نتایح جستجو

کاش ميشد داد بزنم بگم که تو مال منی واسه پر کشيدنم تا قلب آسمون بال منی خودتم خوب ميدونی چقدر دلم ميخواد تو رو اونقدر که وقت رفتنت با التماس ميگفت نرو به خدا که آرزوی قلب من تنها يه چيزه و اونم فقط...

قفسی ساختهام در ذهن "من" در اسارتش؛ و کمی آن طرفتر ورای قفس "تو"یی آزاد نشستهاست با آن نگاهِ دلفریب رو به رویِ لحظههایِ سرسختِ زندگی...

این تکرار بارانی دلم... چتر میخواهد و خیابانی به درازای تنهاییم که بغضم را زیر آن قدم بزنم شاید کسی بی چتر در انتهای خیابان دلش گرفته باشد...

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ

نمی دانم چه می خواهم خدایا به دنبال چه می گردم شب و روز چه می جوید نگاه خسته من چرا افسرده است این قلب پر سوز ز جمع آشنایان میگریزم به کنجی می خزم آرام و خاموش نگاهم غوطه ور در تیرگیها به بیمار دل خود می دهم گوش گریزانم از این مردم که با من به ظاهر همدم ویکرنگ هستند ولی در باطن از فرط...

:gol: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

نوش جان.......................

نمي بخشمت.... بخاطر تمام خنده هايي كه از صورتم گرفتي....بخاطر تمام غمهايي كه بر صورتم نشاندي ..... نمي بخشمت ..... بخاطر دلي كه برايم شكستي .....بخاطر احساسي كه برايم پرپر كردي...

من تمنا کردم که تو با من باشی تو به من گفتی هرگز هرگز پاسخی سخت و درشت و مرا غصه این هرگز کشت

هر گاه که فکر ميکنم برخاسته ام پايم به جايي ميخورد و ميافتم هر گاه که فکر ميکنم که برخاستن کاري است بس دشوار بر ميخيزم وبه راهم ادامه ميدهم حالا بعد از يک بار ديگر به زمين...

[IMG]

[IMG]

باید فراموشت کنم، چندیست تمرین میکنم، من میتوانم میشود، آرام تلقین میکنم. کم کم ز یادم میبری، کم کم زیادم میروی، این روزگار و رسم اوست این جمله را با تلخیش صد بار تمرین میکنم ! [IMG]

از دل و دیده، گرامی‌تر هم آیا هست ؟ - دست، آری، ز دل و دیده گرامی‌تر : دست ! زین همه گوهر پیدا و نهان در تن و جان، بی‌گمان دست گران‌قدرتر است. هر چه حاصل كنی از دنیا، دست‌آورد است ! هر چه اسباب جهان باشد، در روی زمین، دست دارد همه را زیر نگین ! سلطنت را كه شنیده ست چنین ؟! شرف دست...

مشب از آسمان دیده تو روی شعرم ستاره میبارد در سکوت سپید کاغذها پنجه هایم جرقه میکارد شعر دیوانه تب آلودم شرمگین از شیار خواهشها پیکرش را دوباره می سوزد عطش جاودان آتشها از سیاهی چرا حذر کردن شب پر از قطره های الماس است آنچه از شب به جای می ماند عطر سکر آور گل یاس است آه بگذار گم شوم...

عشق پاک از جنس دریا و به رنگ عاشــــــــقیست مثل پرهای فرشــــــــــــــته مثل حس سادگیست مثل گل همچون هـــــــــــــجوم برف زیبایی به کوه مثل آتش گـــــــــرم و همچون بزم عاشق باشکوه همچو گلبرگی ســــفید ، حیران و سرگردان به آب آب دریا شســـــــــته روحش را در این رویای خواب در تن و آغوش...

امشب از گــــرمای آتش میشوم همپای عشق شعله ور،مجنون ومست ازحضرت زیبای عشق میرود زردی زجانم ، ســــــــــرخ آتش میشوم هیبتی چون زال و رستم،همچو آرش میشوم مــــــــــرد قــــــــوم آریا ،چون پُتک آن آهنگرم کاوه ام ، من آتشی بر زیر این خاکســــــــترم عشق و آتش در نگــــــاهم شعله دارد تا...

زیبا وروان نوشتید ممنون

قاصدک حرف مرا از بر کن... برو آن گوشه باغ...سمت آن نرگس مست و بخوان در گوشش.. که همین نزدیکی... یک نفر یادت هست... و.. دلــــــــش سخت برایت تنگ است... [IMG]