موضوع امسال منظر کمی رویکرد طراحی شهری داشت ( طراحی میدان ولیعصر تهران) و برای من که در تمام عمرم فقط چند بار تهران رفته بودم و میدان ولیعصر رو ندیده بودم، شک بزرگی وارد شد! چون با وجود اطلاعاتی که داده شده بود، درک درستی از مقیاسش نداشتم و اصلاً با حس فضاییش آشنا نبودم.
اما یه لحظه وقتی به این قضیه فکر کردم که خیلی ها شرایط من رو دارن، آرامش پیدا کردم و با یادآوری دروس مربوطی که گذرانده بودم (مثل برنامه ریزی کالبدی شهری و تحلیل فضاهای شهری)، اعتماد به خود و توکل به خدا شروع کردم.
اطلاعات رو خودشون دسته بندی کره بودن و جای هر نقشه یا پرسپکتیو روی شیت مشخص شده بود. در نتیجه برای شیت بندی زمانی گرفته نمی شد و این زمان رو اختصاص دادم به کشیدن جزئیات اجرایی سنگ فرش ها و لبه های باغچه، نهر های آب، سازه های موقت مجموعه، نوشتن نوع یا نام درختان، و طراحی یک المان آب نما با سبک پهلوی ( با توجه به این که خیابان و میدان ولیعصر مربوط به اون دوره است)، کشیدن فیگور و ...
ایده کلی کارم رو در یک جدول SWOT آوردم. (بررسی نقاط قوت، پتانسیل ها، نقاط ضعف و تهدیدها).
یکی از ایده هایم این بود: چون 2 سمت میدان خیابان ولیعصر با درختان کهن چنار قرار داشت، امتداد این درختان رو در کارم آوردم و این پیوستگی رو در کارم ایجاد کردم.
به مسائل عبور و مرور پیاده ها و دیدی که باید به میدان وجود داشته باشه فکر کردم و جداره هایش را پلکانی طراحی کردم و المان آبی را در مرکز کارم قرار دادم. سعی کردم از عناصر معماری پهلوی استفاده کنم.
پرسپکتیوهای زیادی در ذهنم بود که هیچ کدام با موضوع مرتبط نبود، پس از صفر طراحی کردم و با مبلمان و فیگورهایی که آماده داشتم، پرش کردم.
توی پلان، سنگ فرش، مبلمان و سایه و راندوی مختصری در بعضی بخش های حساس، کار رو جلوه می ده و در مقطع هم باید زندگی، حرکت و هیجان دیده بشه، اما نه به صورت غیر منطقی. (مثل طراحی دریاچه ای بزرگ در وسط میدان و ماهیگیری فیگورها که در کار خیلی از داوطلبان دیدم و متوجه شدم چون از قبل حفظ کرده بودن، دلشون نیومده استفاده نکنن!!!)
به اندازه راندو کردم، تا حدی که خوانایی کارم از بین نرفت. با راندو به دنبال خوشکلی نبودم، بلکه روی نکات مهم کارم تأکید کردم.
درسته که سایت متقارن بود، اما تمام تلاشم رو کردم که متقارن و یکنواخت کار نکنم و با وجود خوانایی پلانم، در هر مکانی، اتفاق خاصی بیافتد و برای استفاده کنندگان (و حتی بینندگان طرح!) خسته کننده نباشد.
همه بخش هایی که خواسته شده بود رو با هم پیش بردم که استرس سفید ماندن قسمتی از کار را نداشته باشم و در انتها وقت هم اضافه آوردم و هیچ جای کارم سفید نمونده بود.
پایدار باشید.