذشت سالها این ملک که وقف جامعه تعلیمات اسلامی بود به فردی فروخته شد. او نیز اکنون قصد دارد نخستین هتل آپارتمان ایران را به مجتمع تجاری تبدیل کند مجتمعی که به دلیل وجود کارگاه پخش پرچم و نصب پرچمهای زیاد روی سقف ساختمان توجه هر رهگذری را به خود جلب می کرد و به نام ساختمان پرچم یا ایران اسکرین در دروازه شمیران معروف شده بود.
زمانی شنیده می شد که سازمان میراث فرهنگی قصد دارد این ساختمان را که قدمت آن به دوره پهلوی برمی گردد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت برساند.
اما تعلل سازمان میراث فرهنگی در این کار باعث شد تا مالک فعلی این ساختمان تصمیم بگیرد با خرید زمینهای اطراف مجتمع تجاری بزرگی را به جای این ساختمان بسازد. به گونه ای که توانسته در چند سال اخیر اسکلت سازی بخش دیگری از این پروژه را انجام دهد.
ساخت مجتمع تجاری در حریم ثبت شده مسجد فخرآباد
بخشی از این مجتمع تجاری مرتفع در حریم اصلی مسجد فخرآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده ساخته شده است در حالی که طبق ضوابط و مقررات میراث فرهنگی نباید بناهایی که در حریم درجه یک ساختمانهای تاریخی هستند با ارتفاع بیش از هفت متر ساخته شوند.
گذشته از مسئله رعایت نکردن حریم اصلی مسجد تاریخی و به ثبت رسیده فخرآباد، فروشندگان و مغازه دارانی که در این ساختمان مدتهاست کار می کنند نیز با مالک به توافق نرسیده اند و در حالی که بالای سر مغازههای آنها توسط کارگران درحال فروریختن است داخل مغازه های خود نشسته اند.
نمونه آن کارگاه یا گالری مجسمه سازی است که در زیرزمین این بنا واقع شده است. طاهری مالک این گالری که سرقفلی را نیز از صاحب ملک خریده است می گوید: هنوز بر سر قیمت توافق نکرده ایم و مجبوریم تا وقتی پولمان را نداده اند اینجا بمانیم.
اما مغازه دار دیگری که در میان داربستها و آجرهای درحال ریختن این ساختمان به کار خود مشغول است نیز حرفهای مسئول گالری مجسمه سازی را تایید می کند و می گوید: غیر از این ساختمان تاریخی یک جفت در چوبی و بسیار قدیمی نیز روبه روی مسجد فخرآباد قرار داشت که چند ماه پیش آن را از جا کنده و بردند. ما شنیده ایم این در را که نماد دروازه شمیران بود و به روی باغ امین الدوله باز می شد عده ای به قیمت 200 میلیون تومان فروخته اند. بنابراین از دروازه شمیران تنها اولای در مانده است.
ابراهیم لاریجانِی که به تازگی مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران شده در گفتگو با خبرنگار مهر از تخریب ساختمان پرچم اظهار بی اطلاعی کرد.
ساختمان پرچم در فهرست آثار ملی قرار نگرفته بود
همچنین علیمحمد محمدی، مدیر بافت تاریخی شهرداری منطقه12 نیز به خبرنگار مهر می گوید: ساختمان پرچم در فهرست آثار ملی قرار نگرفته است. بنابراین هر مالکی به خود اجازه می دهد که این بنا را فروخته و تغییر کاربری دهد.
وی ادامه می دهد: میراث فرهنگی نیز نمی تواند در این موضوع دخالت کند چون این بنا را در فهرست میراث فرهنگی قرار نداده است.
مدیر بافت تاریخی شهرداری منطقه 12 که از تخریب این بنای تاریخی بی اطلاع است می گوید: بسیاری از بناهای تاریخی دیگر که در فهرست آثار تاریخی ثبت شده اند، اکنون با اعتراض مالک از فهرست خارج می شوند چه برسد به بناهایی که اصلا در این فهرست قرار نگرفته اند!
شهرداری منطقه 12 نامه ای در ابلاغیه خود به مغازه داران این ساختمان و اطراف آن اعلام کرده که ملک آنها به لحاظ فرسودگی و قدمت بنا خطرناک تشخیص داده شده و هر لحظه احتمال ریزش و وقوع حادثه و بیم بروز خطرات جانی و مالی برای ساکنان و عابران وجود دارد.
Read more: http://mehrazi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=595&Itemid=67#ixzz1ho8TmaNW
این در حالی است که این ساختمان در حریم اصلی مسجد تاریخی فخرآباد واقع شده و قرار بود در فهرست آثار ملی به ثبت برسد.
به گزارش خبرنگار مهر، اوایل دهه 20 یک سرهنگ شهربانی به نام امیرجلیلوند که مسئول انتظامات راه آهن بود تصمیم گرفت اولین هتل آپارتمان ایران را به سبک غربی در خیابان دروازه شمیران بسازد. او ساختن این بنا را آغاز کرد اما وسط کار بودجه اش تمام شد تا جایی که مجبور شد به جای آهن از ریل های راه آهن برای تکمیل این ساختمان استفاده کند. اما پس از مدتی برخی از اتاقهای آماده این هتل را اجاره داد و آن را به مکانی برای خوشگذرانی تبدیل کرد.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 02.jpg
از طرف دیگر زمینهای باغ اطراف این هتل آپارتمان در مالکیت میرزا علی‌خان امین‌الدوله، همسر اشرف الملوک فخرالدوله دختر مظفرالدین شاه قرار داشت.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 03.jpg
بعد از گذشت سالها این ملک که وقف جامعه تعلیمات اسلامی بود به فردی فروخته شد. او نیز اکنون قصد دارد نخستین هتل آپارتمان ایران را به مجتمع تجاری تبدیل کند مجتمعی که به دلیل وجود کارگاه پخش پرچم و نصب پرچمهای زیاد روی سقف ساختمان توجه هر رهگذری را به خود جلب می کرد و به نام ساختمان پرچم یا ایران اسکرین در دروازه شمیران معروف شده بود.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 04.jpg
زمانی شنیده می شد که سازمان میراث فرهنگی قصد دارد این ساختمان را که قدمت آن به دوره پهلوی برمی گردد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت برساند.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 05.jpg
اما تعلل سازمان میراث فرهنگی در این کار باعث شد تا مالک فعلی این ساختمان تصمیم بگیرد با خرید زمینهای اطراف مجتمع تجاری بزرگی را به جای این ساختمان بسازد. به گونه ای که توانسته در چند سال اخیر اسکلت سازی بخش دیگری از این پروژه را انجام دهد.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 06.jpg
ساخت مجتمع تجاری در حریم ثبت شده مسجد فخرآباد
بخشی از این مجتمع تجاری مرتفع در حریم اصلی مسجد فخرآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده ساخته شده است در حالی که طبق ضوابط و مقررات میراث فرهنگی نباید بناهایی که در حریم درجه یک ساختمانهای تاریخی هستند با ارتفاع بیش از هفت متر ساخته شوند.
گذشته از مسئله رعایت نکردن حریم اصلی مسجد تاریخی و به ثبت رسیده فخرآباد، فروشندگان و مغازه دارانی که در این ساختمان مدتهاست کار می کنند نیز با مالک به توافق نرسیده اند و در حالی که بالای سر مغازههای آنها توسط کارگران درحال فروریختن است داخل مغازه های خود نشسته اند.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 07.jpg
نمونه آن کارگاه یا گالری مجسمه سازی است که در زیرزمین این بنا واقع شده است. طاهری مالک این گالری که سرقفلی را نیز از صاحب ملک خریده است می گوید: هنوز بر سر قیمت توافق نکرده ایم و مجبوریم تا وقتی پولمان را نداده اند اینجا بمانیم.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 08.jpg
اما مغازه دار دیگری که در میان داربستها و آجرهای درحال ریختن این ساختمان به کار خود مشغول است نیز حرفهای مسئول گالری مجسمه سازی را تایید می کند و می گوید: غیر از این ساختمان تاریخی یک جفت در چوبی و بسیار قدیمی نیز روبه روی مسجد فخرآباد قرار داشت که چند ماه پیش آن را از جا کنده و بردند. ما شنیده ایم این در را که نماد دروازه شمیران بود و به روی باغ امین الدوله باز می شد عده ای به قیمت 200 میلیون تومان فروخته اند. بنابراین از دروازه شمیران تنها اولای در مانده است.
ابراهیم لاریجانِی که به تازگی مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران شده در گفتگو با خبرنگار مهر از تخریب ساختمان پرچم اظهار بی اطلاعی کرد.
http://mehrazi.ir/images/news/Parcham Build 09.jpg
ساختمان پرچم در فهرست آثار ملی قرار نگرفته بود
همچنین علیمحمد محمدی، مدیر بافت تاریخی شهرداری منطقه12 نیز به خبرنگار مهر می گوید: ساختمان پرچم در فهرست آثار ملی قرار نگرفته است. بنابراین هر مالکی به خود اجازه می دهد که این بنا را فروخته و تغییر کاربری دهد.
وی ادامه می دهد: میراث فرهنگی نیز نمی تواند در این موضوع دخالت کند چون این بنا را در فهرست میراث فرهنگی قرار نداده است.
مدیر بافت تاریخی شهرداری منطقه 12 که از تخریب این بنای تاریخی بی اطلاع است می گوید: بسیاری از بناهای تاریخی دیگر که در فهرست آثار تاریخی ثبت شده اند، اکنون با اعتراض مالک از فهرست خارج می شوند چه برسد به بناهایی که اصلا در این فهرست قرار نگرفته اند!
شهرداری منطقه 12 نامه ای در ابلاغیه خود به مغازه داران این ساختمان و اطراف آن اعلام کرده که ملک آنها به لحاظ فرسودگی و قدمت بنا خطرناک تشخیص داده شده و هر لحظه احتمال ریزش و وقوع حادثه و بیم بروز خطرات جانی و مالی برای ساکنان و عابران وجود دارد.
Read more: http://mehrazi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=595&Itemid=67#ixzz1ho8TmaNW
آخرین ویرایش:
نويسنده: نغمه عقيلي
گرگان - کاخ آغامحمدخان قاجار نخستين بناي دوره قاجاريه در ايران که براساس مدارک تاريخي توسط وي در 223 سال پيش در گرگان ساخته شده، در حال حاضر يک درمانگاه عمومي است و در شرايط نامناسبي نگهداري مي شود.
اين کاخ در سال 1165 خورشيدي در باغ معروف به «عباس خاني» احداث شده و بعدها پهلوي اول نيز در 600 متري اين کاخ، کاخ خود را بنا كرده است. اکنون ساختمان هاي اداري و مسکوني، دور تا دور کاخ قاجاري را گرفته و تنها معدودي از درختان کهنسال باغ قديمي باقي مانده است.
سال گذشته وقتي ساختمان جلوي کاخ براي ساخت پارکينگ طبقاتي تخريب شد، مردم براي نخستين بار کاخ قديمي شهر را که سال ها پشت بناهاي مختلف از نظرها پنهان مانده بود، ديدند.
اين کاخ قاجاري به ديوانخانه ساري و تخت مرمر تهران شبيه بوده و جيمز موريه، جهانگردي که 194 سال پيش از اين کاخ ديدن کرده، از در ورودي بزرگ طلاکاري و نقاشي شده باغ که اکنون اثري از آن برجاي نيست، خبر داده و نوشته جلوي در ورودي، ميداني است که به در اصلي کاخ منتهي مي شود. از در ورودي راهي کشيده که دو طرف آن را درختان مرکبات کاشته بودند و همه پر بار بود. آخرين قسمت اين راه به ديوانخانه عالي مي رسيد که دو ستون عظيم چوبي دارد که بر روي آنها نقوشي از قهرمانان قديم ايران ديده مي شود. در دو طرف ديوانخانه اتاق هاي وسيعي است که نقاشي هاي زيبايي دارد. از آنچه موريه توصيف کرده، اکنون خبر چنداني نيست و به جاي محوطه پر درخت روبه روي کاخ، سيلوي بزرگ آجرنمايي در حريم بنا و در فاصله 4 متري آن احداث و سازه بزرگ ديگري نيز در کنار آن در حال ساخت است.
در مورد دخل و تصرف هاي ديگر نيز تخريب سر ستون منقوش، خسارت به کفپوش هاي داخلي، تعويض پنجره هاي چوبي با فلزي، تخريب نقاشي ها، تزئينات داخلي و آسيب به بدنه بيروني و داخلي بنا را مي توان برشمرد به طوري كه داخل بنا در حال فرسايش است، سقف و کفپوش ها نياز به مرمت دارد و ديوارها نيز رنگ آميزي شده است.
حسين دباغ، کارشناس ميراث فرهنگي با بيان اين که شيوه نگهداري از اين بنا بسيار نامناسب است، اضافه مي کند: کاربرد درمانگاه از يک کاخ، عملکردي نامناسب است اما اين کاخ در صورت مرمت مي تواند به عنوان موزه تغيير کاربري دهد، هر چند که ساخت سيلو و پارکينگ، نماي آن را کور کرده است.
وي مي افزايد: اين بنا در منطقه حکومت نشين استرآباد قرار داشته که شامل محوطه هاي تاريخي و بناهاي ارزشمندي است اما تنها کاخ پهلوي در آن مرمت شده است. اين منطقه 200 سال ارگ حکومتي شهر بود و نقطه مهمي است که به طراحي شهري، مديريت و برنامه ريزي نياز دارد.
در اين منطقه ساختمان هاي شهرباني، قنسولگري، مدرسه ايرانشهر، دارايي، شهرداري، کاخ پهلوي، خانه شايگان، خانه دارايي ها و کمي دورتر سردر لشكر 30 پياده گرگان و کاخ دادگستري از بناهاي بسيار ارزشمند تاريخي و فرهنگي بافت قديم گرگان هستند که با وجود سه باغ بزرگ پارک شهر، باغ عباس خاني و قنسولگري محوطه اي تاريخي به همراه بناهاي ارزشمند قديمي را تشکيل داده اند که قسمت حکومتي شهر بوده است. تمامي اين بناها اکنون در دست سازمان هاي مختلف است و وضعيت مرمت و ثبت آنها مشخص نيست.
دباغ مي گويد: سازمان ها با الحاق سازه هاي مختلف هم از لحاظ تاريخي و هم فرم و هندسه بناها را به هم مي زنند و تا تکليف مالکيت اين بناها مشخص نشود، کار زيادي نمي توان انجام داد مگر آن که خود سازمان ها در اين زمينه کمک کنند اما اين کار نياز به برنامه ريزي و اجراي دقيق دارد.
هم اکنون در جوار کاخ آغا محمدخان قاجار، پارکينگ طبقاتي با سه طبقه زيرزمين توسط بخش خصوصي در دست ساخت است که هيچ گونه تابلويي براي مشخص شدن هويت مالک آن وجود ندارد.
حميد عمراني رکاوندي، معاون ميراث فرهنگي گلستان با تاکيد بر اين که کاخ آغامحمدخاني از آثار ثبت شده کشور است، مي گويد: در زمينه مرمت اين کاخ به هماهنگي با سپاه استان که مالکيت کاخ را دارد نياز است و از سويي دولت نيز در بخشنامه اي تاکيد کرده تمامي کاخ هايي که در پادگان هاي نظامي واقع شده، بايد به ميراث تحويل داده شود و هرگونه ساخت و ساز در اطراف آن بايد با هماهنگي اين سازمان انجام شود.
وي در مورد تخريب هاي ايجاد شده در کاخ مي گويد: بيشتر از اين که کاخ آسيب ديده باشد، ساخت و سازهايي اطراف آنجا انجام گرفته که حريم کاخ به عنوان يک اثر ثبتي رعايت نشده است.
عمراني اشاره مي کند: تاکنون موفق به ديدار نزديک با مسئولان پادگان نشده ايم اما از لحاظ مرمت اين بنا، مشکلي بين دو سازمان وجود ندارد و در صورتي که ساختمان کاخ قاجار تخليه و به ميراث سپرده شود، اين بنا به کاخ موزه تبديل خواهد شد.
ایران
گرگان - کاخ آغامحمدخان قاجار نخستين بناي دوره قاجاريه در ايران که براساس مدارک تاريخي توسط وي در 223 سال پيش در گرگان ساخته شده، در حال حاضر يک درمانگاه عمومي است و در شرايط نامناسبي نگهداري مي شود.
اين کاخ در سال 1165 خورشيدي در باغ معروف به «عباس خاني» احداث شده و بعدها پهلوي اول نيز در 600 متري اين کاخ، کاخ خود را بنا كرده است. اکنون ساختمان هاي اداري و مسکوني، دور تا دور کاخ قاجاري را گرفته و تنها معدودي از درختان کهنسال باغ قديمي باقي مانده است.
سال گذشته وقتي ساختمان جلوي کاخ براي ساخت پارکينگ طبقاتي تخريب شد، مردم براي نخستين بار کاخ قديمي شهر را که سال ها پشت بناهاي مختلف از نظرها پنهان مانده بود، ديدند.
اين کاخ قاجاري به ديوانخانه ساري و تخت مرمر تهران شبيه بوده و جيمز موريه، جهانگردي که 194 سال پيش از اين کاخ ديدن کرده، از در ورودي بزرگ طلاکاري و نقاشي شده باغ که اکنون اثري از آن برجاي نيست، خبر داده و نوشته جلوي در ورودي، ميداني است که به در اصلي کاخ منتهي مي شود. از در ورودي راهي کشيده که دو طرف آن را درختان مرکبات کاشته بودند و همه پر بار بود. آخرين قسمت اين راه به ديوانخانه عالي مي رسيد که دو ستون عظيم چوبي دارد که بر روي آنها نقوشي از قهرمانان قديم ايران ديده مي شود. در دو طرف ديوانخانه اتاق هاي وسيعي است که نقاشي هاي زيبايي دارد. از آنچه موريه توصيف کرده، اکنون خبر چنداني نيست و به جاي محوطه پر درخت روبه روي کاخ، سيلوي بزرگ آجرنمايي در حريم بنا و در فاصله 4 متري آن احداث و سازه بزرگ ديگري نيز در کنار آن در حال ساخت است.
در مورد دخل و تصرف هاي ديگر نيز تخريب سر ستون منقوش، خسارت به کفپوش هاي داخلي، تعويض پنجره هاي چوبي با فلزي، تخريب نقاشي ها، تزئينات داخلي و آسيب به بدنه بيروني و داخلي بنا را مي توان برشمرد به طوري كه داخل بنا در حال فرسايش است، سقف و کفپوش ها نياز به مرمت دارد و ديوارها نيز رنگ آميزي شده است.
حسين دباغ، کارشناس ميراث فرهنگي با بيان اين که شيوه نگهداري از اين بنا بسيار نامناسب است، اضافه مي کند: کاربرد درمانگاه از يک کاخ، عملکردي نامناسب است اما اين کاخ در صورت مرمت مي تواند به عنوان موزه تغيير کاربري دهد، هر چند که ساخت سيلو و پارکينگ، نماي آن را کور کرده است.
وي مي افزايد: اين بنا در منطقه حکومت نشين استرآباد قرار داشته که شامل محوطه هاي تاريخي و بناهاي ارزشمندي است اما تنها کاخ پهلوي در آن مرمت شده است. اين منطقه 200 سال ارگ حکومتي شهر بود و نقطه مهمي است که به طراحي شهري، مديريت و برنامه ريزي نياز دارد.
در اين منطقه ساختمان هاي شهرباني، قنسولگري، مدرسه ايرانشهر، دارايي، شهرداري، کاخ پهلوي، خانه شايگان، خانه دارايي ها و کمي دورتر سردر لشكر 30 پياده گرگان و کاخ دادگستري از بناهاي بسيار ارزشمند تاريخي و فرهنگي بافت قديم گرگان هستند که با وجود سه باغ بزرگ پارک شهر، باغ عباس خاني و قنسولگري محوطه اي تاريخي به همراه بناهاي ارزشمند قديمي را تشکيل داده اند که قسمت حکومتي شهر بوده است. تمامي اين بناها اکنون در دست سازمان هاي مختلف است و وضعيت مرمت و ثبت آنها مشخص نيست.
دباغ مي گويد: سازمان ها با الحاق سازه هاي مختلف هم از لحاظ تاريخي و هم فرم و هندسه بناها را به هم مي زنند و تا تکليف مالکيت اين بناها مشخص نشود، کار زيادي نمي توان انجام داد مگر آن که خود سازمان ها در اين زمينه کمک کنند اما اين کار نياز به برنامه ريزي و اجراي دقيق دارد.
هم اکنون در جوار کاخ آغا محمدخان قاجار، پارکينگ طبقاتي با سه طبقه زيرزمين توسط بخش خصوصي در دست ساخت است که هيچ گونه تابلويي براي مشخص شدن هويت مالک آن وجود ندارد.
حميد عمراني رکاوندي، معاون ميراث فرهنگي گلستان با تاکيد بر اين که کاخ آغامحمدخاني از آثار ثبت شده کشور است، مي گويد: در زمينه مرمت اين کاخ به هماهنگي با سپاه استان که مالکيت کاخ را دارد نياز است و از سويي دولت نيز در بخشنامه اي تاکيد کرده تمامي کاخ هايي که در پادگان هاي نظامي واقع شده، بايد به ميراث تحويل داده شود و هرگونه ساخت و ساز در اطراف آن بايد با هماهنگي اين سازمان انجام شود.
وي در مورد تخريب هاي ايجاد شده در کاخ مي گويد: بيشتر از اين که کاخ آسيب ديده باشد، ساخت و سازهايي اطراف آنجا انجام گرفته که حريم کاخ به عنوان يک اثر ثبتي رعايت نشده است.
عمراني اشاره مي کند: تاکنون موفق به ديدار نزديک با مسئولان پادگان نشده ايم اما از لحاظ مرمت اين بنا، مشکلي بين دو سازمان وجود ندارد و در صورتي که ساختمان کاخ قاجار تخليه و به ميراث سپرده شود، اين بنا به کاخ موزه تبديل خواهد شد.
ایران
تخریب گنبد ايلخاني امامزاده يحيي زواره
تخریب گنبد ايلخاني امامزاده يحيي زواره
تخریب گنبد ايلخاني امامزاده يحيي زواره
پس از مجروح كردن نيروي انتظامي، عده‌اي شبانه گنبد ايلخاني امامزاده يحيي را در زواره تخريب كردند
دبير كميته‌ي ملي موزه‌هاي ايران (ايكوم) از تخريب كامل گنبد ايلخاني امامزاده يحيي در زواره توسط تعدادي از مردم اين شهرستان با هدف ساخت گنبدي بزرگ‌تر خبر داد.سيداحمد محيط طباطبايي در مصاحبه با ایسنا گفت: از حدود سال 1381، يك‌سري بازسازي و نوسازي در اين امامزاده توسط هيأت امنا انجام شد. در آن زمان، اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري اردستان و زواره اخطارها و نظرهايي را در اين زمينه اعلام كرد تا اين‌كه با هماهنگي دفتر استاندار اصفهان، جلسه‌اي با حضور اعضاي هيأت امناي امامزاده يحيي، اعضاي شوراي شهر، بخشدار، مدير اداره‌ي اوقاف و مدير اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري اردستان و زواره و من به‌عنوان يك زواره‌يي برگزار شد. براساس توافق‌هاي انجام‌شده در آن جلسه، قرار شد كارها تا زمان بازگشت استاندار از سفر حج به تأخير بيفتد. او گفت: متأسفانه پس از خارج شدن ما از جلسه، عده‌اي از مردم زواره با هدف ساخت گنبدي بزرگ‌تر براي بناي امامزاده يحيي، گنبد قديمي و تاريخي آن را تخريب كردند. در زمان تخريب گنبد، فرماندار و نيروي انتظامي زواره مداخله كردند، ولي متأسفانه نيروي انتظامي مجروح شد. سپس با هدف جلوگيري از بروز مشكل جدي‌تر، فضا توسط نيروي انتظامي آرام شد؛ اما برخي افراد از اين آرامش براي تخريب گنبد امامزاده يحيي استفاده كردند. يك دوستدار ميراث فرهنگي در شهرستان زواره نيز در اين‌باره به خبرنگار ايسنا توضيح داد: هشت سال پيش، طرح توسعه‌ي امامزاده يحيي توسط هيأت امنا، با تخريب مسجد اين امامزاده آغاز شد. پس از تخريب مسجد و ساخت سالني جديد به‌جاي آن، بحث‌ها به معماري گنبدخانه‌ي امامزاده يحيي رسيد و اين‌كه طرح گنبدخانه با ساختمان جديد هم‌خواني ندارد و بايد به‌نحوي باشد كه با فضاي ساختمان جديد تطابق داشته باشد. وي بيان كرد: ساختمان جديد به يك گنبد با قطري حدود 15 متر نياز داشت، درحالي‌كه قطر گنبد تاريخي امامزاده يحيي فقط پنج متر بود. او با اشاره به برگزاري جلسات مختلف و مطرح شدن بحث‌هايي براي نگهداري از گنبد قديمي از جمله استفاده از جك براي جلوگيري از تخريب گنبد و جابه‌جايي گنبد از محل اصلي آن، اظهار كرد: تا زمان برگزاري آخرين جلسه، انجمن دوستداران ميراث فرهنگي و كارگاه ميراث فرهنگي زواره موفق شدند، سه روز عمليات تخريب گنبد امامزاده يحيي را متوقف كنند. اين دوستدار ميراث فرهنگي توضيح داد: پيش از برگزاري جلسه‌ي مشترك، چندبار برخي افراد اقدام به تخريب بخش‌هايي از گنبد امامزاه كردند كه با مداخله‌ي نيروي انتظامي، از تخريب كامل گنبد جلوگيري شد و برخي عاملان آن دستگير و زنداني شدند، البته با پادرمياني افرادي، آنها آزاد شدند و پس از بيرون آمدن از زندان، شبانه با كمپرسور گنبد را به‌شكل كامل تخريب كردند. در اين جريان، نيروي انتظامي و فرمانداري نيز مداخله كردند كه نيروي انتظامي مجروح شد. وي با اشاره به فعاليت سه شيفته‌ي شبانه‌روزي اين گروه براي تخريب گنبد ايلخاني امامزاده يحيي، بيان كرد: كل بافت شهر تاريخي زواره در فهرست آثار ملي ثبت شده است؛ اما متأسفانه افرادي شبانه بخشي از اين بافت را تخريب كردند. او همچنين با اشاره به نزديك بودن اين امامزاده به مسجدجامع زواره كه به گفته‌ي او، يكي از 13 مسجد قرارگرفته در فهرست انتظار ثبت جهاني است، گفت: ارتفاع گنبد جديد امامزاده يحيي بيشتر از ارتفاع گنبد پيشين خواهد بود. در اين شرايط، مسجدجامع زواره از فهرست انتظار براي ثبت جهاني خارج مي‌شود. اين دوستدار ميراث فرهنگي اضافه كرد: اين‌گونه تخريب‌ها مي‌طلبد كه ميراث فرهنگي قدري حضور خود را در شهرستان‌هاي كوچك بيشتر كنند. به گزارش خبرنگار ايسنا، با وجود پي‌گيري‌هاي انجام‌شده، مسؤولان ميراث فرهنگي در شهرستان زواره هنوز توضيحي درباره‌ي اين تخريب نداده‌اند.
دبير كميته‌ي ملي موزه‌هاي ايران (ايكوم) از تخريب كامل گنبد ايلخاني امامزاده يحيي در زواره توسط تعدادي از مردم اين شهرستان با هدف ساخت گنبدي بزرگ‌تر خبر داد.سيداحمد محيط طباطبايي در مصاحبه با ایسنا گفت: از حدود سال 1381، يك‌سري بازسازي و نوسازي در اين امامزاده توسط هيأت امنا انجام شد. در آن زمان، اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري اردستان و زواره اخطارها و نظرهايي را در اين زمينه اعلام كرد تا اين‌كه با هماهنگي دفتر استاندار اصفهان، جلسه‌اي با حضور اعضاي هيأت امناي امامزاده يحيي، اعضاي شوراي شهر، بخشدار، مدير اداره‌ي اوقاف و مدير اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري اردستان و زواره و من به‌عنوان يك زواره‌يي برگزار شد. براساس توافق‌هاي انجام‌شده در آن جلسه، قرار شد كارها تا زمان بازگشت استاندار از سفر حج به تأخير بيفتد. او گفت: متأسفانه پس از خارج شدن ما از جلسه، عده‌اي از مردم زواره با هدف ساخت گنبدي بزرگ‌تر براي بناي امامزاده يحيي، گنبد قديمي و تاريخي آن را تخريب كردند. در زمان تخريب گنبد، فرماندار و نيروي انتظامي زواره مداخله كردند، ولي متأسفانه نيروي انتظامي مجروح شد. سپس با هدف جلوگيري از بروز مشكل جدي‌تر، فضا توسط نيروي انتظامي آرام شد؛ اما برخي افراد از اين آرامش براي تخريب گنبد امامزاده يحيي استفاده كردند. يك دوستدار ميراث فرهنگي در شهرستان زواره نيز در اين‌باره به خبرنگار ايسنا توضيح داد: هشت سال پيش، طرح توسعه‌ي امامزاده يحيي توسط هيأت امنا، با تخريب مسجد اين امامزاده آغاز شد. پس از تخريب مسجد و ساخت سالني جديد به‌جاي آن، بحث‌ها به معماري گنبدخانه‌ي امامزاده يحيي رسيد و اين‌كه طرح گنبدخانه با ساختمان جديد هم‌خواني ندارد و بايد به‌نحوي باشد كه با فضاي ساختمان جديد تطابق داشته باشد. وي بيان كرد: ساختمان جديد به يك گنبد با قطري حدود 15 متر نياز داشت، درحالي‌كه قطر گنبد تاريخي امامزاده يحيي فقط پنج متر بود. او با اشاره به برگزاري جلسات مختلف و مطرح شدن بحث‌هايي براي نگهداري از گنبد قديمي از جمله استفاده از جك براي جلوگيري از تخريب گنبد و جابه‌جايي گنبد از محل اصلي آن، اظهار كرد: تا زمان برگزاري آخرين جلسه، انجمن دوستداران ميراث فرهنگي و كارگاه ميراث فرهنگي زواره موفق شدند، سه روز عمليات تخريب گنبد امامزاده يحيي را متوقف كنند. اين دوستدار ميراث فرهنگي توضيح داد: پيش از برگزاري جلسه‌ي مشترك، چندبار برخي افراد اقدام به تخريب بخش‌هايي از گنبد امامزاه كردند كه با مداخله‌ي نيروي انتظامي، از تخريب كامل گنبد جلوگيري شد و برخي عاملان آن دستگير و زنداني شدند، البته با پادرمياني افرادي، آنها آزاد شدند و پس از بيرون آمدن از زندان، شبانه با كمپرسور گنبد را به‌شكل كامل تخريب كردند. در اين جريان، نيروي انتظامي و فرمانداري نيز مداخله كردند كه نيروي انتظامي مجروح شد. وي با اشاره به فعاليت سه شيفته‌ي شبانه‌روزي اين گروه براي تخريب گنبد ايلخاني امامزاده يحيي، بيان كرد: كل بافت شهر تاريخي زواره در فهرست آثار ملي ثبت شده است؛ اما متأسفانه افرادي شبانه بخشي از اين بافت را تخريب كردند. او همچنين با اشاره به نزديك بودن اين امامزاده به مسجدجامع زواره كه به گفته‌ي او، يكي از 13 مسجد قرارگرفته در فهرست انتظار ثبت جهاني است، گفت: ارتفاع گنبد جديد امامزاده يحيي بيشتر از ارتفاع گنبد پيشين خواهد بود. در اين شرايط، مسجدجامع زواره از فهرست انتظار براي ثبت جهاني خارج مي‌شود. اين دوستدار ميراث فرهنگي اضافه كرد: اين‌گونه تخريب‌ها مي‌طلبد كه ميراث فرهنگي قدري حضور خود را در شهرستان‌هاي كوچك بيشتر كنند. به گزارش خبرنگار ايسنا، با وجود پي‌گيري‌هاي انجام‌شده، مسؤولان ميراث فرهنگي در شهرستان زواره هنوز توضيحي درباره‌ي اين تخريب نداده‌اند.
تخريب یک مسجد تاريخی و ملی در رشت.
تخريب یک مسجد تاريخی و ملی در رشت.
مسجد تاريخي و ملي حاج حاکم نصیر رشتی كه تنها مسجد با ۲ محراب نماز در گیلان به شمار مي‌رود، رو به تخريب است و اين در حاليست كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان از پاسخگويي در اين مورد خودداري مي‌كند
مسجد تاريخي و ملي حاج حاکم نصیر رشتی كه تنها مسجد با ۲ محراب نماز در گیلان به شمار مي‌رود، رو به تخريب است.
تخريب اين مسجد در حالي انجام مي‌شود كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان از پاسخگويي در اين مورد خودداري مي‌كند.
"مسجد حاج سمیع رشت" يا همان "حاج حاکم نصیر رشتی"، ۱۴مرداد ۸۲ با شماره ۹۳۸۲ در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است و بر اين اساس شامل قوانين حفظ آثار ملي مي‌شود و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز به عنوان متولي اين موضوع، بايد از تخريب آن جلوگيري كند.
گیلان هم‌اكنون دارای ۹۵۴ اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور است.
مسجد ملي رو به تخريب
مشاهدات خبرنگار ما از اين بناي تاريخي نشان مي‌دهد هم‌اكنون يك ساختمان نیمه کاره با اسکلت بتن آرمه در ضلع جنوبی مسجد حاج سمیع قرار گرفته که در گذشته بنای مدرسه شاهدخت و از سقف متصل با این مکان مذهبی بوده است.
تخریب مدرسه شاهدخت برای ساخت ساختماني با پایه‌های بزرگ و برداشتن سقف متصل مسجد و مدرسه در گذشته و بالا رفتن دیوار آجری زرد رنگ با نصب غیر اصولی حلب، سبب ریزش باران در بخش جنوبی مسجد و در نتيجه ترك خوردن سقف ساختمان و محراب مسجد و در نهايت متروکه شدن اين بناي تاريخي و ملي شده است.
هم چنین در این بخش از مسجد سه عدد تیرآهن کار گذشته شده تا از فرو ریختن سقف خودداری بشود، از سویی دیگر ساخت این ساختمان نیمه کاره و گودبرداری آن در مجاورت مسجد، برخلاف قوانين ميراث فرهنگي در مورد آثار ملي، حریم منظری و حفاظتی آن را خدشه‌دار كرده است .
دیوارها و سقف مسجد هم نیازمند مرمت اساسی است و اگر به زودی مرمت نشود، شاهد از بین رفتن آنها خواهیم بود.
وضعیت مسجد حاج سمیع پيش از ثبت
بر اساس این گزارش، براساس گزارش طرح بررسی شناسایی باستان‌شناختی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری گیلان در سال ۸۶، این بنا در محله ساغری سازان، یکی از محله‌های قدیمی بخش مرکزی شهرستان رشت واقع شده است.
این مسجد توسط حاج حاکم نصیر رشتی در اواخر دوره قاجار ساخته و پس از فوت وي مسوولیت اداره آن به خاندان سمیعی از دیگر بزرگان این شهر سپرده شد.
این مسجد تاریخی دارای دو در ورودی است که یک در آن در ضلع شمالی و در دیگر آن در ضلع شرقی واقع شده؛ بنا در دو طبقه_ طبقه دوم براي اسکان خادم مسجد و استفاده بانوان در ایام شلوغ_ در ضلع غربی ساخته شده است.
این مسجد دارای ۱۵ستون است که ۴ تای آن به صورت ۸ ضلعی بوده كه به همراه خال‌های قوی چوبی کار نگهداری سقف بزرگ بنا را برعهده دارد.
پوشش سقف بنا هم از گذشته تا کنون سفال پوش بوده و در طبقه نخست و دور تا دور بنا کاشی کاری ۷ رنگ قاجاری نیز به کار رفته است.
قسمت زیبا و منحصر به فرد مسجد وجود ۲محراب براي قسمت آقایان و بانوان در ضلع جنوبی است.
نوع بهره‌برداری از بنا از زمان ساخت تا هم اکنون به عنوان مکان مذهبی و مسجد بوده و از خصوصیات آن می‌توان ۲ محراب و مکان‌های پشت پنجره‌ها را نام برد كه مانند سکو محل نشستن در مراسم مذهبی بوده است.
کاشی کاری‌هاي داخل مسجد و گچ‌بری‌های ساده سر ستون‌ها و سیمان بری ساده ستون‌ها و نیز کف پنجره‌ها در نما از بخش‌هاي تزئيني مسجد به شمار مي‌رود؛ نوع ما لکیت این مسجد تاریخی هم به صورت عام المنفعه است.
قدیمی‌هاي محل چه مي‌گويند
یکی از مغازه داران قدیمی در ضلع جنوبی مسجد حاج سمیع، قدمت این بنا را یکصد ساله ومتعلق به اواخر دوران قاجاریه مي‌داند.
"فریدون یوسف‌زاده"، خاطر نشان کرد: «در گذشته مدرسه شاهدخت متصل از سقف به دیوار جنوبی مسجد حاج سمیع بود که حدود سه سال پيش تخریب شد و به جای آن ساختمان از جنس بتون آرمه در حال ساخت است.»
به گفته این مغازه دار قدیمی، کاربری بنای در دست ساخت در زیر زمین برای استفاده پارکینگ، هم کف براي پاساژ و طبقات بالا برای حوزه علمیه خواهران بود.
معاون میراث فرهنگی گیلان پاسخ نداد
خبرنگار ایلنا باتوجه به وضعیت نگران کننده مسجد حاج سمیع، در تماس تلفنی با معاون میراث فرهنگی درباره این بنا پرسش‌هايي را مطرح كرد اما وي از پاسخ گویی به آنها خودداری کرد.
"مصطفی پورعلی" در پاسخ به اصرار خبرنگار این رسانه، گفت: «مکتوب سوالات خود را مطرح کنید تا جواب بدهیم، ولی نباید تعیین تکلیف کنید تا چه زمانی جواب بدهیم.»
تخريب یک مسجد تاريخی و ملی در رشت.
مسجد تاريخي و ملي حاج حاکم نصیر رشتی كه تنها مسجد با ۲ محراب نماز در گیلان به شمار مي‌رود، رو به تخريب است و اين در حاليست كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان از پاسخگويي در اين مورد خودداري مي‌كند
مسجد تاريخي و ملي حاج حاکم نصیر رشتی كه تنها مسجد با ۲ محراب نماز در گیلان به شمار مي‌رود، رو به تخريب است.
تخريب اين مسجد در حالي انجام مي‌شود كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان از پاسخگويي در اين مورد خودداري مي‌كند.
گیلان هم‌اكنون دارای ۹۵۴ اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور است.
مسجد ملي رو به تخريب
مشاهدات خبرنگار ما از اين بناي تاريخي نشان مي‌دهد هم‌اكنون يك ساختمان نیمه کاره با اسکلت بتن آرمه در ضلع جنوبی مسجد حاج سمیع قرار گرفته که در گذشته بنای مدرسه شاهدخت و از سقف متصل با این مکان مذهبی بوده است.
تخریب مدرسه شاهدخت برای ساخت ساختماني با پایه‌های بزرگ و برداشتن سقف متصل مسجد و مدرسه در گذشته و بالا رفتن دیوار آجری زرد رنگ با نصب غیر اصولی حلب، سبب ریزش باران در بخش جنوبی مسجد و در نتيجه ترك خوردن سقف ساختمان و محراب مسجد و در نهايت متروکه شدن اين بناي تاريخي و ملي شده است.
هم چنین در این بخش از مسجد سه عدد تیرآهن کار گذشته شده تا از فرو ریختن سقف خودداری بشود، از سویی دیگر ساخت این ساختمان نیمه کاره و گودبرداری آن در مجاورت مسجد، برخلاف قوانين ميراث فرهنگي در مورد آثار ملي، حریم منظری و حفاظتی آن را خدشه‌دار كرده است .
دیوارها و سقف مسجد هم نیازمند مرمت اساسی است و اگر به زودی مرمت نشود، شاهد از بین رفتن آنها خواهیم بود.
بر اساس این گزارش، براساس گزارش طرح بررسی شناسایی باستان‌شناختی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری گیلان در سال ۸۶، این بنا در محله ساغری سازان، یکی از محله‌های قدیمی بخش مرکزی شهرستان رشت واقع شده است.
این مسجد توسط حاج حاکم نصیر رشتی در اواخر دوره قاجار ساخته و پس از فوت وي مسوولیت اداره آن به خاندان سمیعی از دیگر بزرگان این شهر سپرده شد.
این مسجد تاریخی دارای دو در ورودی است که یک در آن در ضلع شمالی و در دیگر آن در ضلع شرقی واقع شده؛ بنا در دو طبقه_ طبقه دوم براي اسکان خادم مسجد و استفاده بانوان در ایام شلوغ_ در ضلع غربی ساخته شده است.
این مسجد دارای ۱۵ستون است که ۴ تای آن به صورت ۸ ضلعی بوده كه به همراه خال‌های قوی چوبی کار نگهداری سقف بزرگ بنا را برعهده دارد.
پوشش سقف بنا هم از گذشته تا کنون سفال پوش بوده و در طبقه نخست و دور تا دور بنا کاشی کاری ۷ رنگ قاجاری نیز به کار رفته است.
قسمت زیبا و منحصر به فرد مسجد وجود ۲محراب براي قسمت آقایان و بانوان در ضلع جنوبی است.
نوع بهره‌برداری از بنا از زمان ساخت تا هم اکنون به عنوان مکان مذهبی و مسجد بوده و از خصوصیات آن می‌توان ۲ محراب و مکان‌های پشت پنجره‌ها را نام برد كه مانند سکو محل نشستن در مراسم مذهبی بوده است.
کاشی کاری‌هاي داخل مسجد و گچ‌بری‌های ساده سر ستون‌ها و سیمان بری ساده ستون‌ها و نیز کف پنجره‌ها در نما از بخش‌هاي تزئيني مسجد به شمار مي‌رود؛ نوع ما لکیت این مسجد تاریخی هم به صورت عام المنفعه است.
قدیمی‌هاي محل چه مي‌گويند
یکی از مغازه داران قدیمی در ضلع جنوبی مسجد حاج سمیع، قدمت این بنا را یکصد ساله ومتعلق به اواخر دوران قاجاریه مي‌داند.
"فریدون یوسف‌زاده"، خاطر نشان کرد: «در گذشته مدرسه شاهدخت متصل از سقف به دیوار جنوبی مسجد حاج سمیع بود که حدود سه سال پيش تخریب شد و به جای آن ساختمان از جنس بتون آرمه در حال ساخت است.»
به گفته این مغازه دار قدیمی، کاربری بنای در دست ساخت در زیر زمین برای استفاده پارکینگ، هم کف براي پاساژ و طبقات بالا برای حوزه علمیه خواهران بود.
معاون میراث فرهنگی گیلان پاسخ نداد
خبرنگار ایلنا باتوجه به وضعیت نگران کننده مسجد حاج سمیع، در تماس تلفنی با معاون میراث فرهنگی درباره این بنا پرسش‌هايي را مطرح كرد اما وي از پاسخ گویی به آنها خودداری کرد.
"مصطفی پورعلی" در پاسخ به اصرار خبرنگار این رسانه، گفت: «مکتوب سوالات خود را مطرح کنید تا جواب بدهیم، ولی نباید تعیین تکلیف کنید تا چه زمانی جواب بدهیم.»
منبع: ایلنا
تخريب بنای نبش شمال شرقی ميدان فلسطين ...
تخريب بنای نبش شمال شرقی ميدان فلسطين ...
تخريب بنای نبش شمال شرقی ميدان فلسطين ...
وقتی از نقاط مختلف ميدان فلسطين به گوشه شمال شرقی اين ميدان نگاه مي‌کرديم بنايی مي‌ديديم قهوه‌ای رنگ، حزن‌انگيز، و گيرا که از پشت ديوار حياط و درختان خود سر بر می‌افراشت. حجم آن مرکب از چند حجم خالص از آجر يکپارچه قهوه‌ای بود، از آن نوع بسيار محکم که ديگر توليد نم‌يشود. حجم عمودی و نيمه استوانه‌ای پله بويژه چشمگير بود و بعد عمودی را تاکيد مي‌کرد. بنا تزيين نداشت و لبه‌های افقی با استفاده از پيش‌آمدگی‌های سيمانی باريک تضادی پويا با حجم‌های بزرگ يکپارچه ايجاد مي‌کردند.
اين بنا متعلق به دوره مدرن اوليه تهران بود و مشخصه‌های معماری مدرن اوليه و آرت دکو را به همراه داشت. سادگی آن، ترکيب حجمی آنرا متجلی مي‌کرد و درک آن را مانع نمي‌شد. در نورهای مختلف جلوه‌های متفاوت داشت، و در نور غروب حجم‌های آن به حداکثر شفافيت و درخشندگی مي‌رسيدند و در لحظه‌هايی، حزن‌انگيز بودن تنهايی آن نيز تاثير بسزايی داشت. اما بنظر مي‌رسد که ديگر به چنين کيفيت‌هايی نياز نيست و از "سازمان" به اصطلاح "ميراث فرهنگی" هم که طبيعتاً نمي‌توان انتظاری داشت.
ضمناً اين بنا بخاطر استقرار آن در يکی از مهمترين ميدان‌های تهران (نه از نظر اندازه، بلکه بخاطراهميت مکان از نظر تکوين تهران در دوره تجدد و معماری‌های آن، که کوتاه و ظريف بودند)، و در معرض ديد زياد بودن آن هم اهميت داشت. در همين مکان "دفتر فنی" يک دانشگاه در گوشه جنوب غربی، پس از تخريب، حجمی عظيم، بد طرح و بد اجرا در صد در صد زمينی که دارای درخت‌های بلند و قديمی بود ساخته است، و الحاق به آن نيز ادامه دارد. و نزديک بودن اين بنا به دانشگاه تهران و ارتباط بالا هم تشخيص ارزش يک چيز، اساس چگونگی رفتار با آن است. هر چند وضعيت چنين است که هيچ چيز مصون نيست، گروهی از بناها که اتفاقا از نظر جهانی منحصر بفردند بيش از همه در معرض بدرفتاری و تخريب‌اند. يعنی ميراث مدرن تهران و بسياری شهرهای ديگر. اتکا بر آشنايی غريضی با سيماهای "سنتی" برای اين منظور تکافو نمي‌کند و درک ارزش زيبايی‌شناختی اين ميراث به آشنايی با مشخصه‌ها و آمال دوران و سبک‌شناسی نياز دارد، چيزهای مهمی که بايد بخشی از سواد و فرهنگ عمومی و همچنين دست‌اندرکاران و کارفرماهای کوچک و بزرگ را تشکيل مي‌دادند تا از معماری پاسداری مي‌شد. در جوامعی که اين کار را مي‌کنند، بين انتظارات جامعه و نهادهای مسئول ارتباط تنگاتنگ و دو سويه وجود دارد، و سهل‌انگاری‌ها، بی‌مسئوليتی‌ها و در مواردی اقدامات ضد فرهنگی در شرايط بی‌اطلاعی عموم مردم و حتی اقشار و گروه‌هايی که انتظار فرهنگ‌مدار بودن از آنها بايد داشت آسان مي‌گردد و چنانچه شناخت لازم وجود نداشته باشد بايد از کسانی که مي‌دانند، در هر جا که باشند، پرسيد. البته با در نظر نگرفتن انگيزه‌های سوداگری و حراج و بی‌اطلاعی عمومی و اصولاً ايدئولوژی کلنگی و بسازبفروشی که مشخصه‌های تعيين کننده فعلی جامعه هستند.
اين بنا متعلق به دوره مدرن اوليه تهران بود و مشخصه‌های معماری مدرن اوليه و آرت دکو را به همراه داشت. سادگی آن، ترکيب حجمی آنرا متجلی مي‌کرد و درک آن را مانع نمي‌شد. در نورهای مختلف جلوه‌های متفاوت داشت، و در نور غروب حجم‌های آن به حداکثر شفافيت و درخشندگی مي‌رسيدند و در لحظه‌هايی، حزن‌انگيز بودن تنهايی آن نيز تاثير بسزايی داشت. اما بنظر مي‌رسد که ديگر به چنين کيفيت‌هايی نياز نيست و از "سازمان" به اصطلاح "ميراث فرهنگی" هم که طبيعتاً نمي‌توان انتظاری داشت.
ضمناً اين بنا بخاطر استقرار آن در يکی از مهمترين ميدان‌های تهران (نه از نظر اندازه، بلکه بخاطراهميت مکان از نظر تکوين تهران در دوره تجدد و معماری‌های آن، که کوتاه و ظريف بودند)، و در معرض ديد زياد بودن آن هم اهميت داشت. در همين مکان "دفتر فنی" يک دانشگاه در گوشه جنوب غربی، پس از تخريب، حجمی عظيم، بد طرح و بد اجرا در صد در صد زمينی که دارای درخت‌های بلند و قديمی بود ساخته است، و الحاق به آن نيز ادامه دارد. و نزديک بودن اين بنا به دانشگاه تهران و ارتباط بالا هم تشخيص ارزش يک چيز، اساس چگونگی رفتار با آن است. هر چند وضعيت چنين است که هيچ چيز مصون نيست، گروهی از بناها که اتفاقا از نظر جهانی منحصر بفردند بيش از همه در معرض بدرفتاری و تخريب‌اند. يعنی ميراث مدرن تهران و بسياری شهرهای ديگر. اتکا بر آشنايی غريضی با سيماهای "سنتی" برای اين منظور تکافو نمي‌کند و درک ارزش زيبايی‌شناختی اين ميراث به آشنايی با مشخصه‌ها و آمال دوران و سبک‌شناسی نياز دارد، چيزهای مهمی که بايد بخشی از سواد و فرهنگ عمومی و همچنين دست‌اندرکاران و کارفرماهای کوچک و بزرگ را تشکيل مي‌دادند تا از معماری پاسداری مي‌شد. در جوامعی که اين کار را مي‌کنند، بين انتظارات جامعه و نهادهای مسئول ارتباط تنگاتنگ و دو سويه وجود دارد، و سهل‌انگاری‌ها، بی‌مسئوليتی‌ها و در مواردی اقدامات ضد فرهنگی در شرايط بی‌اطلاعی عموم مردم و حتی اقشار و گروه‌هايی که انتظار فرهنگ‌مدار بودن از آنها بايد داشت آسان مي‌گردد و چنانچه شناخت لازم وجود نداشته باشد بايد از کسانی که مي‌دانند، در هر جا که باشند، پرسيد. البته با در نظر نگرفتن انگيزه‌های سوداگری و حراج و بی‌اطلاعی عمومی و اصولاً ايدئولوژی کلنگی و بسازبفروشی که مشخصه‌های تعيين کننده فعلی جامعه هستند.
تخريب جدي و گسترده در مسجد جامع اصفهان
تخريب جدي و گسترده در مسجد جامع اصفهان
Read more: http://mehrazi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=405&Itemid=1#ixzz1i4yyWX9r
تخريب جدي و گسترده در مسجد جامع اصفهان
نظر كارشناسان حاكي از آن است كه مسجد هزارساله جامع اصفهان به عنوان مهم ترين مسجد تاريخي ايران كه بر آن لقب كلكسيون معماري ايراني- اسلامي را گذاشته اند دچار تخريبي تدريجي اما گسترده شده است. اگرچه به دلايل مختلف به نظر مي رسد تخريب آثار تاريخي كشور روند روزافزوني به خود گرفته است، اما ادامه اقدامات تخريبي در مسجد جامع اصفهان از آن رو حائز اهميت است كه اين مسجد پراهميت ترين مسجد تاريخي ايران به شمار مي آيد و از آن به عنوان كلكسيون معماري ايراني- اسلامي نام برده مي شود. به گزارش مهر، در دهه 1350 خورشيدي كاوش هاي باستان شناسان نشان داد مسجدجامع اصفهان روي بنايي از دوران پيش از اسلام ساخته شده است. همچنين در كف مسجد و ميان جرزهاي قطور آن، آثاري از يك مسجد متعلق به 1200 سال پيش و نيز مسجدي از دوره آل بويه متعلق به 1100 سال پيش به دست آمد. با اين حال، بيشتر ساختمان هاي كنوني مسجد از دوره سلجوقي برجاي مانده اند و حداقل بين 900 تا هزار سال قدمت دارند. در دوران حكومت ايلخانان مغول، يعني بيش از 700 سال پيش بخش هايي به مسجد دوران سلجوقي افزوده شد كه مهم ترين شان محراب الجايتو بود. اين محراب نفيس ترين محراب گچبري ايران است. در سده هاي نهم و دهم هجري قمري، حكمرانان تيموري و آل مظفر و نيز تركمانان آق قويونلو ساختمان هايي شامل شبستان، ايوان و مدرسه را در مسجدجامع بنا نهادند. اين مسجد، چهارصد سال پيش و به روزگار سلسله صفويه به طور اساسي مرمت شد و آثار نفيسي بدان افزوده شد. حتي افغان هاي غلجايي كه دولت صفوي را برانداختند و خرابي بسيار به بار آوردند، به مرمت مسجد جامع همت گماردند و تزئينات صفه شمالي اش را كامل كردند. در دوره قاجاريه سردر فعلي مسجد ساخته شد و در دوران معاصر نيز مرمت هاي گسترده و پيچيده يي توسط كارشناسان ايراني و ايتاليايي در آن صورت پذيرفته است. مسجد جامع اصفهان در زمان جنگ تحميلي هدف موشك رژيم بعثي قرار گرفت و بخشي از ضلع جنوبي آن ويران شد. اما مديران سازمان ميراث فرهنگي وقت به سرعت بخش هاي خراب شده را بازسازي كردند. از دهه 1370 خورشيدي اين سازمان كوشيد با گسترش دايره ثبت جهاني ميدان امام اصفهان (نقش جهان) مسجد جامع را در فهرست آثار جهاني قرار دهد، اما ساخت و سازهاي غيرمجاز در بافت تاريخي اصفهان و نيز كم توجهي مديران جديد سازمان ميراث فرهنگي به مسجد جامع، اين طرح را تا به امروز مسكوت گذاشته است. آسيب ها را مي توان در جاي جاي مسجد جامع اصفهان تماشا كرد. مهم ترين مشكل مسجد جامع اصفهان نبود امنيت و حفاظت اين بنا است. به طوري كه در سال هاي گذشته شبستان هاي وسيع و زواياي تاريك اين مسجد پناهگاه بزهكاران و معتادان شده است. سازمان ميراث فرهنگي كه داراي يگان ويژه حفاظت از آثار تاريخي است، ترجيح داده به جاي گماردن نگهبان بخش هاي مختلف مسجد جامع را با ديواركشي و نصب درهاي آهني حفاظت كند. اين ديواركشي ها دخالت آشكار در كالبد تاريخي مسجد و مغاير با كنوانسيون هاي بين المللي مبني بر حفظ حريم منظرين آثار تاريخي است. دوده هايي كه تزيينات آجري گنبد تاج الملك در جبهه شمالي مسجد را سياه كرده اند، اوقاتي را به ياد مي آورند كه معتادان با خيال آسوده و بدون دلواپسي، شرم آورترين صحنه ها را در خانه خدا و زير اين گنبد هزارساله رقم مي زدند. نگماشتن نگهبان در مسجد جامع، سردر اين بناي تاريخي را مصون نگذاشته است، به گونه يي كه از كاشي هاي تاريخي به عنوان تابلوي اعلانات هم استفاده مي شود. نصب مكرر اعلان روي تزيينات مسجد با چسب هاي قوي و سپس كندن آنها به شيوه هاي نادرست، بخش بزرگي از اين تزيينات را تخريب كرده است. گاهي سكوهاي طرفين جلوخان مسجد، جاي نشستن و خوردن تنقلات هم هست. هر سال، ستاد كل نيروهاي مسلح تعداد زيادي سرباز وظيفه را در اختيار سازمان ميراث فرهنگي قرار مي دهد، تا اين سازمان به ياري آن سربازان از جمله مانع از بروز چنين صحنه هايي شود. اما گويا بسياري از آنها به نگهباني ساختمان هاي اداري و دفاتر كار گماشته شده اند. دوده زدايي از كاشي هاي تاريخي و حفاظت آنها كه معلوم نيست چرا به اين روز افتاده اند، يكي ديگر از ده ها كار مغفول در حفاظت و حراست از مسجد جامع اصفهان است.
Read more: http://mehrazi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=405&Itemid=1#ixzz1i4yyWX9r
میراث شوشتر در معرض تخریب بیشتر
میراث شوشتر در معرض تخریب بیشتر
ساختارهای آبی شوشتر تنها دو سال پس از ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو با خطر ویرانی روبهرو شده‌اند. هفته‌ی گذشته بخشی از پل تاریخی گرگر فرو ریخت. اکنون پس از فرو ریختن این بخش از ساختارهای آبی شوشتر و متوقف شدن جریان رفت و آمد از روی آن، مدیریت شهری اقدام به ساختن پلی جدید در این محوطه کرده است.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/2011/4/3832_634378702215618750_l.jpg رودخانه‌ی نیمه‌خشك گرگر، چند حلقه لوله‌ی قطور قرار گیرد تا به این ترتیب با احداث پلی جدید عبور و مرور خودروها با اختلال روبهرو نشود. با این حال ممکن است این اقدام مورد تایید کارشناسان سازمان یونسکو نباشد.
ساختارهای آبی شوشتر، مجموعه‌ای است شامل بندها، پل‌ها، آبشارها و آسیاب‌هایی که همگی با هم یک ساختار بزرگ کنترل و توزیع آب را در خوزستان ایران تشکیل می‌داده‌اند.
این ساختار عظیم آبی توانسته بود امکان به وجود آمدن یک قطب بزرگ یا مرکز صنعتی و کشاورزی را در دشت‌های خوزستان فراهم کند. بخش مهمی از این ساختارها در دوران ساسانی به وجود آمده است، اما مطابق مطالعات سازمان میراث فرهنگی و «پایگاه بناهای آبی شوشتر»، قدمت برخی دیگر از اجزای آن به دوران قبل از ساسانی و حتی هخامنشی می‌رسد.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/gargar%2001.jpg
ایران در سال ۲۰۰۹ میلادی توانست ساختارهای آبی شوشتر را به عنوان دهمین محوطه‌ی تاریخی خود در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو به ثبت برساند. با ثبت این مجموعه‌ی بزرگ در فهرست سازمان یونسکو هر آسیب یا ساخت و ساز جدیدی که در این محوطه صورت بگیرد می‌تواند باعث شود تا این مجموعه‌ی تاریخی در فهرست میراث در خطر جهان قرار بگیرد.
مشکل پل گرگر اما تنها به هفته‌های اخیر محدود نمی‌شود. از حدود دو سال پیش و بلافاصله پس از ثبت این مجموعه در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو، بخشی از این پل دچار مشکل شد. در آن زمان دلایل گوناگونی برای این آسیب ذکر شد. در این میان انگشت اتهام بیش از هرچیز به سمت مرمت‌گرهایی دراز شد که روش‌های نادرست و غیر فنی را برای حفاظت از این ساختار تاریخی به کار برده بودند.
پس از آن نیز گرچه قرار بود برنامه‌ای برای مرمت و حفاظت از این ساختارهای تاریخی اجرا شود، اما به دلایل گوناگون تا سال جاری اعتباری به این پروژه اختصاص داده نشد. در سال جاری نیز کارگاه مرمت در فصل بارندگی برپا شد که به علت سیلاب دیوار حائل آن به زیر آب فرو رفت. سرانجام از یک ماه پیش شکاف‌های موجود در پل افزایش یافتند و در نهایت بخشی از پل فرو ریخت.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/gargar%2002.jpg
امین محمودزاده، مدیر پایگاه بناهای آبی شوشتر، پیش از وقوع این اتفاق اعلام کرد در نامه‌هایی خطاب به مسئولان شهرستان و استان، شرایط نابه‌سامان این پل را تشریح كرده است و به این دلیل مسئولیت تخریب آن را متوجه مسئولان امر می‌داند.
اکنون به گفته‌ی امیر رسولی، رئیس شورای شهر شوشتر، لازم است پلی جدید در عرصه‌ی بند میزان ساخته شود تا مشکل رفت و آمد مردم حل شود.
رئیس شورای شهر تاکید کرده است که احداث پل در كنار بند میزان به صورت كاملاً موقتی خواهد بود و این امر باعث می‌شود كه هیچ مشكلی برای آثار تاریخی موجود در این منطقه به وجود نیاید.
احداث این پل اما نگرانی‌هایی را میان علاقه‌مندان و کارشناسان میراث فرهنگی در مورد شماری از آثار فرهنگی شوشتر ایجاد کرده است که ثبت جهانی شده‌اند.
حمید سالم‌پور یکی دیگر از اعضای شورای شهر شوشتر در وبلاگ شخصی خود ضمن تشکر از فرمانداری برای حل مشکل رفت و آمد مردم نوشته است: «اگر این امر با مجوز نمایندگان یونسکو صورت گرفته باشد که کاری خوب و شایسته تقدیر خواهد بود و چنانچه بدون هماهنگی صورت پذیرفته باشد ممکن است عواقب نامطلوبی را برای این اثر جاویدان کشورمان به همراه داشته باشد.»
به جز انجمن‌های غیر دولتی و مردم‌نهاد دوستدار میراث فرهنگی و تعدادی از رسانه‌ها، تاکنون سازمان میراث فرهنگی کشور واکنشی به تخریب بخشی از ساختارهای آبی شوشتر نشان نداده است. همچنین سایر موسسات تخصصی از جمله «کمیته ملی بناها و محوطه‌های تاریخی» نیز که موسسه‌ای است غیر دولتی، تاکنون از هرگونه اظهار نظر و ابراز نگرانی در خصوص سرنوشت یکی از آثار جهانی شده ایران خودداری کرده‌اند.
http://memarinews.com/Pages/News-3832.html
میراث شوشتر در معرض تخریب بیشتر
ساختارهای آبی شوشتر تنها دو سال پس از ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو با خطر ویرانی روبهرو شده‌اند. هفته‌ی گذشته بخشی از پل تاریخی گرگر فرو ریخت. اکنون پس از فرو ریختن این بخش از ساختارهای آبی شوشتر و متوقف شدن جریان رفت و آمد از روی آن، مدیریت شهری اقدام به ساختن پلی جدید در این محوطه کرده است.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/2011/4/3832_634378702215618750_l.jpg رودخانه‌ی نیمه‌خشك گرگر، چند حلقه لوله‌ی قطور قرار گیرد تا به این ترتیب با احداث پلی جدید عبور و مرور خودروها با اختلال روبهرو نشود. با این حال ممکن است این اقدام مورد تایید کارشناسان سازمان یونسکو نباشد.
ساختارهای آبی شوشتر، مجموعه‌ای است شامل بندها، پل‌ها، آبشارها و آسیاب‌هایی که همگی با هم یک ساختار بزرگ کنترل و توزیع آب را در خوزستان ایران تشکیل می‌داده‌اند.
این ساختار عظیم آبی توانسته بود امکان به وجود آمدن یک قطب بزرگ یا مرکز صنعتی و کشاورزی را در دشت‌های خوزستان فراهم کند. بخش مهمی از این ساختارها در دوران ساسانی به وجود آمده است، اما مطابق مطالعات سازمان میراث فرهنگی و «پایگاه بناهای آبی شوشتر»، قدمت برخی دیگر از اجزای آن به دوران قبل از ساسانی و حتی هخامنشی می‌رسد.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/gargar%2001.jpg
ایران در سال ۲۰۰۹ میلادی توانست ساختارهای آبی شوشتر را به عنوان دهمین محوطه‌ی تاریخی خود در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو به ثبت برساند. با ثبت این مجموعه‌ی بزرگ در فهرست سازمان یونسکو هر آسیب یا ساخت و ساز جدیدی که در این محوطه صورت بگیرد می‌تواند باعث شود تا این مجموعه‌ی تاریخی در فهرست میراث در خطر جهان قرار بگیرد.
مشکل پل گرگر اما تنها به هفته‌های اخیر محدود نمی‌شود. از حدود دو سال پیش و بلافاصله پس از ثبت این مجموعه در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو، بخشی از این پل دچار مشکل شد. در آن زمان دلایل گوناگونی برای این آسیب ذکر شد. در این میان انگشت اتهام بیش از هرچیز به سمت مرمت‌گرهایی دراز شد که روش‌های نادرست و غیر فنی را برای حفاظت از این ساختار تاریخی به کار برده بودند.
پس از آن نیز گرچه قرار بود برنامه‌ای برای مرمت و حفاظت از این ساختارهای تاریخی اجرا شود، اما به دلایل گوناگون تا سال جاری اعتباری به این پروژه اختصاص داده نشد. در سال جاری نیز کارگاه مرمت در فصل بارندگی برپا شد که به علت سیلاب دیوار حائل آن به زیر آب فرو رفت. سرانجام از یک ماه پیش شکاف‌های موجود در پل افزایش یافتند و در نهایت بخشی از پل فرو ریخت.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/gargar%2002.jpg
امین محمودزاده، مدیر پایگاه بناهای آبی شوشتر، پیش از وقوع این اتفاق اعلام کرد در نامه‌هایی خطاب به مسئولان شهرستان و استان، شرایط نابه‌سامان این پل را تشریح كرده است و به این دلیل مسئولیت تخریب آن را متوجه مسئولان امر می‌داند.
اکنون به گفته‌ی امیر رسولی، رئیس شورای شهر شوشتر، لازم است پلی جدید در عرصه‌ی بند میزان ساخته شود تا مشکل رفت و آمد مردم حل شود.
رئیس شورای شهر تاکید کرده است که احداث پل در كنار بند میزان به صورت كاملاً موقتی خواهد بود و این امر باعث می‌شود كه هیچ مشكلی برای آثار تاریخی موجود در این منطقه به وجود نیاید.
احداث این پل اما نگرانی‌هایی را میان علاقه‌مندان و کارشناسان میراث فرهنگی در مورد شماری از آثار فرهنگی شوشتر ایجاد کرده است که ثبت جهانی شده‌اند.
حمید سالم‌پور یکی دیگر از اعضای شورای شهر شوشتر در وبلاگ شخصی خود ضمن تشکر از فرمانداری برای حل مشکل رفت و آمد مردم نوشته است: «اگر این امر با مجوز نمایندگان یونسکو صورت گرفته باشد که کاری خوب و شایسته تقدیر خواهد بود و چنانچه بدون هماهنگی صورت پذیرفته باشد ممکن است عواقب نامطلوبی را برای این اثر جاویدان کشورمان به همراه داشته باشد.»
به جز انجمن‌های غیر دولتی و مردم‌نهاد دوستدار میراث فرهنگی و تعدادی از رسانه‌ها، تاکنون سازمان میراث فرهنگی کشور واکنشی به تخریب بخشی از ساختارهای آبی شوشتر نشان نداده است. همچنین سایر موسسات تخصصی از جمله «کمیته ملی بناها و محوطه‌های تاریخی» نیز که موسسه‌ای است غیر دولتی، تاکنون از هرگونه اظهار نظر و ابراز نگرانی در خصوص سرنوشت یکی از آثار جهانی شده ایران خودداری کرده‌اند.
http://memarinews.com/Pages/News-3832.html
قديمی‌ترين تکیه مازندران فرو می‌ریزد
قديمی‌ترين تکیه مازندران فرو می‌ریزد
تکیه فیروزکلا واقع در روستایی به همین نام در آمل به عنوان یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های مازندران، در اثر بی‌توجهی مسئولان رو به تخریب است.
تکیه فیروزکلا که نمونه خوبی از یک تکیه دوره قاجار بوده، اکنون به دلیل عدم توجه لازم به آن بنا در وضعیت مناسبی قرار ندارد.
قسمتی از دیوار سمت غربی این بنای با ارزش تاریخی و مذهبی، به دلیل اینکه در معرض باد و باران غربی قرار داشته، فرو ریخته است.
تکیه فیروزکلای آمل در وسط این روستا قرار داشته و با پلان مستطیل، مانند اکثر تکایای منطقه بوده، سقف بنا چوبی و شیر سر که از داخل دارای نقاشی‌های روی چوب است.
این تکیه قدیمی با گچ‌بری‌های ظریف دارای یک در ورودی و یک سر بخاری و ۱۲ طاقچه بالای طاقچه‌های کتیبه‌ای از اشعار محتشم کاشانی گچ‌بری شده و بالای هر طاقچه یک رف است.
سه ستون چوبین با سه سرستون بسیار ظریف جلوی بنا و دیوار بنا از خشت خام و چینه پوشیده شده است.
بام بنا سفال‌پوش است که در میان کتیبه‌ها، تاریخ ساخت بنا را نشان می‌دهد که در اثر گذشت زمان تاریخ آن رنگ رخسار بربسته است.
تکیه فیروزکلا در اسفندماه سال ۸۳ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
کارشناس ارشد مرمت بناهای تاریخی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، تکیه فیروزکلای آمل را یکی از بناهای باارزش و آن را یک بنای فرهنگی و مذهبی منحصربه فرد خواند و گفت: متاسفانه قسمتی از این بنای تاریخی در سالهای اخیر در اثر بی توجهی، در حال تخریب است.
سعید سلیمانی با بیان این که میراث فرهنگی استان باید هرچه سریع‌تر نسبت به حفظ، احیا و مرمت تکیه فیروزکلای آمل وارد عمل شود، افزود: قدمت این بناهای تاریخی به دوران قاجار برمی گردد و باید هرچه سریع‌تر برای مرمت و بازسازی آن از سوی میراث فرهنگی مازندران اعتبار لازم اختصاص داده شود.
http://www.ghasednews.ir/fa/news
قديمی‌ترين تکیه مازندران فرو می‌ریزد
تکیه فیروزکلا واقع در روستایی به همین نام در آمل به عنوان یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های مازندران، در اثر بی‌توجهی مسئولان رو به تخریب است.
تکیه فیروزکلا که نمونه خوبی از یک تکیه دوره قاجار بوده، اکنون به دلیل عدم توجه لازم به آن بنا در وضعیت مناسبی قرار ندارد.
قسمتی از دیوار سمت غربی این بنای با ارزش تاریخی و مذهبی، به دلیل اینکه در معرض باد و باران غربی قرار داشته، فرو ریخته است.
تکیه فیروزکلای آمل در وسط این روستا قرار داشته و با پلان مستطیل، مانند اکثر تکایای منطقه بوده، سقف بنا چوبی و شیر سر که از داخل دارای نقاشی‌های روی چوب است.
این تکیه قدیمی با گچ‌بری‌های ظریف دارای یک در ورودی و یک سر بخاری و ۱۲ طاقچه بالای طاقچه‌های کتیبه‌ای از اشعار محتشم کاشانی گچ‌بری شده و بالای هر طاقچه یک رف است.
سه ستون چوبین با سه سرستون بسیار ظریف جلوی بنا و دیوار بنا از خشت خام و چینه پوشیده شده است.
بام بنا سفال‌پوش است که در میان کتیبه‌ها، تاریخ ساخت بنا را نشان می‌دهد که در اثر گذشت زمان تاریخ آن رنگ رخسار بربسته است.
تکیه فیروزکلا در اسفندماه سال ۸۳ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
کارشناس ارشد مرمت بناهای تاریخی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، تکیه فیروزکلای آمل را یکی از بناهای باارزش و آن را یک بنای فرهنگی و مذهبی منحصربه فرد خواند و گفت: متاسفانه قسمتی از این بنای تاریخی در سالهای اخیر در اثر بی توجهی، در حال تخریب است.
سعید سلیمانی با بیان این که میراث فرهنگی استان باید هرچه سریع‌تر نسبت به حفظ، احیا و مرمت تکیه فیروزکلای آمل وارد عمل شود، افزود: قدمت این بناهای تاریخی به دوران قاجار برمی گردد و باید هرچه سریع‌تر برای مرمت و بازسازی آن از سوی میراث فرهنگی مازندران اعتبار لازم اختصاص داده شود.
http://www.ghasednews.ir/fa/news
آخرین ویرایش:
تخريب گنبد صفوي بناي امامزاده محمد نوش آباد توسط افراد ناشناس!!!
تخريب گنبد صفوي بناي امامزاده محمد نوش آباد توسط افراد ناشناس!!!
پس از حدود پنج سال پي گيري و تلاش انجمن دوست داران ميراث فرهنگي شهر تاريخي نوش آباد براي پابرجا بودن بقعه امامزاده «محمد» در اين شهر تاريخي،شب هنگام بخش اعظمي از گنبد صفوي اين امامزاده تخريب شد.
رييس انجمن دوست داران ميراث فرهنگي نوش آباد در گفت وگو با ايسنا، با بيان اين مطلب اظهار داشت: به دنبال اعتراض کتبي اداره کل ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان نسبت به ارتفاع غيرمجاز ديوارهاي ايوان اين امامزاده که مدتي پيش توسط هيات امناي امامزاده محمد ساخته شده بود، در نامه اي از سوي مدير کل ميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان مقرر شده بود، اين ديوارها تخريب شوند.
حميدرضا انصاري فر ادامه داد: درپي اين مصوبه شامگاه 11 بهمن ماه، برخي افراد ناشناس بخش زيادي از بلندترين گنبد تاريخي نوش آباد را تخريب کردند.
وي با اشاره به جلسه اي که حدود يک هفته پيش مدير کل ميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان و انجمن دوست داران ميراث فرهنگي نوش آباد در اين زمينه برگزار کردند، بيان کرد: معاون حفظ، احيا و ثبت آثار تاريخي اصفهان همراه هياتي چند روز پيش با حضور در اين منطقه و بررسي وضعيت بناي امامزاده محمد، مصوب کردند که بخش اعظمي از ديوارهاي تازه ساز در نزديکي امامزاده محمد به دليل از بين رفتن ديد و منظر طبيعي گنبد اين امامزاده بايد تخريب شوند. ، انصاري فر 22 دي ماه امسال از تخريب 75 درصد بقعه امامزاده محمد با هدف توسعه اين بقعه خبر داده بود.
وي گفته بود، از سال 1383 انجمن دوست داران ميراث فرهنگي با هيات امنا بر سر اين قضيه درگير است و براي حفظ بناي اين امامزاده مقاومت کرده است.
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=59
تخريب گنبد صفوي بناي امامزاده محمد نوش آباد توسط افراد ناشناس!!!
رييس انجمن دوست داران ميراث فرهنگي نوش آباد در گفت وگو با ايسنا، با بيان اين مطلب اظهار داشت: به دنبال اعتراض کتبي اداره کل ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان نسبت به ارتفاع غيرمجاز ديوارهاي ايوان اين امامزاده که مدتي پيش توسط هيات امناي امامزاده محمد ساخته شده بود، در نامه اي از سوي مدير کل ميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان مقرر شده بود، اين ديوارها تخريب شوند.
حميدرضا انصاري فر ادامه داد: درپي اين مصوبه شامگاه 11 بهمن ماه، برخي افراد ناشناس بخش زيادي از بلندترين گنبد تاريخي نوش آباد را تخريب کردند.
وي با اشاره به جلسه اي که حدود يک هفته پيش مدير کل ميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان و انجمن دوست داران ميراث فرهنگي نوش آباد در اين زمينه برگزار کردند، بيان کرد: معاون حفظ، احيا و ثبت آثار تاريخي اصفهان همراه هياتي چند روز پيش با حضور در اين منطقه و بررسي وضعيت بناي امامزاده محمد، مصوب کردند که بخش اعظمي از ديوارهاي تازه ساز در نزديکي امامزاده محمد به دليل از بين رفتن ديد و منظر طبيعي گنبد اين امامزاده بايد تخريب شوند. ، انصاري فر 22 دي ماه امسال از تخريب 75 درصد بقعه امامزاده محمد با هدف توسعه اين بقعه خبر داده بود.
وي گفته بود، از سال 1383 انجمن دوست داران ميراث فرهنگي با هيات امنا بر سر اين قضيه درگير است و براي حفظ بناي اين امامزاده مقاومت کرده است.
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=59
به گزارش مرکزی نیوز ؛ محمد ناصری‌فرد، پژوهشگر نقش‌برجسته‌های تاریخی و نویسنده کتاب سنگ‌نگاره‌های ایران با اعلام این خبر می‌گوید: «برای لوله‌گذاری این پروژه، سنگ‌نگاره‌هایی با ارزش تاریخی بسیار برای همیشه تخریب شد، در میان این آثار سنگ‌نگاره انسان بالدار که یکی از شاخص‌ترین آثار از این دست بود، به طور کامل از بین رفت.»
پروژه انتقال آب از الیگودرز به قم با هدف تامین آب مورد نیاز بخشی از مناطق مرکزی ایران به‌خصوص شهر قم اجرا و به بهره‌برداری رسید. مراحل اولیه بررسی انتقال آب الیگودرز به قم و برخی شهرهای مرکزی ایران از سال ۱۳۶۰ آغاز شد و دور نخست این مطالعات تا سال ۱۳۶۴ پایان یافت. پس از این مرحله در سالهای ۱۳۶۷ و ۱۳۷۸ بار دیگر مطالعاتی درخصوص چگونگی اجرای پروژه صورت گرفت. با این حال اجرای رسمی طرح انتقال آب الیگودرز از شرق استان لرستان به برخی شهرهای مرکزی ایران و قم به طور رسمی از سال ۱۳۸۲ آغاز شد که اجرای آن موجب انتقال سالانه ۱۸۱ میلیون مترمکعب آب از رودخانه‌های الیگودرز به سد کوچری و تصفیه‌خانه آن شد.
در اجرای این طرح انواع سازه‌های آبی به‌کار گرفته شده شامل چهار سد انحرافی است که نقش آنها جمع‌آوری آب از دره‌های شهرستان الیگودرز و سرشاخه‌های دز است.
علاوه بر چهار سد انحرافی، سه تونل به ترتیب به طول‌های یک‌هزار و ۲۰۰، دو هزار و دو هزار و ۵۰۰ متر با قطر تقریبی چهار متر اجرا شده که نقش آنها جمع‌آوری و انتقال آب به ابتدای سامانه انتقال آب است. پس از آن تونل بلند ۳۶ کیلومتری آغاز می‌شود که آب را از شهرستان الیگودرز به گلپایگان منتقل میکند و بر این اساس سامانه انتقال آب این طرح شامل تونل ۹ کیلومتری، کانال بتونی هفت کیلومتری و تونل بلند ۳۶ کیلومتری است.
از ویژگی‌های این طرح احداث ۵۶ کیلومتر تونل با قطرهای بزرگ شامل چهار کیلومتر تونل دسترسی و ۵۲ کیلومتر تونل اصلی است. بنا بر گفته مقامات وزارت نیرو، هزینه اجرای طرح نزدیک به ۱۲۰۰ میلیارد تومان بوده است.
برخی از قسمتهای لوله‌گذاری این پروژه در مسیر خود از منطقه تاریخی تیمره عبور کرد، این منطقه که بخشهایی از آن در شهرستان خمین استان مرکزی و بخشی دیگر در شهرستان گلپایگان استان اصفهان واقع است، دست‌کم حدود ۲۱هزار سنگ‌نگاره تاریخی کشف شده دارد که قدمت برخی از آنها به بیشتر از ۳۰هزار سال پیش نیز می‌رسد.
محمد ناصری‌فرد، پژوهشگر سنگ‌نگاره‌های ایران در رابطه با تخریبهای صورت گرفته در منطقه تیمره می‌گوید: «در حین اجرای این پروژه سنگ‌نگاره‌هایی شامل نقوش، نشانه‌ها و کتیبه‌های خطی پهلوی و نمونه‌هایی در دوره اسلامی تخریب شد. این سنگ‌نگاره‌ها به وسیله تیغ ماشینهای سنگین اعم از لودر و بولدوزر برای لوله‌گذاری از بین رفت، براساس محاسباتی که ما در این محل انجام دادیم، تعداد کل سنگ‌نگاره‌های تخریب شده به ۲۵۰۰ عدد می‌رسد.قدمت برخی از آثار تخریب شده از هزاره هفتم پیش از میلاد تا هزاره اول نیز می‌رسید.»
علاوه بر سنگ‌نگاره انسان بالدار که در حین اجرای این پروژه تخریب شد، یک سنگ‌نگاره دیگر نیز که اثری بازمانده از شش هزار سال پیش که روی آن تصاویری از زایش انسان ترسیم شده بود، نیز در این محل از بین رفت. نمونه‌های مشابهی از این دو اثر در هیچ نقطه‌ای از کشور وجود ندارد.
براساس گفته‌های ناصری‌فرد پروژه تمام شده است و لوله‌گذاری‌ها نیز انجام شده اما بخش مهمی از منابع تاریخی سرزمین ما برای همیشه از بین رفته است، او در پاسخ به سوالی در رابطه با اینکه چرا مسوولان میراث فرهنگی استان‌های اصفهان و مرکزی در این رابطه پیگیری‌های لازم را انجام ندادند، نیز می‌گوید: «حقیقت ماجرا این است که برای مسوولان این سازمان هنوز اهمیت و ارزش سنگ‌نگاره‌ها روشن نشده است، علاوه بر این آنها کوچکترین اطلاعی از این منطقه و ۲۱ هزار سنگ‌نگاره آن نیز ندارند و حتی تاکنون هیچ مسوولی از سازمان میراث فرهنگی برای دیدن این منطقه تاریخی نیامده است. سازمان میراث فرهنگی حتی یک کارشناس متخصص و مرتبط با سنگ‌نگاره‌ها ندارد و حتی تاکنون یک کار کارشناسی و ثبت‌شده در زمینه این آثار تاریخی نیز انجام نداده است، در حالی که در دیگر کشورهای جهان سنگ‌نگاره‌ها به عنوان بخشی از ارزشمندترین آثار تاریخی هم مورد بازدید گردشگران قرار می‌گیرد و هم دانشمندان از کشورهای جهان برای تحقیق و مطالعه روی آنها سفر می‌کنند.»
نویسنده کتاب سنگ‌نگاره‌های ایران در ادامه می‌افزاید: «این بخش از آثار منطقه تیمره برای همیشه از بین رفته است، اما با این وجود هنوز هم آثار بسیار مهمی در این منطقه وجود دارد که ارزش‌های تاریخی بی‌شماری دارند، ولی با این حال هیچ سازوکاری برای محافظت و نگهداری از این آثار از سوی متولیان امور و مسوولان سازمان میراث فرهنگی کشور انجام نمی‌گیرد.»
سنگ‌نگاره‌ها یا هنرهای صخره‌ای کهن‌ترین آثار تاریخی و هنری بجامانده از بشر هستند. کارشناسان بر این باورند سنگ‌نگاره‌ها سرمنشا و بستر به وجود آمدن حروف رمزی، خط، تبادل پیام، زبان، تاریخ، اسطوره‌ها، هنر و فرهنگ‌ها هستند، به همین دلیل آنها از بهترین ابزارهای رمزگشایی ماقبل تاریخ به حساب می‌آیند. با کمک این طرح‌ها می‌توان تاریخ خط، هنر، زبان، محیط اقلیمی، اسطوره‌ها، فرهنگ و از همه مهم‌تر نوع اندیشه انسان‌های ادوار کهن را مطالعه کرد.
هنرهای صخره‌ای، تنها هنرتجسمی است که مرز جغرافیایی مشخصی نداشته و همه ملل جهان فارغ از فرهنگ، نژاد و حتی اقلیم‌های جغرافیایی بسیار دور از هم، از آن گذر کرده‌اند. در همین حال متولیان فرهنگی در کشورهای قزاقستان و آذربایجان با داشتن تنها هزار سنگ‌نگاره، هر ساله صدها هزار گردشگر را به کشور خود کشانده و از این راه درآمدهای میلیاردی کسب می‌کنند./ شرق
منبع
در اجرای این طرح انواع سازه‌های آبی به‌کار گرفته شده شامل چهار سد انحرافی است که نقش آنها جمع‌آوری آب از دره‌های شهرستان الیگودرز و سرشاخه‌های دز است.
علاوه بر چهار سد انحرافی، سه تونل به ترتیب به طول‌های یک‌هزار و ۲۰۰، دو هزار و دو هزار و ۵۰۰ متر با قطر تقریبی چهار متر اجرا شده که نقش آنها جمع‌آوری و انتقال آب به ابتدای سامانه انتقال آب است. پس از آن تونل بلند ۳۶ کیلومتری آغاز می‌شود که آب را از شهرستان الیگودرز به گلپایگان منتقل میکند و بر این اساس سامانه انتقال آب این طرح شامل تونل ۹ کیلومتری، کانال بتونی هفت کیلومتری و تونل بلند ۳۶ کیلومتری است.
از ویژگی‌های این طرح احداث ۵۶ کیلومتر تونل با قطرهای بزرگ شامل چهار کیلومتر تونل دسترسی و ۵۲ کیلومتر تونل اصلی است. بنا بر گفته مقامات وزارت نیرو، هزینه اجرای طرح نزدیک به ۱۲۰۰ میلیارد تومان بوده است.
برخی از قسمتهای لوله‌گذاری این پروژه در مسیر خود از منطقه تاریخی تیمره عبور کرد، این منطقه که بخشهایی از آن در شهرستان خمین استان مرکزی و بخشی دیگر در شهرستان گلپایگان استان اصفهان واقع است، دست‌کم حدود ۲۱هزار سنگ‌نگاره تاریخی کشف شده دارد که قدمت برخی از آنها به بیشتر از ۳۰هزار سال پیش نیز می‌رسد.
محمد ناصری‌فرد، پژوهشگر سنگ‌نگاره‌های ایران در رابطه با تخریبهای صورت گرفته در منطقه تیمره می‌گوید: «در حین اجرای این پروژه سنگ‌نگاره‌هایی شامل نقوش، نشانه‌ها و کتیبه‌های خطی پهلوی و نمونه‌هایی در دوره اسلامی تخریب شد. این سنگ‌نگاره‌ها به وسیله تیغ ماشینهای سنگین اعم از لودر و بولدوزر برای لوله‌گذاری از بین رفت، براساس محاسباتی که ما در این محل انجام دادیم، تعداد کل سنگ‌نگاره‌های تخریب شده به ۲۵۰۰ عدد می‌رسد.قدمت برخی از آثار تخریب شده از هزاره هفتم پیش از میلاد تا هزاره اول نیز می‌رسید.»
علاوه بر سنگ‌نگاره انسان بالدار که در حین اجرای این پروژه تخریب شد، یک سنگ‌نگاره دیگر نیز که اثری بازمانده از شش هزار سال پیش که روی آن تصاویری از زایش انسان ترسیم شده بود، نیز در این محل از بین رفت. نمونه‌های مشابهی از این دو اثر در هیچ نقطه‌ای از کشور وجود ندارد.
براساس گفته‌های ناصری‌فرد پروژه تمام شده است و لوله‌گذاری‌ها نیز انجام شده اما بخش مهمی از منابع تاریخی سرزمین ما برای همیشه از بین رفته است، او در پاسخ به سوالی در رابطه با اینکه چرا مسوولان میراث فرهنگی استان‌های اصفهان و مرکزی در این رابطه پیگیری‌های لازم را انجام ندادند، نیز می‌گوید: «حقیقت ماجرا این است که برای مسوولان این سازمان هنوز اهمیت و ارزش سنگ‌نگاره‌ها روشن نشده است، علاوه بر این آنها کوچکترین اطلاعی از این منطقه و ۲۱ هزار سنگ‌نگاره آن نیز ندارند و حتی تاکنون هیچ مسوولی از سازمان میراث فرهنگی برای دیدن این منطقه تاریخی نیامده است. سازمان میراث فرهنگی حتی یک کارشناس متخصص و مرتبط با سنگ‌نگاره‌ها ندارد و حتی تاکنون یک کار کارشناسی و ثبت‌شده در زمینه این آثار تاریخی نیز انجام نداده است، در حالی که در دیگر کشورهای جهان سنگ‌نگاره‌ها به عنوان بخشی از ارزشمندترین آثار تاریخی هم مورد بازدید گردشگران قرار می‌گیرد و هم دانشمندان از کشورهای جهان برای تحقیق و مطالعه روی آنها سفر می‌کنند.»
نویسنده کتاب سنگ‌نگاره‌های ایران در ادامه می‌افزاید: «این بخش از آثار منطقه تیمره برای همیشه از بین رفته است، اما با این وجود هنوز هم آثار بسیار مهمی در این منطقه وجود دارد که ارزش‌های تاریخی بی‌شماری دارند، ولی با این حال هیچ سازوکاری برای محافظت و نگهداری از این آثار از سوی متولیان امور و مسوولان سازمان میراث فرهنگی کشور انجام نمی‌گیرد.»
سنگ‌نگاره‌ها یا هنرهای صخره‌ای کهن‌ترین آثار تاریخی و هنری بجامانده از بشر هستند. کارشناسان بر این باورند سنگ‌نگاره‌ها سرمنشا و بستر به وجود آمدن حروف رمزی، خط، تبادل پیام، زبان، تاریخ، اسطوره‌ها، هنر و فرهنگ‌ها هستند، به همین دلیل آنها از بهترین ابزارهای رمزگشایی ماقبل تاریخ به حساب می‌آیند. با کمک این طرح‌ها می‌توان تاریخ خط، هنر، زبان، محیط اقلیمی، اسطوره‌ها، فرهنگ و از همه مهم‌تر نوع اندیشه انسان‌های ادوار کهن را مطالعه کرد.
هنرهای صخره‌ای، تنها هنرتجسمی است که مرز جغرافیایی مشخصی نداشته و همه ملل جهان فارغ از فرهنگ، نژاد و حتی اقلیم‌های جغرافیایی بسیار دور از هم، از آن گذر کرده‌اند. در همین حال متولیان فرهنگی در کشورهای قزاقستان و آذربایجان با داشتن تنها هزار سنگ‌نگاره، هر ساله صدها هزار گردشگر را به کشور خود کشانده و از این راه درآمدهای میلیاردی کسب می‌کنند./ شرق
منبع
کاشی های گنبد مدرسه چهارباغ اصفهان هم فرو ریخت...
| در حالی که ترک جدید در بخش آسفالت مخصوص پیاده‌رو در سی و سه پل باز خبرساز شده بود، در پی تماس یکی از طلبه‌های مدرسه چهارباغ اصفهان باخبر شدیم که دیروز ساعت ۱۱:۳۰ بخشی از گنبد مدرسه ۴۰۰ساله چهارباغ در اصفهان فرو ریخت. این مدرسه به لحاظ کاشیکاری دارای سبکی منحصر به فرد است و آخرین شاهکار صفوی در اصفهان به شمار می‌رود. این خبرشوک جدیدی برای میراث دوستان در اصفهان بود. به گفته «مانده علی»، طلبه‌ای که در مدرسه چهارباغ شاهد این اتفاق بود نزدیک ظهر دیروز صدایی بلند همه را به خود آورد و مشخص شد که کاشیهای این شاهکار صفوی فرو ریخت. «مانده علی» در این‌باره به شرق گفت: کاشیهای گنبد در سمتی که به طرف خیابان چهارباغ است در ابعاد دو در سه متر مربع فرو ریخت و جلو چشمان ناباور ما خرد شد. به گفته وی لرزش‌های ناشی از عبور ماشین‌ها در خیابان «آمادهگاه» همواره برای ما مشهود بود ولی مسوولان توجهی نمی‌کنند. این حادثه در حالی رخ داد که بسیاری از کارشناسان در اصفهان پیش از این هشدارهایی را برای وضعیت وخیم کاشیهای طبله‌کرده گنبد این مدرسه و همچنین گنبد مسجد امام در میدان نقش جهان داده بودند. «مقضی»، مرمتگر بسیاری از آثار تاریخی در اصفهان نیز ساعاتی پس از شنیدن این خبر با حضور در خیابان چهارباغ به این خبر صحه گذاشت و گفت: اگر این مدرسه زبان داشت حتما به فریاد در می‌آمد که ای کاش در این نقطه از شهر که مرکز آلایندگی صوتی است، قرار نگرفته بودم. به اعتقاد این مرمتگر دو دلیل را می‌توان در وقوع چنین پدیده‌ای دخیل دانست: نخست عبور ایستگاه مترو از خیابان چهارباغ که باز هم به‌رغم هشدارهای مکرر کارشناسان میراث فرهنگی بدون توجه به این هشدارها ایستگاهی در زیرزمین بنا شد و لطمه خود را بالاخره زد و دوم عبور بی‌برنامه ماشین، اتوبوس و موتورهایی که آلودگی صوتی ناشی از هر کدام تیشه به ریشه آثار تاریخی می‌زند. وی می‌افزاید: امروزه همه می‌دانیم یکی از عوامل اصلی تخریب بناهای تاریخی، آلایندگی صوتی است که هم اکنون در هر دو سوی این مدرسه ماشین‌ها از خیابان چهارباغ و آمادهگاه هنگام عبور تاثیر مخرب خود را برجای می‌گذارند. خشکسالی یکی دیگر از عوامل عنوان شده برای تخریب کاشی‌هااز سوی دیگر جبل‌عاملی، مدرس معماری معتقد است که پس از خشکسالی‌های اخیر و بستن آب زاینده‌رود نگرانی برای همه آثار تاریخی در اصفهان که با ساروج ساخته شده‌اند، وجود دارد چرا که لازمه بقای ساروج، همجواری آن با آب است. در مدرسه چهارباغ نیز ما شاهدیم که نهر فرشادی توسط معمار این مدرسه به طور عمد از وسط حیاط عبور داده شده است. البته با وجود خشکسالی اخیر و خشک ماندن پایه‌های ساروجی مدرسه نه تنها شاهد فرو ریختن کاشیهای سر در مدرسه بودیم بلکه خشکسالی تاثیر خود را بر دیگر قسمتهای بنا نیز نهاد. نفوذ آب باران در مرمت نیمه‌کاره بنا به گفته این استاد معماری توقف در مرمت‌های گنبد این مدرسه نیز باعث شد که آب ناشی از بارش باران به داخل کاشیهای نیمه مرمت‌شده نفوذ کند و کاشیها به اصطلاح معماران طبله کند، یعنی حالت برآمدگی پیدا کرده و در درازمدت از بین بروند. برخی از کاشیهای فرو ریخته صفوی بود ,استاد مقضی که از نزدیک وضعیت فرو ریختن این کاشیها را بررسی کرده، می‌گوید: کاشیها مربوط به مرمت گذشته این گنبد در ۲۰ سال گذشته است که در بین این کاشیها بخشی صفوی و بخشی جدید بوده‌اند. به اعتقاد وی، اگر میراث فرهنگی در انتخاب مرمتگران بناهای تاریخی کمی دقت عمل به خرج می‌داد، ما شاهد نیمه‌کاره ماندن مرمت این گنبد یا مرمت‌های غیراصولی از این دست و نهایتا امروز نیز شاهد فرو ریختن این بخش گنبد نیز نبودیم. ترک فعلی موجود در مدرسه نگران‌کننده است استاد مقضی از وجود یک ترک عمیق در بخش سر در مدرسه هم ابراز نگرانی میکند و معتقد است در صورت بی‌توجهی شاهد خطرات جدی‌تر برای این مدرسه خواهیم بود. با وجود تلاش برای گرفتن پاسخ از مسوولان میراث فرهنگی، از سوی این سازمان اعلام شد که ناظران در حال بررسی علت ماجرا هستند ولی جواب قطعی داده نشد. بد نیست، بدانید که در حال حاضر بیش از ۱۷سال است که این گنبد در حال مرمت بوده و نزدیک به دو سال پیش به علت ضعف‌هایی که در کار مرمت وجود داشت سازمان میراث فرهنگی به این نتیجه رسید که کار مرمت را موقتا تعطیل کند. http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=57 |
گزارشي تحليلي از مسير تخريبي بناهاي تاريخي!
گزارشي تحليلي از مسير تخريبي بناهاي تاريخي!
سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري به دليل بي توجهي به بافت تاريخي و همگام شدن با طرح نوسازي بافت فرسوده و تخصيص اعتبارات به پروژه هاي كم اهميت و ناكارآمد بودن مديران انتصابي در ميان ديوان عدالت اداري و شهرداري متهم رديف اول تخريب بناهاي تاريخي است
ايران اين سرزمين كهن ميراث هاي فراواني را از گذشته تا به امروز درون خود نگهداري كرده است.
از كاخ ها و كوشك هاي پادشاهي گرفته تا كوچه ها، ميدان ها و خانه ها تا ادبيات و شعر و موسيقي و هنرهاي دستي و تجسمي همگي از ميراث هاي مادي و معنوي اين كهن ديار است.
اما گاهي تاريخ با ما بيگانه مي شود و نه بهتر بگويم ما با تاريخ بيگانه مي شويم و فرهنگ و تمدن ديگر واژه اي آشنا به نظر نمي آيد. بخصوص زماني كه تيشه اي برداشته ايم و ريشه تمام داشته هايمان را با دستان خودمان مي زنيم.
گفتني است، از هنرهاي فراموش شده دستي از جمله قلمكاري و چيت سازي و عبا بافي تا ادبيات و موسيقي متاثر از غرب، از مدرن سازي خانه ها و آپارتمان ها تا تخريب طاقچه هاي قديمي خانه هاي اجدادي و از فراموش كردن تاريخ همين چند سال پيش بر مي آيد كه اين روزها به بهانه روشنفكري و زندگي قرن بيست و يكي، آرام آرام تمام آنچه را كه بايد بماند را با مادي گرايي و بي توجهي به قدمت و ارزش معنوي خراب مي كنيم.
براساس اين گزارش، اين روزها بازار تخريب خانه هاي قديمي كه زماني ثبت ملي بوده اند بسيار رايج است به طوري كه هر مالكي با مجوزي از سازمان ميراث فرهنگي، شهرداري و ديوان عدالت اداري، ضربه اي به جان آثار تاريخي و خانه هاي قديمي ايران مي زند تا شهر را از جاذبه هاي تاريخي خالي كند و قدمت آن را از بين ببرد.
* هشدار
ميراث شهرها كه خود را به شكل و فرم خانه ها، بازارها، ميدان ها و ديگر نمادها نشان مي دهند، در حال تخريب است. بافت هاي تاريخي از جمله بافت تاريخي شيراز و يزد، تخريب خانه تاريخي مير ميران، ساختمان پرچم، تخريب 50خانه تاريخي در جهرم، خانه پروين اعتصامي، تخريب خانه صفوي در اصفهان و ديگر آسيب هاي جدي و سازمان يافته و غير سازمان يافته نشانه بي تفاوتي مسئولان نسبت به يادگاران با شكوه معماري ايراني است.
براساس اين گزارش، تخريب خانه هاي قديمي در شهرهاي ايران در حالي به سرعت پيش مي رود كه تخريب كنندگان آثار تاريخي هرگز به هويت شهرها و خاطرات و نوستالژي مردم به عنوان شهروندان هر شهر توجهي می کنند و تنها به فکر سود بیشتر از بستر خاکستر شده تاریخ هستند.
به طور مثال در تهران حدود دو هزار و ششصد و پانزده خانه در فهرست آثار ملی بوده که یکی پس از دیگری از ثبت خارج و مورد تخریب قرار گرفته است.
دیوان عدالت اداری، شهرداری و مالکان خصوصی دست به دست هم داده اند که به بهانه نوسازی بافت فرسوده و سود اقتصادی، هویت این کهن دیار را تهدید کنند و در این میان فریاد سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری و انجمن های دوستدار تاریخ تمدن و فرهنگ به جایی نمی رسد.
اما توجه کنید، اگر چه دیوان عدالت اداری مجوز می دهد و شهرداری همکاری می کند در هر صورت مقصر اصلی این جریان سازمان میراث فرهنگی است.
زیرا سازمان میراث فرهنگی که با ممنوع المصاحبه کردن کارشناسان، خود را از پاسخ گویی به علت تخریب خانه های تاریخی مبرا می کند، اما در نهایت این شده است که به جای هویت کهن خود، شهر مدرن بی هویت را می بیند.
عملکرد سازمان میراث فرهنگی در چند سال گذشته به گونه ای بوده که با عزل و نصب های سؤال برانگیز توجه بسیاری از منتقدان را به سوی خود جلب کرده است.همچنین، به گفته رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، تخریب خانه ها و بافت هاي تاريخي به دليل كم كاري و بي توجهي به قانون از سوي سازمان ميراث فرهنگي و شهرداري ها است چرا كه به لحاظ قانوني ميراث فرهنگي مكلف است بي نصيب بودن صاحبان يا معترضان آثار و ابنيه تاريخي را جبران كند كه اين كار در حال حاضر و با وضع موجود در سازمان انجام نشده است.
گفتني است، سازمان ميراث فرهنگي متاسفانه در زمان تخريب بافت هاي تاريخي به خصوص خانه هايي با سابقه بالاي تاريخي درگير مسائلي چون ادغام، تغيير مديريت و يا فقدان مدير است.
در نهايت شايد اين گزارش همانند تمام گزارش هاي فرهنگي به گوش مسئولان به خصوص سازمان ميراث فرهنگي آشنا بيايد اما توجه كنيد كه با جستجويي كوچك در سايت هاي خبرگزاري ها و روزنامه ها متوجه مي شويد كه متاسفانه در روز شايد خبرهايي از قبيل، تخريب بنا، زير آب رفتن آثار، هجوم حفاران غير مجاز به محوطه ها، در حال تخريب بودن يادگاري هاي باستاني، حفر تونل و احداث مترو در مجاورت ابنيه هاي تاريخي و هزاران خبر از اين دست هستيم.
اما تا به كي تاريخ امروز ايران وقايع تخريب تاريخ گذشته را ثبت كند آيا لازم نيست كه مسئولان ميراث فرهنگي، ديوان عدالت اداري، شهرداري ها و مالكان خصوصي كمي بيشتر به فكر ميراثي باشند كه قرار است در آينده نه چندان دور به آيندگان تحويل دهند.
همچنين، لازم است در اين ورطه هولناك تخريب بافت هاي تاريخي، كار فرهنگ سازي را همان طور كه شيخ بهايي به مردم خود آموزش داد از سر بگيريم و يادمان باشد اگر زماني برسد كه ديگر هيچ خانه تاريخي در گوشه و كنار كشورمان وجود نداشته باشد اين ما هستيم كه جاي خالي خانه ها را در شهر مي بينيم و احساس بي هويتي مي كنيم و نشانه هاي هويت خود را با دستان خود نابود كرده ايم.
اميد است مسئولان سازمان ميراث فرهنگي ما را شرمنده آيندگانمان نكنند و اين ميراث كهن را همان گونه كه از گذشته به ما رسيده غني تر و پربارتر به دست آيندگانمان برسانيم.
منبع:باشگاه خبرنگاران
گزارشي تحليلي از مسير تخريبي بناهاي تاريخي!
سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري به دليل بي توجهي به بافت تاريخي و همگام شدن با طرح نوسازي بافت فرسوده و تخصيص اعتبارات به پروژه هاي كم اهميت و ناكارآمد بودن مديران انتصابي در ميان ديوان عدالت اداري و شهرداري متهم رديف اول تخريب بناهاي تاريخي است
ايران اين سرزمين كهن ميراث هاي فراواني را از گذشته تا به امروز درون خود نگهداري كرده است.
از كاخ ها و كوشك هاي پادشاهي گرفته تا كوچه ها، ميدان ها و خانه ها تا ادبيات و شعر و موسيقي و هنرهاي دستي و تجسمي همگي از ميراث هاي مادي و معنوي اين كهن ديار است.
اما گاهي تاريخ با ما بيگانه مي شود و نه بهتر بگويم ما با تاريخ بيگانه مي شويم و فرهنگ و تمدن ديگر واژه اي آشنا به نظر نمي آيد. بخصوص زماني كه تيشه اي برداشته ايم و ريشه تمام داشته هايمان را با دستان خودمان مي زنيم.
گفتني است، از هنرهاي فراموش شده دستي از جمله قلمكاري و چيت سازي و عبا بافي تا ادبيات و موسيقي متاثر از غرب، از مدرن سازي خانه ها و آپارتمان ها تا تخريب طاقچه هاي قديمي خانه هاي اجدادي و از فراموش كردن تاريخ همين چند سال پيش بر مي آيد كه اين روزها به بهانه روشنفكري و زندگي قرن بيست و يكي، آرام آرام تمام آنچه را كه بايد بماند را با مادي گرايي و بي توجهي به قدمت و ارزش معنوي خراب مي كنيم.
براساس اين گزارش، اين روزها بازار تخريب خانه هاي قديمي كه زماني ثبت ملي بوده اند بسيار رايج است به طوري كه هر مالكي با مجوزي از سازمان ميراث فرهنگي، شهرداري و ديوان عدالت اداري، ضربه اي به جان آثار تاريخي و خانه هاي قديمي ايران مي زند تا شهر را از جاذبه هاي تاريخي خالي كند و قدمت آن را از بين ببرد.
* هشدار
ميراث شهرها كه خود را به شكل و فرم خانه ها، بازارها، ميدان ها و ديگر نمادها نشان مي دهند، در حال تخريب است. بافت هاي تاريخي از جمله بافت تاريخي شيراز و يزد، تخريب خانه تاريخي مير ميران، ساختمان پرچم، تخريب 50خانه تاريخي در جهرم، خانه پروين اعتصامي، تخريب خانه صفوي در اصفهان و ديگر آسيب هاي جدي و سازمان يافته و غير سازمان يافته نشانه بي تفاوتي مسئولان نسبت به يادگاران با شكوه معماري ايراني است.
براساس اين گزارش، تخريب خانه هاي قديمي در شهرهاي ايران در حالي به سرعت پيش مي رود كه تخريب كنندگان آثار تاريخي هرگز به هويت شهرها و خاطرات و نوستالژي مردم به عنوان شهروندان هر شهر توجهي می کنند و تنها به فکر سود بیشتر از بستر خاکستر شده تاریخ هستند.
به طور مثال در تهران حدود دو هزار و ششصد و پانزده خانه در فهرست آثار ملی بوده که یکی پس از دیگری از ثبت خارج و مورد تخریب قرار گرفته است.
دیوان عدالت اداری، شهرداری و مالکان خصوصی دست به دست هم داده اند که به بهانه نوسازی بافت فرسوده و سود اقتصادی، هویت این کهن دیار را تهدید کنند و در این میان فریاد سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری و انجمن های دوستدار تاریخ تمدن و فرهنگ به جایی نمی رسد.
اما توجه کنید، اگر چه دیوان عدالت اداری مجوز می دهد و شهرداری همکاری می کند در هر صورت مقصر اصلی این جریان سازمان میراث فرهنگی است.
زیرا سازمان میراث فرهنگی که با ممنوع المصاحبه کردن کارشناسان، خود را از پاسخ گویی به علت تخریب خانه های تاریخی مبرا می کند، اما در نهایت این شده است که به جای هویت کهن خود، شهر مدرن بی هویت را می بیند.
عملکرد سازمان میراث فرهنگی در چند سال گذشته به گونه ای بوده که با عزل و نصب های سؤال برانگیز توجه بسیاری از منتقدان را به سوی خود جلب کرده است.همچنین، به گفته رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، تخریب خانه ها و بافت هاي تاريخي به دليل كم كاري و بي توجهي به قانون از سوي سازمان ميراث فرهنگي و شهرداري ها است چرا كه به لحاظ قانوني ميراث فرهنگي مكلف است بي نصيب بودن صاحبان يا معترضان آثار و ابنيه تاريخي را جبران كند كه اين كار در حال حاضر و با وضع موجود در سازمان انجام نشده است.
گفتني است، سازمان ميراث فرهنگي متاسفانه در زمان تخريب بافت هاي تاريخي به خصوص خانه هايي با سابقه بالاي تاريخي درگير مسائلي چون ادغام، تغيير مديريت و يا فقدان مدير است.
در نهايت شايد اين گزارش همانند تمام گزارش هاي فرهنگي به گوش مسئولان به خصوص سازمان ميراث فرهنگي آشنا بيايد اما توجه كنيد كه با جستجويي كوچك در سايت هاي خبرگزاري ها و روزنامه ها متوجه مي شويد كه متاسفانه در روز شايد خبرهايي از قبيل، تخريب بنا، زير آب رفتن آثار، هجوم حفاران غير مجاز به محوطه ها، در حال تخريب بودن يادگاري هاي باستاني، حفر تونل و احداث مترو در مجاورت ابنيه هاي تاريخي و هزاران خبر از اين دست هستيم.
اما تا به كي تاريخ امروز ايران وقايع تخريب تاريخ گذشته را ثبت كند آيا لازم نيست كه مسئولان ميراث فرهنگي، ديوان عدالت اداري، شهرداري ها و مالكان خصوصي كمي بيشتر به فكر ميراثي باشند كه قرار است در آينده نه چندان دور به آيندگان تحويل دهند.
همچنين، لازم است در اين ورطه هولناك تخريب بافت هاي تاريخي، كار فرهنگ سازي را همان طور كه شيخ بهايي به مردم خود آموزش داد از سر بگيريم و يادمان باشد اگر زماني برسد كه ديگر هيچ خانه تاريخي در گوشه و كنار كشورمان وجود نداشته باشد اين ما هستيم كه جاي خالي خانه ها را در شهر مي بينيم و احساس بي هويتي مي كنيم و نشانه هاي هويت خود را با دستان خود نابود كرده ايم.
اميد است مسئولان سازمان ميراث فرهنگي ما را شرمنده آيندگانمان نكنند و اين ميراث كهن را همان گونه كه از گذشته به ما رسيده غني تر و پربارتر به دست آيندگانمان برسانيم.
منبع:باشگاه خبرنگاران
تخریب خانه صداقت از بناهای دوره قاجار!!!!
تخریب خانه صداقت از بناهای دوره قاجار!!!!
تخریب خانه صداقت از بناهای دوره قاجار!!!!
| در پی آغاز تخریب خانه صداقت، یکی از بناهای تاریخی منطقه منیریه در محدوده سنگلج تهران، احمد مسجدجامعی، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران به انتقاد از سیاست ها در عرصه حفظ میراث فرهنگی پرداخت. آقای مسجد جامعی گفت: "سازمانی که متولی پیگیری این موضوع است، مدت هاست درگیر مسائلی چون ادغام، تغییر مدیریت یا فقدان مدیر است." ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری اداره می شود، بر عهده روح الله احمدزاده کرمانی است. پیش از او حمید بقایی رئیس این سازمان بود که اردیبهشت امسال با حکم دیوان عدالت اداری به اتهام "تخلفات مالی در دوران ریاستش بر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری"، به چهار سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد. احمد مسجد جامعی در گفت و گو با خبرگزاری مهر گفت: "باید دید این بنای شاخص چگونه ازثبت ملی خارج شده و چگونه کلنگ طمعکاران آن را تخریب کرده است." تخریب خانه صداقت از روز جمعه ۷ مرداد آغاز شده است. در همین حال، به گفته محمدابراهیم لاریجانی، مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران، خانه صداقت با وجود اینکه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، مالک خصوصی دارد و اکنون "با حکم دیوان عدالت اداری" از ثبت خارج شده است. آقای لاریجانی گفت: "مالک خانه صداقت علاقه‌ای به حفظ بنای تاریخی خود ندارد. با وجود اینکه می‌دانیم آن خانه به یک دوره معماری و قدمت خاصی متعلق است، ولی به‌دلیل رضایت ندادن مالک، کاری برای آن نمی‌توان انجام داد." اعتراض های بی نتیجه تخریب خانه صداقت از روز جمعه ۷ مرداد آغاز شده است به گفته بهروز جلالی، معاون میراث فرهنگی استان تهران، سازمان میراث فرهنگی "فقط نگهداری بناهای ثبت شده را برعهده دارد" و "برای بنایی که دارای مالک خصوصی است هیچ گونه مسئولیتی به عهده میراث نیست." آقای جلالی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان از بی نتیجه ماندن پیگیری و اعتراض میراث فرهنگی به حکم دیوان عدالت خبر داد و گفت: "مالک خانه صداقت مجوز تخریب خانه را از سوی شهرداری دریافت کرده است." به گفته او "میراث فرهنگی به صورت مکرر بعد از پیگیری و اعتراضات، خواستار تجدید نظر از تخریب شد که متاسفانه دیوان عدالت همان رای اولیه تخریب خانه را صادر کرد." توضیحات دیوان عدالت اداری در همین حال، جعفر منتظری، رئیس دیوان عدالت اداری در گفت و گو با خبرگزاری فارس گفت: "به سازمان میراث فرهنگی اعتراض داریم، زیرا برای مردم ایجاد مشکل میکند که منجر به طرح شکایت آنها می‌شود، ما نیز در چارچوب قوانین و مقررات عمل می‌کنیم در نتیجه یک سری از اقدامات میراث فرهنگی نقض می‌شود." آقای منتظری گفت: "سازمان میراث فرهنگی دارای وظایف و مسئولیت‌هایی است و باید آنها را انجام دهد اما اینکه اموال و املاک مردم را ثبت می‌کنند و حوزه مالکیت مردم را محدود می‌کنند، سبب می‌شود مردم با مشاهده محدودیت، طرح شکایت کنند و ما نیز تصمیمات آنها را نقض می‌کنیم. ما نمی‌توانیم به عنوان حاکمیت خارج از محدوده قانون، حوزه اختیارات مردم را نسبت به اموالشان محدود کنیم." ادامه اختلاف ها روند خروج بناهایی که در فهرست آثار ملی قرار می گیرند ولی به دلیل داشتن مالک خصوصی و شکایت مالک، پس از مدتی از این فهرست خارج می شوند، ادامه دارد. بخشی از تزئینات داخلی خانه صداقت به گزارش خبرگزاری فارس، سال ۱۳۸۹ در پی تخریب سرای قاجاری دلگشا در بازار تهران، مسعود علویان صدر، معاون حفظ و احیای آثار تاریخی سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری، پرونده ۳۵ پرونده میراث فرهنگی که دیوان عدالت اداری حکم بر تخریب آنها را صادر کرده است، باز کرد. از جمله این پرونده ها می توان به خانه امین السلطان اشاره کرد. دی ماه سال ۱۳۸۹ خبرگزاری میراث فرهنگی نوشت: "خانه و باغ اتحادیه یا همان امین‌السلطان که روزگاری لوکیشن سریال دائی‌جان ناپلئون بود، با خروج از فهرست میراث ملی به سرعت تخریب می‌شود." این در حالی است که امید غنمی، مدیرکل حقوقی سازمان میراث فرهنگی در گفت و گو با خبرگزاری فارس گفت: "تمام احکام خروج آثار تاریخی از فهرست میراث ملی، تنها با تکیه قضات دیوان عدالت اداری بر نظریه ارائه شده سال ۱۳۶۲شورای نگهبان استوار است که بر اساس آن، ثبت آثار تاریخی که مالک خصوصی دارند، شرعاً درست نیست." به گفته او قانونی دیگر در سال ۱۳۷۵ برای تخریب‌کنندگان آثار تاریخی، مجازات تعیین شده است. آقای غنمی گفت: "با توجه به اینکه دیوان عدالت اداری بر قانون سال ۶۲ تأکید دارد اصلاحیه‌ای را به دولت ارسال کرده‌ایم که در حال حاضر این اصلاحیه در کمیسیون حقوقی دولت در دست بررسی قرار دارد." با این حال به نظر می رسد تایید این اصلاحیه و اجرایی شدن آن به عمر "خانه صداقت" قد نخواهد داد و این خانه تا چند روز آینده به طور کامل تخریب خواهد شد. | ||
| http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/pixel.gif http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=12 |
شمارش معکوس فرو ریختن مدرسه چهارباغ
در مدرسه چهارباغ فقط کاشیهای رنگارنگ گرد هم نیامده اند، اینجا انواع هنرهای مردم اصفهان از قلمزنی، زرگری، معماری، انواع هنرهای مرتبط با چوب، سنگتراشی، خوشنویسی، رنگرزی، طلاکاری و نقره کاری در هم پیچیده و در هم‌نوایی طلا و نقره، چشمان مشتاق سالهاست که ربوده می‌شود.
مهر: بی توجهی به مدرسه چهارباغ اصفهان آخرین بنای باشکوه صفوی، شمارش معکوس را برای تخریب بنا رقم زده و فاجعه فرو ریختن کاشیهای گنبد که مدتهاست شروع شده، روند تخریب و آسیبهای بنا را جدی تر کرده است.
این مدرسه آخرین بنای باشکوه دوران صفوی در اصفهان است که برای تدریس به طلاب علوم دینی در زمان شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، از سال ۱۱۱۶ تا ۱۱۲۶ هجری قمری ساخته شده است.
براساس نوشته‌های بر جای مانده حدود صد سال پیش جهانگردی فرنگی در خصوص شکوه این مکان نوشته: "آیا در سراسر جهان مدرسه‌ای می‌توان یافت که در زیبایی و صفا از این کامل‌تر باشد و در آن، اجزا و عناصر گوناگون بدینسان به هم درآمیخته و درهم ترکیب و ذوب شده و اثری واحد پدید آورده باشند".
مدرسه چهارباغ شاهکار هنر ایرانی
مدرسه چهارباغ، از معدود بناهای بر جا مانده از گذشته ایران زمین است که معنی تمام و کمال یک اصطلاح معماری ایرانی را باز می تاباند: " مدرسه" . اینجا می شود اصطلاح " مدرسه" را که دارای بار فرهنگی و علمی خاصی در معماری و باستان شناسی است، آشکارا به چشم دید. در سراسر این مدرسه هنرهای بدیعی از کاشی کاری، مانند کاشی هفت رنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معقلی، سبب می‌شود آدمی بی اختیار گرداگرد خود بچرخد و محو در این شاهکار عهد صفوی شود.
در مدرسه چهارباغ فقط کاشیهای رنگارنگ گرد هم نیامده اند، اینجا انواع هنرهای مردم اصفهان از قلمزنی، زرگری، معماری، انواع هنرهای مرتبط با چوب، سنگتراشی، خوشنویسی، رنگرزی، طلاکاری و نقره کاری در هم پیچیده و در هم‌نوایی طلا و نقره، چشمان مشتاق سالهاست که ربوده می‌شود.
نهر زیبای فرشادی که از زیر مدرسه و از میانه آن می گذرد تلالویی رنگین از انعکاس نور را با چکامه های دلفریب صدای آب گره می زند و پس از در هم آمیختن با فضای باغی که با معماری چهار ایوانه و درختان چنار چند صد ساله زینت یافته، دل هر بیننده ای را می رباید. اما دلفریب تر از همه اینها گنبدی با شکوه است که از صدها متر دورتر چشمربایی می کند. همان گنبد که حالا به چشم خود بخشی از کاشیهایش را خرد و زار می بیند.
وقتی حقیقت تکذیب می شود
در همان زمانی که صدای مهیب دو ریزش هولناک، رهگذران و نیز برخی از طلبه های ساکن در این مدرسه را هراسان کرد، وقتی چشم‌ها با گوش‌ها هماهنگ شد، سرها به سوی گنبد مدرسه چرخید، بخشی از کاشیهای گنبد فرو ریخته بود. باز هم مثل همیشه تخریب بناهای تاریخی را قبل از آنکه متولیان میراث این مرز و بوم متوجه آن شوند، مردم و رسانه ها بودند که به چشم دیده و با عکس و فیلم و مصاحبه با شاهدان در ابعاد وسیع پوشش دادند. اگرچه کاشیهای گنبد پیش از این نیز مرمت شده بود اما ریزش گنبد بیانگر این است که بی توجهی به این بنا وارد فاز جدیدی شده است.
در این بحبوحه سرپرست جدید اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان، در حالیکه چند روزی از تکیه زدنش بر صندلی میراث فرهنگی نصف جهان نمی گذشت، از همان ابتدا شمشیر را برای رسانه ها از رو بست و در مصاحبه ای گفت: " القای رسانه ای تخریب سی وسه پل و مدرسه چهار باغ فریب افکار عمومی است".
وی گفته بود: "خبر تخریب و فرو ریختن کاشیهای این مدرسه تاریخی صحت ندارد." اما در ادامه همان مصاحبه بر خلاف گفته اش تاکید کرده بود: " یک سوم گنبد مدرسه نیازمند بازسازی کامل است و بخش هایی که اکنون در حال فروریزی است در اثر قدمت بیش از 260 ساله این بنا بوده و کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که ملات زیر پوسته دیگر آن چسبندگی لازم را ندارد."
شمارش معکوس برای فرو ریختن مدرسه
پیش از این نیز بارها و بارها کاشیهای گرانب‌های این مدرسه به صورت مقطعی فرو ریخته بود. حتی رفته گران برخی از روزها هنگام جارو زدن پیاده روهای مشرف به این بنا، با خرده های کاشی روبرو می شوند، کاشی هایی که از ارتفاع سقوط می کنند و نمادی از سقوط میراث این مرز و بوم هستند.
پیش از این حسن مقضی از مرمتگران باسابقه اصفهان به مهر گفته بود: در حال حاضر نزدیک به دو متر مربع از کاشیهای گنبد فرو ریخته و احتمال فرو ریختن کاشیهای بالادست این بنا نیز وجود دارد.
وی یاد آور شده بود: نزدیک به 20متر دیگر از این کاشیها نیز دارای وضعیت نگران کننده‌ای است و احتمال ریزش این میزان از کاشیها وجود دارد، این مساحت از کاشیهای گنبد در مجاورت پیاده رو خیابان آمادگاه قرار گرفته و هر لحظه احتمال ریزش آنها بر سر عابران پیاده وجود دارد و باید در سریع ترین زمان ممکن اقدامات و تدابیر لازم برای جلوگیری از ریزش آنها انجام شود زیرا علاوه بر اینکه این کاشیها طبله کرده زیر آن نیز به سبب ریزش اخیر خالی شده و درصد ریزش دیگر کاشیها را زیاد کرده است.
مقضی یکی از دلایل ترکهای ایجاد شده جدید در بنا مانند ترکهای روی آجرهای مدرسه و هشتی ورودی را عبور مترو از مقابل مدرسه دانسته بود، همان مترو که سالهاست کسی فریاد اعتراض مردم اصفهان و اساتید دانشگاه و نخبگان را درباره عبور آن از کنار شاهکارهای نصف جهان نشنیده و نمی شنود.
پیش از این مرتضی فرشته نژاد یکی از کارشناسان برجسته رشته مرمت گفته بود: باید به این نکته توجه کنیم که با آغاز فعالیت مترو، پیش از تخریب کامل سی‌وسه پل، مدرسه چهارباغ به‌طور کامل تخریب می‌شود، چون این مدرسه دقیقا کنار تونل قطار شهری قرار گرفته و با توجه به جزییات سازه مدرسه، مطمئنا این مکان زودتر فرومی‌ریزد.
علت ریزش اخیر چیست
محسن نکویی کارشناس ارشد مرمت درباره علل ریزش اخیر در کاشیهای گنبد به مهر می گوید: ما علل مختلفی را در این ریزش دخیل می دانیم مانند استفاده از بلندگوها در این مجموعه تاریخی، پرواز چرخبال از روی بناهای تاریخی اصفهان، عبور اتوبوسهای شرکت واحد از مجاور این بنا و سایر وسایل نقلیه سنگین که از کنار آن عبور می کنند و ما همیشه مطرح می کردیم که این موارد مخرب است و این مدل ریزش گنبد بیانگر تاثیرات لرزشی در درازمدت بر آن است.
وی یکی از عوامل آسیب رسان به بناهای تاریخی را که از مصالح سخت و غیر قابل انعطاف ساخته شده اند، لرزش دانسته می افزاید: لرزش روی بناهای تاریخی و بخصوص گنبدهایی مانند گنبد مدرسه چهارباغ تاثیر فراوان دارد و به تدریج و به مرور زمان بر روی آنها ایجاد ترک می کند، سپس در فصولی که بارش داریم، آب حاصل از بارش به ترکها نفوذ کرده ، پشت ملات کاشی رفته و بعد از یخ زدگی سبب جدا شدن کاشی از لایه زیرین می شودو این رخداد به ریزش کاشیها می انجامد.
نکویی درباره عبور مترو از مقابل این مدرسه نیز می گوید: در آینده عبور مترو از جوار آثار تاریخی حتما ایجاد تخریب خواهد کرد. عبوراتوبوس و ماشینهای سنگین از مقابل مدرسه، پرواز چرخبال از فراز آن و تی بی ام (دستگاه حفار تونل مترو) از عمق، می تواند از دلایل لرزش باشد. اما عبور مترو در آینده نیز می تواند همچنان خطرساز باشد، عبور مترو می تواند سبب نشست بناهای تاریخی نیز شود، زیرا لرزش دائم سبب نشست لایه ها در زیر بناها شده و مشکل سازه ای نیز بوجود می آورد، آنچه مسلم است اینکه تکنولوژی تاثیر خود را باقی خواهد گذاشت.
پیش از این خبرگزاری مهر، در گزارشهای متعددی نسبت به تخریب و در خطر بودن مدرسه چهارباغ، این بنای باشکوه عصر صفوی هشدارهایی داده بود. از تخریبهایی که توسط متولیان این مدرسه انجام می گرفت تا موازی کاریهای اوقاف و سازمان میراث فرهنگی و ضربه هایی که مترو به این بنا وارد می آورد. متاسفانه با وجود مقالات و گزارشهای فراوان رسانه ها، همچنان هر ازگاهی زخمی جدید بر پیکر این شاهکار وارد می آید.
http://memarinews.com/Pages/News-6838.html
در مدرسه چهارباغ فقط کاشیهای رنگارنگ گرد هم نیامده اند، اینجا انواع هنرهای مردم اصفهان از قلمزنی، زرگری، معماری، انواع هنرهای مرتبط با چوب، سنگتراشی، خوشنویسی، رنگرزی، طلاکاری و نقره کاری در هم پیچیده و در هم‌نوایی طلا و نقره، چشمان مشتاق سالهاست که ربوده می‌شود.
مهر: بی توجهی به مدرسه چهارباغ اصفهان آخرین بنای باشکوه صفوی، شمارش معکوس را برای تخریب بنا رقم زده و فاجعه فرو ریختن کاشیهای گنبد که مدتهاست شروع شده، روند تخریب و آسیبهای بنا را جدی تر کرده است.
این مدرسه آخرین بنای باشکوه دوران صفوی در اصفهان است که برای تدریس به طلاب علوم دینی در زمان شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، از سال ۱۱۱۶ تا ۱۱۲۶ هجری قمری ساخته شده است.
براساس نوشته‌های بر جای مانده حدود صد سال پیش جهانگردی فرنگی در خصوص شکوه این مکان نوشته: "آیا در سراسر جهان مدرسه‌ای می‌توان یافت که در زیبایی و صفا از این کامل‌تر باشد و در آن، اجزا و عناصر گوناگون بدینسان به هم درآمیخته و درهم ترکیب و ذوب شده و اثری واحد پدید آورده باشند".
مدرسه چهارباغ شاهکار هنر ایرانی
مدرسه چهارباغ، از معدود بناهای بر جا مانده از گذشته ایران زمین است که معنی تمام و کمال یک اصطلاح معماری ایرانی را باز می تاباند: " مدرسه" . اینجا می شود اصطلاح " مدرسه" را که دارای بار فرهنگی و علمی خاصی در معماری و باستان شناسی است، آشکارا به چشم دید. در سراسر این مدرسه هنرهای بدیعی از کاشی کاری، مانند کاشی هفت رنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معقلی، سبب می‌شود آدمی بی اختیار گرداگرد خود بچرخد و محو در این شاهکار عهد صفوی شود.
در مدرسه چهارباغ فقط کاشیهای رنگارنگ گرد هم نیامده اند، اینجا انواع هنرهای مردم اصفهان از قلمزنی، زرگری، معماری، انواع هنرهای مرتبط با چوب، سنگتراشی، خوشنویسی، رنگرزی، طلاکاری و نقره کاری در هم پیچیده و در هم‌نوایی طلا و نقره، چشمان مشتاق سالهاست که ربوده می‌شود.
نهر زیبای فرشادی که از زیر مدرسه و از میانه آن می گذرد تلالویی رنگین از انعکاس نور را با چکامه های دلفریب صدای آب گره می زند و پس از در هم آمیختن با فضای باغی که با معماری چهار ایوانه و درختان چنار چند صد ساله زینت یافته، دل هر بیننده ای را می رباید. اما دلفریب تر از همه اینها گنبدی با شکوه است که از صدها متر دورتر چشمربایی می کند. همان گنبد که حالا به چشم خود بخشی از کاشیهایش را خرد و زار می بیند.
وقتی حقیقت تکذیب می شود
در همان زمانی که صدای مهیب دو ریزش هولناک، رهگذران و نیز برخی از طلبه های ساکن در این مدرسه را هراسان کرد، وقتی چشم‌ها با گوش‌ها هماهنگ شد، سرها به سوی گنبد مدرسه چرخید، بخشی از کاشیهای گنبد فرو ریخته بود. باز هم مثل همیشه تخریب بناهای تاریخی را قبل از آنکه متولیان میراث این مرز و بوم متوجه آن شوند، مردم و رسانه ها بودند که به چشم دیده و با عکس و فیلم و مصاحبه با شاهدان در ابعاد وسیع پوشش دادند. اگرچه کاشیهای گنبد پیش از این نیز مرمت شده بود اما ریزش گنبد بیانگر این است که بی توجهی به این بنا وارد فاز جدیدی شده است.
در این بحبوحه سرپرست جدید اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان، در حالیکه چند روزی از تکیه زدنش بر صندلی میراث فرهنگی نصف جهان نمی گذشت، از همان ابتدا شمشیر را برای رسانه ها از رو بست و در مصاحبه ای گفت: " القای رسانه ای تخریب سی وسه پل و مدرسه چهار باغ فریب افکار عمومی است".
وی گفته بود: "خبر تخریب و فرو ریختن کاشیهای این مدرسه تاریخی صحت ندارد." اما در ادامه همان مصاحبه بر خلاف گفته اش تاکید کرده بود: " یک سوم گنبد مدرسه نیازمند بازسازی کامل است و بخش هایی که اکنون در حال فروریزی است در اثر قدمت بیش از 260 ساله این بنا بوده و کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که ملات زیر پوسته دیگر آن چسبندگی لازم را ندارد."
شمارش معکوس برای فرو ریختن مدرسه
پیش از این نیز بارها و بارها کاشیهای گرانب‌های این مدرسه به صورت مقطعی فرو ریخته بود. حتی رفته گران برخی از روزها هنگام جارو زدن پیاده روهای مشرف به این بنا، با خرده های کاشی روبرو می شوند، کاشی هایی که از ارتفاع سقوط می کنند و نمادی از سقوط میراث این مرز و بوم هستند.
پیش از این حسن مقضی از مرمتگران باسابقه اصفهان به مهر گفته بود: در حال حاضر نزدیک به دو متر مربع از کاشیهای گنبد فرو ریخته و احتمال فرو ریختن کاشیهای بالادست این بنا نیز وجود دارد.
وی یاد آور شده بود: نزدیک به 20متر دیگر از این کاشیها نیز دارای وضعیت نگران کننده‌ای است و احتمال ریزش این میزان از کاشیها وجود دارد، این مساحت از کاشیهای گنبد در مجاورت پیاده رو خیابان آمادگاه قرار گرفته و هر لحظه احتمال ریزش آنها بر سر عابران پیاده وجود دارد و باید در سریع ترین زمان ممکن اقدامات و تدابیر لازم برای جلوگیری از ریزش آنها انجام شود زیرا علاوه بر اینکه این کاشیها طبله کرده زیر آن نیز به سبب ریزش اخیر خالی شده و درصد ریزش دیگر کاشیها را زیاد کرده است.
مقضی یکی از دلایل ترکهای ایجاد شده جدید در بنا مانند ترکهای روی آجرهای مدرسه و هشتی ورودی را عبور مترو از مقابل مدرسه دانسته بود، همان مترو که سالهاست کسی فریاد اعتراض مردم اصفهان و اساتید دانشگاه و نخبگان را درباره عبور آن از کنار شاهکارهای نصف جهان نشنیده و نمی شنود.
پیش از این مرتضی فرشته نژاد یکی از کارشناسان برجسته رشته مرمت گفته بود: باید به این نکته توجه کنیم که با آغاز فعالیت مترو، پیش از تخریب کامل سی‌وسه پل، مدرسه چهارباغ به‌طور کامل تخریب می‌شود، چون این مدرسه دقیقا کنار تونل قطار شهری قرار گرفته و با توجه به جزییات سازه مدرسه، مطمئنا این مکان زودتر فرومی‌ریزد.
علت ریزش اخیر چیست
محسن نکویی کارشناس ارشد مرمت درباره علل ریزش اخیر در کاشیهای گنبد به مهر می گوید: ما علل مختلفی را در این ریزش دخیل می دانیم مانند استفاده از بلندگوها در این مجموعه تاریخی، پرواز چرخبال از روی بناهای تاریخی اصفهان، عبور اتوبوسهای شرکت واحد از مجاور این بنا و سایر وسایل نقلیه سنگین که از کنار آن عبور می کنند و ما همیشه مطرح می کردیم که این موارد مخرب است و این مدل ریزش گنبد بیانگر تاثیرات لرزشی در درازمدت بر آن است.
وی یکی از عوامل آسیب رسان به بناهای تاریخی را که از مصالح سخت و غیر قابل انعطاف ساخته شده اند، لرزش دانسته می افزاید: لرزش روی بناهای تاریخی و بخصوص گنبدهایی مانند گنبد مدرسه چهارباغ تاثیر فراوان دارد و به تدریج و به مرور زمان بر روی آنها ایجاد ترک می کند، سپس در فصولی که بارش داریم، آب حاصل از بارش به ترکها نفوذ کرده ، پشت ملات کاشی رفته و بعد از یخ زدگی سبب جدا شدن کاشی از لایه زیرین می شودو این رخداد به ریزش کاشیها می انجامد.
نکویی درباره عبور مترو از مقابل این مدرسه نیز می گوید: در آینده عبور مترو از جوار آثار تاریخی حتما ایجاد تخریب خواهد کرد. عبوراتوبوس و ماشینهای سنگین از مقابل مدرسه، پرواز چرخبال از فراز آن و تی بی ام (دستگاه حفار تونل مترو) از عمق، می تواند از دلایل لرزش باشد. اما عبور مترو در آینده نیز می تواند همچنان خطرساز باشد، عبور مترو می تواند سبب نشست بناهای تاریخی نیز شود، زیرا لرزش دائم سبب نشست لایه ها در زیر بناها شده و مشکل سازه ای نیز بوجود می آورد، آنچه مسلم است اینکه تکنولوژی تاثیر خود را باقی خواهد گذاشت.
پیش از این خبرگزاری مهر، در گزارشهای متعددی نسبت به تخریب و در خطر بودن مدرسه چهارباغ، این بنای باشکوه عصر صفوی هشدارهایی داده بود. از تخریبهایی که توسط متولیان این مدرسه انجام می گرفت تا موازی کاریهای اوقاف و سازمان میراث فرهنگی و ضربه هایی که مترو به این بنا وارد می آورد. متاسفانه با وجود مقالات و گزارشهای فراوان رسانه ها، همچنان هر ازگاهی زخمی جدید بر پیکر این شاهکار وارد می آید.
http://memarinews.com/Pages/News-6838.html
چهل و یکمین اثر تاریخی در معرض تخریب
چهل و یکمین اثر تاریخی در معرض تخریب
بافت تاریخی گرگان، منحصر به فردترین بافت تاریخی شمال کشور در 24 شهریور ماه سال 1310 ش به عنوان چهل و یکمین اثر تاریخی ایران در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
یک سال بعد، یعنی در سال 1311 ش به دستور رضاشاه ساخت دو خیابان شرقی- غربی (شاهرود، پهلوی قبلی و بهشتی - خمینی کنونی) و شمالی - جنوبی (پهلوی دژ- کاخ قبلی و شهداء - پاسداران کنونی) شروع شد و در سال 1317 ش به پایان رسید.
این داستان ادامه داشت تا زلزله شدید و معروف فروردین 1323 ش که البته آسیب چندانی به بافت وارد نیاورد، اما دوباره در سال 1333و1334 ش احداث خیابان سرخواجه و در سال 1339 ش احداث خیابان فرح (مجاهدین بعدی شهید رجایی کنونی) آسیب های زیادی به بار آورد.
با احداث این خیابان ها ، عناصر مهمی از بافت تاریخی گرگان از جمله مرکز محله پاسرو ، مرکز محله میدان عباسعلی ، مرکز محله دباغان ، عمارت حاجی ظهیرالدوله ، کاروانسرای امین الضرب ، باغ پورناصر ، مظهر قنات سرخواجه، و مسجد کتیبه و... از بین رفتند.
از آن موضوع سال ها گذشته، دانش بشر نسبت به مسائل شهرسازی، برخورد با بافت با ارزش تاریخی و... رشد یافته و امکانات بیشتری در اختیار است.
به تاکید کارشناسان و حامیان بافت تاریخی گرگان، اگر در دوره پهلوی اول و دوم مجموعه ای از بناهای تاریخی این شهر از بین رفت و بافت به چند تکه تقسیم شد، اما از حق نباید گذشت آنچه که در آن زمان ساخته شد دارای ارزش معماری بود یا به عبارتی دیگر، چیزی بود که می توان در مورد آن صحبت کرد.
جداره سازی خیابان پهلوی (امام خمینی کنونی) که شدیدا در معرض خطر است، جداره سازی خیابان پهلوی دژ (شهداء کنونی) که اکنون جز یکی دو اثر، دیگر چیزی از آن باقی نمانده، جداره سازی میدان شهرداری، بناهایی چون بنای هتل میامی ، بنای شهرداری، بنای بانک ملی، بنای شهربانی، بنای پست، بنای ایرانشهر و... از جمله بناهای موجود در بافت بودند که اکنون کمترین نشانه ای از آنها می توان یافت
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=18
چهل و یکمین اثر تاریخی در معرض تخریب
بافت تاریخی گرگان، منحصر به فردترین بافت تاریخی شمال کشور در 24 شهریور ماه سال 1310 ش به عنوان چهل و یکمین اثر تاریخی ایران در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
یک سال بعد، یعنی در سال 1311 ش به دستور رضاشاه ساخت دو خیابان شرقی- غربی (شاهرود، پهلوی قبلی و بهشتی - خمینی کنونی) و شمالی - جنوبی (پهلوی دژ- کاخ قبلی و شهداء - پاسداران کنونی) شروع شد و در سال 1317 ش به پایان رسید.
این داستان ادامه داشت تا زلزله شدید و معروف فروردین 1323 ش که البته آسیب چندانی به بافت وارد نیاورد، اما دوباره در سال 1333و1334 ش احداث خیابان سرخواجه و در سال 1339 ش احداث خیابان فرح (مجاهدین بعدی شهید رجایی کنونی) آسیب های زیادی به بار آورد.
با احداث این خیابان ها ، عناصر مهمی از بافت تاریخی گرگان از جمله مرکز محله پاسرو ، مرکز محله میدان عباسعلی ، مرکز محله دباغان ، عمارت حاجی ظهیرالدوله ، کاروانسرای امین الضرب ، باغ پورناصر ، مظهر قنات سرخواجه، و مسجد کتیبه و... از بین رفتند.
از آن موضوع سال ها گذشته، دانش بشر نسبت به مسائل شهرسازی، برخورد با بافت با ارزش تاریخی و... رشد یافته و امکانات بیشتری در اختیار است.
به تاکید کارشناسان و حامیان بافت تاریخی گرگان، اگر در دوره پهلوی اول و دوم مجموعه ای از بناهای تاریخی این شهر از بین رفت و بافت به چند تکه تقسیم شد، اما از حق نباید گذشت آنچه که در آن زمان ساخته شد دارای ارزش معماری بود یا به عبارتی دیگر، چیزی بود که می توان در مورد آن صحبت کرد.
جداره سازی خیابان پهلوی (امام خمینی کنونی) که شدیدا در معرض خطر است، جداره سازی خیابان پهلوی دژ (شهداء کنونی) که اکنون جز یکی دو اثر، دیگر چیزی از آن باقی نمانده، جداره سازی میدان شهرداری، بناهایی چون بنای هتل میامی ، بنای شهرداری، بنای بانک ملی، بنای شهربانی، بنای پست، بنای ایرانشهر و... از جمله بناهای موجود در بافت بودند که اکنون کمترین نشانه ای از آنها می توان یافت
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=18
آخرین ویرایش:
تخریب بنای تاریخی به دلیل ترکیدگی لوله آب
تخریب بنای تاریخی به دلیل ترکیدگی لوله آب
در ادامه بی توجهی به نگهداری بناهای تاریخی در خراسان جنوبی روز گذشته خانه مهرور بنای تاریخی عهد قاجاریه به علت بی توجهی مسئولان و ترکیدگی لوله آب ویران شد.
به گزارش مشرق به نقل از مهر، خانه تاریخی مهرور از قدیمی ترین بناهای تاریخی بیرجند است که در 19 اسفند ماه 1380با شماره ثبت 4794 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
بناهای تاریخی در حالی تابلوی ارزشمند مفاخر ایرانی محسوب می شوند که امروزه با بی توجهی مسئولان امر شاهد ویرانی بسیاری از این بناها در گوشه و کنار کشورمان هستیم و این تخریب ها مسئولان میراث را از خواب غفلت بیدار نمی کند تا چاره ای برای این بناهایی که دست روی آن گذاشته اند و آنها در فهرست آثار ملی به ثبت رسانده اند، انجام دهند.
کم نیستند از این دست بناهایی که ثبت ملی شده اند و امروز مراحل تخریب و ویرانی را طی می کنند که اگر امروز به آنها رسیدگی نشود شاید فردایی در کار نباشد و این میراث گذشتگان با خاک یکسان شده باشند.
خانه تاریخی مهرور که روزگاری زیبایی منحصر به فردی داشت و به واسطه همین زیبایی نیز در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، اکنون چیزی به جز انباشتی از خاک از آن باقی نمانده است تا از به عنوان یک اثر ملی یاد کنیم و یا افتخاری از داشتن آن داشته باشیم.
این بنای تاریخی از جمله بناهایی است که امروز و فرداهایی را پشت سر گذاشته که مسئولان به جز ثبت آن هیچ اقدامی و یا یادی از آن نکرده اند و امروز که ویران شده است به این فکر افتاده اند که تقصیر این ویرانی را بر گردن چه کسی بیندازند و یا منتظر باشند کارشناسان چه کسی را مقصر اعلام کنند.
ترکیدگی عامل تخریب بنای تاریخی/ میراث مقصر نیست!
خانه تاریخی مهرور که روز گذشته بر اثر ترکیدگی لوله و نشت آب فرو ریخته است امروز به جز انبوهی از خاک چیزی از آن به چشم نمی خورد.
مدیرکل میراث فرهنگی خراسان جنوبی در گفتگو با مهر در خصوص تخریب این اثر ملی گفت: ترکیدگی لوله آب عامل تخریب این بنای تاریخی است و میراث فرهنگی در این زمینه مقصر نیست.
رضایی با بیان این که بنای تاریخی مهرور از لحاظ سازه هیچ مشکلی نداشته است، بیان کرد: بنای تاریخی از خشت و گل است و با اندک آب کرفتگی و نشت آب فرو می ریزد.
وی در پاسخ به این سوال که از زمان ثبت این بنا تا کنون چه اقداماتی میراث برای آن انجام داده است، گفت: میراث فرهنگی بر حفظ آثار بودجه اضطراری دارد که در صورت مشکل یک بنا برای آن با رعایت اولویت ها هزینه خواهد کرد و بنای مهرور هیچ مشکلی در بنا و سازه نداشته که برای آن اقدامی انجام دهیم.
وی با بیان اینکه مالکان بنا موظف به نگهداری این گونه بناها هستند، تصریح کرد: بسیاری از مالکان خانه های تاریخی میراث را موظف به نگهداری و حفظ این بنا می دانند در صورتی که میراث تنها این خانه ها را به دلیل زیبای ها و ویژگی های منحصر به فرد تاریخی به ثبت ملی رسانده است و در حقیقت مسئول نگهداری و حفظ بنا مالکان این بناها هستند.
وی بیان داشت: میراث فرهنگی آمادگی دارد با مشارکت 50 درصدی با مالکان بناهای تاریخی این بناهای تاریخی را با شرایط و ضوابط قانونی بازسازی کند.
اگر چه میراث فرهنگی در انجام ساخت و ساز ها در بناهای تاریخی و یا حریم آن قوانین و مقررات خاصی را دارد اما بسیاری از مالکین و یا ساکنین بناهای اطراف بناهای تاریخی معترض هستند که چرا میراث در برخی موارد برای اشخاص و ارگان های خاص این ضوابط و مقررات را اجرا نمی کند و تنها برای اقشار ضعیف و یا عادی جامعه این قوانین را به مرحله اجرا در می آورد که این خود جای سوال دارد که مسئولان میراث باید پاسخگوی آن باشند.
سازه بنای تاریخی مهرور در آستانه تخریب بوده است
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خراسان جنوبی نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: وقتی یک بنای تاریخی تخریب می شود باید پرسید آیا میراث فرهنگی به تعهدات خود که در قبال این بنای تاریخی داشته عمل کرده است ؟
سید مجتبی عراقی زاده با بیان اینکه تخریب این بنای تاریخی احتمالا ناشی از مشکل سازه و فرسودگی بنا بوده است، عنوان کرد: بنایی که ظرف مدت یک ساعت بر اثر نشت آب ویران می شود یقینا مشکل سازه ای داشته است که در طی سالهای گذشته به آن رسیدگی نشده و امروز در آستانه تخریب بوده است.
وی با بیان اینکه شواهد حاکی از آن است که هیچ گونه اقدامات مرمتی در جهت بازسازی و نگهداری این بنای تاریخی انجام نشده است، تصریح کرد: ترکیدگی یک لوله مگر در ظرف یک ساعت چقدر می تواند به یک بنا آسیب برساند که آن را به کلی ویران و با خاک یکسان نماید.
وی با بیان اینکه نمی توان با اظهار نظر های غیر کارشناسی تخریب این بنا را بر گردن یک ارگان انداخت، بیان داشت: شرکت آب نیز مدعی این است که شرکت گاز به دلیل عدم رعایت حریم لوله آب، این زمینه را فراهم کرده که بستر زیرین این لوله خالی شود و در نهایت منجر به ترکیدگی لوله آب شود.
عراقی زاده گفت: اگر بر اساس اظهار نظرات کارشناسانه شرکت آب و فاضلاب به تنهایی مقصر این قضیه باشد پاسخگو خواهیم بود.
ساکنین بنای تاریخی مهرور سرگردان شدند
تخریب این بنای تاریخی باعث این شده که مستاجر 21 ساله این بنای تاریخی نیز بی خانمان شود و ضرر و زیان های زیادی را متحمل شود و مسئولان امر نیز با بحث بر سر اینکه چه کسی مقصر این قضیه است همان باید پاسخگو باشد تا کنون هیچ اقدامی برای رفع مشکل این بنا و ساکنان آن انجام نداده‌اند.
مستاجر خانه تاریخی خانه مهرور در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه مدت 21 سال است که در این خانه مستاجر هستم، گفت: از یک ماه گذشته زیرزمین این بنا رطوبت برداشته بود که به همین دلیل طی تماس با صاحب ملک ( در مشهد) قرار شد به سازمان میراث فرهنگی مراجعه کنم.
علی خسروی تاکید کرد: در مراجعه به میراث فرهنگی، مسئولان این نهاد گفتند که نامه بنویسید که 22 دی ماه مسئولان این نهاد برای تهیه عکس به منزل آمدند و پس از آن دیگر هیچ اقدامی از جانب آنها صورت نپذیرفت.
وی با اشاره مشکلات انشعابات آب این بنا نیز گفت: در مراجعه به اداره آب و فاضلاب و با حضور کارشناس این اداره، مشکل برطرف شد ولی در حال حاضر به دلیل ترکیدگی لوله آب این خانه به کلی تخریب شده است.
خسروی با بیان اینکه تمامی زندگی من بر اثر تخریب خانه به کلی از بین رفته است، یادآور شد: در حال حاضر خانواده من در منزل آشنایان ساکن هستند و با توجه به اینکه کارگر ساختمانی هستم قدرت تهیه مکان و وسائل لازم برای زندگی را ندارم و تنها اداره آب و فاضلاب گفته است به مدت یک هفته اسکان خانواده مرا متقبل می شود.
غلامرضا مهر آور، یکی از مجاروان بنای تاریخی مهرور نیز با تاکید بر اینکه بر اثر ترکیدگی لوله و نشت آب به خانه مسکونی من نیز خساراتی وارد کرده است، گفت: خانه تاریخی مهرور باید هرچه زودتر تخریب شود در غیراین صورت خسارات بیشتری برجا خواهد گذاشت.
وی عنوان کرد: اگر این بنا به صورت کامل ویران نشود و نشت آب به منازل مسکونی مجاور خسارت بیشتری وارد کند احتمال فرو ریختن منازل آنها نیز وجود دارد.
تعلل میراث فرهنگی در مرمت بنا عامل اصلی تخریب خانه مهرور است
یکی از ورثه این بنای تاریخی نیز به خبرنگار مهر گفت: خانه تاریخی مهرور به دلیل تعلل مسئولان میراث فرهنگی تخریب شده است.
مرضیه مهرور با اشاره به مراجعه مکرر خود به این نهاد برای بازسازی و یا خرید کامل ملک توسط سازمان میراث فرهنگی افزود: میراث فرهنگی در پاسخ به پیگیری‌های ما، بازسازی مشترک این بنا را با پرداخت 50 درصد هزینه ها متقبل شد.
مهرور مساحت تقریبی این بنای تاریخی را بیش از 350 مترمربع عنوان کرد و افزود: سازمان میراث فرهنگی برای خرید این بنای تاریخی تنها 25 میلیون تومان پیشنهاد داد.
وی گفت: ورثه این بنا قادر به بازسازی این بنای قدیمی نبودند و این بنای تاریخی چون باید بر اساس ضوابط میراث فرهنگی ساخته می شد ما تمایلی برای ساخت و همچنین قادر به صرف هزینه های هنگفت برای بازسازی نبودیم.
اینکه مسئولان میراث فرهنگی برای این خانه و این قبیل خانه ها که در شهر بیرجند و استان خراسان جنوبی کم نیستند چه می خواهد انجام دهد آن هم در استانی که روی گسل های زلزله قرار دارد و اگر امروز با ترکیدگی لوله آب یکی از آنها ویران شد شاید فردا با لرزش زمین تخریب و جان عده ای انسان به خطر بیفتند را کسی پاسخگو نیست.
امیدواریم مسئولان امر اگر امروز به فکر این میراث ملی نیستند حداقل به فکر انسانهایی باشند که در این بناها سکونت دارند.
http://www.suiglenews.com/newss_265895
تخریب بنای تاریخی به دلیل ترکیدگی لوله آب
در ادامه بی توجهی به نگهداری بناهای تاریخی در خراسان جنوبی روز گذشته خانه مهرور بنای تاریخی عهد قاجاریه به علت بی توجهی مسئولان و ترکیدگی لوله آب ویران شد.
به گزارش مشرق به نقل از مهر، خانه تاریخی مهرور از قدیمی ترین بناهای تاریخی بیرجند است که در 19 اسفند ماه 1380با شماره ثبت 4794 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
بناهای تاریخی در حالی تابلوی ارزشمند مفاخر ایرانی محسوب می شوند که امروزه با بی توجهی مسئولان امر شاهد ویرانی بسیاری از این بناها در گوشه و کنار کشورمان هستیم و این تخریب ها مسئولان میراث را از خواب غفلت بیدار نمی کند تا چاره ای برای این بناهایی که دست روی آن گذاشته اند و آنها در فهرست آثار ملی به ثبت رسانده اند، انجام دهند.
کم نیستند از این دست بناهایی که ثبت ملی شده اند و امروز مراحل تخریب و ویرانی را طی می کنند که اگر امروز به آنها رسیدگی نشود شاید فردایی در کار نباشد و این میراث گذشتگان با خاک یکسان شده باشند.
این بنای تاریخی از جمله بناهایی است که امروز و فرداهایی را پشت سر گذاشته که مسئولان به جز ثبت آن هیچ اقدامی و یا یادی از آن نکرده اند و امروز که ویران شده است به این فکر افتاده اند که تقصیر این ویرانی را بر گردن چه کسی بیندازند و یا منتظر باشند کارشناسان چه کسی را مقصر اعلام کنند.
ترکیدگی عامل تخریب بنای تاریخی/ میراث مقصر نیست!
خانه تاریخی مهرور که روز گذشته بر اثر ترکیدگی لوله و نشت آب فرو ریخته است امروز به جز انبوهی از خاک چیزی از آن به چشم نمی خورد.
مدیرکل میراث فرهنگی خراسان جنوبی در گفتگو با مهر در خصوص تخریب این اثر ملی گفت: ترکیدگی لوله آب عامل تخریب این بنای تاریخی است و میراث فرهنگی در این زمینه مقصر نیست.
رضایی با بیان این که بنای تاریخی مهرور از لحاظ سازه هیچ مشکلی نداشته است، بیان کرد: بنای تاریخی از خشت و گل است و با اندک آب کرفتگی و نشت آب فرو می ریزد.
وی در پاسخ به این سوال که از زمان ثبت این بنا تا کنون چه اقداماتی میراث برای آن انجام داده است، گفت: میراث فرهنگی بر حفظ آثار بودجه اضطراری دارد که در صورت مشکل یک بنا برای آن با رعایت اولویت ها هزینه خواهد کرد و بنای مهرور هیچ مشکلی در بنا و سازه نداشته که برای آن اقدامی انجام دهیم.
وی بیان داشت: میراث فرهنگی آمادگی دارد با مشارکت 50 درصدی با مالکان بناهای تاریخی این بناهای تاریخی را با شرایط و ضوابط قانونی بازسازی کند.
اگر چه میراث فرهنگی در انجام ساخت و ساز ها در بناهای تاریخی و یا حریم آن قوانین و مقررات خاصی را دارد اما بسیاری از مالکین و یا ساکنین بناهای اطراف بناهای تاریخی معترض هستند که چرا میراث در برخی موارد برای اشخاص و ارگان های خاص این ضوابط و مقررات را اجرا نمی کند و تنها برای اقشار ضعیف و یا عادی جامعه این قوانین را به مرحله اجرا در می آورد که این خود جای سوال دارد که مسئولان میراث باید پاسخگوی آن باشند.
سازه بنای تاریخی مهرور در آستانه تخریب بوده است
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خراسان جنوبی نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: وقتی یک بنای تاریخی تخریب می شود باید پرسید آیا میراث فرهنگی به تعهدات خود که در قبال این بنای تاریخی داشته عمل کرده است ؟
سید مجتبی عراقی زاده با بیان اینکه تخریب این بنای تاریخی احتمالا ناشی از مشکل سازه و فرسودگی بنا بوده است، عنوان کرد: بنایی که ظرف مدت یک ساعت بر اثر نشت آب ویران می شود یقینا مشکل سازه ای داشته است که در طی سالهای گذشته به آن رسیدگی نشده و امروز در آستانه تخریب بوده است.
وی با بیان اینکه شواهد حاکی از آن است که هیچ گونه اقدامات مرمتی در جهت بازسازی و نگهداری این بنای تاریخی انجام نشده است، تصریح کرد: ترکیدگی یک لوله مگر در ظرف یک ساعت چقدر می تواند به یک بنا آسیب برساند که آن را به کلی ویران و با خاک یکسان نماید.
عراقی زاده گفت: اگر بر اساس اظهار نظرات کارشناسانه شرکت آب و فاضلاب به تنهایی مقصر این قضیه باشد پاسخگو خواهیم بود.
ساکنین بنای تاریخی مهرور سرگردان شدند
تخریب این بنای تاریخی باعث این شده که مستاجر 21 ساله این بنای تاریخی نیز بی خانمان شود و ضرر و زیان های زیادی را متحمل شود و مسئولان امر نیز با بحث بر سر اینکه چه کسی مقصر این قضیه است همان باید پاسخگو باشد تا کنون هیچ اقدامی برای رفع مشکل این بنا و ساکنان آن انجام نداده‌اند.
مستاجر خانه تاریخی خانه مهرور در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه مدت 21 سال است که در این خانه مستاجر هستم، گفت: از یک ماه گذشته زیرزمین این بنا رطوبت برداشته بود که به همین دلیل طی تماس با صاحب ملک ( در مشهد) قرار شد به سازمان میراث فرهنگی مراجعه کنم.
علی خسروی تاکید کرد: در مراجعه به میراث فرهنگی، مسئولان این نهاد گفتند که نامه بنویسید که 22 دی ماه مسئولان این نهاد برای تهیه عکس به منزل آمدند و پس از آن دیگر هیچ اقدامی از جانب آنها صورت نپذیرفت.
خسروی با بیان اینکه تمامی زندگی من بر اثر تخریب خانه به کلی از بین رفته است، یادآور شد: در حال حاضر خانواده من در منزل آشنایان ساکن هستند و با توجه به اینکه کارگر ساختمانی هستم قدرت تهیه مکان و وسائل لازم برای زندگی را ندارم و تنها اداره آب و فاضلاب گفته است به مدت یک هفته اسکان خانواده مرا متقبل می شود.
غلامرضا مهر آور، یکی از مجاروان بنای تاریخی مهرور نیز با تاکید بر اینکه بر اثر ترکیدگی لوله و نشت آب به خانه مسکونی من نیز خساراتی وارد کرده است، گفت: خانه تاریخی مهرور باید هرچه زودتر تخریب شود در غیراین صورت خسارات بیشتری برجا خواهد گذاشت.
وی عنوان کرد: اگر این بنا به صورت کامل ویران نشود و نشت آب به منازل مسکونی مجاور خسارت بیشتری وارد کند احتمال فرو ریختن منازل آنها نیز وجود دارد.
تعلل میراث فرهنگی در مرمت بنا عامل اصلی تخریب خانه مهرور است
یکی از ورثه این بنای تاریخی نیز به خبرنگار مهر گفت: خانه تاریخی مهرور به دلیل تعلل مسئولان میراث فرهنگی تخریب شده است.
مرضیه مهرور با اشاره به مراجعه مکرر خود به این نهاد برای بازسازی و یا خرید کامل ملک توسط سازمان میراث فرهنگی افزود: میراث فرهنگی در پاسخ به پیگیری‌های ما، بازسازی مشترک این بنا را با پرداخت 50 درصد هزینه ها متقبل شد.
مهرور مساحت تقریبی این بنای تاریخی را بیش از 350 مترمربع عنوان کرد و افزود: سازمان میراث فرهنگی برای خرید این بنای تاریخی تنها 25 میلیون تومان پیشنهاد داد.
اینکه مسئولان میراث فرهنگی برای این خانه و این قبیل خانه ها که در شهر بیرجند و استان خراسان جنوبی کم نیستند چه می خواهد انجام دهد آن هم در استانی که روی گسل های زلزله قرار دارد و اگر امروز با ترکیدگی لوله آب یکی از آنها ویران شد شاید فردا با لرزش زمین تخریب و جان عده ای انسان به خطر بیفتند را کسی پاسخگو نیست.
امیدواریم مسئولان امر اگر امروز به فکر این میراث ملی نیستند حداقل به فکر انسانهایی باشند که در این بناها سکونت دارند.
http://www.suiglenews.com/newss_265895
جهان نما تخریب نشد؛ نقش جهان از میراث جهانی خارج می شود؟
جهان نما تخریب نشد؛ نقش جهان از میراث جهانی خارج می شود؟
جهان نما تخریب نشد؛ نقش جهان از میراث جهانی خارج می شود؟
| | |
http://boomavard.org/uploads/جهان نما.jpg اگر نگاهی به برج جهان نمای اصفهان در این روزها داشته باشیم متوجه می شویم که هنوز هیچ خبری از تعدیل قسمت های باقیمانده نیست و ظاهرا مسئولان اهمیت ضرب العجل یونسکو را جدی نگرفته اند. دراین باره دکتر حجازی یک کارشناس معماری و از اعضای ایکوموس، شورای بین المللی بناها و محوطه های تاریخی به خبرآنلاین گفت: "حتی اگر مسئولان طی دو روز باقیمانده دست به کار شوند بعید است که بتوان شاهد اتمام کار بود .این مسئله هم یعنی تکرار به صدا در آمدن دوباره زنگ خطر برای ایران و قرار گرفتن میدان نقش جهان در معرض حذف از لیست آثار جهانی." ساخت برج جهان‌نما در سال 1375درحاشیه میدان امام حسین اصفهان آغاز شد و به لحاظ قرارگیری در منظر تاریخی و فرهنگی میدان امام و شکستن حریم این میدان چندین طبقه آن در سال های 84 و89 تخریب شد. داستان برج جهان نما از آن جا آغاز شد که در تاریخ 4 تا 11 جولای سال 2002 (مردادماه سال 81) گروهی از متصدیان برنامه ریزی شهری فرانسه به همراه کارشناسانی از ایکوموس از طرف کمیته میراث جهانی (WHC)، از محل میدان نقش جهان و شهر اصفهان بازدید کردند. این گروه پس از بازدید از میدان نقش‌جهان و برج جهان‌نما گفتند که میدان نقش‌جهان را نمی‌توان منفرد و مجزا از اطراف آن دید و آنچه که در قالب بافت تاریخی اصفهان مانند کمربندی دور تا دور میدان نقش‌جهان را در بر گرفته موضو عی است که باید مورد توجه قرار گیرد. این گروه در پایان به منظور حفاظت از میدان نقش جهان، رای به تخریب 4 طبقه از برج جهان نما داد که بعد از کشمکش فروان انجام شد. پس از تعدیل برج جهان نما در فاز دوم که در سال 89 اتفاق افتاد، یک سازه بتنی از آن باقی ماند که قرار شد در اولین فرصت ممکن تخریب شود؛ چون هنوز در منظر میدان نقش جهان قرار داشت و این مسئله از سوی کارشناسان یونسکو ثبت جهانی این اثر را زیر سوال می برد. درآن سال به گفته اسفندیار حیدری‌پور، رئیس قبلی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان از طبقات باقیمانده که هنوز تعدیل نشده بود، سقفها و دیوارهای اطراف برداشته شدو تنها یک سازه بتونی ماند که قرار شد برداشتن آن نیز آغاز شود که هنوز این اتفاق نیفتاده است. ستون هایی که به راحتی حذف نمی شوند در حال حاضر چیزی به نام طبقات اضافی باقی‌نمانده ولی 8 ستون باقیمانده بتونی آن حدود 500 کیلو وزن دارند، و کارشناسان شهرداری عنوان کرده اند که برداشتن‌شان سخت و زمان بر است. در همین رابطه جلسه ای نیز با حضور علویان صدر معاون سازمان میراث فرهنگی کشور در اصفهان برگزار شد که در این جلسه تمامی مسئولان مرتبط با این ماجرا حضور داشتند. از سوی علویان صدر صراحتا اعلام شد که فرصت اعلام شده از سوی یونسکو برای تخریب این سازه بتنی تا پایان دی ماه است و در صورت تخریب نشدن ستون های بتنی، میدان نقش جهان در لیست آثار در معرض خطر قرار می گیرد. این مسئله در حالی است که نایب رییس شورای اسلامی شهر اصفهان نیز که در آن جلسه هم حضور داشت اظهار نظری عجیب دارد؛ داوودی در این باره گفته: اعلام زمان از سوی یونسکو تنها یک حرف بوده است و چندان جدی نیست. مهم این است که ما این تعدیل را انجام دهیم و بعد به آنها گزارش کنیم. او یک پیشنهاد هم داده است: ما پیشنهاد ایجاد فضایی سبز بر روی این دال های بتنی به جای تخریب آن را نیز در جلسه مطرح کردیم که با آن موافقت نشد. زمان هست، چون پول نداریم به هرحال با وجود آنکه در آن جلسه دستور تعدیل اسکلت بتنی داده شد و مسئولان شهری ملزم به اجرای آن شدند ولی تاکنون زمانی برای اجرای این کار اعلام نشده است و برخی مسئولان در این باره زمانی کوتاه بحث های عدم تخصیص بودجه را پیش می کشند. به گفته نایب رییس شورای شهر اصفهان، برای این تعدیل به 2 میلیارد تومان هزینه نیاز است که طبق اعلام حاج رسولی ها رییس شورای شهر اصفهان هنوز این هزینه از سوی دولت اختصاص داده نشده است. ولی نکته مهم اینجاست که جمال الدین صمصام شریعت معاون استانداری اصفهان پیش تر اعلام کرده بود که این اعتبار 2 میلیارد تومانی از سوی دولت واستانداری اصفهان اختصاص یافته و این تعدیل باید اتفاق بیفتد. دکتر امیری مدیر ارتباطات سازمان میراث فرهنگی استان اصفهان البته می گوید در جلسه بررسی وضعیت برج جهان نما، هیچ حرفی درباره نرسیدن بودجه از سوی شهرداری و شورای شهر مطرح نشد و گفته معاون عمرانی استانداری اصفهان باید در این زمینه حجت باشد. با تمام اینها به نظر می رسد دی ماه را در حالی پشت سر می گذاریم احتمال برود میدان نقش جهان به عنوان اثری در معرض خطر در جهان شناخته شود. منبع: سمیه آخشی: خبرآنلاین |
آخرین ویرایش:
یک بنای تاریخی پنج تکه شد!
یک بنای تاریخی پنج تکه شد!
یک بنای تاریخی پنج تکه شد!
| | |
http://boomavard.org/uploads/ساختمان جهاد.jpg مهر: ساختمان تاریخی جهاد در استان خوزستان برای انتقال پنج سازمان و اداره کل تکه تکه می‌شود این درحالی است که هر گونه تغییر و جابه جایی در اموال منقول و غیر منقول یک بنای تاریخی خلاف قانون است. ساختمان تاریخی جهاد که تا سالها پیش به عنوان شیرخوارگاه کاربری داشته در سال 1385 با شماره ۱۵۸۶۸ به دلیل وجود عناصر معماری منحصر به فرد در دوره پهلوی دوم در فهرست میراث ملی قرار گرفت. این بنای تاریخی تا اوایل امسال متعلق به سازمان جهاد کشاورزی بود تا اینکه جهاد به سازمان دیگری انتقال داده شد. اکنون استانداری خوزستان در نظر دارد تا پنج اداره کل میراث فرهنگی خوزستان، دادگستری، دارایی، ثبت احوال و ثبت اسناد را برای رهایی از بلاتکلیفی در ساختمان های اجاره ای به این بنای بزرگ و تاریخی انتقال دهد. میراث فرهنگی اوائل نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و مخالفت کرد اما استانداری خوزستان به این واکنش توجهی نکرد به همین دلیل میراث فرهنگی بیش از 500 میلیون تومان برای مرمت این ساختمان هزینه کرد و از ساختمان اجاره ای که بابت آن ماهی 25 تا 30 میلیون تومان هزینه می داد رهایی یافت و به عنوان اولین اداره کل به این ساختمان کوچ کرد. اکنون میراث فرهنگی برای اینکه حریم سازمانی خود را با اداره های دیگر که قرار است طی روزهای آینده به این ساختمان بیایند تفکیک کند، در حریم و عرصه ساختمان دیوار کشیده است منتها این عملیات طرح مرمتی ندارد به همین دلیل است که حرااست میراث فرهنگی خوزستان دستور داده تمام پنجره های طبقه دوم این بنا را بپوشانند این درحالی است که اگر هر سازمان و اداره دیگری غیر از میراث فرهنگی این کار را انجام می داد حتما با آن برخورد می کرد. با این حال اگر قرار باشد که تمام سازمانهای انتقالی، هر کدام به اقتضای فعالیت خود در این ساختمان تغییراتی بوجود بیاورند در این صورت تمامی عناصر زیبایی و آنچه که عامل ثبت بنا در فهرست میراث فرهنگی شد، از بین می رود. پیش از این بنای کارخانه قدیمی ریسندگی و بافندگی پس از واگذاری به یک شرکت تعاونی با خاک یکسان شد و تنها اثری که از آن باقی ماند برج خنک کننده آن است. دوستداران میراث فرهنگی احتمال می دهند که با واگذاری ساختمان جهاد کشاورزی به چند اداره کل، تخریب های متعددی برای ساختمانی که تاکنون پابرجا بوده است به همراه بیاورد و به سرنوشت کارخانه قدیمی ریسندگی و بافندگی مبتلا شود.در این باره دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان به خبرنگار مهر گفت: اگر این سازمان به تنهایی در ساختمان تاریخی مستقر می شد انقدر نگرانی وجود نداشت چون میراث مجاب بود از بنا مراقبت کند.مجتبی گهستونی ادامه داد: برخی می گویند که الحاقات انجام شده در حریم این بنا بر خلاف مقررات و برخی دیگر می گویند که هر کدام از این الحاقات قابل برداشت است اما مهم این است که ضوابط حریم و عرصه بنای تاریخی از بین می رود و چرا سازمانی که برای دیگران قوانین تعیین می کند، چنین بی قانونی را انجام داده است.وی گفت: اگر دیوار کشی هر کدام از پنج اداره و سازمان ادامه پیدا کند ثبت ملی بودن این ساختمان تاریخی مفهومی ندارد. http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=61 |
بقعه تاریخی "شیخ زاهد گیلانی" لاهیجان در آستانه تخریب
بقعه تاریخی "شیخ زاهد گیلانی" لاهیجان در آستانه تخریب
شمال نیوز: بقعه شیخ زاهد گیلانی در لاهیجان بنای تاریخی متعلق به عصر صفویه است که در آستانه تخریب قرار دارد.
به گزارش شمال نیوز، این بقعه در بیرون شهر لاهیجان و در روستای شیخان ور در چهار کیلومتری شرق این شهر بر سر راه لاهیجان به لنگرود و بر دامنه کوه در میان مزارع سبز چای واقع شده و وجه تسمیه روستا نیز به سبب نزدیکی و تشکیل روستا در کنار آرامگاه شیخ زاهد بوده است.
نام حقیقی اثر شیخ " تاج الدین ابراهیم " ملقب به زاهد گیلانی است، بانی بنا " سید مهدی باشکجانی " پدر سید رضی الدین حسینی باشکجانی و صندوق آن کار " عبدالله نجار " است، بقعه شیخ زاهد گیلانی از نمونه پوشش های رک، به گونه ای مطبق و با توجه به اقلیم بنا به صورت شیبدار بنا شده است.
" کاشی کاری " مهمترین عنصر تزئینی بنای بقعه شیخ زاهد گیلانی است
عمده ترین و مهمترین عنصر تزئینی که بر روی کالبد این بنا نقش بسته تزئینات کاشی کاری است، در ضلع های جنوب غربی و شمال غربی فضای گنبدخانه بر روی ازاره دیوارها، کاشی های از نوع هفت رنگ به ابعاد 12×12 سانتیمتر با نقش گل و بوته به رنگ های فیروزه ای، زرد، سفید و مشکی مشاهده می شود، تاریخ ساخت این کاشی ها متعلق به دوره قاجاریه است.
بر روی ضلع های دیگر گنبدخانه کاشی های با الگو برداری و تقلید از نقش، طرح، رنگ و ابعاد کاشی های قدیمی متعلق به دوره قاجار، بر روی ازاره دیوارها در سالهای اخیر اجرا شده است.
در نمای بیرونی گنبدخانه بر روی ازاره دیوار جبهه های شرقی، جنوبی و شمالی و در نمای بیرونی اتاق مستطیل شکل در سمت راست ورودی این اتاق کاشی های از نوع هفت رنگ به ابعاد 15×15 سانتیمتر با نقش گل و بوته و طرح چلیپا به طوری که در مرکز تلاقی چهارچلیپا یک ستاره 16 پر با نقش یک گل در داخل آن جای گرفته است، رنگ های مورد استفاده در این کاشی ها شامل آبی لاجوردی، زرد، سبز، سفید، قرمز و مشکی است.
کاشی های لعابدار آبی به ابعاد 14×14 سانتیمتر در دور تا دور این کاشی های هفت رنگ اجرا شده است، طرح، نقش و رنگ این کاشی ها الگو برداری و تقلیدی از کاشی های قدیمی و اصیل متعلق به دوره قاجاریه است.
درنمای بیرونی ضلع شمالی اتاق مستطیل ابعاد کاشی های اصلی 15.5×15.5 تا 16×16 سانتیمتر و آجر لعابدار آبی رنگ دور آن 18×18 سانتیمتر است.
کاشی کاری که بر روی گنبد و قبر دختر تیمور لنگ مشاهده می شود، از نوع معقلی است. به طرح و نقش کاشی معقلی گنبد، معقلی حصیرباف راسته " متداخل " می گویند.
در قسمت پایین گنبد کاشی های لعابدار و کاشی های با نقش گل و بوته به طول 16.5 و عرض 9.5 سانتیمتر و به رنگ های زرد، سبز، سفید و مشکی مشاهده می شود، به طرح و نقش کاشی معقلی اجرا شده بر روی قبر دختر تیمور لنگ، معقلی " کلوک بندان طبل دار " می گویند.
" قطاربندی " در قسمت اربانه گنبد از دیگر تزئینات این بنای تاریخی است
از دیگر تزئینات موجود در بنا می توان به تزئینات قطاربندی واقع در قسمت اربانه گنبد که به وسیله آجر صورت گرفته است، اشاره کرد، این طاقچه ها علاوه بر نقش تزئینی نقش سازه ای را هم ایفا می کنند، ابعاد و اندازه این آجرها 5×10×10 سانتیمتر است.
پس از یک رج آجرکاری ساده بر روی قطار بندی یک رج آجرکاری با طرح دندان موشی به ابعاد 5×10×2 سانتیمتر مشاهده می شود.
علاوه بر تزئینات کاشی کاری و آجرکاری، تزئیناتی که با استفاده از چوب صورت گرفته نیز در بنا دیده می شود. از تزئینات چوبی موجود در بنا می توان به گره سازی مقبره شیخ زاهد، و آبچکان چوبی سقف شیروانی در لبه بام اشاره کرد.
بقعه شیخ زاهد گیلانی با معماری بسیار زیبا و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی است
به هر حال بقعه شیخ زاهد گیلانی با معماری بسیار زیبا و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی همه ساله میزبان گردشگران زیادی است از اینرو مسئولان فرهنگی گیلان و شهرستان لاهیجان باید این مهم توجهی ویژه داشته باشند.
در این ارتباط یک گردشگر ضمن بازدید از بقعه شیخ زاهد گیلانی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: از تخریب این بنا بسیار ناراحت و متاثر است.
رحمان بابایی نژاد ازغفلت مسئولان فرهنگی نسبت به صیانت از بناهای تاریخی گلایه کرد و اظهار داشت: آثار تاریخی بیانگر هویت و فرهنگ هر منطقه است، بنابراین مرمت و حفظ این آثار ضرورتی انکارناپذیر است.
وی همچنین از راههای حفظ این میراث و انتقال آن به نسل های بعدی را ثبت ملی آثار و مرمت و حفاظت دانست و گفت: حفظ این آثار و توجه ویژه به آنها در جذب گردشگر مؤثر خواهد بود و توسعه این صنعت را به دنبال خواهد داشت.
بابایی نژاد ادامه داد: با توجه به اهمیت فوق العاده آثار تاریخی در ابعاد گوناگون فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و کارکردهای مختلف آنها، توجه و اهمیت دادن به حفظ و نگهداری این آثار ضروری است.
گردشگر دیگری دراین باره گفت: یک بنای تاریخی زمانی می تواند در جذب گردشگر موفق باشد که از وضعیت مناسبی برخوردار باشد.
سید اکرم موسوی با اشاره به اینکه سه بار تاکنون از این اثر تاریخی بازدید کرده است، افزود: متاسفانه این بنا در معرض تخریب بوده و مسئولان توجهی به این اثر ندارند.
بقعه شیخ زاهد گیلانی مرمت می شود
در این باره مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان از مرمت و تعویض کاشی های گنبد و سقف چوبی به همراه سفال های بقعه شیخ زاهد گیلانی خبر داد و افزود: این اثر تاریخی با شماره 824 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
امید عزیزی اظهارداشت: این بقعه با تمام زیبایی معماری و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی، نشان دیگری از زیبایی های گردشگری گیلان است.
وی در ادامه با بیان اینکه آثار تاریخی بیانگر هویت و فرهنگ هر منطقه است، یادآورشد: استان گیلان در دل خود آثار باستانی و تاریخی بسیاری را جای داده که مبین هویت فرهنگی پیشینیان این خطه است.
نایب رئیس فراکسیون گردشگری مجلس نیز در این خصوص گفت: حفظ و حراست از آثار تاریخی، وظیفه همه مردم است.
یوسف قاسمی به اهمیت حفظ و نگهداری میراث فرهنگی و تاریخی اشاره کرد واظهار داشت: آثار تاریخی سنن و فرهنگ گذشتگان است از اینرو باید مانع تخریب این اماکن شد.
مسئولان نظارت جدی بر اماکن تاریخی داشته باشند
وی اظهارداشت: مسئولان ذیربط علاوه بر کارهای مرمت و بازسازی با جذب اعتبارات اختصاصی، نظارت جدی بر این اماکن داشته باشند.
نماینده مردم لاهیجان و سیاهکل در ادامه با اعلام اینکه بقعه شیخ زاهد گیلانی از آثار تاریخی مهم جذب گردشگر در گیلان است، یادآورشد: هر ساله مسافران و گردشگران زیادی به شهرستان لاهیجان به ویژه از این اثر تاریخی بازدید می کنند.
بدون شک استان گیلان از نظر پتانسیل های گردشگری دارای توانمندی های فراوانی در بخش میراث فرهنگی و آثار تاریخی، طبیعی، اکوتوریسم و ویژگی های زیبای مردم شناختی است.
بنابراین توانمندی و استعداد استان در بخش میراث فرهنگی و جذب گردشگر تاریخی حائز اهمیت است ازاینرو باید مسئولان به این مهم توجهی ویژه داشته باشند
http://www.shomalnews.com/index.php?view&sid=48808.
بقعه تاریخی "شیخ زاهد گیلانی" لاهیجان در آستانه تخریب
شمال نیوز: بقعه شیخ زاهد گیلانی در لاهیجان بنای تاریخی متعلق به عصر صفویه است که در آستانه تخریب قرار دارد.
به گزارش شمال نیوز، این بقعه در بیرون شهر لاهیجان و در روستای شیخان ور در چهار کیلومتری شرق این شهر بر سر راه لاهیجان به لنگرود و بر دامنه کوه در میان مزارع سبز چای واقع شده و وجه تسمیه روستا نیز به سبب نزدیکی و تشکیل روستا در کنار آرامگاه شیخ زاهد بوده است.
نام حقیقی اثر شیخ " تاج الدین ابراهیم " ملقب به زاهد گیلانی است، بانی بنا " سید مهدی باشکجانی " پدر سید رضی الدین حسینی باشکجانی و صندوق آن کار " عبدالله نجار " است، بقعه شیخ زاهد گیلانی از نمونه پوشش های رک، به گونه ای مطبق و با توجه به اقلیم بنا به صورت شیبدار بنا شده است.
" کاشی کاری " مهمترین عنصر تزئینی بنای بقعه شیخ زاهد گیلانی است
عمده ترین و مهمترین عنصر تزئینی که بر روی کالبد این بنا نقش بسته تزئینات کاشی کاری است، در ضلع های جنوب غربی و شمال غربی فضای گنبدخانه بر روی ازاره دیوارها، کاشی های از نوع هفت رنگ به ابعاد 12×12 سانتیمتر با نقش گل و بوته به رنگ های فیروزه ای، زرد، سفید و مشکی مشاهده می شود، تاریخ ساخت این کاشی ها متعلق به دوره قاجاریه است.
بر روی ضلع های دیگر گنبدخانه کاشی های با الگو برداری و تقلید از نقش، طرح، رنگ و ابعاد کاشی های قدیمی متعلق به دوره قاجار، بر روی ازاره دیوارها در سالهای اخیر اجرا شده است.
در نمای بیرونی گنبدخانه بر روی ازاره دیوار جبهه های شرقی، جنوبی و شمالی و در نمای بیرونی اتاق مستطیل شکل در سمت راست ورودی این اتاق کاشی های از نوع هفت رنگ به ابعاد 15×15 سانتیمتر با نقش گل و بوته و طرح چلیپا به طوری که در مرکز تلاقی چهارچلیپا یک ستاره 16 پر با نقش یک گل در داخل آن جای گرفته است، رنگ های مورد استفاده در این کاشی ها شامل آبی لاجوردی، زرد، سبز، سفید، قرمز و مشکی است.
کاشی های لعابدار آبی به ابعاد 14×14 سانتیمتر در دور تا دور این کاشی های هفت رنگ اجرا شده است، طرح، نقش و رنگ این کاشی ها الگو برداری و تقلیدی از کاشی های قدیمی و اصیل متعلق به دوره قاجاریه است.
درنمای بیرونی ضلع شمالی اتاق مستطیل ابعاد کاشی های اصلی 15.5×15.5 تا 16×16 سانتیمتر و آجر لعابدار آبی رنگ دور آن 18×18 سانتیمتر است.
کاشی کاری که بر روی گنبد و قبر دختر تیمور لنگ مشاهده می شود، از نوع معقلی است. به طرح و نقش کاشی معقلی گنبد، معقلی حصیرباف راسته " متداخل " می گویند.
در قسمت پایین گنبد کاشی های لعابدار و کاشی های با نقش گل و بوته به طول 16.5 و عرض 9.5 سانتیمتر و به رنگ های زرد، سبز، سفید و مشکی مشاهده می شود، به طرح و نقش کاشی معقلی اجرا شده بر روی قبر دختر تیمور لنگ، معقلی " کلوک بندان طبل دار " می گویند.
" قطاربندی " در قسمت اربانه گنبد از دیگر تزئینات این بنای تاریخی است
از دیگر تزئینات موجود در بنا می توان به تزئینات قطاربندی واقع در قسمت اربانه گنبد که به وسیله آجر صورت گرفته است، اشاره کرد، این طاقچه ها علاوه بر نقش تزئینی نقش سازه ای را هم ایفا می کنند، ابعاد و اندازه این آجرها 5×10×10 سانتیمتر است.
پس از یک رج آجرکاری ساده بر روی قطار بندی یک رج آجرکاری با طرح دندان موشی به ابعاد 5×10×2 سانتیمتر مشاهده می شود.
علاوه بر تزئینات کاشی کاری و آجرکاری، تزئیناتی که با استفاده از چوب صورت گرفته نیز در بنا دیده می شود. از تزئینات چوبی موجود در بنا می توان به گره سازی مقبره شیخ زاهد، و آبچکان چوبی سقف شیروانی در لبه بام اشاره کرد.
بقعه شیخ زاهد گیلانی با معماری بسیار زیبا و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی است
به هر حال بقعه شیخ زاهد گیلانی با معماری بسیار زیبا و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی همه ساله میزبان گردشگران زیادی است از اینرو مسئولان فرهنگی گیلان و شهرستان لاهیجان باید این مهم توجهی ویژه داشته باشند.
در این ارتباط یک گردشگر ضمن بازدید از بقعه شیخ زاهد گیلانی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: از تخریب این بنا بسیار ناراحت و متاثر است.
رحمان بابایی نژاد ازغفلت مسئولان فرهنگی نسبت به صیانت از بناهای تاریخی گلایه کرد و اظهار داشت: آثار تاریخی بیانگر هویت و فرهنگ هر منطقه است، بنابراین مرمت و حفظ این آثار ضرورتی انکارناپذیر است.
وی همچنین از راههای حفظ این میراث و انتقال آن به نسل های بعدی را ثبت ملی آثار و مرمت و حفاظت دانست و گفت: حفظ این آثار و توجه ویژه به آنها در جذب گردشگر مؤثر خواهد بود و توسعه این صنعت را به دنبال خواهد داشت.
بابایی نژاد ادامه داد: با توجه به اهمیت فوق العاده آثار تاریخی در ابعاد گوناگون فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و کارکردهای مختلف آنها، توجه و اهمیت دادن به حفظ و نگهداری این آثار ضروری است.
گردشگر دیگری دراین باره گفت: یک بنای تاریخی زمانی می تواند در جذب گردشگر موفق باشد که از وضعیت مناسبی برخوردار باشد.
سید اکرم موسوی با اشاره به اینکه سه بار تاکنون از این اثر تاریخی بازدید کرده است، افزود: متاسفانه این بنا در معرض تخریب بوده و مسئولان توجهی به این اثر ندارند.
بقعه شیخ زاهد گیلانی مرمت می شود
در این باره مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان از مرمت و تعویض کاشی های گنبد و سقف چوبی به همراه سفال های بقعه شیخ زاهد گیلانی خبر داد و افزود: این اثر تاریخی با شماره 824 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
امید عزیزی اظهارداشت: این بقعه با تمام زیبایی معماری و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی، نشان دیگری از زیبایی های گردشگری گیلان است.
وی در ادامه با بیان اینکه آثار تاریخی بیانگر هویت و فرهنگ هر منطقه است، یادآورشد: استان گیلان در دل خود آثار باستانی و تاریخی بسیاری را جای داده که مبین هویت فرهنگی پیشینیان این خطه است.
نایب رئیس فراکسیون گردشگری مجلس نیز در این خصوص گفت: حفظ و حراست از آثار تاریخی، وظیفه همه مردم است.
یوسف قاسمی به اهمیت حفظ و نگهداری میراث فرهنگی و تاریخی اشاره کرد واظهار داشت: آثار تاریخی سنن و فرهنگ گذشتگان است از اینرو باید مانع تخریب این اماکن شد.
مسئولان نظارت جدی بر اماکن تاریخی داشته باشند
وی اظهارداشت: مسئولان ذیربط علاوه بر کارهای مرمت و بازسازی با جذب اعتبارات اختصاصی، نظارت جدی بر این اماکن داشته باشند.
نماینده مردم لاهیجان و سیاهکل در ادامه با اعلام اینکه بقعه شیخ زاهد گیلانی از آثار تاریخی مهم جذب گردشگر در گیلان است، یادآورشد: هر ساله مسافران و گردشگران زیادی به شهرستان لاهیجان به ویژه از این اثر تاریخی بازدید می کنند.
بدون شک استان گیلان از نظر پتانسیل های گردشگری دارای توانمندی های فراوانی در بخش میراث فرهنگی و آثار تاریخی، طبیعی، اکوتوریسم و ویژگی های زیبای مردم شناختی است.
بنابراین توانمندی و استعداد استان در بخش میراث فرهنگی و جذب گردشگر تاریخی حائز اهمیت است ازاینرو باید مسئولان به این مهم توجهی ویژه داشته باشند
http://www.shomalnews.com/index.php?view&sid=48808.
شخصا پیگیر پرونده تخریب کنندگان میراث فرهنگی هستم!!!!!!
شخصا پیگیر پرونده تخریب کنندگان میراث فرهنگی هستم!!!!!!
یعنی میشه!!!!!
شخصا پیگیر پرونده تخریب کنندگان میراث فرهنگی هستم!!!!!!
یعنی میشه!!!!!
| شخصا پیگیر پرونده تخریب کنندگان میراث فرهنگی هستم |
| استاندار تهران با بیان اینکه هنوز میراث فرهنگی اسامی تخریب کنندگان میراث فرهنگی را به استانداری اعلام نکرده است گفت: اگر اسامی اعلام شود شخصا پرونده را پیگیری می‌کنم. |
| مرتضی تمدن در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد انحلال سازمان آرد و نان تهران گفت: اخبار مبنی بر انحلال این سازمان صحیح نیست زیرا این سازمان همانند سابق کار نظارتی و تعزیراتی خود را انجام می دهد. پرونده شایعه سازان آلودگی آب تهران در دستگاه قضا/ اسامی را اعلام می کنیم وی در پاسخ به اینکه چه زمانی اسامی متخلفان شایعه ساز آلودگی آب تهران اعلام می شود گفت: متخلفان به دستگاه قضایی معرفی شدند ولی هنوز نتیجه و رای نهایی صادر نشده و در صورت صدور رای استانداری اسامی متخلفان و محکومان را اعلام می کند. شخصا پیگیر پرونده تخریب کنندگان میراث فرهنگی هستم استاندار تهران در مورد تخریب برخی از بناهای تاریخی در تهران گفت: استانداری انتظار دارد مسئولان میراث فرهنگی اسامی متخلفان را به استانداری اعلام کنند و اگر این میراث فرهنگی اسامی را اعلام کند خودم شخصا پرونده را پیگیری می کنم. http://www.suiglenews.com/newss_280396 |
عکسهای زیباترین حمام تاریخی مملو از معتادان
عکسهای زیباترین حمام تاریخی مملو از معتادان
زیباترین حمام تاریخی فارس به محلی برای استعمال مواد مخدر توسط معتادان تبدیل شده که این خود زمینه را برای بزهکاریهای دیگر نیز فراهم می کند…معتادان شهرستان کازرون با نردبام از سقف یکی از زیباترین حمامهای تاریخی فارس به درون بنا می روند و بدین سبب زمینه را برای فروپاشی و تخریب هرچه تمام تر این حمام تاریخی فراهم آورده اند.
به گزارش خبرنگار مهر، حمامهای تاریخی یکی از میراثهای گذشتگان محسوب می شوند که نمونه های آن در جای جای استان فارس قابل مشاهده است.
این حمامهای تاریخی در خود سبکهای معماری کم نظیری را جای داده که فرصتهای مناسبی را برای حضور گردشگران یا عرصه های مطالعاتی و پژوهشی پیش رو می گذارند.
یکی از این حمامهای تاریخی حمام ملابابا در شهرستان کازرون فارس است که به عنوان یکی از زیباترین حمامهای تاریخی استان محسوب می شود اما روند بی توجهی به این بنا باعث شده که صدمات زیادی در نقاط مختلف آن قابل مشاهده باشد و اکنون متروکه ای از بنا باقی مانده است.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: بی توجهی کامل نسبت به وضعیت یکی از زیباترین حمامهای تاریخی فارس، نه تنها باعث محروم ماندن گردشگران از حضور و استفاده از این فضای تاریخی شده بلکه زمینه مساعدی را برای حضور معتادها در این حمام به وجود آورده است.
محسن عباسپور افزود: تا آنجا که طی سالهای اخیر هزینه ای را که معتادها برای استفاده از حمام تاریخی “ملابابا” صرف کرده اند بیشتر از هزینه ای بوده که سازمان میراث فرهنگی برای استفاده گردشگران از این بنا تخصیص داده است.
سوراخی که معتادان از آن برای ورود به حمام استفاده می کنند
وی ادامه داد: طی سالهای گذشته سازمان میراث فرهنگی تنها توانسته در ورودی این حمام زیبا را با قفل و زنجیر مسدود کند و یک تابلو معرفی برای آن نصب کند اما معتادها برای ورود به این حمام که به دلیل مسدود شدن از سوی سازمان میراث فرهنگی به محلی بکر تبدیل شده، یک نردبام فلزی تهیه کرده و به وسیله آن از یکی از سوراخهای موجود در سقف حمام برای تردد به این بنا استفاده می کنند و با پاکسازی کردن یکی از فضاهای داخلی آن مدتهاست که از این حمام به عنوان محلی امن برای هرگونه استفاده غیرقانونی استفاده می کنند.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون اظهار داشت: این در حالیست که حمام تاریخی ملابابا به رغم دارا بودن بافتی زیبا و وجود گچ بریهای چشم نواز در سقفها و دیوارها، به دلیل بی توجهی مطلق دچار تخریبهای متعددی شده که تداوم چنین وضعیتی، بدون شک در آینده ای نه چندان دور منجر به تخریبهای غیرقابل جبرانی در آن خواهد شد.
نردبامی که معتادان در سقف حمام کار گذاشته اند
عباسپور افزود: فرو ریختن بخشهایی از دیوارها و سقفهای موجود در حمام، جدا شدن قسمتهایی از گچ بریها به دلیل رطوبت بالا، تخریب بخشهایی از کف بنا، تخریب بخشی از تاسیسات آبرسانی موجود در دیوارها و سایر مواردی از این دست از جمله آسیبهایی است که به زیباترین حمام تاریخی کازرون وارد آمده و دامنه این تخریبها زیر چتر بی توجهی ها، همچنان نیز تداوم دارد.
وی گفت: با این حال نه تنها فضای درونی حمام ملابابا چوب بی توجهی دستگاه های ذی ربط را خورده بلکه سطح بیرونی آن نیز با وجود آنکه در معرض دید عموم قرار دارد، وضعیتی بهتر از فضاهای داخلی ندارد تا آنجا که علاوه بر از بین رفتن نمای بیرونی این حمام تاریخی، هیچگونه پوشش حفاظتی در سقف جهت جلوگیری از ورود باران و رطوبت به بنا نیز ایجاد نشده و بازهم تمامی این موارد به تازگی نیز به دلیل انجام عملیات تسطیح در محوطه مقابل این حمام، نزدیک به نیم متر از دیواره بنا به زیر خاک فرو رفته است.
فضای درونی بنا
عباسپور تصریح کرد: حمام تاریخی و زیبای ملابابا، دارای مالک شخصی است و با وجود اینکه بیش از یک دهه از زمان ثبت آن در فهرست آثار ملی می گذرد تاکنون سازمان میراث فرهنگی نه تنها موفق به تملک بنا نشده، بلکه حتی نتوانسته کوچکترین مرمتی را در این بنا انجام دهد تا از این طریق جلو آسیبهای بیشتر گرفته شود.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون ادامه داد: تمام این موارد در حالی وضعیت یکی از زیباترین حمامهای تاریخی فارس را روز به روز با بحرانهای بیشتری مواجه کرده که این بنا در کنار سایر بناهای موجود در بافت تاریخی شهر کازرون روند تخریب سریعتری را در پیش گرفته و با این وجود به جز در سطح بازار کازرون، در سایر قسمتهای موجود در بافت تاریخی شهر، کوچکترین مرمتی برای حفظ شاخصه های تاریخی موجود در بافت قدیمی صورت نگرفته است.
عباسپور گفت: همواره در مطالعات تاریخی و مردم شناسی وجود حمامها در بافتهای شهری به عنوان یکی از المانهای حائز اهمیت قلمداد شده و حفظ آنها در کنار سایر اجزا بافتهای تاریخی می تواند موجب حفظ هویت یک جامعه شود از این رو به نظر می رسد چنانچه دستگاه های مسئول نتوانند اقدام قابل توجه و عملی را جهت جلوگیری از تخریب این بناها و شروع به کار مرمت آنها انجام دهند، هم این آثار تاریخی از بین خواهند رفت و هم بخشی از شاخصه های هویتی اهالی شهر کازرون نیز فرو خواهد ریخت.
وی گفت: نگاهی به وضعیت حمام ملابابا و بسیاری دیگر از آثار تاریخی موجود در بافت شهری کازرون این حقیقت را بیش از هر زمان دیگری نمایان می کند که حفظ هویت یکی از قدیمی ترین شهرهای استان فارس، نیازمند ایجاد یک پایگاه پژوهشی مستقل و متمرکز جهت بررسی، اولویت بندی، مرمت و حفظ شاخصه های تاریخی موجود در سطح شهر کازرون است زیرا شواهد متعددی نشان می دهد در صورت عدم تحقق این مسئله و در صورتی که نتوان بودجه های مناسب را به این بخش تزریق کرد، چیزی جز آوارهای فروریخته از تاریخ شهر کازرون بر جای نمی ماند.
حمام ملابابا در اسفندماه سال ۷۹ و با شماره ۳۲۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
http://www.funpatugh.com/tag
عکسهای زیباترین حمام تاریخی مملو از معتادان
زیباترین حمام تاریخی فارس به محلی برای استعمال مواد مخدر توسط معتادان تبدیل شده که این خود زمینه را برای بزهکاریهای دیگر نیز فراهم می کند…معتادان شهرستان کازرون با نردبام از سقف یکی از زیباترین حمامهای تاریخی فارس به درون بنا می روند و بدین سبب زمینه را برای فروپاشی و تخریب هرچه تمام تر این حمام تاریخی فراهم آورده اند.
به گزارش خبرنگار مهر، حمامهای تاریخی یکی از میراثهای گذشتگان محسوب می شوند که نمونه های آن در جای جای استان فارس قابل مشاهده است.
این حمامهای تاریخی در خود سبکهای معماری کم نظیری را جای داده که فرصتهای مناسبی را برای حضور گردشگران یا عرصه های مطالعاتی و پژوهشی پیش رو می گذارند.
یکی از این حمامهای تاریخی حمام ملابابا در شهرستان کازرون فارس است که به عنوان یکی از زیباترین حمامهای تاریخی استان محسوب می شود اما روند بی توجهی به این بنا باعث شده که صدمات زیادی در نقاط مختلف آن قابل مشاهده باشد و اکنون متروکه ای از بنا باقی مانده است.
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 595x397px and weights 32KB. |
محسن عباسپور افزود: تا آنجا که طی سالهای اخیر هزینه ای را که معتادها برای استفاده از حمام تاریخی “ملابابا” صرف کرده اند بیشتر از هزینه ای بوده که سازمان میراث فرهنگی برای استفاده گردشگران از این بنا تخصیص داده است.
سوراخی که معتادان از آن برای ورود به حمام استفاده می کنند
وی ادامه داد: طی سالهای گذشته سازمان میراث فرهنگی تنها توانسته در ورودی این حمام زیبا را با قفل و زنجیر مسدود کند و یک تابلو معرفی برای آن نصب کند اما معتادها برای ورود به این حمام که به دلیل مسدود شدن از سوی سازمان میراث فرهنگی به محلی بکر تبدیل شده، یک نردبام فلزی تهیه کرده و به وسیله آن از یکی از سوراخهای موجود در سقف حمام برای تردد به این بنا استفاده می کنند و با پاکسازی کردن یکی از فضاهای داخلی آن مدتهاست که از این حمام به عنوان محلی امن برای هرگونه استفاده غیرقانونی استفاده می کنند.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون اظهار داشت: این در حالیست که حمام تاریخی ملابابا به رغم دارا بودن بافتی زیبا و وجود گچ بریهای چشم نواز در سقفها و دیوارها، به دلیل بی توجهی مطلق دچار تخریبهای متعددی شده که تداوم چنین وضعیتی، بدون شک در آینده ای نه چندان دور منجر به تخریبهای غیرقابل جبرانی در آن خواهد شد.
نردبامی که معتادان در سقف حمام کار گذاشته اند
عباسپور افزود: فرو ریختن بخشهایی از دیوارها و سقفهای موجود در حمام، جدا شدن قسمتهایی از گچ بریها به دلیل رطوبت بالا، تخریب بخشهایی از کف بنا، تخریب بخشی از تاسیسات آبرسانی موجود در دیوارها و سایر مواردی از این دست از جمله آسیبهایی است که به زیباترین حمام تاریخی کازرون وارد آمده و دامنه این تخریبها زیر چتر بی توجهی ها، همچنان نیز تداوم دارد.
وی گفت: با این حال نه تنها فضای درونی حمام ملابابا چوب بی توجهی دستگاه های ذی ربط را خورده بلکه سطح بیرونی آن نیز با وجود آنکه در معرض دید عموم قرار دارد، وضعیتی بهتر از فضاهای داخلی ندارد تا آنجا که علاوه بر از بین رفتن نمای بیرونی این حمام تاریخی، هیچگونه پوشش حفاظتی در سقف جهت جلوگیری از ورود باران و رطوبت به بنا نیز ایجاد نشده و بازهم تمامی این موارد به تازگی نیز به دلیل انجام عملیات تسطیح در محوطه مقابل این حمام، نزدیک به نیم متر از دیواره بنا به زیر خاک فرو رفته است.
فضای درونی بنا
عباسپور تصریح کرد: حمام تاریخی و زیبای ملابابا، دارای مالک شخصی است و با وجود اینکه بیش از یک دهه از زمان ثبت آن در فهرست آثار ملی می گذرد تاکنون سازمان میراث فرهنگی نه تنها موفق به تملک بنا نشده، بلکه حتی نتوانسته کوچکترین مرمتی را در این بنا انجام دهد تا از این طریق جلو آسیبهای بیشتر گرفته شود.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون ادامه داد: تمام این موارد در حالی وضعیت یکی از زیباترین حمامهای تاریخی فارس را روز به روز با بحرانهای بیشتری مواجه کرده که این بنا در کنار سایر بناهای موجود در بافت تاریخی شهر کازرون روند تخریب سریعتری را در پیش گرفته و با این وجود به جز در سطح بازار کازرون، در سایر قسمتهای موجود در بافت تاریخی شهر، کوچکترین مرمتی برای حفظ شاخصه های تاریخی موجود در بافت قدیمی صورت نگرفته است.
عباسپور گفت: همواره در مطالعات تاریخی و مردم شناسی وجود حمامها در بافتهای شهری به عنوان یکی از المانهای حائز اهمیت قلمداد شده و حفظ آنها در کنار سایر اجزا بافتهای تاریخی می تواند موجب حفظ هویت یک جامعه شود از این رو به نظر می رسد چنانچه دستگاه های مسئول نتوانند اقدام قابل توجه و عملی را جهت جلوگیری از تخریب این بناها و شروع به کار مرمت آنها انجام دهند، هم این آثار تاریخی از بین خواهند رفت و هم بخشی از شاخصه های هویتی اهالی شهر کازرون نیز فرو خواهد ریخت.
وی گفت: نگاهی به وضعیت حمام ملابابا و بسیاری دیگر از آثار تاریخی موجود در بافت شهری کازرون این حقیقت را بیش از هر زمان دیگری نمایان می کند که حفظ هویت یکی از قدیمی ترین شهرهای استان فارس، نیازمند ایجاد یک پایگاه پژوهشی مستقل و متمرکز جهت بررسی، اولویت بندی، مرمت و حفظ شاخصه های تاریخی موجود در سطح شهر کازرون است زیرا شواهد متعددی نشان می دهد در صورت عدم تحقق این مسئله و در صورتی که نتوان بودجه های مناسب را به این بخش تزریق کرد، چیزی جز آوارهای فروریخته از تاریخ شهر کازرون بر جای نمی ماند.
حمام ملابابا در اسفندماه سال ۷۹ و با شماره ۳۲۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
http://www.funpatugh.com/tag
سردر تاریخی کارخانه کبریت زنگان ، به اسم بازسازی تخریب شد!
سردر تاریخی کارخانه کبریت زنگان ، به اسم بازسازی تخریب شد!
سردر تاریخی کارخانه کبریت زنگان ، به اسم بازسازی تخریب شد!
| http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/pixel.gif | http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/publisher_right_top.gif |
آراز نیوز :سردر تاریخی کارخانه کبریت زنگان که قدمتی نزدیک به یک قرن داشت به بهانه عقب نشینی ساختمانهای مجاور این بنا تخریب شد. به گزارش خبرنگار مهر، کارخانه کبریت سازی که در تاریخ 1381.11.12 با شماره ثبت 7412 در فهرست آثاری ملی به ثبت رسیدده است بنای است مربوط به دوره پهلوی اول و دارای معماری ویژه مراکز صنعتی مربوط به آن مقطع از تاریخ ایران بوده است. افرادی که طی روزهای اخیر از جلو در تاریخی بنای کارخانه کبریت واقع در خیابان کارگر(صفا) عبور می کردند شاهد زدن تیشه های کارگران بر در و دیوار بنای تاریخی بودند که اگر مدیریت مطلوبی داشت خود تنها در قالب یک میراث تاریخی می توانست مطرح باشد. سال گذشته ابراهیم جمیلی رئیس وقت اتاق بازرگانی استان زنگان از فرهنگ دوستان زنگانی با رایزنی های که صورت داد بالاخره مسوولان میراث فرهنگی استان زنگان را متقاعد کرد که ساختمان مخروبه کارخانه کبریت زنگان به موزه صنعت استان زنگان تبدیل شود این امر با مساعدت مسولان میراث فرهنگی شکل عملی به خود گرفت و بنای تاریخی کارخانه کبریت زنگان که بی توجهی به آن با وجود ثبت در لیست آثاری ملی باعث شده بود، آرام ارام به فراموشی سپرده شده و تخریب شود جان و هویتی دوباره گرفت. ولی این روزها کسانی که از خیابان صف تردد می کنند شاهد برخی صحنه ها در خصوص تخریب سر در این بنای تاریخی هستند که انتقال توجیه این تخریب است. مدیرکل میراث فرهنگی زنگان در این زمینه گفت: تخریب سردر کارخانه کبریت به‌دلیل عقب‌نشینی خیابان بود و فقط به چهار متر عقب‌تر انتقال می‌یابد. یحیی نقی‌زاده محجوب افزود: با تمهیدات در نظر گرفته‌شده، در تلاش هستیم موزه صنعت و معدن استان زنگان را در دهه فجر یا در دور چهارم سفرهای رئیس‌جمهوری به بهره‌برداری برسانیم. وی با بیان اینکه جابه‌جایی بنا یکی از اصول مرمت و بازسازی است، تصریح کرد: در بازسازی و احیای یک بنا باید به مسائل مهمی از جمله زیبایی و ضرورت‌های شهری توجه ویژه‌ای داشت. انتقال سردر کارخانه کبریت نیز در همین راستا بوده است. وی با اشاره به اینکه سردر موزه صنعت و معدن با همان مصالح و نقشه ساخته خواهد شد، افزود: پس از گذشت چند ماه، سردر جدید این مجموعه به بخش جدا‌ناپذیر آن تبدیل می‌شود. همچنین در بزرگ آهنی این کارخانه در حال مرمت و بازسازی است و پس از ساخت سردر، روی آن نصب می‌شود. نقی‌زاده با بیان اینکه خوشبختانه بخش خصوصی به مرمت بناهای تاریخی و باستانی رغبت نشان داده است، گفت: یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های این طرح میراث فرهنگی، ورود بخش خصوصی یعنی اتاق بازرگانی است و کل اعتبار مرمت این مجموعه، از محل اعتبارات این بخش تامین شده است. این بنا در ضلع شمالی بافت قدیمی شهر زنگان واقع شده است .بنا در ضلع شرقی خیابان کارگر ( صفا ) نرسیده به بلوار چمران قرار دارد این بنا مربوط به کارخانه کبریت سازی است که در دوران پهلوی در شهر زنگان بنا شد و تا سال 1357 قبل از انتقال به محل جدید کارخانه کبریت مورد بهره برداری بود . بانی این بنا شخصی بنام محمد علی شالچی می باشد . این بنا شامل قسمتهای دروازه ورودی ، فضای کارخانه و حیاط بنا است. دروازه ورودی کارخانه که رو به خیابان کارگر قرار گرفته است شبیه شیر خورشید بنا شده است و فضای کارخانه شامل قسمتهای مختلف مراحل تولید کبریت است. این بنا بعلت کاربری صنعتی فاقد تزیینات بوده ولی لازم به ذکر است که نمای غربی آن پنجره های هلالی و سیمان کاری رنگین نمای زیبایی دارد کارخانه کبریت سازی زنگان به علت قرار گرفتن در بافت قدیمی زنگان ، منحصر بفردبوده و همچنین بعلت وجود دستگاههای قدیمی در آن محله می تواند بعنوان یک موزه صنعتی کاربرد داشته باشد . تا سال گذشته هیچ گونه اقدام مرمتی در این بنا انجام نشده بود و دیوارهای محوطه این کارخانه طی سالیان گذشته توسط شهرداری تخریب و محوطه کارخانه را به پارک تبدیل کرده بودند. به هر حال این تنها کارخانه کبریت زنگان نیست که دچار چنین مشکلاتی شده است و بسیاری از بناهای تاریخی زنگان امروز به بهانه های مختلف و حتی با ادعای بازسازی تخریب شده و چهره تاریخی آن زیر سوال رفته است. بی شک اقدام اتاق بازرگانی استان زنگان در خصوص بازسازی و بهسازی این بنای تاریخی که روند ویرانی را طی می کرد قابل تقدیر است ولی حفظ چهره تاریخی یک بنا باید به عنوان یک اولویت اساسی و مهم مطرح باشد که این امر در خصوص کارخانه کبریت زنگان رعایت نشده است. http://www.boomavard.org/ |
سقف بخشي از بازار تاريخي زنجان فرو ريخت
سقف بخشي از بازار تاريخي زنجان فرو ريخت
صبح امروز بر اثر بارش برف و فرسودگي بافت واقع در راسته‌ي عبدالعلي‌بيگ بازار سنتي زنجان، بخشي از سقف هفت واحد تجاري واقع در اين محل ريزش کرد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در زنجان، اين حادثه ساعت شش صبح امروز (چهارشنبه، 19 بهمن‌ماه) رخ داد و با توجه به بارش برف و همچنين انجام عمليات بازسازي که در كنار اين محل انجام مي‌شد، سقف هفت مغازه‌ي ميوه‌فروشي ريزش کرد و اجناس کسبه زير آوار مدفون شدند.
يکي از کسبه‌ي محل درباره‌ي اين حادثه گفت: امروز ساعت شش صبح پس از مراجعه به محل ديديم اين اتفاق رخ داده است. اين در حالي است که از چند روز پيش احتمال وقوع اين حادثه را مي‌داديم.
او بيان کرد: اين محل، ميراث فرهنگي است و براي نوسازي آن، اداره کل ميراث فرهنگي استان زنجان بايد اجازه دهد. به همين دليل، کسبه نمي‌توانند به‌راحتي اقدام به بازسازي مغازه‌هاي خود کنند و اين امر به مرور سبب فرسودگي و در نهايت تخريب مي‌شود.
وي با بيان اينکه کسي در اداره ميراث فرهنگي زنجان پاسخگوي اعتراض کسبه‌ي محل نيست، اظهار کرد: در روزهاي گذشته چندبار به اين اداره کل مراجعه کرديم تا تکليف کسبه مشخص شود، چون اين هفته، صداي شکستگي تيرهاي سقف مغازه‌ها شنيده مي‌شد، اما متأسفانه کسي به نگراني ما توجه نکرد و نتيجه‌ي آن، فاجعه‌ي امروز است.
يکي ديگر از کسبه که سقف مغازه‌اش به کلي ويران شده است، در اين‌باره گفت: خوشبختانه اين اتفاق در زماني رخ داد که کسي در محل حضور نداشت. در حالي که اگر در ساعت ديگري اين حادثه رخ مي‌داد، قطعا عده‌اي كشته مي‌شدند.
او افزود: مسؤولان بايد پاسخگوي شرايط به‌وجود آمده باشند، چون کسبه مشکلات را بارها به آنها منتقل کرده‌اند و ديگر جاي سؤال در اين رابطه باقي نمانده بود.
بازار سنتي زنجان جزو بزرگ‌ترين بازارهاي مسقف جهان است و بافت فرسوده‌اي دارد که با وجود بازسازي‌هاي صورت‌گرفته در آن، همچنان به توجه و رسيدگي نياز دارد.
سقف بخشي از بازار تاريخي زنجان فرو ريخت
صبح امروز بر اثر بارش برف و فرسودگي بافت واقع در راسته‌ي عبدالعلي‌بيگ بازار سنتي زنجان، بخشي از سقف هفت واحد تجاري واقع در اين محل ريزش کرد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در زنجان، اين حادثه ساعت شش صبح امروز (چهارشنبه، 19 بهمن‌ماه) رخ داد و با توجه به بارش برف و همچنين انجام عمليات بازسازي که در كنار اين محل انجام مي‌شد، سقف هفت مغازه‌ي ميوه‌فروشي ريزش کرد و اجناس کسبه زير آوار مدفون شدند.
يکي از کسبه‌ي محل درباره‌ي اين حادثه گفت: امروز ساعت شش صبح پس از مراجعه به محل ديديم اين اتفاق رخ داده است. اين در حالي است که از چند روز پيش احتمال وقوع اين حادثه را مي‌داديم.
او بيان کرد: اين محل، ميراث فرهنگي است و براي نوسازي آن، اداره کل ميراث فرهنگي استان زنجان بايد اجازه دهد. به همين دليل، کسبه نمي‌توانند به‌راحتي اقدام به بازسازي مغازه‌هاي خود کنند و اين امر به مرور سبب فرسودگي و در نهايت تخريب مي‌شود.
وي با بيان اينکه کسي در اداره ميراث فرهنگي زنجان پاسخگوي اعتراض کسبه‌ي محل نيست، اظهار کرد: در روزهاي گذشته چندبار به اين اداره کل مراجعه کرديم تا تکليف کسبه مشخص شود، چون اين هفته، صداي شکستگي تيرهاي سقف مغازه‌ها شنيده مي‌شد، اما متأسفانه کسي به نگراني ما توجه نکرد و نتيجه‌ي آن، فاجعه‌ي امروز است.
يکي ديگر از کسبه که سقف مغازه‌اش به کلي ويران شده است، در اين‌باره گفت: خوشبختانه اين اتفاق در زماني رخ داد که کسي در محل حضور نداشت. در حالي که اگر در ساعت ديگري اين حادثه رخ مي‌داد، قطعا عده‌اي كشته مي‌شدند.
او افزود: مسؤولان بايد پاسخگوي شرايط به‌وجود آمده باشند، چون کسبه مشکلات را بارها به آنها منتقل کرده‌اند و ديگر جاي سؤال در اين رابطه باقي نمانده بود.
بازار سنتي زنجان جزو بزرگ‌ترين بازارهاي مسقف جهان است و بافت فرسوده‌اي دارد که با وجود بازسازي‌هاي صورت‌گرفته در آن، همچنان به توجه و رسيدگي نياز دارد.
مجموعه‌ی بی‌همتاي آجرکاری ایران كاه‌داني شد
مجموعه‌ی بی‌همتاي آجرکاری ایران كاه‌داني شد
اگر ردپای کهن راه شاهي را دنبال کنید بی‌گمان بناهای بسیار بر سر راهتان هستند که يادگار معماری ایرانی را در دوره‌های گوناگون به شمار مي‌آيند.
اگر میزبانتان در این راه، کاروانسرا باشد که گرد راه و خستگی را از تنتان بزدايد، بسیار خوش‌شانس هستید.
نزدیک به یک هزار کاروانسرا بر سر شاهراه بزرگ آسیا به اروپا، کمکی بزرگ برای مسافران دیروز و گردشگران امروز بوده‌اند و هستند.
چندي است كه برخی از این یادگاران ديرين، همچون گذشته، كارايي ندارند. همين، بسنده است تا اين روزها، تنها مهمان کاروانسراها، گرد راه باشد. برخی‌از آنها، البته آن‌هايي كه خوش‌شانس بوده‌اند، موزه شده‌اند و برخی، جايي براي درآمدزايي. برخي تغییر کاربری داده و اين روزها به نام هتل، می‌شناسيمش.
اینجاست که درمي‌يابيم که تنها آدم‌ها نیستند که خوش‌شانس يا بدشانسند. از كاروانسراهاي بدشانس، يا هيچ نمانده یا آن‌اندازه‌اي از آنها مانده که به زحمت از تل خشت و آجرش، بتوان فهميد كه کاروانسراست.
کاروانسرای «ریوند» هم از آن كاروانسراهايي است كه قصه‌اش دور و دراز است. اين كاروانسراي تاريخي هم میزبان گرد راه است هم گردشگرو هم یک‌‌چند، میهمان ناخوانده دارد.
ميهمانانش گوسفند و بز هستند و کسانی که در به در به دنبال جايي هستند تا آنچه را که نمی‌توانند همه جا انجام دهند اینجا انجام دهند.
سالهاست که اين رباط صفوی، شده کاه‌داني مردم روستا. بی‌مهری‌هاي باد وباران از يك‌سو و نامهرباني‌هاي مردم از سوي ديگر، اين كاروانسرا را كه يكي از بي‌همتاترين، کاروانسراهای سبزواراست، به سراشيب نابودي رانده است.
دست‌نوشته‌ها، ويراني پوشش بام برای انبار کاه و نشست پی، نم نزولی(از آب‌انبار کنار بنا) و نم صعودی(از باران و برف)، اين زیبای آجری خراسان را به پیری خسته تبدیل کرده است.
این کاروانسرا، پيش از این قرار بود که مجموعه‌ای رفاهی و گردشگری بر سر راه مشهد به تهران شود اما اين روزها کاروانسراي ريوند، به چیزی جز آنچه وعده داده شده بود، تبدیل شده است.
بیش از 80 درصد فضای دروني کاروانسرا دراشغال کاه است و چهره‌ی ناخوشایندی به مجموعه‌ی بی‌همتاي آجرکاری ایران، به كاروانسراي تاريخي ريوند، داده است.
حضور حیوانات اهلی و پرندگان و خارج شدن کاروانسرا از راه اصلی جاده و دور افتادن از محیط روستا از دیگر شوندهاي
دلايل) به خطر افتادن این بنا هستند.
شیوه‌ی آجر‌چینی و هشتی بی‌همتاي اين كاروانسرا، ارزش ويژه‌اي به كاروانسراي ريوند بخشيده است. کاروانسرای ریوند دارای پلان مربع بوده و زیباترین و باشکوه‌ترین بخش بنا دیوار شمال آن است. این کاروانسرا دو اشکوبهطبقه) ساخته شده است. اشكوب دوم ایوان شاه‌نشین کاروانسرا به‌شمار می‌آید. برای برقراري امنیت این کاروانسرا، دو برج نگهبانی از جنس خشت خام در دو بخش جنوب باختريغربی) و شمال خاوريشرقی) در زمان قاجاریه ساخته شده است.
چند کیلومتر آن‌سو‌تراز این کاروانسرا، یکی از سه آتشکده‌ی ارزشمند زرتشتیان، آتشکده‌ی آذر‌برزین‌مهر جای گرفته است.
کاروانسرای ریوند در ٣٠ کیلومتری شهر سبزوار و در روستایی به همین نام جای دارد
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=67
.
مجموعه‌ی بی‌همتاي آجرکاری ایران كاه‌داني شد
اگر ردپای کهن راه شاهي را دنبال کنید بی‌گمان بناهای بسیار بر سر راهتان هستند که يادگار معماری ایرانی را در دوره‌های گوناگون به شمار مي‌آيند.
اگر میزبانتان در این راه، کاروانسرا باشد که گرد راه و خستگی را از تنتان بزدايد، بسیار خوش‌شانس هستید.
نزدیک به یک هزار کاروانسرا بر سر شاهراه بزرگ آسیا به اروپا، کمکی بزرگ برای مسافران دیروز و گردشگران امروز بوده‌اند و هستند.
چندي است كه برخی از این یادگاران ديرين، همچون گذشته، كارايي ندارند. همين، بسنده است تا اين روزها، تنها مهمان کاروانسراها، گرد راه باشد. برخی‌از آنها، البته آن‌هايي كه خوش‌شانس بوده‌اند، موزه شده‌اند و برخی، جايي براي درآمدزايي. برخي تغییر کاربری داده و اين روزها به نام هتل، می‌شناسيمش.
اینجاست که درمي‌يابيم که تنها آدم‌ها نیستند که خوش‌شانس يا بدشانسند. از كاروانسراهاي بدشانس، يا هيچ نمانده یا آن‌اندازه‌اي از آنها مانده که به زحمت از تل خشت و آجرش، بتوان فهميد كه کاروانسراست.
کاروانسرای «ریوند» هم از آن كاروانسراهايي است كه قصه‌اش دور و دراز است. اين كاروانسراي تاريخي هم میزبان گرد راه است هم گردشگرو هم یک‌‌چند، میهمان ناخوانده دارد.
ميهمانانش گوسفند و بز هستند و کسانی که در به در به دنبال جايي هستند تا آنچه را که نمی‌توانند همه جا انجام دهند اینجا انجام دهند.
سالهاست که اين رباط صفوی، شده کاه‌داني مردم روستا. بی‌مهری‌هاي باد وباران از يك‌سو و نامهرباني‌هاي مردم از سوي ديگر، اين كاروانسرا را كه يكي از بي‌همتاترين، کاروانسراهای سبزواراست، به سراشيب نابودي رانده است.
دست‌نوشته‌ها، ويراني پوشش بام برای انبار کاه و نشست پی، نم نزولی(از آب‌انبار کنار بنا) و نم صعودی(از باران و برف)، اين زیبای آجری خراسان را به پیری خسته تبدیل کرده است.
این کاروانسرا، پيش از این قرار بود که مجموعه‌ای رفاهی و گردشگری بر سر راه مشهد به تهران شود اما اين روزها کاروانسراي ريوند، به چیزی جز آنچه وعده داده شده بود، تبدیل شده است.
بیش از 80 درصد فضای دروني کاروانسرا دراشغال کاه است و چهره‌ی ناخوشایندی به مجموعه‌ی بی‌همتاي آجرکاری ایران، به كاروانسراي تاريخي ريوند، داده است.
حضور حیوانات اهلی و پرندگان و خارج شدن کاروانسرا از راه اصلی جاده و دور افتادن از محیط روستا از دیگر شوندهاي
دلايل) به خطر افتادن این بنا هستند.شیوه‌ی آجر‌چینی و هشتی بی‌همتاي اين كاروانسرا، ارزش ويژه‌اي به كاروانسراي ريوند بخشيده است. کاروانسرای ریوند دارای پلان مربع بوده و زیباترین و باشکوه‌ترین بخش بنا دیوار شمال آن است. این کاروانسرا دو اشکوبه
طبقه) ساخته شده است. اشكوب دوم ایوان شاه‌نشین کاروانسرا به‌شمار می‌آید. برای برقراري امنیت این کاروانسرا، دو برج نگهبانی از جنس خشت خام در دو بخش جنوب باختريغربی) و شمال خاوريشرقی) در زمان قاجاریه ساخته شده است.چند کیلومتر آن‌سو‌تراز این کاروانسرا، یکی از سه آتشکده‌ی ارزشمند زرتشتیان، آتشکده‌ی آذر‌برزین‌مهر جای گرفته است.
کاروانسرای ریوند در ٣٠ کیلومتری شهر سبزوار و در روستایی به همین نام جای دارد
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=67
.
تخریب مدرسه دقیقی بندر شرفخانه
تخریب مدرسه دقیقی بندر شرفخانه
تخریب مدرسه دقیقی بندر شرفخانه
| مدرسه دقیقی بندرشرفخانه که یک اثر تاریخی مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم بوده و در جنگ جهانی اول و اشغال نظامی ایران توسط روسها بعنوان بیمارستان متفقین سپس سالهای سال بعنوان تنها مدرسه ابتدائی مردم بندرشرفخانه و حومه مورد بهره برداری قرار داشت این بنای زیبا با معماری خاص در استان آذربایجان شرقی ساحل شمال دریاچه ارومیه در محوطه شرقی ایستگاه قدیمی و تاریخی راه آهن بندرشرفخانه ساخته شده بود و خاطرات زیادی در بین مردم بویژه دانش آموزان بیادگار گذاشته بود اهمیت و عظمت این بنای قدیمی باعث شد درتاریخ 26/8/1386 به شماره ثبت 19576 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت تاریخی برسد که در اینترنت این ثبت تاریخی براحتی قابل دسترسی است اما در کمال ناباوری بدون سر و صدا ودر اخفا و بدلایل نامعلوم کاملا" تخریب و با خاک یکسان شده است شنیدنی ها حاکیست که راه آهن با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از زمان ثبت تاریخی این اثر ملی تاکنون با یکدیگر اختلاف داشته اند نکته قابل توجه و تعجب اینکه روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان که حتی آب خوردن مدیر و اداره اش را با آب و تاب فراوان در اکثر نشریات و صدا و سیما و خبرگزاری ها منعکس میکند چرا خبر به این مهمی را بازتاب و رسانه ای نکرده است تا حداقل قبل از اقدام به تخریب با توجه به زنگ خطر رسانه ای توسط مسئولان جلوش گرفته شود. منبع:وبلاگ شخصی آقای احد احمدی |
هشدار:مسجد جامع کرمان در معرض تخریب
هشدار:مسجد جامع کرمان در معرض تخریب
به دلیل بالایی سطح ایستابی آب منطقه،مسجد جامع کرمان حال و روز خوبی ندارد،و وجود رطوبت بالارونده را در بیشتر نقاط آن می توان احساس کرد.این بنا نیاز مبرم به توجه مسئولین دارد تا از این وضعیت بحرانی خارج شده و به حیات طبیعی خود برگردد.
تاریخچه:مسجد جامع کرمان یا مسجد جامع مظفری در کنار میدان مشتاق و محصور به بازار مظفری و بازار قدمگاه و خیابان شریعتی و میدان مشتاق در شهر کرمان قرار گرفته است.
از جمله مساجد چهار ایوانی است که دارای سردر رفیع صحن ایوان و شبستان است این مسجددر دوران حکومت امیر مبارزالدین محمد مظفر سر سلسله آل مظفر بنا گردیده است تاریخ بنا در کتیبه سر در اصلی ۷۵۰ هجری قمری ذکر شده است ولی در دوره‌های بعد الحاقات و تعمیراتی در مسجد صورت گرفته است از جمله مرمت کاشیکاری ایوان بزرگ در زمان وکیل الملک و کاشیکاری ستون‌ها و لچکی‌های داخل مسجد و احداث شبستان شمالی در دوره اخیر را می‌توان نام برد. سر در رو به مشرق آن از شلیک توپ‌های آغا محمدخان قاجار خراب شد ولی بعدها مرمت و بازسازی شد. ارزشمندترین قسمت بنا کاشیکاری معرق محراب و سردر شرقی مسجد می‌باشد.
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=39
هشدار:مسجد جامع کرمان در معرض تخریب
به دلیل بالایی سطح ایستابی آب منطقه،مسجد جامع کرمان حال و روز خوبی ندارد،و وجود رطوبت بالارونده را در بیشتر نقاط آن می توان احساس کرد.این بنا نیاز مبرم به توجه مسئولین دارد تا از این وضعیت بحرانی خارج شده و به حیات طبیعی خود برگردد.
تاریخچه:مسجد جامع کرمان یا مسجد جامع مظفری در کنار میدان مشتاق و محصور به بازار مظفری و بازار قدمگاه و خیابان شریعتی و میدان مشتاق در شهر کرمان قرار گرفته است.
از جمله مساجد چهار ایوانی است که دارای سردر رفیع صحن ایوان و شبستان است این مسجددر دوران حکومت امیر مبارزالدین محمد مظفر سر سلسله آل مظفر بنا گردیده است تاریخ بنا در کتیبه سر در اصلی ۷۵۰ هجری قمری ذکر شده است ولی در دوره‌های بعد الحاقات و تعمیراتی در مسجد صورت گرفته است از جمله مرمت کاشیکاری ایوان بزرگ در زمان وکیل الملک و کاشیکاری ستون‌ها و لچکی‌های داخل مسجد و احداث شبستان شمالی در دوره اخیر را می‌توان نام برد. سر در رو به مشرق آن از شلیک توپ‌های آغا محمدخان قاجار خراب شد ولی بعدها مرمت و بازسازی شد. ارزشمندترین قسمت بنا کاشیکاری معرق محراب و سردر شرقی مسجد می‌باشد.
http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=39
تخریب بافت تاریخی جهرم
تخریب بافت تاریخی جهرم
مهر: درحالی که دوستداران میراث فرهنگی از تخریب دهها خانه تاریخی متعلق به دوره قاجاریه در بافت قدیم شهر جهرم توسط شهرداری و شرکت نوسازی و بهسازی این شهر خبر می دهند، مسئولان این نهادها عنوان می کنند هیچ خانه تاریخی در این محدوده تخریب نشده است.
برخی از فعالان و دوستداران میراث فرهنگی که در ایام نوروز از بافت تاریخی شهر جهرم بازدید کرده بودند در تماس با خبرنگار مهر از فعالیت شهرداری و شرکت بهسازی و نوسازی شهرستان جهرم در استان فارس و تخریب خانه های قدیمی که تاریخی بودن آنها هنوز از سوی متولیان میراث فرهنگی مشخص نشده است طی ایام تعطیلات نوروز ابراز نگرانی کرده و عنوان کردند که این فعالیتها در ادامه کاهش محدوده بافتهای تاریخی انجام می شود.
اماکن تاریخی موجود در بافت تاریخی شهر جهرم مانند حمام گازران با قدمتی 400 ساله و مسجد نو نشان دهنده قدمت اماکن این محدوده است. همچنین در زمانهای گذشته، دور تا دور شهر حصار وجود داشته است بنابراین آنچه که داخل این حصار قرار می گیرد اعم از خانه یا قلعه، قدمتی تاریخی دارند.
با این حال تخریب و کوچک سازی بافت تاریخی شهر جهرم درحالی انجام می شود که این شهر جز شهرستانهای استان فارس است که بافت تاریخی با ارزشی دارد ولی متاسفانه بافت تاریخی جهرم به مجموعه تجاری شهر نزدیک است و این موقعیت باعث شده تا ارزش تجاری زمین این محدوده بیشتر نمود پیدا کند.
همچنین برای هر گونه دستیازی به محدوده بافت های قدیمی و مجموعه ای از خانه هایی که احتمال می رود تاریخی باشند باید همواره تاریخی بودن خانه ها از سوی سازمان متولی، استعلام شود اما شنیده می شود این اقدام در شهر جهرم انجام نشده است. به گونه ای که خانه های اطراف مسجد نو این شهر، به بهانه تعریض کوچه ها خراب شده اند.
علیرضا گل‌گلی، رئیس انجمن معماران ایران و مدیر طرح ملی مستندسازی خانه‌های تاریخی این موضوع را تایید کرده و در این باره به خبرنگار مهر گفت: مدتی پیش طرح مستند سازی خانه های تاریخی جهرم را در دستور کار داشتیم و درباره خانه هایی که ارزش تاریخی و معماری داشتند اطلاعاتی را به دست آوردیم اما اکنون وقتی دوباره به مکان آن خانه ها مراجعه می کنیم اثری از آنها نمی یابیم.
وی با اعلام اینکه خانه تاریخی لاری های جهرم تنها نمونه ای از این خانه های تاریخی هستند که بنا به دستور شرکت نوسازی و بهسازی تخریب شده است افزود: در خانه لاری ها جنب خانه کوه کن، چاهی وجود داشت که به قنات شهر خارقان متصل بود و در مصاحبه های انجام شده با بومیان منطقه مشخص شده است که در زمانهای گذشته از این چاه و قنات، رفت و آمد انجام می شده است.
گل گلی تصریح کرد: همچنین تنها نگاهی به عکسهای تهیه شده از برخی از این خانه های تاریخی نشان می دهد که اگرچه این خانه ها در فهرست آثار ملی ثبت نشده اند اما دارای ارزش معماری بوده و بیشترشان متعلق به دوره قاجاریه هستند.
خانه لاری های جهرم پیش از تخریبگل گلی با اعلام اینکه نقشه های هوایی نیز حاکی از حذف خانه ها در محدوده بافت تاریخی جهرم است بیان کرد: مستنداتی را داریم که نشان می دهد اثری از خانه های تاریخی این محدوده نیست. حتی حاضریم این مستندات را در اختیار تکذیب کنندگان قرار دهیم.
اما مدیرعامل شرکت بهسازی و نوسازی جهرم تخریب خانه های قدیمی در بافت جهرم را تکذیب کرد و در پاسخ به اینکه شنیده می شود حدود خانه های تاریخی در محدوده بافت قدیمی شهر جهرم تخریب شده به خبرنگار مهر گفت: این موضوع کذب محض است و حتی یک مورد خانه تاریخی نیز خراب نشده است چون اصلا در چند روز اخیر این شرکت هیچ فعالیتی در بافت قدیمی شهر انجام نداده است.
حبیب الله پور داوود ادامه داد: ما فقط چهار تا خانه را که در کوچه های باریک قرار داشت خراب کردیم که آنها هم تاریخی نبوده اند.
وی گفت: مردم برای نوسازی خانه های قدیمی خود مجوز گرفته و بعد خراب می کنند. ما نیز براساس مستندات دولت تسهیلات می دهیم. این کار در همه جای ایران انجام می شود! همانطور که در شهر شیراز 50 هکتار از بافت نوسازی شد. اما ما در کنار نوسازی بافتهای فرسوده، بحث حفاظت از میراث فرهنگی را نیز در دستور کار داریم.
مدیرعامل شرکت بهسازی و نوسازی جهرم اظهار کرد: حتما برای اجرای چنین پروژه هایی کمیسیون ماده 5 تشکیل می شود و سازمان میراث فرهنگی نیز در آن کمیسیون نماینده ای دارد.
نقشه طرح تفصیلی از بافت جهرماما علیرضا صحرائیان، شهردار جهرم نیز در گفتگو با خبرنگار مهر تعداد خانه هایی که در محدوده مسجد نو تخریب شده اند را هفت خانه عنوان کرد و گفت: پیگیر این موضوع شده و متوجه شدم که شرکت نوسازی و بهسازی جهرم تمام فعالیتهایش را با هماهنگی سازمان میراث فرهنگی انجام می دهد اما مشخص شده که هیچیک از این خانه ها تاریخی نبوده اند بلکه این خانه ها فرسوده بوده و در فهرست میراث ملی به ثبت نرسیده اند.
وی افزود: تمام فعالیت های بهسازی بافت فرسوده طی مصوبه ای به کمیسیون ماده 5 رسیده است و این اقدامات با همکاری میراث فرهنگی فارس انجام می شود و این اداره نیز نماینده ای در جلسات کمیسیون دارد.
نقشه هوایی شهر جهرم پیش از تخریب خانه های تاریخیصحبتهای شهردار جهرم در حالی است که این شهرستان اداره میراث فرهنگی ندارد و تنها برخی از کارمندان اداره یگان حفاظت از میراث فرهنگی در جهرم مستقر هستند. بنابراین با اشاره به این معضل و گفته های شهردار جهرم، فعالان میراث فرهنگی و معماری شهری معتقدند که این چه کار کارشناسی است که وقتی یک بنای چند صد ساله در محدوده بافت قدیمی قرار دارد و با حضور خانه ها و بناهای اطرافش در مجموع، یک بافت قدیمی را تشکیل می دهند به بهانه فرسودگی تخریب می شوند؟ اما در عوض محله هایی مانند خیابان ولیعصر و یا محله های زاغه نشین شهر جهرم نوسازی نمی شوند؟
همچنین کار کارشناسی و تفکیک بافت فرسوده از بافت تاریخی شهرها توسط سازمانهای شهرداری و شرکت های نوسازی تنها محدود به شهر جهرم نیست بلکه این مشکلی است که همه شهرهای دارای بافت قدیمی با آن رو به رو هستند مانند شهر شیراز استان فارس که از مدتها پیش، نوسازی بافت قدیمی منجر به تخریب تعداد زیادی خانه تاریخی در این محدوده شد.
http://www.fardanews.com/fa/news/
تخریب بافت تاریخی جهرم
مهر: درحالی که دوستداران میراث فرهنگی از تخریب دهها خانه تاریخی متعلق به دوره قاجاریه در بافت قدیم شهر جهرم توسط شهرداری و شرکت نوسازی و بهسازی این شهر خبر می دهند، مسئولان این نهادها عنوان می کنند هیچ خانه تاریخی در این محدوده تخریب نشده است.
برخی از فعالان و دوستداران میراث فرهنگی که در ایام نوروز از بافت تاریخی شهر جهرم بازدید کرده بودند در تماس با خبرنگار مهر از فعالیت شهرداری و شرکت بهسازی و نوسازی شهرستان جهرم در استان فارس و تخریب خانه های قدیمی که تاریخی بودن آنها هنوز از سوی متولیان میراث فرهنگی مشخص نشده است طی ایام تعطیلات نوروز ابراز نگرانی کرده و عنوان کردند که این فعالیتها در ادامه کاهش محدوده بافتهای تاریخی انجام می شود.
اماکن تاریخی موجود در بافت تاریخی شهر جهرم مانند حمام گازران با قدمتی 400 ساله و مسجد نو نشان دهنده قدمت اماکن این محدوده است. همچنین در زمانهای گذشته، دور تا دور شهر حصار وجود داشته است بنابراین آنچه که داخل این حصار قرار می گیرد اعم از خانه یا قلعه، قدمتی تاریخی دارند.
با این حال تخریب و کوچک سازی بافت تاریخی شهر جهرم درحالی انجام می شود که این شهر جز شهرستانهای استان فارس است که بافت تاریخی با ارزشی دارد ولی متاسفانه بافت تاریخی جهرم به مجموعه تجاری شهر نزدیک است و این موقعیت باعث شده تا ارزش تجاری زمین این محدوده بیشتر نمود پیدا کند.
همچنین برای هر گونه دستیازی به محدوده بافت های قدیمی و مجموعه ای از خانه هایی که احتمال می رود تاریخی باشند باید همواره تاریخی بودن خانه ها از سوی سازمان متولی، استعلام شود اما شنیده می شود این اقدام در شهر جهرم انجام نشده است. به گونه ای که خانه های اطراف مسجد نو این شهر، به بهانه تعریض کوچه ها خراب شده اند.
علیرضا گل‌گلی، رئیس انجمن معماران ایران و مدیر طرح ملی مستندسازی خانه‌های تاریخی این موضوع را تایید کرده و در این باره به خبرنگار مهر گفت: مدتی پیش طرح مستند سازی خانه های تاریخی جهرم را در دستور کار داشتیم و درباره خانه هایی که ارزش تاریخی و معماری داشتند اطلاعاتی را به دست آوردیم اما اکنون وقتی دوباره به مکان آن خانه ها مراجعه می کنیم اثری از آنها نمی یابیم.
گل گلی تصریح کرد: همچنین تنها نگاهی به عکسهای تهیه شده از برخی از این خانه های تاریخی نشان می دهد که اگرچه این خانه ها در فهرست آثار ملی ثبت نشده اند اما دارای ارزش معماری بوده و بیشترشان متعلق به دوره قاجاریه هستند.
وی گفت: مردم برای نوسازی خانه های قدیمی خود مجوز گرفته و بعد خراب می کنند. ما نیز براساس مستندات دولت تسهیلات می دهیم. این کار در همه جای ایران انجام می شود! همانطور که در شهر شیراز 50 هکتار از بافت نوسازی شد. اما ما در کنار نوسازی بافتهای فرسوده، بحث حفاظت از میراث فرهنگی را نیز در دستور کار داریم.
مدیرعامل شرکت بهسازی و نوسازی جهرم اظهار کرد: حتما برای اجرای چنین پروژه هایی کمیسیون ماده 5 تشکیل می شود و سازمان میراث فرهنگی نیز در آن کمیسیون نماینده ای دارد.
وی افزود: تمام فعالیت های بهسازی بافت فرسوده طی مصوبه ای به کمیسیون ماده 5 رسیده است و این اقدامات با همکاری میراث فرهنگی فارس انجام می شود و این اداره نیز نماینده ای در جلسات کمیسیون دارد.
همچنین کار کارشناسی و تفکیک بافت فرسوده از بافت تاریخی شهرها توسط سازمانهای شهرداری و شرکت های نوسازی تنها محدود به شهر جهرم نیست بلکه این مشکلی است که همه شهرهای دارای بافت قدیمی با آن رو به رو هستند مانند شهر شیراز استان فارس که از مدتها پیش، نوسازی بافت قدیمی منجر به تخریب تعداد زیادی خانه تاریخی در این محدوده شد.
http://www.fardanews.com/fa/news/
Similar threads
Similar threads
-
[اخبار مرمت] - میراث فرهنگی سوریه در خطر ویرانی- شروع شده توسط همراهی
- پاسخ ها: 0
-
[اخبار مرمت] - ساخت ایستگاه مترو وسط بنای تاریخی!- شروع شده توسط Seti.Star
- پاسخ ها: 0
-
[اخبار مرمت] - ارگ دولت آباد اسفراین نیاز مند به مرمت اضطراری- شروع شده توسط hamed_vazife
- پاسخ ها: 0
-
[اخبار مرمت ابنیه] - خبرهای تاریخی و مرمتی
- شروع شده توسط Seti.Star
- پاسخ ها: 142
-
