نتایح جستجو

ماندن یا نماندن سوال این نیست آی که چشم های تو می گویند : بمان می مانم حتی اگر جهان را بر شانه های خسته ی من آوار کرده باشی. حسین منزوی

برایم سیگاری بگیران من از ماه درشتِ گلگون می‌ترسم، من این ساعت ِ خسته را برای هجرت شبانه کوک نخواهم کرد. (سید علی صالحی)

سلام ... مممنون ... یکم بی اعصابه :D

اه می بینیم که همه احساس میکنند،یک چیزی بت است ولی جرات این که تبر را بردارند و آن را بزنند،ندارند.وبه خاطر همین ضعف مدت ها بت،بت می ماند.علی رغم افکار عمومی و با این که همه فهمیدند که دیگر ارزش اش را از دست داده و نقشی ندارد ولی جرات این را که نفی کنند،ندارند. شریعتی مجموعه آثار 23 / ص 304

یورش آورده ای با لشکر سنگدلی ات به تمام احساس من. عقب نشینی نمی کنم. می خواهم از تمامیت ارضی قلبم دفاع کنم. دفاعی مقدس!!!

[IMG] [IMG] [IMG]

[IMG][IMG]

وقتی تو نیستی شادی کلام نامفهومی است و «دوستت می­دارم» رازی است که در میان حنجره ­ام دق می­کند حسین منزوی

تا بهحال کسی را به اندازه‌یتو دوست داشته‌ای که نخواهیخوابش رابياشوبی باصدای نفس؟ عباس معروفی

بعـــد از رفتنتــــ جـــای خـــالی ات در دلـــم مثــل کفــش سیـــندرلا انــدازه هیــــچ یکـــــ ... از مردمـــ شهـــر نشد حتی بــــه زور!

واكنش سيدعلی صالحی به وضعيت درياچه اروميه: "اگر خواهرِ خزر بمیرد؛ خلیج‌فارس خواهد گریست" وای بر ما اگر خواهر خزر بمیرد ... خلیج فارس آنقدر خواهد گریست که همه دریاهای دنیا بالا بیایند و بالا می‌آیند تا همراه رودها، چشمه‌ها و دو دیده‌ي من از میان ِ مکافاتِ زخم و نمک بگذرند و می‌گذرند...

یک روز می آیی و در گورستانی دور در استخوانم می دمی تا شعر های نا سروده ام را بشنوی رسول یونان

رمانی که جدیدا خودندم و خیلی ازش لذت بردم کتاب "بادبادک باز" واسه "خالد حسینی" نویسنده افغانی بود ...

نه هليا , تحمل تنهائي , از گدائي دوست داشتن , آسانتر است . تحمل اندوه , از تکدّي همة شاديها , آسانتر است . سهل است که انسان بميرد, تا آنکه بخواهد به گدائي حيات برخيزد . (" نادر ابراهيمي" در كتاب "بارديگر شهري كه دوست ميداشتم")

بهار من مرا بگذار و بگذر رهایم کن برو دلدارو بگذر من عادت می کنم اینجا به غمها مرا پر کن از این اجبارو بگذر

مے پسـندم پاییـز را که معافـم مے کنـد از پنـهان کردن ِ ... دردے(!) که در صـدایم مے پیچـد ُ اشکے(!) که در نگاهـم مے چرخـد ؛ آخر همه مـے داننـد سـرما (!) خورده ام !! .

این کفش هایِ لعنتی پافشاری می کنند به ماندن و گرنه من کجا و حسرتِ پیاده روهایِ خلوتِ خیس ...

روزی می آید ناگهان روزی می آید که سنگینی رد پاهایم را در درونت حس می کنی رد پاهایی که دور می شوند ... و این سنگینی از هر چیزی طاقت فرساتر خواهد بود ناظم حکمت

نه! نرو! صبر کن... قرارمان این نبود... باید سکه بیندازیم. اگر شیر آمد:تردید نکن که دوستت دارم اگر خط آمد:مطمئن باش دوستدارت هستم صبر کن سکه بیندازیم... اگر دوستت نداشتم..... آن وقت برو...

حالا که آمده‌ای فقط به همین لحظه بیندیش به این همه شادمانی که آمده‌اند و برای دیدنت به هم تَنِه می‌زنند... محمدرضا عبدالملکیان