نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

[IMG]

بر روی نمیکتی که روز نخست آشناییمان نشستیم، گل می گذارم تا نبودن هایت را جبران کند و جای خالی ات را کتمان... اما این گلها تا یه زمانی نفس می کشند و عطر حضورت را جبران... تا رمقی در جسم لطیف این گلبرگهای شیداست باز گرد و عاشقانه هایت را زمزمه کن این نیمکت دیرزمانی است که هیچ عاشقی را...

[IMG]

ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﮔﺮﺩ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﯾﻢ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺑﺨﺖ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ ﺑﺴﺮﺍﯾﯿﻢ . ﺍﯾﻦ ﻣﺘﻮﻥ ﺍﺩﺑﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ ﻭ ﻗﻮﺗﺶ ﻃﻨﯿﻦ ﺁﻭﺍﯼ ﻣﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﻢ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ؛ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻗﺼﺪ ﻣﺎﻥ ﭘﯿﻮﻧﺪﯼ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻦ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﺮ ﺁﺏ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ. ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭ ﻟﻄﻒ ﺗﻤﺎﻣﯽ...

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

باﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻧﻤﺎﻥ ﭘﺪﻳﺪﺍر ﺷﺪ ﻭ ﻋﻄﺮ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭﻳﻎ ﻛﺮﺩ... ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﻟﺮﺑﺎﻳﺖ، ﺩﺭ ﭘﺲ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﻱ ﮔﻨﮓ ﻭ ﻧﺎﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ بی تاب ﻛﺮﺩ... ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﻨـﮓ ﺷﺪﻩ؛ ﻛﺠﺎﻳﻲ ﻳﺎﺭﻣﻦ؟ ﻛﺠﺎیی ﻣﻮﻧﺲ ﻭ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻩ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ؟ آﻏﻮﺷﻢ ﻳﺦ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺑﺴﺘﻪ،ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺴﺦ ﺷﺪﻩ... ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ در ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﻱ...

باﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻧﻤﺎﻥ ﭘﺪﻳﺪﺍر ﺷﺪ ﻭ ﻋﻄﺮ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭﻳﻎ ﻛﺮﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﻟﺮﺑﺎﻳﺖ، ﺩﺭ ﭘﺲ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﻱ ﮔﻨﮓ ﻭﻧﺎﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﺷﺪﻭ ﻣﺮﺍ بی تاب ﻛﺮﺩ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﻨـﮓ ﺷﺪﻩ؛ ﻛﺠﺎﻳﻲ ﻳﺎﺭﻣﻦ؟ ﻛﺠﺎیی ﻣﻮﻧﺲ ﻭ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻩ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ؟ ﺍﻏﻮﺷﻢ ﻳﺦ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺑﺴﺘﻪ،ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺴﺦ ﺷﺪﻩ ﻭﭼﺸﻤﺎﻧﻢ در ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ...

[IMG] شبگرد عاشق... این منم یه شبگرد عاشق... که هر نفس به امید کلمات بی خواب روزهایش رابه مهتاب پیوند می زند تا دمی را با اندیشه هاي ابریشمی اش به خلوت نشیند... از تو و احساس بی آلایشت سخنی به میان آورد و رویاهایش راستاره باران کند.... این منم یه شبگرد عاشق... که هر شام زیر سایه ابر هاي...

روی نمیکتی که روز نخست آشناییمان نشستیم گل می گذارم تا نبودن هایت را جبران کند و جای خالی ات را کتمان... اما این گلها تا یه زمانی نفس می کشند و عطر حضورت را جبران... تا رمقی در جسم لطیف این گلبرگهای شیداست باز گرد و عاشقانه هایت را زمزمه کن این نیمکت دیرزمانی است که هیچ عاشقی را میزبانی...

امشب در کوچه پس کوچه های ذهنم تو را می کاوم... نشانی تو را از چهل چراغ مهتاب می خواهم... و در بنبست عشق، نسیمی از عطر تن تو را می بابم... روحم به آسمان می رود... جسمم در میان دستان تو، به تنپوشی از نور و احساس پوشانده می شود... و من با هر بوسه ی تو، جانی تازه می ستانم و از نو متولد می...

در دریغستان آغوش پر سخاوت تو پستوهای تاریکی غم به نور مهتاب بخشیده می شوند و مرا در سیاه چاله های انتظار محبوس می کنند... ظلمت را به آسمان زندگی ام می پاشتد و زندگی ام را به شب وهم برانگیز سکوتی بارانی می سپارند... کجایی یارمن؟بازگرد ؛ این دل را بی تو درمانی نیست... فاصله هستی ام...

چتر را به حال خود رها کن... من می خواهم میزبان ترنم دلنواز باران،در میان حصار دستان تو باشم.... می خواهم با دستان با سخاوت باران، صورت تو را نوازش کنم... می خواهم با لبان تر و نمناک باران، لبان تو را ببوسم... و موهایم را تزیین کنم... من می خواهم در زیر آلاچیقی از برگ و ریاحین همسر و همراه...

در زیر آلاچیقی از عشق و باران... حلقه ی وصال را هدیه می گیرم... و با لمس انگشتان مردانه ی تو،خوشبختی را در زندگی ام می آرایم چه سهل و آسان فرمانروا شدم و قلمرو احساس خود رایافتم... دیگر عاشقانه هایم را با جوهر وجود تو می سرایم و کتیبه ای از دل را به دنیا می آورم شاهدان عقدمان آسمان...

[IMG]