نتایح جستجو

در زیر آلاچیقی از عشق و باران... حلقه ی وصال را هدیه می گیرم... و با لمس انگشتان مردانه ی تو،خوشبختی را در زندگی ام می آرایم چه سهل و آسان فرمانروا شدم و قلمرو احساس خود رایافتم.. دیگر عاشقانه هایم را را با جوهر وجود تو می سرایم و کتیبه ای از دل را به دنیا می آورم شاهدان عقدمان...

در دریغستان آغوش پر سخاوت تو پستوهای تاریکی غم به نور مهتاب بخشیده می شوند و مرا در سیاه چاله های انتظار محبوس میکنند... ظلمت را به آسمان زندگی ام می پاشتد و زندگی ام را به شب وهم برانگیز سکوتی بارانی می سپارند... کجایی یارمن؟بازگرد ؛ این دل را بی تو درمانی نیست... فاصله هستی ام را...

سر می سایم بر روی شانه های تو ؛ آرام می شوم از آوای دلنواز نفس های تو ، دلم پرواز میکند در آسمان قلبت ، میشنوم صدای تپشهای قلبت ، اوج میگیرم تا محو شوم در آغوشت ! تا خودم را از خودت بدانم ، تا همیشه برایت بمانم ،چه لذتی دارد تا صبح در آغوش تو بخوابم! تا ببینم زیباترین رویاها ، فردا که...

[IMG]

[IMG] امشب چقدر بیتابم و چقدر عاشق عطر تن تو مرا به سویت فرا می خواند و به صلیب دستانت می کشد... من برای پیچک ظریف تنم گلذانی را میابم که تنها منحصر به من است و مرا در بر دارد امشب شمیم نفسهایت به هستی ام اعتبار می بخشد و فرشته ی عشق را از آسمان نیلی به زیر می آورد.... تنهایی را از من...

چتر را به حال خود رها کن... من میخواهم میزبان ترنم دلنواز باران،در میان حصار دستان تو باشم.... میخواهم با دستان با سخاوت باران، صورت تو را نوازش کنم... میخواهم با لبان تر و نمناک باران، لبان تو را ببوسم... و موهایم را تزیین کنم... من میخواهم در زیر آلاچیقی از برگ و ریاحین همسر و همراه تو...

[IMG] هرصبح، با عطر گل رز...با بوسه ای نرم از لبان مقدس تو بیدار می شوم... به این امید که پنجره نگاهم را بگشایم وخودرا به کارناوال نگاه تو برسانم ... تا پاسی از شب تصویر چشمان تورا در پشت پلک هایم به یادگار نگاه دارم... و به هستی ام اعتبار ببخشم..... همسفرم...هیچگاه این خوشبختی را از...

بستری از آب مرا فرامی خواند... و آغوشی از مهر مرا می پوشاند... میعادگاه من آغوش با سخاوت توست که دریا را از سکه می اندازد... و ساحل را به ورطه ی حسادت می کشاند... سایه ی تو را که بالای سرم می ببینم تهی می شوم از هر آنچه که بودم و با رقص انگشتان تو برکمر ظریفم بار دیگر متولد می شوم اما نه بر...

[IMG] آن هنگام که نگاهت را که چشمانم می بخشی و دستانت را محصور دستانم میکنی تهی می شوم از زمینی بودن به اوج آسمان می رسم... و هستی ام را جانی تازه می بخشم... نگاه تو،عاشقانه هایی را که من تشنه ی شنیندن شان هستم زمزمه می کند... و مکنونات دلت را نغمه سرایی... چشمانت را به من ببخش،تا...

[IMG]

سلاام... عزیز دلم خوبی؟ مرسی که همیشه نامه های منو میخونی و در تاپیک نامه های عاشقانه می نویسی قلمت مملوء از احساسه [IMG]

[IMG] عاشق که باشی برای گفتن حرفهایت احتیاج به هیچ کلمه ایی نیست. از نگاه معشوقت، از سکوتش، از نفس هایش، از صدای طپش قلبش، همه ی حرف های نگفته اش را میخوانی...

تنهايی من، همان انتظارم است و انتظارم، همان عشق! و عشق تنها بهانه ی بودنم! بی بهانه ام نکن! بعد از رفتن تو چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا… چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم نه قلم در دست من نیست من نقاش این تنهایی نیستم این...

تنها که می شوم..... سرم را روی زانوهایم می گذارم وبرای خود دنیایی از تو می سازم..... و آن لحظه ها رو عمری زندگی می کنم..... سرم را که بلند می کنم...... به کوتاهی یک پلک زدن دنیایم خراب می شود باز..... دنیای من شیشه است یا بودن تو زودگذر؟!؟!؟!؟! و آن وقت....... موهایم را به ظرافت قلب...

باز هم بستری از امنیت مرا فرامی خواند... تن ظریفم را به آغوش تو می سپارم... روح لطیفم را به آرامش... دستانم را در دستانت قفل می کنم تا سمفونی صدایت گوشم را بنوازد و به دیدار فرشته خواب روم... براستی که هیچ کجا آرام تر از آغوش تو نیستم! آغوش تو، هستی بارانی ام را به بوسه ای می بخشد... و...

چتر را به حال خود رها کن... من میخواهم میزبان ترنم دلنواز باران،در میان حصار دستان تو باشم.... میخواهم با دستان با سخاوت باران، صورت تو را نوازش کنم... میخواهم با لبان تر و نمناک باران، لبان تو را ببوسم... و موهایم را تزیین کنم... من میخواهم در زیر آلاچیقی از برگ و ریاحین همسر و همراه تو...

آرام باش عزیزدلم.... آرام باش من همیشه همراه تو ام....همیشه در کنار تو... ای زیباترین عشق...ای پاک ترین ترنم هستی...من تو را رها نمی کنم.... حتی اگر قرار باشد از پس این دستگاههای بیجان تورا ببوسم و از تو نفس بگیرم... باز هم عاشقانه تو را می خوانم...صادقانه تو را می نویسم.... تو زیباترین و...

باورم نمی شود این تو هستی... مرد بی بدیل رویاهای من؟ تورا سالها در خود زندگی کرده ام و حال در زیر قطرات با سخاوت باران یافتم گویی که تو زاده ی بارانی... همانقدر با سخاوت...همانقدر پاک... همانقدر مهربان ... همانقدر بی آلایش... تو هدیه ی آسمانی؛ازتبار ابرهای عاشق و از نسل صداقت و مهربانی...

باز هم بستری از امنیت مرا فرامی خواند... تن ظریفم را به آغوش تو می سپارم... روح لطیفم را به آرامش... دستانم را در دستانت قفل می کنم تا سمفونی صدایت گوشم را بنوازد و به دیدار فرشته خواب روم... براستی که هیچ کجا آرام تر از آغوش تو نیستم! آغوش تو، هستی بارانی ام را به بوسه ای می بخشد... و...

[IMG] امشب چقدر بیتابم و چقدر عاشق عطر تن تو مرا به سویت فرا می خواند و به صلیب دستانت می کشد... من برای پیچک ظریف تنم گلذانی را میابم که تنها منحصر به من است و مرا در بر دارد امشب شمیم نفسهایت به هستی ام اعتبار می بخشد و فرشته ی عشق را از آسمان نیلی به زیر می آورد.... تنهایی را از من...