نتایح جستجو

حمله کاشی مسجد به سجود... حمله ی واؤه به فک شاعر........

ریگی از روی زمین برداریم وزن بودن را احساس کنیم...

بیداریت را جادو می زند ، سیب باغ ترا پنجه دیواری می رباید و غصه نمی پردازم

تنها به تماشای چه ای؟ بالا.گل یک روزه ی نور... پایین تاریکی باد..

در چراگاه نصیحت گاوی دیدم سیر.. شاعری دیدم هنگام خطاب به گل سوسن می گفت <شما>

در سایه ی این سقف ترک خورده نشستیم بی حوصله و خسته و افسرده نشستیم خاموش چو فانوس که در خویش خمیده است پیچیده به خود با تن تا خورده نشستیم

دور ماندند ز من ادم ها سایه ای از سر دیوار گذشت غمی افزود مرا بر غم ها...

نجوای نمناک علف ها را می شنوم ......... جایم اینجا نبود.. <فانوس > در گهواره ی خروشان دریا شست و شو می کند.. کجا می رود این <فانوس> ...این <فانوس >دریا پرست پر عطش مست؟

دوست من شعر شما به اشعار سهراب نمی خوره ها؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟....بازم با خودته...ببخشید :smile: هوا موجی زد. علف ها ریزش رویا را در چشمانم شنیدند میان دو دست تمنا روییدی....... در من تراویدی....

گیلاس...

از رنگ بریدیم و ز دیدار گذشتیم......با چشم فرو بسته ز گلزار گذشتیم در باغ جهان پا نگرفتیم چون سرو........چون سایه سبک از سر دیوار گذشتیم..

تو در راهی . من رسیده ام. اندوهی در چشمانت نشست رهرو نازک دل.. میان ما راه درازی نیست لرزش یک برگ.......

;)قیصر.... من به گوش خود از دهانش دوش سخنانی شنیده ام که مپرس

نمی خورید زمانی غم وفاداران زبی وفایی دور زمانه یاد آرید خواهش ...همچنین

مکن عتاب از این بیش و جور بر دل ما بکن هر انچه توانی که جای ان داری

میان آفتاب هشتم دی ماه طنین برف ..نخ ها تماشا ..چکه های وقت....

یارب اندر کنف سایه ان سرو بلند گر من سوخته یک دم بنشینم چه شود

زندگی شستن یک بشقاب است......

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند.... آیا بود که گوشه ی چشمی به ماکنند