نتایح جستجو

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه تو دور دست امیدی و پای من خسته ست

من شاعرم همان که تو را خلق کرده است اما ببخش خالق خوبی نبوده ام

تو را زیر باران باید و مرا بارانی تا مبادا که تو را دور کنم از باید

دختر ولی پرید و خمارت گذاشت ...بعد میخانه بود و نم نم سیگار های تلخ با یاد چشمهای خمارش تو بودی و بعد از دو بطر ...بطری دیگر سکانس بعد

یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند این بار میبرند که زندانیت کنند

مرد ایستاده بود و جهان در مقابلش گویی غم زمین و زمان در مقابلش

یک مشت استخوان به هم دوخته... برقص.. با هر گلوله خورد تکان در مقابلش

بر پنجره ها نوشت باران فریاد از این نقاب داران

باعث افتخار بندس

میروم تا عقب عقب رفتن پشت پس کوچه های بی منطق میروم آن طرف کمی بدوم میروم آن طرف کمی عاشق می شوم عین بچگی هایم...حس گرمی که شعر میگوید گوش کن من کمی شبیه تو ام بیقرار و صمیمی و سرتق !!!

زیر خروار بار این جریان......توی بن بست این شب عایق و به من حق بده کمی که هنوز.... هم به اندازه خودم باشم

یک شاخه رز ...... یک شعر .......یک لیوان چایی آنقدر اینجا مینشینم تا بیایی از بس که بعذ از ظهر ها فکر تو بودم حالا شدم یک مرد مالیخولیایی

تو که دل برده از این شهر دلت یک نفر گم شده از شهر دلت من تنها که از این شهر شلوغ میرود باز شود بخت دلت خودم گفتم !

دستان ما دو نیمه در حسرت هم اند آیا چه وقت میشکنند این حریم ها

من مدتی ست ابر بهارم برای تو باید ولم کنند ببارم برای تو

دیگر برای شوکت دریا غزل نباف ! موجی که در هوای تو یخ زد نجیب نیست

در دهان غنچه از غم خنده خون آلود شد گو به چشم ابرها باران شود خون آب ها

آقا هی آقا.... آورده ام شناسنامه ام را به صفحه آخرش یکی دو برگ اضافه کنید در این روز هایی که این همه میمیریم احتیاط شرط واجب عقل است __________________

یک وجب فاصله ماندست بیا توبه کنیم فاصله مثل حباب است بیا توبه کنیم چشم !؟

در گوشه ای از خانه با اشعار حافظ پر میکنی تنهایی ات را گاه گاهی تو شاعری پس سعی کن مانند سابق در لحظه های خستگی و بی پناهی با غصه هایت سر کنی تو می توانی با غصه هایت سر کنی وقتی بخواهی