شبهه : در سوره نساء آمده است که مردان می توانند زنان را بزنند.
جواب شبهه : در آیه 34 سوره مبارکه نساء در آخرین مرحله دستور به "ضرب" زنان می دهد نه کتک زدن !!!
در زبان عربی ، "ضرب" و "لطم" ظاهراً مترادف هستند ولی زمین تا آسمان متفاوتند.
"ضرب" ، زدنی است که ضرری به بدن نرسانده و اثری از خود به جای نگذارد.
"لطم" ، زدنی است همراه با کبودی و سرخی بدن که همواره با درد همراه است.
اکثر فقها رای به ضربه زدن به صورت روحی داده اند زیرا هیچگاه در سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دیده نشده است که زنان خود را به خاطر نافرمانی "تنبیه بدنی" نموده باشند.
حتی در موردی که حفصه بنت عمر از دستور ایشان سرپیچی کرد رسول خدا با وجود تهدیدات بسیاری که درشان حفصه نازل شد او را نزدند.
حتی در حدیثی از رسول خدا نقل شده است که ایشان فرمود : (ایضرب احدکم المرأة ثم یظل معانقها) آیا زن را کتک می‌زنید، سپس می‌خواهید با او همآغوش باشید؟!»"وسائل الشیعه ، ج۱۴، ص۱۱۹"
اگر مقصود قرآن "تنبیه بدنی" زنان بود قطعاً آیه به گونه دیگری نازل می شد : ..... والطموهن ، واجرحوهن ....... کما اینکه در قرآن برای حکم زناکار که "تنبیه بدنی" حکم شده است قرآن با لفظ "ضرب" حکم نداده است بلکه :الزانیة و الزانی فاجلدوا کلَّ واحد... (نور2)
علامه مجلسی از فقه الرضا نقل می کند : وَالضَّربُ بِالسِّواكِ وَ شِبْهِهِ ضَرْباً رَقيقاً»؛ «زدن بايد با وسايلي مانند مسواك و امثال آن باشد، آن هم با مدارا و ملايمت» بحارالانوار، ج 104، ص 58.
و تنها اجازه ی "ضرب" درباره نشوز زنان است و اگر زن درباره انجام کارهای خانه سرباز زند شارع مقدس هیچ حقی برای مرد قرار نداده است و در هر نافرمانی مرد اجازه دست زدن به زن را هم ندارد !
و نشوز نافرمانی غیر موجه زن از وظایف اختصاصی خود مانند عفاف و تمکین است.
از اسلام ستیزان عزیز تقاضا دارم موقع ترجمه ی آیات کاملاً به ظرافت زبان عربی دقت کنند.
جواب شبهه : در آیه 34 سوره مبارکه نساء در آخرین مرحله دستور به "ضرب" زنان می دهد نه کتک زدن !!!
در زبان عربی ، "ضرب" و "لطم" ظاهراً مترادف هستند ولی زمین تا آسمان متفاوتند.
"ضرب" ، زدنی است که ضرری به بدن نرسانده و اثری از خود به جای نگذارد.
"لطم" ، زدنی است همراه با کبودی و سرخی بدن که همواره با درد همراه است.
اکثر فقها رای به ضربه زدن به صورت روحی داده اند زیرا هیچگاه در سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دیده نشده است که زنان خود را به خاطر نافرمانی "تنبیه بدنی" نموده باشند.
حتی در موردی که حفصه بنت عمر از دستور ایشان سرپیچی کرد رسول خدا با وجود تهدیدات بسیاری که درشان حفصه نازل شد او را نزدند.
حتی در حدیثی از رسول خدا نقل شده است که ایشان فرمود : (ایضرب احدکم المرأة ثم یظل معانقها) آیا زن را کتک می‌زنید، سپس می‌خواهید با او همآغوش باشید؟!»"وسائل الشیعه ، ج۱۴، ص۱۱۹"
اگر مقصود قرآن "تنبیه بدنی" زنان بود قطعاً آیه به گونه دیگری نازل می شد : ..... والطموهن ، واجرحوهن ....... کما اینکه در قرآن برای حکم زناکار که "تنبیه بدنی" حکم شده است قرآن با لفظ "ضرب" حکم نداده است بلکه :الزانیة و الزانی فاجلدوا کلَّ واحد... (نور2)
علامه مجلسی از فقه الرضا نقل می کند : وَالضَّربُ بِالسِّواكِ وَ شِبْهِهِ ضَرْباً رَقيقاً»؛ «زدن بايد با وسايلي مانند مسواك و امثال آن باشد، آن هم با مدارا و ملايمت» بحارالانوار، ج 104، ص 58.
و تنها اجازه ی "ضرب" درباره نشوز زنان است و اگر زن درباره انجام کارهای خانه سرباز زند شارع مقدس هیچ حقی برای مرد قرار نداده است و در هر نافرمانی مرد اجازه دست زدن به زن را هم ندارد !
و نشوز نافرمانی غیر موجه زن از وظایف اختصاصی خود مانند عفاف و تمکین است.
از اسلام ستیزان عزیز تقاضا دارم موقع ترجمه ی آیات کاملاً به ظرافت زبان عربی دقت کنند.
منظور از این حکم اینه که مردان، به احمقانه بودن کتک زدن همسرانشان پی ببرند! وگرنه اولویت اول، فرو بردن خشم و مدارا کردن با همسر و گذشت از خطاهای اوست! 
بعدش باهات کار دارم!!! 
