نتایح جستجو

شنیدم به مامانم گفت بیمارستان می بیندشو گوشی رو قطع کرد. همه چیز سریع پیش می رفت. سوار ماشین شدم و به بیمارستان رفتیم طولی نکشید که رسیدیم به بیمارستان و اتاقی که دکترم انتظارم را می کشید. وقتی وارد سالن شد پرستارها به کمکش آمدند و صندلی چرخدار آوردند. چشم هایم را بسته بودم و سعی می کردم دعا...

این چرا همش ***** میشه؟!!! ف ی س ب و ک هم که کلاً قربونم بره ایران کلاً اینترنت نداشته باشه هم فرقی نمی کنه مردم با این وضع اینترنت تو کتابخونه هم همین نتیجه رو می گیرن

چطولی خوچتیپ!!! آره عزیز می دونم... تمیزکاریو بوگوووو که مامانم منو کشته لباسم نگووووو ما مثه شما بالای خط نیسیم که همون قبلیا رو می پوشییییم:cry: ولی خدایی دارن پوست ملت رو می کنن با این قیمت ها!!! نجومیه عجـــــیب...

خواهش ش ش ش از این به بعد زیاد زیاد پست می ذارم... حوصلمو سربرده:confused:

آدمک آخر دنیاست بخند دد د د همه عادت کردن شما چطور هنوز عادت نکردی؟!!

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

ماه ها سخت تر می شد. نزدیک عید بود و من پا به ماه هفتم گذاشته بودم. حالا دیگه شکمم مشخص بود و بیشتر وجود دخترم را حس می کردم. توی این سه ماه بیشتر مشغول جمع آوری تائیدیه و امتحان تافل و تمام پیش نیازهای دانشگاهم بودم. جاناتان و رایان جدی جدی رفته بودن بوستون یکی پزشکی و دیگری مهندسی ساختمان...

مامانی من چه دخمل بدی شدم...[IMG][IMG][IMG] بیا قول میدم زود زود آپ کنم، قَر نکن مامان آنی...[IMG][IMG][IMG]

فصل 14 تصمیم داشتم یک تاکسی بگیرم و به آدرس جدید مامان برم. وقتی وارد سالن انتظار شدم یا چهره ی خسته و سر درگم مامان روبه رو بودم. بدون هیچ حرفی بغلش کردم و هر دوتامون زار زدیم. اونقدر گریه کردیم که همه نگاهمان می کردند. به سمت ماشین رفتیم. توی راه چشم هایم را بستم. از رادیو آهنگ« قلبم شکست بگو...

آبشو کشیدی چلو شد... نامرد پست امروزو گذاشتم دیگه!!! خدا رحم کنه اصلاً دیگه حس تایپ ندارم:cry:

واااااااااااااااوووو مبارک دیگه حسابی پیرمرد شدی هااا

اومدم حاضری بزنم و برم !!!اینم چون قولیده بودم!!! خوش بگذره ما رفتیم

ای خدااااا... امان :wallbash::wallbash:

بــــــــــــــله;)

وضعیت سایت خیلی سخت شده اگر بار اول نتونستم می رم هااااا!!! گفتم که با دایا آپ هم باید بیام!!:cry: ببینم اینجا آدمین نداره؟!!!:mad:

ما هم هستیم البته در شرایط سخت دایل آپ و خونه ی مادربزرگ!!!:surprised:

الهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم

آن روز دیگه حرفی پیش نیامد. حاج خانم خیلی مراقب حالم بود. شب توی حسینیه ی بزرگ محل که از موقوفات خانواده ی ضرغام بود و خیلی هم طرفدار عزاداری امام حسین با جلال فراوان برپا بود. از شب پنجم محرم دست های اطراف تهران جلوی حسینیه می آمدند و نوحه خوانی می کردند و علم ها سلام می دادند. تجربه ی چندانی...

مرسی خلاقیت!!;)

:cry: