شهید مورد علاقه تو کیه؟+عکس

سلام

سلام

سلام. شهید مورد علاقه ی من شهدای گمنام هستند همون آدم های بزرگی که رفتند و حتی تکه تکه های بدنشون بر نگشت . . .

**بازگشت به روحيات دوران دفاع مقدس به مصلحت دين و دنيا و حتي آخرت ماست**

دستور عقب نشینی داده اند.
نه راه پس داریم،نه راه پیش.گیر کرده ایم،وسط اروند،زیز آتش عراقی ها.
***
معاون گردان و چند نفر دیگر فین میزنند،می روند سمت ساحل روبرو.عراقی ها،حالا همه آتششان را می ریزند سر آنها.
ما عقب نشینی می کنیم.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9080&stc=1&d=1238957166

یک شبی از میان ما کوچید
آب شد سوی ابرها کوچید
آنقدر بال زد میان قفس
تا که ازبین میله ها کوچید
محوشد سوی کبریا کوچید
من نمیدانم او کجایی بود
لیک با نام ک رب ل ا ی ی کوچید

فقط شهادت می خواهم

الله اکبر
اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد رسول الله اشهد ان علیاً ولی الله
خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم شهید در راه تو، خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می‌خواهم كه از همه چیز خبری هست الا شهادت، ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه كس هستی و قادر توانایی، ای خداوند كریم و رحیم و بخشنده، تو كرمی كن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده. با تمام وجود درك كردم عشق واقعی تویی و عشق شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق.
نمی‌دانم چه باید كرد، فقط می‌دانم زندگی در این دنیا بسیار سخت می‌باشد. واقعاً جایی برای خودم نمی‌یابم هر موقع آماده می‌شوم چند كلمه‌ای بنویسم، آنقدر حرف دارم كه نمی‌دانم كدام را بنویسم، از درد دنیا، از دوری شهدا، از سختی زندگی دنیایی، از درد دست خالی بودن برای فردای آن دنیا، هزاران هزار حرف دیگر، كه در یك كلام، اگر نبود امید به حضرت حق، واقعاً چه باید می‌كردیم. اگر سخت است، خدا را داریم اگر در سپاه هستیم، خدا را داریم اگر درد دوری از شهدای عزیز را داریم، خدا داریم. ای خدای شهدا، ای خدای حسین، ای خدای فاطمه زهرا(س)، بندگی خود را عطا بفرما و در راه خودت شهیدم كن، ای خدا یا رب العالمین.
راستی چه بگویم، سینه‌ام از دوری دوستان سفر كرده از درد دیگر تحمل ندارد. خداوندا تو كمك كن. چه كنم فقط و فقط به امید و لطف حضرت تو امیدوار هستم. خداوندا خود می‌دانم بد بودم و چه كردم كه از كاروان دوستان شهیدم عقب مانده‌ام و دوران سخت را باید تحمل كنم. ای خدای كریم، ای خدای عزیز و ای رحیم و كریم، تو كمك كن به جمع دوستان شهیدم بپیوندم.
گرچه بدم ولی خدا تو رحم كن و كمك كن. بدی مرا می‌بینی، دوست دارم بنده باشم، بندگی‌ام را ببین. ای خدای بزرگ، رب من، اگر بدم و اگر خطا می‌كنم، از روی سركشی نیست. بلكه از روی نادانی می‌باشد. خداوندا من بسیار در سختی هستم، چون هر چه فكر می‌كنم، می‌بینم چه چیز خوب و چه رحمت بزرگی از دست دادم. ولی خدای كریم، باز امید به لطف و بزرگی تو دارم. خداوندا تو توانایی. ای حضرت حق، خودت دستم را بگیر، نجاتم بده از دوری شهدا، كار خوب نكردن، بنده‌ی خوب نبود،... دیگر...
حضرت حق، امید تو اگر نبود پس چه؟ آیا من هم در آن صف بودم. ولی چه روزهای خوشی بود وقتی به عكس نگاه می‌كنم. از درد سختی كه تمام وجودم را می‌گیرد دیگر تحمل دیدن را ندارم. دوران لطف بی‌منتهای حضرت حق، وای من بودم نفهمیدم، وای من هستم كه باید سختی دوران را طی كنم. الله اكبر خداوندا خودت كمك كن خداوندا تو را به خون شهدای عزیز و همه بندگان خوبت قسم می‌دهم، شهادت را در همین دوران نصیب بفرمایید و توفیق‌ام بده هر چه زودتر به دوستان شهیدم برسم، انشاء الله تعالی.
منزل ظهر جمعه 6/4/82

داشتم اون ته تالار رو پاک سازی میکردم. یه تاپیک دیدم به نام مقام شهید که دو تا پست داشت. خواستم با این یکی ترکیبش کنم دیدم حیفه میره آخر تاپیک کسی نمیبینه.گفتم نقل قول ازش بگیرم بزارمش اینجا.البته حیف چون قدیمی بود گزینه تنکس نداشت.

yareza2006 گفت:

در روایت آمده است:

سر شهید در دامان دو حوریه بهشتی قرار می گیرد درحالی که آن دوگرد و غبار از چهره او می زدایند به او می گویند شهادت در راه خدا و ورود به ضیافت الهی بر تو مبارک باد.

​

وسائل الشیعه/ج11/ص20/ح19

کلیک کنید تا باز شود...

yareza2006 گفت:

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
به شهید هفت امتیاز از طرف خداوند عطا می شود ، اولینِ آنها بخشیدن تمام گناهان اوست بواسطه ی ریختن اولین قطره ی خونش.[/FONT]

کلیک کنید تا باز شود...

پندار ما اين است كه ما مانده ايم و شهدا رفته اند اما حقيقت آن است كه زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.
سيد اهل قلم:شهيد سيد مرتضي آويني

یه سوال!!
نظرتون چیه عنوان تاپیک عوض بشه؟

سلام.فکر کنم دوست خوبمونyarezaاسم خوبی رو انتخاب کرده اما اگه کلی تر بود بهتر بود.

شهید مرتضی خسروی
شهید خسروی دانشجوی رشته پزشکی وقتی اسیر می شود،تنها به دلیل داشتن ریش و جواب ندادن به سوالات،در حالیکه زخمی بود،توسط تانک بعثی ها له می شود.

FZ.H گفت:

سلام.فکر کنم دوست خوبمونyarezaاسم خوبی رو انتخاب کرده اما اگه کلی تر بود بهتر بود.

کلیک کنید تا باز شود...

بله خوب کار ایشون حرف نداره.
اما خب دیدم میشه کلی تر باشه. نمونش همون نقل قولهایی که از پست ایشون گرفتم و گذاشتم. به عنوان تاپیک مربوط نمیشه اما میشه که همین جا باشه. اینه که گفتم شاید بخواید عنوان عوض بشه.
در هر صورت تاپیک و تالار مال خودتونه. من تابع نظرات شمام.

ماله من ابرادات شیردل هست پادشاه عیلام که تنها متحد کوروش در جنگ بزرگ کوروش با کروزس بود که پارس در برابر تمام دنیای شناخته شده آن زمان تنها متحدش عیلامیان بود.پادشاه آبرادات شیردل تخت و پادشاهی و زندگی و برخی از عزیزانش رو فدای کوروش کرد و بعد از آن تقریبا پادشاهی عیلام با اینکه از اولین ساکنان ایران زمین بودن در امپراتوری پارسیان حل شد
شهیدان فقط مختص به زمان ما یا اسلام نیستند،چه بسا کسانی که در گذشته به خاطر شرف،میهن،عزت هم وطنان یا سایر ملتهایی که به کمک آنها نیاز داشتن جانشان را فدا کردن

20فروردین سالروز شهادت سید مرتضی آوینی
21 فروردین شهادت صیاد شیرازی
بچه ها مراسم یادتون نره.از همین جا ازتون دعوت میکنم تو این روزها حتما یه سر به تاپیک بزنید

ما دست کم 3 نفر در تاریخ ایران باستان داریم که از همه چیزشون گذشتن تا نذارن مملکت به دست بیگانگان بیافته و یا بیگانگان رو از کشور بیرون کنن
من این افراد رو نام میبرم چون اینها قصد دفاع داشتن نه کشور گشایی زیرا در دوران باستان کشور ایران اکثر جنگها یا برای کشور گشایی بود یا جنگ هایی که در سر مرز ها اتفاق می افتاد
این 3 نفر :آبرادات پادشاه عیلام،اشک یا ارشک بنیان گذار اشکانیان،سورنا فرمانده ایرانی
که از بین این 3 نفر تنها یاد فرمانده سورنا باقی مونده و هنوز بر سر فرزندان ایرانی گذاشته میشه
به خاطر رشادت های بیشمار سورنا و شکست متجاوزان هستش که نام اون هنوز زنده مانده و حتی اولین ربات انسان نمای کشور که در اواخر سال 1387 رونمایی شد به نام این فرمانده بزرگ ایرانی قرار گرفت
به قول سعدی
نام نیکو گر بماند از آدمی بهتر آن است کز ماند سرای زرنگار
ما شخصیتهای بزرگی داریم که از اونها غافلیم و میتونیم هویت ایرانی اسلامی خودمون رو به دنیا معرفی کنیم ، اما بعضی ها درگیر تعصبات احمقانه ای هستن که در حق این بزرگان جفای زیادی شده است

یه نمونش صلاح الدین ایوبی از نظر من صلاح الدین کوروش دوم هست میدونید چرا؟؟؟ فتخ بابل کوروش رو بیاد بیارید فتح اورشلیم صلاح الدین ایوبی رو هم ببینید. همون برخوردی که کوروش با ادیان کرد صلاح الدین ایوبی با ادیان کرد. صلاح الدین ایوبی انقدر بزرگ هست که مسیحیان توی تمام کتاب هاشون به بزرگی از اون یاد کردن و تا مدت ها اسم بچه هاشون رو saladin میذاشتن.فیلم kingdom of heaven رو نگاه کنید میفهمید . اما حالا ما چه جوری با صلاح الدین ایوبی برخورد کردیم؟؟ عده ای که رهبران اسلامی رو قبول ندارن عده دیگه احترام صلاح الدین ایوبی رو به ادیان میانه روی و مصالحه کاری می دونن ، عده ای هم چون اون از اهل تسنن هست چیزی نمیگن. عده ای میگن چرا صلاح الدین ایوبی وقتی خواست اورشلیم تسلیم بشه نگفت افراد شما به قوانین اسلام باید عمل کنن چرا گفت هر کس حتی جنگجویان و شوالیه ها اگر به قوانین مسیحیت خودشون رو رعایت کنن من بهشون امان میدم
کوروش یه بار دیگه زنده شد و مرد اما ما نفهمیدیم خدا میداند چندبار امثال کوروش زنده شدن و مردن مطابق شرایط روز مردمانشون نه اهل باستان که ما نفهمیدیم و خودمون باعث مرگ یا بدنامی یا فراموشی اونها شدیم بعد پرچم کوروش رو بدست میگیریم

اينم كمترين كاري از دست من بر مي اومد
يه متن زيبا از نوشته هاي مرتضي اويني

منم چون پنج شنبه و جمعه دانشگاه هستم همینجا یه متن از شهید آوینی قرار میدم

• آزادی و شهادت

شقایق وحشی آزاده‌است و تعلقی ندارد. در دشتهای دور، لابه‌لای سنگها می‌روید و به آب باران قناعت دارد تا همواره تشنه باشد و بسوزد. داغدار است و گلبرگهای سرخش را نیز گویا به خون آغشته‌اند. شهید نیز آزاده‌است و فارغ، قانع، تشنه، سوخته دل و داغدار و غلطیده در خون... اما میان این دو چه نسبتی است؟
کلام را، کلام انسانی را از این بینش، راهی به سوی حقیقت نیست، تمثیلی از حقیقت و بس.

شهيد باكري

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9150&stc=1&d=1239220038

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9151&stc=1&d=1239220619
شاه عبدالعظیم
متولد شهریور 1326هستم و بچه شاه عبدالعظیم.در خانه ای به دنیا آمده و بزرگ شده ام که در هر سوراخش که سر می کردی به یک خانواده دیگر نیز بر می خوردی.
پدرم مهندس معدن بود و بنا به مقتضیات کارش،هرچند سال یکبار از شهری به شهر دیگر نقل مکان می کردیم.
به این ترتیب کودکی و نوجوانی من در تهران،کرمان و زنجان سپری شد.سال سوم دبیرستان-نظام قدیم-بودم که دوباره به تهران آمدیم و در خیابان مطهری ساکن شدیم.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9152&stc=1&d=1239221156

امام را که پیدا کرد،تمام نوشته هایش-اعم از تراوشات فلسفی،داستانهای کوتاه،شعرو...-را درون چند گونی ریخت و آتش زد.
«هنر امروز حدیث نفس استو هنرمندان گرفتار خودشان.به قول حافظ تو خود حجاب خودی.حافظ از میان برخیز.سعی کردم «خودم» را از میان بردارم،تا هرچه هست خدا باشد.البته آنچه که انسان می نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست،اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند،آنگاه این خداست که در آثار ما جلوه گر میشود....»

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9153&stc=1&d=1239221926
جماعت
جعبه شیرینی را جلو بردم و تعارف کردم.یکی برداشت و گفت:می توانم یکی دیگر بردارم؟
گفتم:البته این حرفها چیه سید؟!
و سید یک شیرینی دیگه برداشت،اما هیچ کدام را نخورد.کار همیشه اش بود.هرجا که غذای خوشمزه یا شیرینی یا شکلات تعارفش میکردند،برمیداشت،اما نمی خورد.میگفت:«می برم تا با خانم بچه هابا هم بخوریم»
به ما توصیه میکرد که این خیلی موثر است که آدم شیرینی های زندگی اش را با خانواده اش تقسیم کند.شاید برای همین هم همیشه در خانه نماز را به جماعت می خواند.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9154&stc=1&d=1239222751
عشق
به خاطر صدای گرم و گیرایش،بارها به او پیشنهاد کار شد،اما جز یکبار،هیچ کدام را نپذیرفت.یک کار دانشجویی بود،به اسم «رقص علم».کار مستندی برای عزاداری امام حسین علیه السلام.کار را که دید،متواضعانه برایش متنی نوشت و خودش هم برایش خواند.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9155&stc=1&d=1239223801
پرواز
قبل از پرواز اومده بود دفتر.موقع خداحافظی همینطور که داشت میرفت گفت:«نمی خواهی روبوسی کنی؟»
گفتم مگه دو سه روز بیشتر طول میکشه؟سید خندید و راه افتاد.بعد دوباره برگشت و گفت:فکر کردی اگه من نباشم،می خواهید روایت فتح را چه بکنید؟
زیاد جدی نگرفتم و گفتم:تعطیل می کنیم.
گفت:یعنی چی؟
گفتم:خیلی جدی دارم میگم،تعطیلش می کنیم این روایت فتح رو.و دیگر ادامه ندادم و گفتم خداحافظ.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9162&stc=1&d=1239225361
معبر
دوتا گروه شدیم،سه چهار نفر سمت چپ،چهار پنج نفر سمت راست.تا چشم کار میکرد رمل بود و ماسه.هر کس جا پای نفر جلو می گذاشت.حرکت ماسه ها همه چیز را جابجا کرده بود.نظم میدان از بین رفته بود و شناسایی معبر آن مشکل.
ساعن9:30صبح جمعه بود.نوزدهم فروردین1372.

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=9165&stc=1&d=1239225767
درد
حالا دیگر حدود500متر را درون میدان مین و به سمت قتلگاه طی کرده بودیم.بچه ها می گفتند برگردیم ولی مرتضی برای فیلم برداری از قتل گاه اصرار داشت.هیچ ردی از معبر نبود.«هرکس جا پای نفر جلو می گذاشت».با صدای انفجار همه زمین خوردیم .مین والمیری بود.حدود نیم متر بالا می پرید،بعد منفجر می شد.با حجم ترکشی به مراتب بیشتر از مین معمولی.برای همین هم تقریبا هیچ کس بی نصیب نماند.
بلافاصله جمع شدیم بالای سر سید و سعید(شهید یزدان پرست).پای سید از زیر زانو قطع شده بود و تنها به پوستی آویزان بود.یک برانکارد دستی با اورکت بچه ها درست کردیم.خواستم از صحنه فیلم بگیرم اما دوربین کار نمی کرد.کاش می توانستم از چهره ای که یک ذره درد تویش دیده نمی شد فیلم بگیرم.