[اخبار مرمت] - اخبار تخریب آثار تاریخی و ملی

[Seti.Star]

تخریب یک بنای تاریخی دیگر

تخریب یک بنای تاریخی دیگر

[h=1]تخریب یک بنای تاریخی دیگر[/h]
تخریب خانه قاجاری «صداقت» یکی از آخرین بناهای باارزش منطقه منیریه در محدوده تاریخی سنگلج آغاز شده است.

به گزارش ایسنا، تخریب خانه صداقت واقع در محدوده تاریخی سنگلج تهران و متعلق به دوره قاجار، با وجود ارزش های منحصر به فردش، به گفته مردم منطقه از روز گذشته کلید خورده است.
سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی و گرشگری استان تهران 23 اسفندماه سال گذشته درباره این خانه تاریخی و وضعیت آن گفت: این خانه از جمله بناهای باارزش منطقه منیریه و در محدوده تاریخی سنگلج تهران است که در اواخر دوره قاجار ساخته شده و از جمله آثار نادر شهر تهران به لحاظ معماری و تزیینات آجری منحصر به فرد است.

بهروز جلالی درباره وضعیت ثبت این خانه تاریخی در فهرست آثار ملی نیز توضیح داد:
اگرچه پرونده ثبتی این بنا در سال 1380 تهیه شد، ولی به دلیل مخالفت ها و دست اندازی های مالک کنونی، در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است؛ اما با توجه به ارزشمندی این خانه، بناهای اطراف ملک و املاکی که متقاضی ساخت و ساز بودند، با محدودیت های ارتفاعی رو به رو شده اند.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران ـ محمدابراهیم لاریجانی ـ نیز 24 اسفندماه سال گذشته درباره این خانه تاریخی گفت:
ثبت یک ملک به جز این که حفظ یک بنای تاریخی است، بازگوکننده یک دوران معماری و یک اصل است. با این کار، همه تفکرات معمار و هنرهای آن دوره حفظ می شود. در تهران نیز با توجه به پایتخت بودن و قدمت 200 ساله اش، همچنین توسعه شهرسازی، بناهایی مانند خانه «صداقت» که در محدوده دیوار (حصار) ناصری شهر تهران قرار گرفته اند، باید حفظ شوند تا با توسعه شهری، هویت خود را از دست ندهیم.
بر اساس دیده های خبرنگار ایسنا که روز سه شنبه، چهارم مردادماه در این منطقه حضور یافت، تخریب این خانه تاریخی از پشت بام آغاز شده و تخریب در بخش هایی از داخل خانه نیز اتفاق افتاده است. برخی مردم این محله هنگام عبور از کنار خانه «صداقت» با حسرت سری تکان می دادند و می گفتند: چرا نباید هیچ خاطره ای از گذشته برای ما باقی بماند؟ چند سال دیگر، باید حسرت دیدن چنین خانه هایی را در تهران داشته باشیم. حتی چند نفر نیز با اعتراض به دنبال مالک بنا بودند تا دلیل این تخریب را جویا شوند.

بر اساس این گزارش، فضاهای معماری این بنا به شکل ساختمان های دوره تحول معماری به صورت کلاسیک طراحی شده و ساختمان آن در دو طبقه و در راستای محور شرقی ـ غربی بنا شده است، به گونه ای که بنا در بخش غربی و حیاط آن در ضلع شرقی قرار دارد.
این ملک نبش کوچه ای بن بست به شکل دو بر ساخته شده و پنجره های چوبی بزرگی به سمت خیابان شرقی دارد و کوچه در ضلع شمالی بنا است. ساختمان آن نیز در دو طبقه ساخته شده است و پلکان مرکزی دارد. سقف بنا همچنین به صورت شیروانی با ورق گالوانیزه و خرپای چوبی است. نمای بنا در تمام وجوه با آجر قزاقی ساخته شده است.
خانه تاریخی صداقت بین چهارراه لشگر و میدان منیریه، در خیابان معیری، کوچه صداقت قرار گرفته است.

منبع : خبرخونه

 

[Seti.Star]

[h=1]نفوذ مافیا برای تخریب بافت تاریخی تهران[/h]

میراث‌ایران - گروه شهری- محمد باریکانی:
« بافت تاریخی تهران در وضعیت بحرانی قرار دارد.» این جمله را معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور چند روز پیش و به هنگام بازدید از بازارچه عودلاجان که مرمتگران سرگرم مرمت بخش‌های فرو ریخته آن هستند اعلام کرده است.
علویان صدر همچنین در اظهارات خود برای نخستین‌بار از فعالیت مافیایی در بازار تهران خبر داده است که با برخورداری از یک سیستم هدایت‌شده، راهکارهای قانونی را با نام و مشخصات خود طی می‌کنند و با ساخت‌وسازهای غیرمجاز در بافت تاریخی تهران در حال از بین بردن هویت تاریخی نخستین نقطه از شکل‌گیری پایتخت هستند. علویان صدر به‌رغم آنکه به‌عنوان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌بایست از مشخصات سازندگان پاساژها و ساختمان‌هایی که از بخشنامه رعایت ارتفاع در بافت تاریخی شهر تهران عدول کرده‌اند مطلع باشد ولی هیچ نامی از آنها نبرده و تنها گفته است: پاساژهای آنچنانی در داخل بازار سنتی به نام افرادی معین در حال ساخته شدن هستند. ‌این افراد مسیر را شناخته و یک خط سیر را شناسایی کرده‌اند. حتی برخی نهادهای دولتی و غیردولتی نیز در حال انجام این کار هستند و ما اعلام خطر می‌کنیم که کنترل این وضعیت از توان سازمان میراث فرهنگی خارج شده است.
اعلام وجود سیستم مافیایی برای تخریب بازار تاریخی تهران به نفع ایجاد پاساژ و بهره‌برداری اقتصادی بیشتر از بافت تاریخی پایتخت که به گفته علویان صدر برخی نهادهای دولتی و غیردولتی نیز در حال انجام این اقدام در بازار تهران هستند اگرچه پیش‌تر سابقه نداشته است ولی نشان می‌دهد که مسئولان سازمان میراث فرهنگی توان مقابله با پدیده تخریب بافت تاریخی شهر را ندارند.
پیش‌تر مسئولان سازمان میراث فرهنگی کشور تلویحا شهرداری تهران را متهم به کم کاری در حوزه بازار تهران می‌کردند و شهرداری تهران نیز همواره اعلام کرده است که بدون در نظر گرفتن قانون و مجوز سازمان میراث فرهنگی اجازه هیچ‌گونه فعالیت ساخت‌وساز در بافت تاریخی تهران ازجمله بازار تهران را نمی‌دهد. مافیای بازار تهران چه افراد و نهادهایی هستند که با دانستن همه راهکارهای قانونی بناهای تاریخی به‌جای مانده از دوره صفویه و قاجاریه را در هسته نخستین شکل‌گیری پایتخت فرو می‌ریزند و به جای آن پاساژهای چندین طبقه احداث می‌کنند؟ این سؤالی است که روزنامه همشهری از محمدابراهیم لاریجانی مدیر سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران می‌پرسد.محمدابراهیم لاریجانی که پیش‌تر انتقادهای زیادی در موضوع بازار تهران به شهرداری داشته است به همشهری گفت: بازار تهران و بافت تاریخی شهر در فهرست بحران قرار دارد و مدیریت شهری نیز با تایید این مطلب خواستار اقدام جدی سازمان میراث فرهنگی است.
به گفته مدیر سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران برخی تهدیدهای موجود در بازار تهران نه سازماندهی شده است و نه ارتباطی با مافیا دارد که مربوط به املاک شخصی مردم است؛ آنها مایل به تخریب و نوسازی ملک خود هستند.
آنطور که محمدابراهیم لاریجانی به همشهری گفت، آنجا که موضوع پاساژسازی در بازار تهران و بافت تاریخی مطرح است پای مافیای بازار به میان می‌آید و به احتمال قوی منظور معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور از مافیا نیز همین گروه است که با خرید ملک در بازار آنها را تجمیع و تبدیل به پاساژ می‌کنند. آنطور که رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران می‌گوید، درصورتی که روند کنونی در بازار تهران ادامه یابد تا 20 سال دیگر بافتی به نام بافت تاریخی در بازار تهران وجود نخواهد داشت.
محمدابراهیم لاریجانی همچنین در پاسخ به این پرسش که برخی کارشناسان عملکرد وی را در اداره میراث فرهنگی تهران در وضعیت کنونی بافت تاریخی مورد سؤال می‌دانند، گفت: در دوران مدیریت ما حتی یک مجوز تخریب ابنیه بافت تاریخی و ساخت‌وساز در محدوده بافت تاریخی تصویب نشد. منتقدان باید با سند و مدرک سخن بگویند و اگر مجوز ساخت‌وساز در بافت تاریخی تهران در دوران مدیریت من صادر شده باشد به افکار عمومی اعلام کنند. هیچ مجوز احداث پاساژ در دوره من صادر نشد.مافیای بافت تاریخی چه کسانی هستند؟ این سؤالی است که مدیر سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تهران نسبت به آن ابراز بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید: در جریان مافیا نیستم ولی اینکه فردی هم که در عودلاجان پاساژ می‌سازد کیست کاملا قابل شناسایی است.
مشکلی که در بازار تهران و بافت تاریخی وجود دارد این است که به‌گفته لاریجانی مالک به‌منظور دریافت مجوز ساخت‌وساز ابتدا به شهرداری مراجعه می‌کند و پس از آن شهرداری از سازمان میراث فرهنگی استعلام می‌کند که درصورت مغایر نبودن با قوانین و براساس قانون ساخت‌وساز در بافت تاریخی پس از اعلام نظر سازمان میراث فرهنگی مالک قادر به ساخت‌وساز است، ولی گاه مالکین بناها خود را ملزم به رعایت قانون ساخت‌وساز نمی‌دانند و گاه دیده می‌شود ارتفاع 5/7 متر به 15 متر رسیده است. به گفته لاریجانی اگر مالکین متخلف ملزم به تخریب ارتفاع غیرمجاز شوند دیگر فردی به‌خود اجازه تعدی به بافت تاریخی را نمی‌دهد.
بهروز کاشف مدیر بافت‌های تاریخی شهر تهران ولی به تفاهم صورت گرفته در جلسات مشترک با سازمان میراث فرهنگی درخصوص صدور پروانه ساخت‌وساز در بافت تاریخی و بازار تهران اشاره کرد و گفت: صدور پروانه ساخت‌وساز در بازار تهران و بافت تاریخی شهر بدون هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی به هیچ وجه صحت ندارد و شهرداری تهران در موضوع بافت تاریخی ضوابط سازمان میراث فرهنگی را اعمال می‌کند. بهروز کاشف همچنین می‌گوید: اگر مصداقی وجود دارد که شهرداری تهران صدور پروانه ساخت‌وساز در بازار تهران و بافت تاریخی را بدون مجوز و هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی انجام داده است آقایان بیایند و مصداقی اعلام کنند که این اتفاق در کجای بافت تاریخی افتاده است.
مدیران شهری نیز اعلام می‌کنند هیچ ساخت‌و‌سازی‌ در بازار تهران بدون هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی صورت نگرفته و این درحالی است که مسعود علویان صدر معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی کشور از گودبرداری یک پاساژ در محله عودلاجان تهران در بافت تاریخی شهر خبر داده است که 20 متر داخل زمین پایین رفته است. آیا معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که اعلام کرده است بافت تاریخی و بازار تهران به‌شدت در خطر است حاضر به افشای نام مافیای بازار تهران که هویت تاریخی شهر را تهدید می‌کند خواهد شد؟

http://www.hamshahrionline.ir/news-159242.aspxمنبع

 

[Seti.Star]

بالاخره سی و سه پل ترک برداشت

بالاخره سی و سه پل ترک برداشت

[h=1]بالاخره سی و سه پل ترک برداشت[/h]
http://www.www.www.iran-eng.ir/Files/Posts/Thumbs/77/5755.jpg مترو پرحاشیه اصفهان عاقبت کار خود را با پل تاریخی و 400 ساله اصفهان کرد و سقف سی و سه پل شکاف برداشت. این ترک که در دهانه ششم از ضلع جنوب غربی پل دیده می شود، پیش از این وجود نداشت و عبور دستگاه حفار مترو اصفهان از زیر پایه های پل تکانه هایی به آن داده است که به نظر می رسد اصلی ترین عامل بروز شکاف در این بخش از پل باشد.

از همان اولین روزهایی که مسیر عبور قطار شهری اصفهان از مسیر خیابان چهارباغ و در نزدیکی سی و سه پل اعلام شد، همه کارشناسان و دوستداران میراث فرهنگی اصفهان از خطر فراوان حرکت های پیاپی قطارهای مترو و تکانه های بی شمار آن برای آثار تاریخی موجود در این مسیر و به ویژه این پل اعلام نظر کردند، با این حال اما مسوولان شهری اصفهان به هیچ کدام از این تذکرات و هشدارهای کارشناسی توجهی نکردند.
تونل سازی مترو اصفهان آغاز به کار کرد و دو مسیر رفت و برگشت مترو در قالب دو تونل جداگانه حفاری شد، مسیر برگشت که از سی و سه پل فاصله دارد و از جنوب به شمال است، برقرار شد و کار حفاری آن پایان یافته است ولی دستگاه حفار در مسیر رفت که از شمال به جنوب حفاری می شود با عبور از زیر بستر سی وسه پل در ابتدای بلوار ملت و ضلع جنوبی پل دچار انحراف شد و همان جا نیز متوقف شده است.
انحراف دستگاه حفار
دو سال پیش در ماه های میانی سال 88 بود که برای اولین بار خبر انحراف دستگاه حفار تونل مترو اصفهان و برخورد آن با پی سی وسه پل منتشر شد. دستگاه حفر تونل (TBM) شرکت قطار شهری اصفهان که دستگاهی دست دوم و ساخت شرکت آلمانی «هنرکرشت» است، با انحراف از مسیر تونل شرقی خط شمال- جنوب مترو اصفهان پس از عبور از زیر رودخانه زاینده رود در حدود 30 رینگ (طولی معادل 40 متر) در کنار سی و سه پل به اشتباه حفاری کرد و همان جا متوقف شد.
آن روزها بحث درباره این دستگاه و آسیب احتمالی وارد شده به سی و سه پل بر پایه حدس ها و گمانه ها بود. نه خبرنگاران اجازه ورود به تونل را داشتند و نه کارشناسان میراث فرهنگی، مسوولان شهری و مترو نیز در این باره اظهار نظر می کردند، با این حال برخی افراد محلی می گفتند همان روزها خاکی زرد رنگ و متفاوت در میان خاک های حفاری شده تونل دیده شد که این مساله نگرانی بیش از پیش کارشناسان و دوستداران میراث فرهنگی را موجب شد. همچنین گفته می شد این خاک ناشی از برخود دستگاه با پایه های پل در زیر زمین است. حتی با این وجود هم اجازه تحقیق و بررسی دقیق در این باره صادر نشد تا همچنان مساله مترو و سی و سه پل در هاله ای از ابهام باقی بماند.
نشست زمین در ده متری پل
در آخرین ماه های سال گذشته بود که مسوولان شهری اصفهان و شرکت مترو این شهر بعد از توقف دو ساله دستگاه در زیر زمین و خوابیدن کار حفاری مترو اعلام کردند کار خود برای اصلاح مسیر دستگاه را آغاز خواهند کرد. همان ایام بار دیگر وقوع حادثه ای در فاصله کمتر از 10متری از رمپ جنوبی پل هشداری دیگر باره بود، شکافی در حدود یک و نیم در سه متر و عمق نزدیک به دو تا سه متر در نزدیکی سی وسه پل باز شد که مسوولان به صورت شبانه آن را پر کردند و اطلاعاتی دقیق از دلایل اصلی آن منتشر نکردند.
این نشست درست در نقطه ای بوده که دستگاه حفار آخرین حفاری ها را انجام داده است. راهکارهای پیشنهادی کارشناسان و مسوولان شهری و شرکت مترو اصفهان تا کنون نتیجه ای نداده و دستگاه همچنان در جای خود متوقف است.

http://www.iran-eng.com/_external/?u=http%3A%2F%2Fwww.ayandenews.com%2Fnews%2F35575 منبع : آینده نیوز

 

[Seti.Star]

خوش‌نشینی معتادان در ساختمان صدساله رشت

خوش‌نشینی معتادان در ساختمان صدساله رشت

بنای صدساله معروف به کلاه‌فرنگی در شهرستان رشت این روزها محلی امن برای معتادهای کارتن خواب شده است.
عمارت کلاه‌فرنگی در پارکی به نام باغ محتشم رشت با مساحت 15هزار و 700مترمربع که حدود 1800اصله درخت در آن موجود است، بنا شده و در کنار رودخانه گوهررود که از داخل پارک عبور می‌کند قرار دارد.
نحوه خیابان‌بندی و رعایت فواصل درختان و دقت در محوطه‌سازی و بهره‌گیری از روش‌های علمی در احداث این پارک موجب شده تا این مکان به یکی از زیباترین و بزرگ‌ترین پارک‌های ایران از زمان احداث آن یعنی اواخر قرن13 تاکنون تبدیل شود. پژوهشگران، بانی این باغ و عمارت را محمد صادق‌خان اکبر محتشم‌الملک، ملقب به سردار معتمد از مالکان و حکمرانان قدیمی گیلان در زمان مشروطیت (1327هـ.ق) می‌دانند.
عمارت کلاه فرنگی بنایی دوطبقه است که شکل ظاهری آن به‌صورت 8ضلعی بوده که از یک‌سمت بنای مربعی هم به آن متصل شده است. روی این دو طبقه نیز اتاقکی چوبی قرار گرفته و یک‌نیم طبقه دیگر را تشکیل می‌دهد. نام این عمارت هم به‌خاطر شباهت طبقه بالایی آن به کلاه سیلندری (فرنگی) انتخاب شده است. هر طبقه در دور تا دور عمارت دارای بالکن بوده و 68 ستون در طبقه‌های اول و دوم بار سقف بنا را به زمین منتقل می‌کند. مساحت بنا در طبقه‌های اول و دوم 162مترمربع، در قسمت کلاه‌فرنگی 25متر‌مربع و زیر اتاقک فوقانی 13مترمربع است. طبقات اول و دوم هر یک دارای 2اتاق است. این اتاق‌ها هر یک به وسیله پنجره‌هایی نورگیری داخلی و تهویه مناسب هوا را در فصل گرم سال ممکن می‌سازد.
پارک و بنای کلاه فرنگی در گذشته نه‌چندان دور در یکی از محلات کم‌تردد و ساکت رشت قرار داشت و محلی برای سکونت تابستانی حکمرانان و فرمانداران بود ولی توسعه شهر و افزایش جمعیت از یک‌سو و احداث بناهای گوناگونی مانند شهر بازی کودکان در جوار آن از سوی دیگر سبب شده تا آرامش و سکوت از این مکان رخت بربندد. مصالح به کار رفته در این بنا آجر، چوب و گچ است و از سفال‌های خمره‌ای قرمز رنگ نیز برای پوشش بام استفاده شده است. عمارت کلاه‌فرنگی مدت‌ها محل سکونت حاکمان و فرمانداران شهر رشت بوده و بارها به دست تعمیر و مرمت سپرده شده است. این در حالی است که بی‌توجهی به این عمارت باارزش در سال‌های اخیر، این دل‌نگرانی را به‌ وجود آورده که هر آن یکی از طبقاتش فرو بریزد و یکی از بناهای تاریخی استان گیلان که می‌تواند محلی برای جذب گردشگر باشد، به‌راحتی از بین برود.
واگذاری عمارت به میراث فرهنگی
در سال1374 این عمارت به مدیریت میراث فرهنگی استان گیلان واگذار شد تا در حفظ و نگهداری آن تلاش بیشتری صورت بگیرد اما به‌طور حتم زمانی که به این عمارت سر بزنید از وضعیت آن متأسف خواهید شد. وقتی که از نزدیک این عمارت را ببینید و به‌ویژه اگر به پشت ساختمان آن بروید عده‌ای کارتن‌خواب را مشاهده می‌کنید که این مکان را به مسافرخانه صحرایی تبدیل کرده‌اند و شبانه روز در پشت دیوار ساختمان به استراحت می‌پردازند. دیوار این ساختمان هم‌اکنون به‌خاطر آتش‌افروزی بی‌خانمان‌ها در طول فصل سرما سیاه و سوخته و ایوان جلوی عمارت نیز تخریب شده است. این در حالی است که نگهبانی برای حراست از این باغ وجود ندارد که تذکری به این افراد بدهد.
میراث فرهنگی استان تا چه حد به فکر این باغ و بنا بوده است؟ تا چه حد در جذب گردشگر یا توریست کوشیده است؟ آیا حق این اثر تاریخی و گرانبها این نیست که به مانند بقیه آثار تاریخی دارای شناسنامه‌ای باشد تا گردشگران عزیز از ویژگی‌های این بنا اطلاع کامل کسب کنند؟ ولی با این حال هنوز هم دیر نشده و میراث فرهنگی استان گیلان می‌تواند با یک اقدام اساسی جلوی تخریب این بنای گرانبها را هر چه زودتر بگیرد و اطراف این عمارت را خلوت کند تا از این وضع زشت خارج شود.

http://hamshahrionline.ir/news-160417.aspx

 

[Seti.Star]

فاجعه ای دیگر در بناهای تاریخی

فاجعه ای دیگر در بناهای تاریخی

این مسجد در محله بندریه و در گذر بلاغی واقع شده است و از بناهای دوره سلجوقی به شمار می‌آید.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Image/News/2011/7/5055_634472712845468750_l.jpg تاریخچه مسجد حیدریه:این مسجد در محله بندریه و در گذر بلاغی واقع شده است و از بناهای دوره سلجوقی به شمار می‌آید. امروزه از این مسجد فقط شبستانی باقی مانده است.

مسجد حیدریه از نمونه‌های كامل مساجد چهار طاقی به ابعاد 30×10 متر است. محراب آن از نظر طرح در نوع خود بهترین نمونه هنر گچ بری و یكی ازباشكوه ترین محراب‌های دوران سلجوقی به شمار می‌رود. تمامی محراب دارای زمینه‌ای بهرنگ آبی است.

در اطراف محراب در داخل حاشیه‌ها شش كتیبه به خط ثلث و كوفی وجوددارد.

كتیبه‌های كوفی آن به شكل كوفی گل دار، كوفی گل و برگ دار و كوفی پیچیده است. در داخل محراب نیز در بین نگاره‌ها و در اطراف شمه‌های تزیینی آیه‌هایی از قرآن باگچ در زمینه آبی تكرار شده است. در این بنا الحاقاتی از دوره قاجاریه به چشممی‌خورد كه می‌توان به صورت حجراتی جهت مدرسه طلاب در اطراف بنا مشاهده نمود..





منبع: انجمن بوم آورد ایران

 

[Seti.Star]

قلعه دختر، نمادی از عزت تمدن پارسی/ میراث دو هزار ساله در فراموشی و تخریب

قلعه دختر، نمادی از عزت تمدن پارسی/ میراث دو هزار ساله در فراموشی و تخریب

http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/pixel.gif

http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/publisher_right_top.gif

وجه تسمیه این قلعه به سبب انتساب آن به الهه آناهیتا، خدای آبهای زیر زمینی و پاکی‌ها بوده که در فرهنگ ما ایرانیان به صورت یک دختر نجیب و معصوم تصور شده است. بزرگی بنای این قلعه مبهوت کننده است و دیوارهای بلند آن با همه شکستگی و ریخته شدن هنوز هم شکوهی خیره کننده دارند. قلعه دختر، نشان ظهور امپراطوری ساسانی و افول دولت اشکانی است این قلعه از سه جهت شمال، غرب، جنوب با صخره کوهستانی با ارتفاع غیر قابل نفوذ محصور است و بر هر صخره با روی بلند و برج های دیده بانی ساخته شده در سمت شرق با فاصله بیش از یک کیلومتر از قلعه دیوار سنگی محکمی کشیده شد تا مانع ورود افراد شود. تمام این عظمتی که تاریخ پر تمدن این سرزمین را به رخ می کشد امروز در شرایط نه چندان مناسبی قرار دارد که به همین خاطر می توان اقداماتی را برای مرمت این بنای عظیم در اطراف آن مشاهده کرد اما این عملیات مرمت به نظر کندتر از آن می‌رسد که شایسته این میراث تاریخی و فرهنگی باشد. تنها راه ورود به این دژ از جنوب قلعه با پلکانی بوده که علاوه بر صخره کوه از چند لایه دیواره باره و برج تودرتو با نگهبانان مخصوص امکان پذیر بوده است. داخل قلعه با سه طبقه متوالی تنظیم و با برج پلکانی با هم ارتباط داشته است. طبقه اول اتاق نگهبانان با برج‌های مشرف به جهات مختلف با روزنه‌های خاص و قابلیت تیراندازی از داخل به خارج قلعه و یک آب انبار و دو حلقه چاه مخفی حفاری شده در دل کوه تا عمق رودخانه، حیاطی با تالار بزرگ طبقه دوم را تشکیل می‌دهد که بخش محل استراحت نگهبانان و محافظان و بخش مخصوص مهمانان بوده است. کاوش‌های قلعه دختر نشان داده، کمربند دفاعی اصلی دژ که خود دارای بازوهای دفاعی پیش آمده است، ارتفاعی در حدود 6 یا 7 متر داشته اما آنچه در مورد قلعه دختر بیشتر مورد توجه است عدم ایجاد راهی مناسب برای دسترسی به این قلعه بوده به طوریکه تنها راهی که این امکان را برای بازدید از بنای مذکور فراهم می کند طی کردن مسافت 300 متری ارتفاع کوه است که تا حدی برای گردشگران این راه مناسب سازی شده است. در این منطقه البته تله کابین نیز وجود دارد اما فقط برای انتقال مصالح مرمت بنا مورد استفاده قرار می گیرد و گردشگران اجازه استفاده از آن را ندارد. باید در نظر داشت اکثر گردشگران خارجی و شمار زیادی از بازدید کنندکان ایرانی توان طی این مسافت را ندارند و استفاده از این تله کابین شرایط را برای رشد گردشگری این بنا آماده می کند.یکی از اقدامات مناسبی که در این محدوده صورت گرفته ایجاد کیوسکهای گردشگری است اما از راهنمایان گردشگری که باید در آن حضور داشته باشند و این اثر تاریخی را تشریح کنند در این بنا خبری نیست و البته باید در نظر داشت که این امر چندان بر پایه توجه به توسعه گردشگری استوار نیست. در قسمتی از قلعه دهانه غاری دیده می‌شود که به قول بعضی از محلی‌ها این غار راهی به کاخ اردشیر بابکان (کاخ ساسانی) در جلگه فیروزآباد داشته‌است. یعنی در زمان حمله دشمن به قلعه، محصورین قلعه می‌توانستند از طریق این غار با شهر ارتباط داشته باشند و بتوانند غذا و نیروی انسانی وارد قلعه کنند. تمامی کاخ را یک ایوان بزرگ دارای تاق ضربی و دو ایوان کوچکتر در دو سو تشکیل می‌داد. ایوان بزرگ که ۱۴ متر پهنا و ۲۳ متر درازا داشت به یک اتاق مرکزی که سقف آن به شیوه‌ای تازه، یعنی گنبد پوشانده شده بود منتهی می‌گشت. در جناحین این اتاق گنبد دار اتاقهای اضافی قرار گرفته و کل آنها در داخل یک دیوار خارجی مدور جای داشت. معماران رومی مشکل قرار دادن سقفی مدور بر روی بنایی چهار گوش در گوشه‌ها را با جلو آوردن تدریجی سنگ یا آجرها به شکلی که پیوسته مدور تر می‌شد، حل کرده‌اند اما در قلعه دختر شیوه جدیدی به کار گرفته شد که همانا استفاده از سکنج در گوشه هاست. این قلعه تماما از سنگ‌های درشت ساخته و سنگ‌های نما، تراشیده شده‌اند ولی سنگ‌های پی‌ها و داخل دیوارها از قلوه سنگ‌های درشت رودخانه‌ای تشکیل شده‌اند. مجموع شرایطی که برای قلعه دختر طی این مدت رقم خورده این بخش عظیم از تاریخ فیروزآباد استان فارس را از منظر گردشگران پنهان ساخته به گونه ای که به نظر می رسد امروز این بنای عظیم به جای اینکه بر سر کوهی از عزت تمدن پارسی باشد بر بلندای تنهایی ناشی از فراموشی واقع شده است. روی بدنه‌های بیرونی این دژ به منظور ایجاد دید برای نگهبانان، تیرکش های متعددی احداث نموده‌اند که شکل کلی آنها به صورت دریچه هایی است مستطیل شکل که در قسمت بالای خود دارای طاق هلالی شکل می‌باشند. بیشاپور شهری است که در دشت قرار گرفته و به همین علت دارای آسیب پذیری دفاعی می‌باشد و بهترین نقطه تدافعی برای اهالی این استراحت گاه سلطنتی دژی است که بالاترین نقطه تدافعی شهر باشد بر اساس اینکه این قلعه دست نیافتنی و صعب العبور بوده است در باور مردم و به مرور زمان به قلعه دختر معروف شده است. قلعه بر اثر فرسایش تخریب شده و تنها دیوارها و اتاق‌های فرو ریخته دژ و در قسمت شرقی باقی مانده است. قلعه پسر یا قلعه کر نیز در کوه مقابل قلعه دختر قرار دارد که متاسفانه در حال حاضر تخریب شده است. http://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=75

 

[Seti.Star]

بلوار شهید انصاری بافت تاریخی قزوین را دو تکه کرد!!!

بلوار شهید انصاری بافت تاریخی قزوین را دو تکه کرد!!!

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ بلدوزر و لودرهای شهرداری دهن باز کرده‌اند تا قدمت و تاریخ قزوین 2000 هزار ساله را یکجا ببلعند. فاز 3 بلوار شهید انصاری درحالی در کمین بخش عمده‌ای از بافت ارزشمند قزوین نشسته است که فاز نخست این طرح در دوره پهلوی آغاز شد؛ این درحالی بود که فاز 2 این طرح 10 سال پیش توسط مسئولان به اجرا درآمد. اما گویا این مقدار تخریب و معضلات اجتماعی بوجود آمده از منفعت‌های اقتصادی کافی نبوده که هم‌اکنون مسئولان شهری با سکوت متولیان میراث‌فرهنگی قرار است فاجعه تاریخی و اجتماعی دیگری را رقم بزنند.

به‌گزارش CHN، درحال‌حاضر طرح بلوار شهید انصاری از محدوده خیابان هلال احمر و ورودی دولتخانه صفوی شروع شده و تا سردرعالی‌قاپو که بنایی صفوی و اصلی ترین ورودی به دولتخانه و ارگ سلطنتی است، ادامه پیدا کرده است. پیشروی این طرح منجر به نابودی بخش مهمی از شاکله میراث تاریخی قزوین و بخش عمده‌ای از بناها و عناصر ثبت شده ملی می‌شود.

این درحالی است که متولیان میراث‌فرهنگی قزوین هنوز هیچگونه کار مطالعاتی روی بافت تاریخی انجام نداده‌اند و فعالیت‌های آنان تنها به شناسایی آثار و بناهای تاریخی بسنده شده است.


«احسان دیزانی» کارشناس ارشد مرمت و مدرس دانشگاه با انتقاد از حجم بالای پروژه‌های عمرانی در بافت‌ تاریخی قزوین به CHN می‌گوید: «برج سازی، تراکم بخشی درحالی در بافت تاریخی قزوین روندی رو به رشد پیدا کرده که فاز 3 پروژه شهید انصاری هم با تخریب بخش عمده‌ای از بافت همچنان ادامه دارد.»

به‌گفته وی، فاز 3 شهید انصاری درحالی بافت تاریخی را تخریب و نابود می‌کند که این بلوار دقیقا از میان بافت تاریخی و از کنار مسجد سلجوقیه و مسجد حیدریه می‌گذرد.

دیزانی معتقد است: «سال‌ها پیش طی اقدامی سیاسی در قزوین شورای شهر و شهردار برای جذب آراء مردم 2 پل ساختند. از آنجایی که این پل‌ها وسط شهر قرار داشتند باعث ترافیک سنگین شدند. معضل ترافیک سبب شد این طرح قدیمی پس از سال‌ها روی میز مدیران بنشیند. اما مسئله‌ای که مشهود است نبود کار مطالعاتی همه‌جانبه است چراکه پیشروی این طرح از یک سو بافت‌تاریخی را کاملا از بین می‌برد و ازطرف دیگر احداث و تعریض بزرگراه به‌هیچ وجه معضل ترافیک را حل نمی‌کند.

دیزانی با بیان اینکه از منظر مسئولان شهری بافت تاریخی هیچی تفاوتی با بافت فرسوده ندارد ادامه‌ می‌دهد: «درحال‌حاضر مسئولان شهری تنها به دلیل منافع اقتصادی، مهمترین بخش بافت قزوین را درحالی نابود می‌کنند که اعتراض به این عملکرد تنها به یک پاسخ که این بخشی از بافت فرسوده است منتهی می‌شود. اما نکته جالب توجه اینجاست که متولیان میراث‌فرهنگی تاکنون هیچ اقدامی برای نجات بخشی بافت انجام نداده‌اند. همه این عوامل باعث خواهد شد تا 2 سال آینده شهرتاریخی قزوین کاملا پاکسازی شود.

این درحالی است که سال 1970 در منشور واشنگتن هرگونه ساخت و ساز و احداث بزرگراه از میان بافت تاریخی ممنوع اعلام شده است اما همچنان درمهمترین شهرهای ایران که از قدمت تاریخی غنی برخوردارند نه‌تنها این اصل رعایت نمی‌شود بلکه اهتمام بر تخریب‌ با توجیه‌ اقتصادی ادامه داردhttp://www.boomavard.org/index.php?module=mirasnews&do=View&id=76
.

 

[Seti.Star]

دومین بنای خشت و گلی ایران در مسیر تخریب

دومین بنای خشت و گلی ایران در مسیر تخریب

[h=2]گردشگری - دومین بنای خشت و گلی ایران به نام 'ارگ گوگد' که در حاشیه جاده ابریشم قرار دارد به دلیل بی توجهی متولیان امر و عدم حمایتهای دولتی در مسیر تخریب قرار گرفته است.[/h][h=4]به گزارش مهر، ارگ تاریخی گوگد در سال 1378 به شماره 2574 به ثبت آثار ملی رسید و تنها سند مکتوبی که از این بنا وجود دارد متعلق به 130 سال پیش است که این سند گواهی می‌دهد، نیمی از بنای ارگ را شخصی به نام علیخان به عنوان مهریه به همسرش واگذار کرده که از این پس این بنای تاریخی با عنوان ارگ علیخانی نامیده شد.
ارگ تاریخی گوگد در زمان خود بر اساس روایتهای موجود در زمان صلح به عنوان کاروانسرا و با توجه به وضعیت و موقعیت خاص خود، محل استراحت کاروان تجار سرشناس یا حاکمان و والی‌های سایر ایالات ایران بشمار می‌رفت، بر اساس سخنانی که از سخنان افراد مسن این شهر تاریخی به گوش رسیده است، آقامحمد خان قاجار نیز در لشکر کشی‌های خود چند روزی را در این محل استراحت داشته است.

شهردار شهر گوگد نیز در خصوص این قلعه تاریخی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به قدمت تاریخی این ارگ تاریخی اظهار داشت:‌ در حال حاضر این بنای تاریخی در انحصار یک شرکت خصوصی است که چندی پیش نیز موضوع فروش این بنای تاریخی مطرح شد که البته به سبب قیمت بالای این بنا، گویا از فروش آن منصرف شده‌اند.
مجتبی حاج نوروزی با اشاره به اینکه در حال حاضر این بنای تاریخی نیازمند حمایتهای دولتی است، تا بتوان از آن به خوبی حراست کرد، اظهار داشت: ‌در صورتی که دولت در این خصوص بودجه لازم را اختصاص دهد می‌توان رونق گردشگری در این منطقه را شاهد باشیم، چرا که شهرداری گوگد در این خصوص بودجه لازم را ندارد.
شهردار گوگد تصریح کرد: نمی‌ توان چنین مجموعه‌هایی را به یک شرکت خصوصی واگذار کرد چرا که این شرکتها تلاش لازم برای جذب صنعت گردشگری را ندارند.
حاج نوروزی بیان کرد: باید ترتیبی داده شود تا این مجموعه را توسط دولت مدیریت کرد و اگر شخصی باشد که در این خصوص مدیریت لازم را داشته باشد می ‌توان به بهترین حالت قلعه تاریخی گوگد را اداره کرد.

قلعه تاریخی گوگد در انتظار جذب گردشگران
همچنین در خصوص قعله تاریخی گوگد،‌ عضو انجمن دوستداران میراث فرهنگی ورپادگان، گلپایگان نیز به خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر این قلعه تاریخی از ضعف مدیریت رنج می‌برد و از زمانی که این بنای تاریخی راه افتاده دارای مدیری که مسلط به شرایط و اوضاع باشد، نبوده است.

محمدحسین ماهری با اشاره به اینکه تا کنون تبلیغات لازم جهت جذب توریسم در این بنای تاریخی انجام نشده و چون میراث اصفهان مالکیت این قلعه تاریخی را ندارد تبلیغات لازم جهت جذب گردشگری را نیز بر عهده مدیریت خود قلعه قرار داده است، ادامه داد: ‌اکنون نیز متاسفانه نمایشگاه و یا مکانهای جذابی برای جذب توریسم و گردشگران داخلی و خارجی در این بنای تاریخی برنامه ریزی نشده است.
این فعال و علاقمند به میراث فرهنگی یادآور شد: در خصوص جذب گردشگر در این بنای تاریخی تا کنون به صورت مقطعی فکر شده و تنها به دنبال جذب گردشگر در مقاطع خاص هستند که باید این موضوع استمرار یابد.
ماهری تصریح کرد: قلعه تاریخی گوگو نیازمند مدیریتی محلی و بومی است چرا که چنین مدیرانی با حوزه گلپایگان آشنایی دارد.
http://www.khabaronline.ir/detail/45307

[/h]

 

[Seti.Star]

خانه کرمانی در اصفهان تخریب شد!

خانه کرمانی در اصفهان تخریب شد!

خانه کرمانی در اصفهان تخریب شد!​

ایران‌نامه – مهدی فقیهی: یکی دیگر از خانه‌های قدیمی شهر که با ویرانی آن، آه از نهاد علاقمندان و دوستداران میراث فرهنگی برخاست، خانه کرمانی نام دارد. این خانه، از جمله آثاری است که پیشینه آن به دوره پهلوی باز می‌گردد. در نگاه نخستین به این خانه قدیمی نمای خارجی آن را با دیوارهای نسبتاً سالم و مرتفع باز می یابیم که در مجاورت پیاده‌رو همجوار با خیابان با اندود سیمانی و در مدخل کوچه با پوششی از کاهگل پوشانده شده است. این دیوارها تا چندی پیش عناصری را در بر می‌گرفتند که تخریب شده و فرو ریخته‌اند و خانه کرمانی را به تلی از خاک بدل کرده است. دسترسی به این بخش ها از طریق دو ورودی در اضلاع شمالی و غربی خانه امکان پذیر می‌باشد. ارکان اصلی و مسکونی در ضلع شمالی حیاط وسیع خانه قرار داشته‌اند جایی که دیگر هیچ اثری از بنا یا ساختمان قابل سکونت دیده نمی‌شود. عناصر این قسمت به دلیل تخریب کامل به خوبی بازشناسی نمی‌شوند اما چنین به نظر می‌رسد که ارکان این قسمت دارای ساختاری دو طبقه بوده‌اند که در طبقه فوقانی تالاری در جبهه میانی و گوشواره‌های جانبی در طرفین قرار داشته اند که به واسطه ورودی‌های کوچک با در و پنجره‌های چوبی به بخش مرکزی ارتباط می‌یافته‌اند. در بخش زیرین نیز که در زیر آوارهای ساختمان کاملاً مدفون شده تقریباً از همین شیوه ساخت پیروی شده چنان که فضای مرکزی اتاق‌های کوچک کناری تکمیل کننده این بخش از بنا می‌باشد. با کمی دقت در می‌یابیم که تنها اثر بازمانده از این خانه قدیمی حوض سنگی میانه حیاط است و تنها میهمانان این خانه قدیمی پرندگان خانگی که به دور از هیاهوی شهری و حضور ساکنان محلی امن برای سکونت خویش یافته‌اند. در هر حال خانه یاد شده که نامی از آن در فهرست آثار ملی نیز دیده نمی‌شود به صورت مخروبه رها شده و ادامه شرایط کنونی تنها باعث اذیت و آزار همسایگان و پدید آمدن فضایی متروکه و ناامن برای اطرافیان می‌باشد.


http://drshahinsepanta.blogsky.com/category/cat-27/

 

[Seti.Star]

تخریب بافت تاریخی یزد در نوروز!!!

تخریب بافت تاریخی یزد در نوروز!!!

به گزارش کرمانشاه پست رییس انجمن صنفی هتل‌داران استان یزد گفت: این فاجعه است که وقتی گردشگران داخلی و خارجی فرسنگ‌ها راه را برای دیدن بافت تاریخی یزد می‌پیمایند، شاهد تخریب بخشی از این بافت باشند.
محمدحسین محتاج‌الله در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیان کرد: حدود ۷۴۰ هکتار از بافت تاریخی یزد در فهرست آثار ملی ثبت شده است، ولی اکنون با تخریب‌هایی که انجام می‌شود، اجازه می‌دهند ۸۰ هکتار از این بافت کاهش یابد.
او با اشاره به تخریب بخشی از بافت تاریخی یزد که پنجم فروردین‌ماه رخ داد، ادامه داد: این مسأله تکان‌دهنده است که وقتی گردشگران برای دیدن بافت تاریخی به یزد می‌آیند به‌راحتی تخریب در آن صورت می‌گیرد و هیچ واکنشی هم از مسؤولان سازمان میراث فرهنگی دیده نمی‌شود.
تخریب در محله‌ی خلف باغ یزد
در این‌باره، امیر ترقی‌نژاد ـ دوست‌دار میراث فرهنگی ـ نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: صبح روز شنبه (پنجم فروردین‌ماه) تعدادی بلدوزر بخشی از محله‌ی «خلف باغ» را که یکی از محله‌های بافت تاریخی یزد است تخریب کردند.
او گفت: این بخش از بافت یزد در کنار حسینیه‌ی تاریخی «نقشین» قرار دارد و از آنجا که این حسینیه‌ی متعلق به دوره‌ی زندیه در فهرست آثار ملی ثبت شده، با این تخریب، به بخشی از حریم آن تعرض شده است.
وی با اشاره به کاشی‌کاری‌های نفیسی که در این حسینیه وجود دارد، بیان کرد: البته حسینیه‌ی «نقشین» حال و روز خوشی ندارد و باید هرچه سریع‌تر راه‌کاری برای آن اندیشیده شود تا اقدامات مرمتی در آن انجام شود.
ترقی‌نژاد ادامه داد: به نظر می‌رسد با توجه به مصوبه‌ی سال گذشته‌ی شورای شهر، این تخریب برای ساخت پارکینگ انجام شده باشد. البته شاید نظر سازمان میراث فرهنگی این باشد که این بخش از بافت، فرسوده است و نه تاریخی، ولی وجود حسینیه، یک حمام و تعدادی خانه‌ی تاریخی نشان می‌دهد که این منطقه تاریخی است.
این دوست‌دار میراث فرهنگی تأکید کرد: با توجه به این‌که پرونده‌ی ثبت جهانی یزد در حال تهیه است، بروز چنین اتفاق‌ها و تخریب‌هایی خوشایند نیست.

تخریب در محله‌ی خلف باغ یزد
همچنین محتاج‌الله در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود با خبرنگار ایسنا، بیان کرد: جای تعجب است که مشخص نیست فلسفه‌ی وجودی سازمان میراث فرهنگی در چنین موضوع‌هایی چیست، کسی که باید از این‌گونه اتفاق‌ها جلوگیری کند، متولی حفظ میراث فرهنگی است؛ ولی متأسفانه این موضوع را در یزد نمی‌بینیم.
او با تأکید بر این‌که هر مترمربع از بناهای تاریخی حکم یک معدن طلا را دارد، افزود: یکی از دلایل بروز چنین تخریب‌هایی، ضعف مدیریتی در میراث فرهنگی است که یکی از دلایل آن، بومی نبودن مدیران کل میراث فرهنگی و گردشگری در استان‌هاست، چنین مسأله‌ای را به‌طور عینی در یزد شاهد هستیم. اگر مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری یزد، بومی این استان بود تعصب بیشتری نسبت به حفظ آثار تاریخی شهر داشت

http://www.boomavard.net/index.php?module=mirasnews&do=View&id=81

 

[Seti.Star]

[h=1]بی‌توجهی سازمان اوقاف و میراث فرهنگی به تخریب بقعه تاریخی شهشهان[/h]

فرهنگ و تاریخ > میراث‌ایران - شروع سال جدید با خبر تخریب ابنیه و بافت‌های تاریخی کشور همراه شده است. تخریب بافت تاریخی کرمان به‌دلیل بی‌توجهی و دستبرد به گورهای تاریخی آن شهر اکنون به تخریب بقعه تاریخی شهشهان اصفهان در ناهماهنگی بین اوقاف، میراث فرهنگی و بخش خصوصی منجر شده است.
خبرگزاری میراث فرهنگی دیروز اعلام کرد که نبود تفاهم بین اوقاف و سازمان میراث‌فرهنگی در رابطه با مرمت بقعه شهشهان و تردد بی‌ضابطه در محوطه این بنا این اثر تاریخی را در معرض آسیب‌های جدی قرار داده است.
براساس این گزارش تخریب روزافزون بقعه تاریخی شهشهان اصفهان به‌دلیل نبود برنامه و هماهنگی‌های مرمتی است. بقعه شهشهان در بافت تاریخی اصفهان و از آثار دوره تیموری در این شهر است که به حال خود رها شده است. بقعه شهشهان متولی مشخصی ندارد و همین امر به روند تخریب آن شتاب داده است.
شاهین سپنتا، فعال میراث‌فرهنگی اصفهان گفت: این بنا تا چند دهه قبل به‌عنوان مسجد و درمانگاه وقفی مورد استفاده قرار می‌گرفت و 2 نفر از پزشکان قدیمی اصفهان، دکتر خرازی و دکتر ابطحی در این محل به معاینه بیماران مشغول بودند و مدتی نیز حجره‌های آن در اختیار کتابخانه انجمن خیریه حمایت از کودکان بی‌سرپرست قرار‌داشت اما اکنون نه تنها از درس و بحث خالی شده و به‌عنوان مسجد و درمانگاه مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بلکه به پناهگاه معتادان و انباری اهالی محل تبدیل شده است.
وی افزود: در حال حاضر بازدید گردشگران، پژوهشگران و خبرنگاران از بقعه شهشهان بسیار دشوار است و سازمان اوقاف که متولی اصلی نگهداری بناست با سازمان میراث فرهنگی در زمینه مرمت و نحوه اداره این بنا به تفاهم لازم دست نیافته‌اند و همین موضوع باعث شده که اهالی محل به بهانه اینکه از قدیم حق تردد از محوطه بقعه را داشته‌اند به بخش‌هایی از بنا دست‌اندازی نموده و آسیب‌هایی به آن وارد کنند. بقعه شهشهان 2 اسفند 1327 با شماره ثبت 368 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

http://www.hamshahrionline.ir/news-165261.aspx

 

[Seti.Star]

آثار تاريخي آبعلي تخريب مي‌شود

آثار تاريخي آبعلي تخريب مي‌شود


جام جم آنلاين: شهردار شهر آبعلي گفت: وجود توانمنديهاي گوناگون گردشگري مي تواند آبعلي را به يک قطب توريستي مبدل سازد اما مورد بي مهري قرار گرفتن اين آثار در برخي موارد به تخريب تدريجي سرمايه ها منطقه اي انجاميده است.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Media/images/1388/11/28/100867679866.jpg
جعفر پرج در حاشيه همايش صنعت گردشگري در دماوند آبعلي به مهر گفت: شهر آبعلي در زمينه هاي گوناگون داراي توانمندي هاي بالقوه گردشگري است اما تا کنون به دلايل مختلف فرصت رشد و ترقي را به دست نياورده است.
از بي توجهي و تخريب تدريجي برخي آثار تاريخي در شهر آبعلي خبر داد و افزود: وجود قديميترين پيست اسکي کشور در آبعلي ، آثار تاريخي گوناگون نظير کاروانسراي شاه عباسي متعلق به دوره صفويه ، تشکيل طبيعي غارهايي همچون «سنگ دروازه» و «سياه چال» و وجود امامزاده هاي متبرک مي تواند آبعلي را به يک قطب گردشگري ورزشي ، زيارتي ، سياحتي و تاريخي مبدل سازد اما مورد بي مهري قرار گرفتن اين آثار در برخي موارد به تخريب تدريجي اين سرمايه ها انجاميده است.
اين مسئول با اشاره به مشکلات و موانع موجود بر سر راه اين صنعت در شهر آبعلي خاطرنشان کرد: عمده ترين کاستي صنعت توريسم شهر آبعلي فقدان طرح جامع گردشگري است.
وي افزود: از ديگر معضلات اين صنعت در شهر آبعلي مي توان به اطلاع رساني ضعيف و تبليغات ناکافي، فقدان عناصر و دفاتر گردشگري در سطح شهرستان، حضور کم اثر نيروهاي ميراث فرهنگي و گردشگري منطقه در مقابله با تخريب آثار تاريخي و اقدام در جهت بازسازي آنها، ارائه نامناسب خدمات مطلوب به گردشگران و ميهمانان شهرهاي ديگر و تخصيص نيافتن اعتبارات کافي به طرحهاي گردشگري اشاره کرد.
اين همايش به منظور بررسي راهکارهاي گسترش صنعت توريسم و افزايش جذب گردشگران داخلي و خارجي به شهر آبعلي با حضور معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران، نماينده مردم و فرماندار شهرستان دماوند، شهرداران و اعضاي شوراي شهر مناطق مختلف اين شهرستان در محل همايشهاي مجتمع فرهنگي ورزشي برف آبعلي برگزار شد.
چندي پيش شهرداري شهر آبعلي با اعلام فراخوان از طريق رسانه هاي عمومي، نصب بيلبورد، انتشار آگهي و دريافت مقالاتي پيرامون موضوعاتي همچون نقش توريسم ورزشي، بررسي توانمنديهاي گردشگري منطقه، نقش رسانه ها، ورود موثر سازمانهاي دولتي و غير دولتي، شناسايي مشکلات و موانع توسعه، ايجاد زيرساختهاي مورد نياز، کاربري فن آوري هاي نوين در زمينه هاي گردشگري، نقش مثبت توريسم و تبعات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اين صنعت قدرتمند بر شهر آبعلي تلاش خود در راستاي بالا بردن سطح کيفي اين بخش ارز آور از صنعت آغاز کرد.
شهر دو هزار و 641 نفري آبعلي در 50 کيلومتري شمال شرق استان تهران و در بخش رودهن از شهرستان دماوند قرار دارد.


http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100867679939

 

[Seti.Star]

قديمي‌‌ترين خانه تاريخي يزد در آستانه تخريب
جام جم آنلاين: استان يزد يکي از قديمي‌ترين استانهاي کشور به شمار مي‌رود و خانه‌هاي متعدد تاريخي عصرها و دوره‌هاي مختلف تاريخي گوياي اين قدمت تاريخ تمدن در اين ديار است اما در حال حاضر قديمي‌ ترين خانه تاريخي يزد در آستانه تخريب کامل قرار گرفته است.
http://www.www.www.iran-eng.ir/Media/images/1388/11/30/100867866131.jpg
به گزارش مهر، بيشتر خانه‌هاي تاريخي استان يزد مربوط به دوران قاجار است اما در اين بين در برخي مناطق نظير ندوشن خانه‌هايي متعلق به عصر صفوي نيز مشاهده مي‌ شود.
علاوه بر قدمت تاريخي خانه ها آنچه به آنها رونق بخشيده، معماري منحصر به‌ فرد يزد است که امروز با وجود گذشت صدها سال از قدمت برخي خانه‌ها، همواره زيبايي هاي خانه هاي تاريخي از جمله ديوارهاي گلي و بلند، پنجره هاي گره چيني شده با شيشه هاي رنگي، حوض‌ هاي کم عمق و طويل، آب انبارهاي خنک، بادگيرهاي سر به فلک کشيده و ... چشم نوازي مي کند.
آنچه جذابيت اين خانه ها را دو چندان کرده است، قرار گرفتن حيات خانه ها در دل بناست به نحوي که اتاقهاي سه دري و پنج دري در بيشتر اين خانه ها دور تا دور قرار گرفته و حياط با حوضي فيروزه اي رنگ همچون نگيني در ميان خانه هاي تاريخي خودنمايي مي کند.
يکي از قديمي ترين خانه هاي تاريخي استان يزد که قدمتي بيش از 450 سال دارد و متعلق به دوران صفوي است، خانه قلعه‌اي هاي ندوشن است.
اين خانه بزرگ زماني عمارتي با معماري زيبا و تحسين برانگيز بود و خانهاي ندوشن در آن زندگي مي کردند.
خانه قلعه اي ها تا 15 سال پيش مسکوني بود و سه خانوار در آن زندگي مي کردند اما هم اکنون بسياري از اتاق‌هاي اين خانه با خاک يکسان شده است.
اين خانه به لحاظ امنيتي نيز بسيار امن بود زيرا علاوه بر برخورداري از ديوارهاي بلند، با تونلي نسبتا طولاني در زير زمين به قلعه اي درست در روبروي اين خانه و در تپه اي با فاصله چند کيلومتري از خانه، متصل مي شد.
خانه قلعه اي پس از آنکه دوران اوج خود را سپري کرد در دوره‌ هاي بعد از صفويه توسط مالکان اصلي به رعيت هايي که براي آنها کار مي کردند، واگذار شد.
خانه قديمي قلعه اي حتي تا 15 سال پيش نيز مسکوني بود و سه خانوار در آن زندگي مي کردند اما از آن پس روند تخريبي به خود گرفت و هم اکنون از اين خانه به جز نمايي توخالي چيزي بر جاي نمانده است.
بسياري از اتاقهاي اين خانه با خاک يکسان شده، زيرزمين و آب انبار خانه به طور کامل مدفون شده و ديوارهاي بلندي که به واسطه همين بلندي در معرض تخريب بيشتري قرار دارند نيز در آستانه تخريب کامل قرار دارند.
اين خانه که در روزگاري از زيباترين و اعيان ترين خانه هاي يزد به شمار مي رفت امروز در و ديوار آن بوي مرگ گرفته و با قرار گرفتن در آن بيم فرو رفتن خانه يا آوار شدن ديوارها لذت کنکاش در بقاياي معماري اصيل ايراني را از بين مي برد.
آنچه که عجيب مي نمايد اين است که اين خانه به شماره 12129 در فهرست آثار ملي کشور به ثبت رسيده و اين طور به نظر مي رسد که ثبت آثار در فهرست آثار ملي، احيا،‌ مرمت و نگهداري آثاري همچون خانه قلعه اي ها را ضروري مي کند.
اما در سفري که چندي پيش خبرنگاران استان يزد به همراه مسئولان روابط عمومي هاي ادارات شهرستان صدوق به ندوشن داشتند، تنها چيزي که نه تنها در خانه قلعه اي ها بلکه در حمام قديمي قلعه، مسجد جامع ندوشن و در مجموع بافت تاريخي و ثبت شده اين منطقه احساس نمي‌ شود، بحث نظارت و رسيدگي است.
امروز در ندوشن که روزگاري مهد پرورش مردان و زنان بزرگ تاريخ و ادبيات ايران بوده است، همه چيز بوي گرد و غبار، ويراني و نا اميدي مي دهد و گويي قدمت و تاريخ اينجا به دست فراموشي سپرده شده است.
يکي از کارشناسان ميراث فرهنگي شهرستان صدوق که در اين سفر خبرنگاران را همراهي مي کرد، در مورد خانه تاريخي قلعه اي ها به خبرنگار مهر البته منکر عدم نظارت ميراث فرهنگي شد و علت تخريب اين خانه را هزينه هاي بالاي نگهداري آن عنوان کرد.

300 ميليون تومان براي مرمت و احياي خانه قلعه‌اي ها​

وي که خواست نامش فاش نشود،‌ افزود: براي بازسازي اين خانه 300 ميليون تومان اعتبار مورد نياز است و با تعدد آثار تاريخي در منطقه و وجود 92 اثر ثبت شده، مگر چقدر مي‌ توان به اين خانه رسيدگي کرد.​

اين کارشناس ميراث فرهنگي در طول بازديد خبرنگاران از خانه تاريخي قلعه اي ها توجيهاتي براي علت ويراني هاي اين خانه ارائه کرد و مرتب بر کلمه نظارت ميراث فرهنگي بر اين خانه تاکيد داشت اما آنچه به چشم مي خورد و اکنون نيز در اين عکس ها قابل مشاهده است، بويي از نظارت به مشام نمي رساند.
البته ممکن است هزينه 300 ميليون توماني براي مرمت اين خانه توجيه پذير نباشد اما به هر ترتيب ثبت اين اثر در فهرست آثار ملي، براي مسئولان استان يزد مسئوليت به همراه دارد و امروز نبايد شاهد تخريب قديمي ترين خانه تاريخي يزد به اين شکل باشيم.
به طور قطع ترميم و مرمت و البته نگهداري از اين خانه راهکارهايي دارد که البته دست اندرکاران ميراث فرهنگي بهتر از هر خبرنگاري از آن مطلع هستند.
ميراث فرهنگي استان يزد در مرکز استان با واگذاري خانه هاي قديمي به بخش خصوصي و تبديل اين خانه ها به زورخانه، رستوران سنتي و ... گام موثري در احيا و حفظ خانه هاي تاريخي برداشته است اما به نظر مي رسد مناطقي همچون ندوشن به دست فراموشي سپرده شده است.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان يزد در اين خصوص خصوص به خبرنگار مهر گفت: بافت تاريخي ندوشن به طور کامل در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.
عزيزالله سيفي با اشاره به خانه قديمي ندوشن گفت: تنها اين خانه نيست بلکه در ندوشن خانه هاي قديمي متعددي وجود دارد که نياز به احيا و مرمت دارد.
وي با اشاره به اصلي ترين مشکل اين خانه ها بيان داشت: همه اين خانه ها مالک شخصي دارد اما متاسفانه مالکان اين خانه ها را رها کرده اند به همين دليل بيشتر اين خانه ها روند تخريبي پيدا کرده است.
سيفي خاطرنشان کرد: اما با اين وجود ميراث فرهنگي استان يزد با اعتبارات محدودي که در دست دارد، استحکام بخشي اين خانه ها را بر اساس اولويتها آغاز کرده است.
وي افزود: استحکام بخشي بناي تاريخي خانه قلعه اي ها نيز انجام شده اما به دلايل مختلف اين خانه نتوانسته پس از استحکام بخشي به شکل خانه هاي تاريخي در قالب هتلهاي سنتي يا سفره خانه ها، احيا مي شوند، درآيد.
سيفي ادامه داد: اما به هر ترتيب تلاش شده از تخريب بيشتر اين بنا جلوگيري شود.
بسياري از مسئولان ميراث فرهنگي در استان يزد و در سراسر کشور بر اين عقيده اند که تلاش براي حفظ يک بناي تاريخي با ثبت اثر در فهرست آثار ملي به پايان مي رسد در حالي که به نظر مي رسد ثبت اثر در فهرست آثار تاريخي نه تنها پايان کار براي حفظ يک بنا نيست بلکه پس از آن بايد با ديد مسئولانه‌تري نسبت به آثار ثبت شده نگريست زيرا صرف همين ثبت تاريخي، براي گردشگران و مردم منطقه توقع ايجاد مي کند و هرگز انتظار نمي رود با ورود به خانه اي تاريخي که از آن به عنوان قديمي ترين خانه تاريخي استان يزد ياد مي شود، با ويرانه اي روبرو شويم هر آن انتظار ويراني کامل آن وجود داشته باشد.

http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100867862642

 

[Seti.Star]

تخریب یک قبرستان مسیحیان در کرمان!

تخریب یک قبرستان مسیحیان در کرمان!

خبرگزاري ميراث‌فرهنگي ـ گروه ميراث‌فرهنگي ـ قبرستان تاريخي مسيحيان که در حريم قلعه دختر قرار گرفته از بين رفت. شواهد امر و گفته‌هاي افراد ساکن در نزديکي قلعه دختر از تاريخي بودن اين قبرستان خبر مي‌دهد. آن‌ها مي‌گويند قدمت اين قبرستان بيش از 200 سال است.

به گزارش CHN‌ اين درحالي است که هنوز هيچ کارشناسي براي بررسي تاريخي در اين محل حضور نيافته است. با اين وجود مسئول روابط عمومي سازمان ميراث‌‌فرهنگي کرمان علت تخريب قبرستان تاريخي مسيحيان را آزادسازي طرح قلعه دختر و قلعه اردشير عنوان کرد.

«محمد مهدي افضلي»، مدير روابط عمومي سازمان ميراث‌فرهنگي کرمان در اين باره به CHN گفت: «قبرستان تاريخي مسيحيان در فهرست ملي ثبت نشده است و تخريب قبرستان در راستاي پروژه آزاد سازي اطراف قلعه دختر و قلعه اردشير توسط شهرداري و ميراث‌فرهنگي بوده است.»

به گفته وي، پيش از اين، قبرستان قديمي ديگري در اطراف گنيد جبليه وجود داشت که چون مدت طولاني از قبرهاي اطراف آن گذشته بود با همکاري شهرداري تخريب شد.

افضلي معتقد است، پروژه آزادسازي حريم قلعه دختر و قلعه اردشير توسط شهرداري با هماهنگي ميراث در حال انجام است و اگر چنين تخريبي در قبرستان تاريخي مسيحيان وجود داشته باشد مربوط به اين پروژه است.
http://www.boomavard.net/index.php?module=mirasnews&do=View&id=85

 

[Seti.Star]

بلاتکلیفی بررسی تخریب‌های «بیستون»

بلاتکلیفی بررسی تخریب‌های «بیستون»

به گزارش فارس، عبدالمجید ارفعی اظهار داشت: کتیبه بیستون در کرمانشاه، کتیبه رمزگشای خط میخی در دنیا محسوب می‌شود که بخش‌هایی از آن طی یک‌ونیم قرن پیش بر اثر عوامل طبیعی آب‌وهوا، بارش‌ها و... آسیب دیده و تخریب شده است.

این استاد زبان‌های باستانی گفت: قرار بود سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای انجام این پروژه سال گذشته تجدید قرارداد داشته باشد که تاکنون انجام نشده است. بنا بود عکس‌های لیزری از کتیبه‌ در اختیار ما قرار دهند که هنوز تحویل داده نشده است.ارفعی ادامه داد: در حال حاضر از طریق دانشگاه تهران این موضوع را در دست پیگیری داریم.

به گفته وی در این پروژه متن کتیبه بیستون دقیقاً حرف نویسی و آوا نویسی شده و با متونی که در طی یک و نیم قرن پیش نسخه برداری شده مقایسه خواهد شد تا میزان تخریب‌ها معلوم شود.

سنگ‌نوشته بیستون یا کتیبه بیستون از آثار دوره هخامنشیان واقع در 30 کیلومتری شهر کرمانشاه بر دامنه کوه بیستون است که یکی از مهمترین و مشهورترین سندهای تاریخ جهان و مهمترین متن تاریخی در زمان هخامنشیان است.

این اثر از سال 2006 یکی از آثار ثبت شده ایران در میراث جهانی یونسکو است.

http://www.boomavard.net/index.php?module=mirasnews&do=View&id=86

 

[Seti.Star]

تعریض راه، بلای جان شیرین و فرهاد

تعریض راه، بلای جان شیرین و فرهاد

http://www.www.www.iran-eng.ir/templates/fazasazan/images/publisher_right_top.gif

بنای طاق گرا یا طاق شیرین در گردنه پاتاق بر سر راه کرمانشاه به سرپل ذهاب و در ۱۵ کیلومتری شهرستان سرپل ذهاب در کنار راه باستانی سنگفرشی بنا شده که فلات ایران را به بین النهرین ارتباط می‌داده‌است. به علت تغییر مسیر، این راه و بنای تاق گرا اکنون در شیب‌های پائین جاده آسفالته قرار گرفته‌است. از نظر معماری، بنای تاق‌گرا، فضای ایوان مانندی است که تماماً از سنگ ساخته شده‌است. این بنای مستطیل شکل به ابعاد ۸۶/۴*۷۰/۷ متر است که ورودی آن به طرف جنوب و مشرف بر جاده سنگفرش باستانی است. از لحاظ ساختاری، این بنا به وسیله بلوک‌های سنگی ساخته شده‌است که به صورت مکعب مستطیل تراشیده شده‌اند. مصالح داخلی دیوارها نیز از لاشه سنگ و ملاط گچ است. دیوارهای جناحین این بنا تا حدودی بلندتر ساخته شده‌اند تا بتوانند سقف تاق را کاملاً مسطح نمایند. ارتفاع کف بنا از سطح زمین ۲۰/۱ متر و ارتفاع از کف تا لبه قوس ۹۲/۵ متر و از لبه قوس تا زیر گیلویی اول ۲۰/۱ متر است. همچنین بلندی افریز اول ۶۰ سانتی متر است که بر روی آن یک ردیف بلوک سنگی ساده به بلندی ۴۵ سانتی متر قرار گرفته‌است. بر روی این بخش، سنگ‌های تزئینی افریز دوم قرار دارد. همچنین در بالاترین بخش بر روی لبه بام بنا، یک ردیف کنگره به ارتفاع ۹۲ سانتی متر قرار گرفته‌است. بنابراین ارتفاع بنا از سطح زمین تا بالاترین نقطه ۷/۱۱ متر است. همچنین عرض دهانه طاق ۱۰/۴ متر و عمق آن ۱۰/۳ متر می‌باشد . دیوارهای داخلی این بنا به وسیله نقوش هندسی حجاری شده‌است. در مورد زمان ساخت این بنا اختلاف نظرهایی وجود دارد برخی آن را به دوره اشکانی و برخی دیگر آن را به دوره ساسانی نسبت می‌دهند. اما آنطور که از مدارک باستانشناسی به دست آمده ظاهرا این بنا در اواخر دوره ساسانی و احتمالا زمان حکومت خسرو دوم( ۶۲۸-۵۹۰م ) ساخته شده‌است. اگرچه تاکنون کارکرد واقعی این بنا مشخص نشده، اما برای آنکارکردهای متفاوتی از جمله «یادگار احداث راه کاروانرو » « توقف گاه موکب شاهی»، «اریکه سلطنتی»، «پاسگاه مرزی» و «بنای یادبودی از پیروزی» ذکر کرده‌اند. نام اين سازه را « گرا» يا «گره» دانسته‌اند كه گويا برگرفته از «گر» است كه در زبان كردی به معنی گرما و عشق است. اين بنا نزد محلی ها به تاق شيرين و فرهاد، نامور است. مردم می گويند فرهاد اين تاق را برای شيرين ساخته است. البته در برخی از سرچشمه‌ها نام گرا را از واژه‌ی گبر دانسته‌اند. اين روزها، تعريض راه و افزودن بر پهنای راه ماشين‌رو، بلای جان كاخ اشكانی ساسانی «گرا» شده است. با عمليات تعريض راه و سرازير شدن سنگ كه حتا تا 100 متری تاق گرا نيز ديده شده، بيم آن می رود كه همين روزها، اين كاخ باستانی هم به تومار نابود شده‌ها، بپيوندد. این بنای اشکانی ساسانی به شوندعلت) جای گرفتن در بخش پایینی راه اصلی کرمانشاه به قصر شیرین، همواره در معرض خطر تعریض راه بوده است. اما متأسفانه این مکان تاریخی که اطلاعاتی دقیق درباره آن وجود ندارد،‌ امروزه به جای اینکه اکتشافاتی پیرامون آن انجام شود، به مکانی جهت نوشتن یادگاری از سوی رهگذران تبدیل شده است ولی صد حیف که مکان دیدنی مورد بی مهری میراث فرهنگی وفرمانداران شهرستان قرار گرفته وبه جای آنکه در پی احداث جاده هموار باشند وبا اختصاص بودجه ای در فکر تبدیل آن به مکانی گردش گری وتفریحی باشند از آن غفلت ورزیده اند. تاق گره‌(گرا) به شماره‌ی 33 در سياهه‌ي آثار ملي به ثبت رسيده است. http://www.boomavard.net/index.php?module=mirasnews&do=View&id=84

 

[Seti.Star]

مقبره شیخ جنید در حال تخریب

بنای شیخ جنید در روستای توران پشت از توابع شهرستان تفت واقع شده است. گنبدی که دیده می شود دارای برجی هشت ضلعی و سنگی است که از سنگهای ساده نما سازی شده است و از لحاظ شیوه و سبک معماری عهد سلجوقی نمونه قابل ملاحظه به شمار می رود.بر اساس مضمون این کتیبه این محل آرامگاه ابن ابی طاهر بوده و به دستور فرزندش در سال 543 هجری قمری ساخته شده است.«گنبد شیخ جنید» یکی از بناهای تاریخی روستای «توران پشت» است .


پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

http://www.suiglenews.com/newss_404270

 

[M I N A]

خانه تاریخی مروج باقدمت صفویه در یزد تخریب شد!!!

خانه تاریخی مروج باقدمت صفویه در یزد تخریب شد!!!

خانه‌ تاریخی «محمد مروج» با قدمت دوره صفویه به‌شکل کامل تخریب شد.

حکم خروج خانه ی «محمد مروج» از فهرست آثار ملی، از دیوان عدالت اداری توسط مالک خانه، این بنا به طور کامل تخریب شد.

محمدرضا سیدحسینی که از سال 1383 تا 1385 مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان یزد بود، با اعلام این خبر اظهار کرد:

پس از گرفتن حکم خروج خانه ی «محمد مروج» از فهرست آثار ملی، از دیوان عدالت اداری توسط مالک خانه، این بنا شب گذشته به طور کامل تخریب شد.

وی تأکید کرد:

این خانه ی صفوی با مجوز اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان یزد تخریب شد. این بنا که نهم اردیبهشت ماه 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده بود، در محدوده ی عرصه ی ثبتی بافت تاریخی یزد قرار داشت.

او افزود:

متأسفانه یکی از اتفاقاتی که به تازگی در کشور رخ می دهد، این است که مالکان خانه های تاریخی با گرفتن گواهی مخروبه بودن خانه های شان از برخی کارشناسان، گواهی را به دیوان عدالت اداری ارائه می کنند و به راحتی خانه های تاریخی خود را از از بین می برند.

منبع : مجله اینترنتی یزدی نیوز

 

[M I N A]

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان مانع از تخریب «سرای عجم»شد

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان مانع از تخریب «سرای عجم»شد

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان خطاب به قوه قضائیه و دیوان عدالت اداری :

با خروج آثار تاریخی از فهرست آثار ملی تاریخ کشور را از بین خواهیم برد.

اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری خوزستان با همراهی دوستداران میراث فرهنگی مانع از تخریب «سرای عجم» اهواز شد.

سرای عجم بنای تاریخی در سال 1382 با شماره 10875 به ثبت ملی رسید. این بنا در گذشته هم به عنوان یکی از کاروانسراهای شیخ خزعل بوده و هم بازار و در حال حاضر به عنوان انبار از آن استفاده می‌شود.

بنای سرای عجم از لحاظ معماری منحصر به فرد و بنایی یک طبقه است و دارای آجر چینی، ستون‌های حجاری شده، حجره‌های متعدد، سنگ‌فرش و در و پنجره چوبی است.
مالک آن به این بهانه که در هنگام ثبت از وی اجازه کسب نشده قصد خارج کردن آن از فهرست آثار ملی را دارد.

تا سال 1389 بخشی از این بنا تخریب شده و مالک قصد تخریب کل بنا و ساختن ساختمانی جدید را در محل آن داشته. سرای عجم از جمله بناهای در معرض خطر است که با ادامه روند تخریب پیش‌بینی می‌شود در آینده تخریب خواهد شد؛ ضمن آنکه مالک بنا سابقه تخریب بالکن مهدیان را در کارنامه خود دارد.

این بنا قرار بود ظهر امروز توسط مالک این اثر تاریخی تخریب شود.

افشین حیدری در این زمینه اظهار کرد: سرای عجم هویت مردم اهواز بوده و نباید به سادگی از بین برود.

وی با بیان اینکه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان مانع از تخریب این اثر تاریخی شده است، اذعان داشت:
این ملک از نظر هویتی و فرهنگی متعلق به همه مردم اهواز است، بنابراین نباید به راحتی تخریب شود.

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان ادامه داد:
ما به این امید مانع از تخریب سرای عجم شده‌ایم تا حداقل دیوان عدالت اداری و قوه قضائیه به این باور برسند که با تخریب آثار تاریخی ذره ذره تاریخ کشور را از بین خواهیم برد.

وی با بیان اینکه دیوان عدالت اداری حکم خروج این اثر از ثبت را به مالک وی داده است، عنوان کرد:
با وجود اینکه چندین مرتبه با مالک این سرا صحبت کردیم، اما وی راضی نشده و به دنبال تخریب این اثر است.

حیدری با اشاره به اینکه آثار تاریخی حرمت و حریم داشته، متذکر شد:
ما تا آخر جلوی آن‌ها ایستاده‌ایم و مانع از تخریب این اثر که هویت مردم اهواز است می‌شویم و امیدواریم با این کار راهی تازه برای جلوگیری از تخریب آثار تاریخی در کشور باز شود.

وی افزود:
در این خصوص با استاندار خوزستان و شهردار اهواز صحبت کرده‌ایم و با توافقات انجام شده حاضر هستیم در ازای این ملک زمینی دیگر در اختیار مالک قرار دهیم.

سرای عجم متعلق به آقای عجم شهردار اهواز در دوران پهلوی بوده که بیش از 80 سال قدمت دارد.
منبع:khouznews.ir

 

[M I N A]

۵ خانه‌ای که در یزد تخریب شدند

۵ خانه‌ای که در یزد تخریب شدند


یزد، دچار بحران فقدان هویت و تاریخ شده است. آخرین مشاهدات خبرنگار chn از این شهر نشان می‌دهد که در طول سال گذشته، ده‌ها خانه تاریخی شهر کهن یزد با بادگیرهای شان برای همیشه با خاک یکسان شدند. خانه‌‌های خشت و گلی چند طبقه با بادگیرها و گنبدهای ارزشمند که تصویر ذهنی میلیون‌ها ایرانی و خارجی از شهر کهن بادگیرها بوده است. حالا خرابه‌هایی پیش روست که مهمان زباله‌های شهری است.



شهر تاریخی که همه جهانیان آن را به خانه‌های تاریخی و بادگیرهایش می‌شناختند، حالا دارد از این تصویر خالی می‌شود. دیگر نمی‌توان به کارت پستال‌هایی که از شهر یزد دست به دست می‌چرخد، دل خوش ساخت. یزد، دیگر آن یزد نیست. دارد شهر خرابه‌ها می‌شود و در این خرابه‌ها تنها امید پیدا کردن استمرار حیات و تاریخ‌ باقی‌مانده‌است. آنچنان که کارلوس فوئنتس کنستانسیا می‌گوید.

آنچه امروز خبرنگار CHN روایت می‌کند، واقعیت تلخی از بافت تاریخی یزد است. دیگر آن تصویر جادویی از شهر تاریخی کهن نیست. دیدار از خانه‌های تاریخی یزد آن هم در دل بافت تاریخی این شهر که در فهرست آثار ملی ثبت شده است، نشان می‌دهد که دیگر یزدی‌ها نمی‌توانند به خانه‌های تاریخی شان فخر بفروشند.

در ماه‌های گذشته به دلیل توسعه امامزاده جعفر، یزد با تخریب‌های وسیعی رو به رو شد. بسیاری از خانه‌های تاریخی فرو ریختند. به طوریکه دوستداران میراث فرهنگی، دانشجویان، استادان و مردم یزد دیگر تاب نیاورند. در برابر این همه فروپاشی هویتشان ایستادگی کردند؛ این ایستادگی هم نتیجه داد و طرح متوقف شد. اما تخریب‌های یزد به همین جا ختم نمی‌شود. کافی است که در کوچه پس کوچه های باریک آن بچرخید آن وقت است که فاجعه بار دیگر خودش را نشان می‌دهد.

تخریب‌هایی که در این گزارش آورده شد، حاصل مشاهدات عینی خبرنگار CHN در یک روز بازدید از بافت تاریخی این شهر است. طی سال‌های گذشته خانه‌های بسیاری در یزد تخریب شدند که گزارش‌های متعددی آورده شده است. اگر قرار باشد، فهرستی از این خانه‌ها تهیه شود، کار به درازا می‌کشد؛ اما شاخص‌ترین خانه‌های تخریب شده در چند ساله گذشته از این قرار است: خانه تاریخی ابریشمی، شمس ابرکوه، خانه مشفق،محمد مروج، خادم، بحری‌ها و دانشمندی‌ها، کاروانسرای ابوالقاسم.


تخریبی شماره 1: خانه عرب بازار

خانه عرب بازار، یکی از تخریبی‌ها سال گذشته است. خرابه این خانه، هر بازدیدکننده‌‌ای را میخکوب می‌کند. توریست‌هایی که در کوچه‌ پس کوچه‌های یزد می‌چرخیدند، باورشان نمی‌شد که تخریب چنین خانه باشکوهی امکان‌پذیر باشد. اما خانه عرب بازار تخریب شده‌است. خانه‌ای که حتی در فهرست آثار ملی هم ثبت شده و جزو بافت تاریخی به شمار می‌رود.

حقیقت تلخ ویرانی تصویر خانه‌های بادگیردار و گنبدی شهر تاریخی یزد

این خانه که هنوز پلاک ثبتی بالای درش دارد، نه تنها خراب شده بلکه پر از زباله هم شده‌است. خانه عرب بازار به گفته قدیمی‌های یزد یکی از خانه‌های برو و بیا دار شهر بوده و معروفیت بسیار داشته است. خانه‌ای که از نظر معماری به آن گودال باغچه می‌گویند؛ معماری که مختص این بوم است و حالا چاله.



تخریبی شماره 2: خانه ملک ثابت

خانه ملک ثابت، خانه‌ای با بادگیرهای متعدد که دل بافت تاریخی قرار دارد. قدمتش به دوران صفویه می‌رسد و با شماره 24429 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این خانه تاریخی در نزدیکی خانه عرب بازار قرار گرفته است.

تصویر زباله‌دانی شدن خانه تاریخی ثبت شده در فهرست میراث فرهنگی کشور

خانه ملک ثابت، خانه تاریخی است که می‌توانست سر و سامان بگیرد و در بافت تاریخی کهن یزد بدرخشد. خانه‌ای که اکنون خرابه‌ای بزرگ شده و تنها گردشگران می‌توانند به تماشای زباله‌های آن بنشینند.



تخریبی شماره 3: خانه-بقعه ابودردا

بقعه ابودرداء یکی از تراژدی‌های بافت تاریخی یزد است. بقعه بزرگ و خانه مانندی که درست در دل تاریخی یزد قرار گرفته‌است. به در چوبی آن قفلی زده شده و در کنار در پلاک ثبتی آن خورده است. این پلاک ثبتی هر چند قرار بوده که حافظ این خانه شود، حالا بیشتر به امری بدرد نخور تبدیل شده که شاهد تخریب پیکر بناست.

بقعه ابودرداء آیا باید بوی تعفن زباله بدهد؟

بنای ابودرداء هم از هجوم زباله‌های شهری محروم نمانده و سهم بزرگی از زباله‌ها را نصیب شده است. خانه- بقعه تاریخی که می‌توانست بخشی از هویت تاریخی یزد باشد. امروز تنها لکه دردمندی بر پیکر بافت تاریخی است.


تخریب شماره 4: خانه پشت تکیه شاه ابوالقاسم

در یک روز بازدید از بافت تاریخی یزد، آنچه مشخص بود، این است که تخریب خانه‌های تاریخی تمامی ندارد. پشت تکیه شاه ابوالقاسم، خانه باشکوه ویرانی قرار داشت. این خانه پلاک ثبتی نداشت. شاید برای اینکه دیگر دری نداشت.

تک درخت خشک شده خانه بی نام و نشان در یزد که معماری شاخصی دارد

نام این خانه که نامی نداشت تنها می‌توان، خانه پشت تکیه ابوالقاسم گذاشت. خانه‌ای گودال باغچه که هنوز تک درخت خشکیده آن در کنار حوض خالی از آبش نشان از آخرین نشانه‌های حیات می‌داد.


تخریب شماره 5:خانه رو به رو عرب بازار

خانه رو به رو عرب بازار هم در نداشت. پلاک ثبتی هم نداشت. خانه ای دو طبقه که هنوز پیکره تاریخی خود را حفظ کرده بود. دیوار داخلی خانه، هنوز گچبری ها، طاقچه و تزییناتش را به رخ می کشید، اما چه فایده که هیچ اقدامی برای ساماندهی آن قرار نبود، انجام شود.

خانه رو به روی عرب بازار هم نام و نشان نداشت و دیوارهای گچبری شده آن حکایت از اندوهی تلخ می داد

خانه رو به رو عرب بازار هم به فهرست تخریبی‌ها اضافه شده بود. فهرستی عجیب که تصویر این یزد را خدشه دار می‌کند. تصویری که می‌شود ساعت‌ها رو به رویش نشست و پوکیدن ذره ذره آن را درد کشید.


منبع : سایت مرجع معماری

 

[M I N A]

آخرین «پنگ‌خانه» قاجاری ایران از بین رفت !!!

آخرین «پنگ‌خانه» قاجاری ایران از بین رفت !!!

آخرین نمونه از پنگ‌خانه‌های قاجاری در کشور، شب گذشته تخریب شد.

​

مدیر انجمن دوست‌داران میراث فرهنگی شهرستان نجف‌آباد با تأیید این خبر اظهار کرد:

نیمه‌شب گذشته، شهرداری نجف‌آباد با حکم دادستانی، پنگ‌خانه‌ی «باغ نو» (سازه‌هایی که در قنات‌ها برای استراحت و تقسیم آب کشاورزان به کار می‌رفتند) را تخریب کرد تا کار تعریض یک بلوار را در این شهرستان به سرانجام برساند.

به گفته‌ی حسین نجفی‌پور، از صبح امروز جمعی از علاقه‌مندان و دوست‌داران میراث فرهنگی شهرستان نجف‌آباد با تجمع در مقابل فرمانداری، خواستار ملاقات با فرماندار شده‌اند، ولی تا کنون اجازه این ملاقات به آن‌ها داده نشده است.

از اوایل امسال، شهرداری نجف‌آباد برای تعریض بلوار ولیعصر (عج) در بخش جنوبی این شهرستان، طرحی را به اجرا گذاشت و با ساخت بنایی معاصر، مشابه پنگ‌خانه‌ی قاجاری در یک متری بنای قدیمی، قصد تخریب آن را داشت؛ اما تا روز گذشته، دوست‌داران میراث فرهنگی با تشکیل زنجیره‌ی انسانی و دیگر اقدامات، برای حفاظت از این بنا تلاش کردند، اما شهرداری سرانجام موفق به تخریب آخرین نمونه از پنگ‌خانه‌های قاجاری ایران شد.

از این نوع پنگ‌خانه فقط دو نمونه در ایران باقی مانده بود که نمونه‌ی قاجاری آن شب گذشته تخریب شد !و نمونه‌ی صفوی آن نیز در چند متری بنای قاجاری قرار دارد.

با توجه به این‌که در قدیم، ابزار و تجهیزاتی مانند ساعت برای تعیین زمان آب‌رسانی و تعیین سهم هر کشاورز از آب در دسترس نبود، کشاورزان محلی روش خلاقانه‌یی برای تقسیم‌بندی آب زراعی ابداع کرده بودند که این عمل در محلی به نام «پنگ‌خانه» انجام می‌شد. پنگ‌خانه‌ها مکان‌هایی در میان زمین‌های کشاورزی و در نزدیکی منبع آب بودند که به‌صورت ایوانی نسبتا کوچک ساخته می‌شدند و یک نفر معتمد کشاورزان به نام میراب (امیر آب) در آنجا بود.

در پنگ‌خانه، چند جوی از کنار هم می‌گذشتند و «میراب» تقسیم آب در آن محل با توجه به واحدهای زمانی مشخص (پنگ)، آب را برای آبیاری زمین‌های متفاوت تقسیم می‌کرد. روش تقسیم آب به این صورت بود که ظرف فلزی کوچکی که به آن پنگ می‌گفتند و سوراخ‌ریزی در ته آن بود، روی سطح آب قرار می‌گرفت. به مرور زمان، آب از سوراخ بالا می‌آمد و در یک بازه‌ی زمانی مشخص که ظرف فلزی پر از آب می‌شد، خود به خود در آب غوطه‌ور می‌شد و به این صورت، آب زراعی به‌صورت زمان‌بندی‌شده و کاملا عادلانه میان کشاورزان تقسیم می‌شد. به‌محض پر شدن آب پنگ، سهم آب نفر بعدی شروع می‌شد و متصدی پنگ‌خانه با صدای بلند کشاورز یا باغ‌دار بعدی را متوجه می‌کرد تا آب را به سمت اراضی خود هدایت کند و به اندازه‌ی سهمش از آب کشاورزی بهره گیرد.
منبع: ایسنا

 

[M I N A]

بزرگترین کبوتر خانه جهان در حال تخریب کامل است !!!

بزرگترین کبوتر خانه جهان در حال تخریب کامل است !!!

كبوترخانه، نخستین بنای ضد زلزله جهان
​

گفته شده كبوترخانه های منحصر به فرد اصفهان، به دلیل مصالح به كار رفته در آنها و ساختار مدور و دیوارهای پر از حفره، به عنوان نخستین ساختمان های ضد زلزله جهان شناخته می شوند. در بناهای مسكونی و سنتی اصفهان، در روزگار صفویه، معمولاكبوترخانه های متعددی ساخته می شد تا به قول یكی از مستشرقانی كه در زمان شاه سلطان حسین از اصفهان دیدن كرده، به صاحب خانه «آبرو» دهد.
انگلبرت كمپفر، طبیب، محقق و سیاح آلمانی درباره وجود برج های كبوتر در خانه های مسكونی پایتخت آن روز ایران می نویسد: «باید از چهار برج كبوترخانه یاد كرد كه معمار در چهار گوشه زمین بنا كرده است.
اینها را به شكل برج قلعه ها و از خشت خام ساخته اند. سقف آن دارای سوراخ های متعدد برای كبوترهاست و كنگره یی نیز برای آن ساخته اند. در داخل آن هزارها لانه ردیف هم دیده می شود كه كبوتران در آنها قرار می گیرند.
به كبوتران نیز كسی صدمه نمی رساند. اما اغلب این برج های مخصوص كبوتر را از آن جهت می سازند كه به خانه آبرو و حیثیتی بدهند. زیرا این كبوترخانه ها از سایر بناها مرتفع تر است و از دور نگاه بیگانگان را به خود جلب می كند.»ولی كبوترخانه های بزرگ، معمولادر مزارع ساخته می شد تا به مزارع صیفی و خربزه، كودرسانی كند.
تاریخ شناسان معماری می گویند كبوترخانه از قرن چهارم هجری در ایران ساخته می شده است: البته بدیهی است كه ساخت این بناها پیش از قرن چهارم هجری هم رواج داشته است، اما اسناد و شواهد موجود به 1100 تا 1200سال پیش باز می گردد.
سفرنامه ابن بطوطه، قدیمی ترین سفرنامه یی است كه در آن از كبوترخانه های اصفهان نام برده شده:«... آن روز را نیز از وسط باغ ها، آب ها و دیه های زیبا كه برج های كبوتر زیادی در آنها دیده می شود، به سیر خود ادامه دادیم و پسین روز به شهر اصفهان رسیدیم...»

شاردن نیز در سفرنامه خود چنین می گوید: «... من عقیده دارم كه ایران مملكتی است كه بهترین كبوترخانه های جهان در آنجا ساخته می شود. این كفترخانه های عظیم شش بار بزرگ تر از بزرگ ترین پرورشگاه های ما هستند. اینها را از آجر بنا می كنند و رویش گچ و آهك می كشند و در تمام سطوح داخلی دیواره بنا از بالاتا پایین سوراخ هایی احداث می كنند تا كبوتران درآنها آشیانه كنند. همه كسانی كه مایل به داشتن كبوترخانه باشند، به استثنای سكنه یی كه متدین به مذهب رسمی كشور نیستند، می توانند آن را بسازند و در این مورد هیچ شرط انحصاری و امتیازی وجود ندارد و فقط مالیات كود می پردازند. در حوالی اصفهان بیش از سه هزار كبوترخانه می شمارند و تمامی اینها چنانكه من دیده ام، برای تحصیل كود ساخته شده اند، نه برای پرورش و تغذیه كبوتران...»

اینها گفته شد تا بهانه ای باشد برای اشاره به این نکته که بزرگترین کبوتر خانه جهان در حال تخریب کامل است:

​

از میان كوچه هایی كه با پلاستیك گلخانه یی پوشیده شده تا پای بزرگ ترین برج های كبوترخانه جهان، راهی نیست. درست بعد از كیلومتر 7 مسیر اتوبانی اصفهان به شهركرد، در روستایی از توابع بخش پیربكران شهرستان فلاورجان، برج هایی قرار گرفته اند كه بیش از 400 سال قدمت دارند.

این برج ها به اندازه یی معروفند كه روستای مجاور آنها را به نام «چهار برج» می شناسند. برج اصلی (مادر) در میان زمین های كشاورزی ساخته شده. در زمینی به مساحت 250 متر مربع و ارتفاع بیش از 20 متر، آن هم در سه طبقه. حفره یی، در قسمت شمالی این برج، رو به صخره های سیاه شاهكوه، ساخته اند تا بشود از آن وارد برج اصلی شد.

درون برج، محوطه یی خالی است. با پنج ستون بسیار عظیم كاهگلی و تمام دیوارها از كف تا سقف، از حجره های كوچك 20 در 30 سانتی متری پوشیده شده، حجره هایی برای زندگی كبوتران. در مركز طبقه همكف این برج، نور آفتاب از چند حفره كوچك سقف، به درون می تابد و به كنگره های فراوان و حجره های بی شمار فضای داخلی برج، جلوه یی افسانه یی می دهد.

انگار در قلب سازه یی از سرزمین مریخی ها وارد شده ایم، سازه یی از خشت خام. راه پله یی تند و تیز، راه به طبقه دوم برج دارد. طبقه یی با همان ستون ها، همان حجره ها و همان دیوارهای عظیمی كه طبقه اول را با ارتفاعی بیش از 8 متر از سایر طبقات، جدا كرده است. در طبقه دوم، روشنایی بیشتر است و حجره ها كمتر، زیرا بخشی از دیواره سمت شمال غرب، به خاطر مرمت با آجر قزاقی، خالی از حجره های كبوتر شده، ولی راه پله یی كه به طبقه سوم می رود، آنچنان شیب تند و خاك لغزنده یی دارد كه پیداست سال ها دست مرمت به آن نرسیده.

طبقه سوم، از دو طبقه پایین تر، روشن تر است و آفتاب و نسیم از حفره دیوارها، به درون می آیند. حالامی توان از این بالا، 100 هزار حجره كبوتر را دید كه در بزرگ ترین مجموعه كبوترخانه یی جهان، با خاك رس و خشت خام، ساخته شده اند. از این طبقه است كه می توان به بام برج درآمد. بالای بام، در سه سو دور نمای مزارع و گلخانه های كشت صیفی، دیده می شود و در سمت شمال نیز جاده اصلی روستاهای منطقه كشیده شده كه از كوهپایه سیاه كوه می گذرد.

ولی پنجاه قدم آن سوتر، نیمه ویران شده برج كبوترخانه كوچك تری، چشم انداز را مانند تفی بر صورت تازه تراشیده یی، می خراشد.
این برج، بر اثر باران سیل آسا، از میان به دو نیم شد و فرو ریخت. نیمه فرو ریخته، پایین برج، هنوز رها شده و نیمه ایستاده، به اندازه یی لرزان است كه به گفته حاج جعفر اسحاقی، كشاورزی كه در زمین های اطراف، صیفی می كارد، هنوز هیچ كس جرات نمی كند از پای آن رد شود یا موتوسیكلتش را آنجا در سایه بگذارد.

داریم با دستان خودمان هویت و فرهنگ و پیشینه تاریخی خودمان را از بین می بریم!!!

کشورهای ع. ر. ب .ی کماکان به دلیل نداشتن فرهنگ و تمدن،منتظر بهانه ای هستند تا آثار سرزمین پارس را به تاراج برده و مانند بادگیر آنها را به سرزمین خود نسبت دهند.
مطمئن باشید تا چند وقتی دیگر کبوتر خانه ها هم به دلیل سهل انگاری مردم و مسئولین توسط یک کشور دیگر ثبت خواهند شد.
​

منبع : معماری نیوز - مهدی پیرحیاتی (برداشتی آزاد از روزنامه اعتماد)

 

[M I N A]

بنای تخت جمشید بر اثر فرونشست محوطه این بنای تاریخی در خطر است !!!

بنای تخت جمشید بر اثر فرونشست محوطه این بنای تاریخی در خطر است !!!

فرونشست زمین که طی مدت اخیر در نقاط مختلف استان فارس مشاهده شده بود، این بار به یک قدمی بنای تخت جهانی جمشید رسیده است.
​

به گزارش مهر، طی سالهای اخیر خشکسالی‌های پیاپی باعث شده که میزان برداشت آب از آبهای زیرزمینی در فارس شدت بیشتری بگیرد. این امر موجب فرونشست زمین در نقاط مختلف فارس شده که نمونه آن نیز ایجاد فرونشست در محوطه تاریخی نقش رستم در حوالی شهرستان مرودشت فارس بود.

اما اکنون خبر رسیده که پدیده فرونشست زمین به نزدیکی بنای جهانی تخت جمشید رسیده و کارشناسان را نسبت به خطراتی که در آینده برای عظیم ترین بنای سنگی جهان به وجود می آید نگران کرده است.

در این رابطه پروفسور عزت الله رئیسی پژوهشگر، زمین شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز به خبرنگار مهر گفت:

محوطه های میراث جهانی تخت جمشید و نقش رستم هویت ملت ایران هستند و باید در برابر هرگونه خطرات احتمالی، چه در حال و چه در آینده حفظ شوند. یکی از این خطرات پدیده نشست زمین است که تحت تاثیر فعالیتهای انسانی از قبیل برداشت بی رویه آب زیرزمینی می تواند رخ دهد.

فرونشست زمین در محوطه تاریخی نقش رستم​

وی ادامه داد: این پدیده طی سالهای 1386 تا 1388 در منطقه نقش رستم تا روستای شول اتفاق افتاد. اثرات نشست در امتداد کوه حسین از نقش رستم تا روستای شول مشخص است و مقدار نشست بین دو تا 30 سانتی متر تغییر می کند.

پروفسور رئیسی بیان کرد: افت شدید سطح آب زیرزمینی (حدود 10 تا 15 متر)، بروز خشکسالی شدید طی این سالها و همچنین مساعد بودن آبخوان برای نشست ( وجود لایه های ریزدانه رسی) موجب شد تا نشست حاصله در محوطه نقش رستم، بعضی منازل مسکونی در روستای شول خود را به صورت ترک خوردگی دیوارها و حتی جابه جایی سقف بعضی از آنها نشان دهد و مردم محلی را همواره دچار وحشت و اظطراب کند.

وی ادامه داد: طی سالهای مذکور در محدوده تخت جمشید نشستی رخ نداد، اما افت سطح آب زیرزمینی بالاخره اثر خود را در سال 1391 نشان داد به طوریکه در فاصله 200 متری از صفه اصلی تخت جمشید شکافی موازی با صفه به طول 150 تا 200 متر، عرض یک متر و عمق حداکثر یک متر نمایان شد و محدوده تخت جمشید نیز پدیده نشست زمین را تجربه کرد.

فرونشست زمین در نزدیکی تخت جمشید​

این محقق عنوان کرد: برای پیشگیری از نشست تنها راه، جلوگیری از افت سطح آب زیرزمینی است که مستلزم مسدود کردن چاههای غیرمجاز، نصب کنتور هوشمند برای کنترل برداشت آب، افزایش راندمان آبیاری، عدم حفر چاه جدید و جلوگیری از کف شکنی چاههای موجود است.

پروفسور رئیسی افزود: همچنین بر اساس مطالعات انجام شده مشخص شد که به علت وجود آهک در زیر آبرفت، چنانچه چاههای برداشت آب تا مرز این دو سازند و یا پایین تر از آن حفر شوند، در اثر برداشت طولانی مدت آب احتمال رخداد آب فروچاله نیز وجود دارد که می تواند خطر احتمالی دیگری برای تخت جمشید و نقش رستم در آینده باشد!!!

وی گفت: طی سالهای 1343 تاکنون تعداد چاههای برداشت آب در محدوده حریم های تخت جمشید و نقش رستم افزایش قابل توجهی یافته و چنانچه این روند ادامه یابد در آینده باز هم خطرات نشست و آبفروچاه این آثار را تهدید خواهد کرد.

فرونشست زمین در نزدیکی تخت جمشید​

این زمین شناس عنوان کرد: استفاده گردشگری و عمر میراث های جهانی از قبیل تخت جمشید و نقش رستم نامحدود است و در صورت بروز هر گونه آسیبی به آنها خسارات وارده جبران ناپذیر خواهد بود.

وی اضافه کرد: برای حفظ این آثار باید با نگاهی بلند مدت، به مدیریت و حفاظت آنها پرداخت.

پروفسور رئیسی در خصوص راهکارهای مقابله با این پدیده اظهار داشت: پیشنهاد می شود اولا برداشت از چاههای پمپاژ در محدوده حریم تخت جمشید و نقش رستم محدود شود بطوریکه افت سطح آب زیرزمینی متوقف شود. ثانیا در صفه تخت جمشید نقاط برداشت ارتفاعی و مختصاتی به صورت یک شبکه دقیق ژئودتیک (Geodetic Survey) نصب شده و نشست زمین پایش شود.

منبع خبر : انجمن مفاخر معماری ایران