نتایح جستجو

سلام یامین جان تولدت رو بریک میگم.

نوشتم این غزل نغز با سواد دو دیده که بلکه رام غزل گردی ای غزال رمیده سیاهی شب هجر و امید صبح سعادت سپید کرد مرا دیده تا دمید سپیده ندیده خیر جوانی غم تو کرد مرا پیر برو که پیر شوی ای جوان خیر ندیده به اشک شوق رساندم ترا به این قد و اکنون به دیگران رسدت میوه ای نهال رسیده ز...

ما را چه غم که شیخ شبی در میان جمع بر رویمان ببست به شادمانی در بهشت او می گشاید، او که به لطف و صفای خویش گویی که خاک طینت ما را ز غم سرشت

سلام مائده جان... خوش اومدی... امیدوارم بتونیم برای همدیگه دوستای خوبی باشیم..:w30:

میام از شهر عسق و کوله بار من غزل پر از تکرار اسم خوب و دلچسب عسل کسی که طعم اسمش طعم عاشق بودنه طلوع تازه ی خواستن تو رگهای منه عسل مثل گله، گل بارون زده به شکل ناب عشق که از خواب اومده سکوت لحظه هاش هیاهوی غمه به گلبرگ صداش هجوم شبنمه نیاز من به اون برای خواستنه نیاز جویبار به جاری بودنه...

در هوایت بی قرارم روز و شب سر زپایت بر ندارم روز و شب روز و شب را هم چو خود مجنون کنم روز و شب را کی گذارم روز و شب جان و دل از عاشقان میخواستند جان ودل را می سپارم روز و شب تا نیابم آنچه را در مغز منست یک زمانی سر نخارم روز و شب تا که...

من ز پای جان گشودم رشته ی دلبستگی ها تا مگر دستی زنم در دامن وارستگی ها با بریدن ها دل از آشوب دریا شست ساحل موج بی آرام شد پیوسته از پیوستگی ها گرمی و شوری ندارد ساز سیل از تند رفتن نغمه جویی روان کرد اشکم از آهستگی ها جستجو را راه ها رفتم، بیا انگشت حیرت منزلی بنما، برآسایم مگر زین خستگی ها

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست حالیا خانه برانداز دل و دین من است تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست باده لعل لبش کز لب من دور مباد راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو بازپرسید خدا را که به پروانه کیست می‌دهد هر کسش افسونی و...

صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزینه‌ی آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است و تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش‌بینی نمی‌کرد و خاصیت عشق این است کسی نیست بیا...

لطفا نام کاربری مرا به *زهره* تغییر دهید.

در خور ماندن نداند هیچ روشندل جهان شبنمی بودم که هم دیر آمدم هم زود رفتم

بر روی ما نگاه خدا خنده می زند. هر چند ره به ساحل لطفش نبرده ايم زيرا چو زاهدان سيه كار خرقه پوش پنهان ز ديدگان خدا می نخورده ايم پيشانی ار ز داغ گناهی سيه شود بهتر ز داغ مهر نماز از سر ريا نام خدا نبردن از آن به كه زير لب بهر فريب خلق بگوئی خدا خدا ما را چه غم كه شيخ شبی در میان...

اكنون كه تنها ديدمت، لطف ار نه آزاري بكن سنگي بزن، تلخي بگو، تيغي بكش، كاري بكن گيرم نداري ميل من، اي مردم چشمم گهي از گوشه ي چشمي به من، نظاره يي باري بكن اي يوسف جان، مي خرد خلقي به جان وصل تو را رسم گران جاني بهل ميل خريداري بكن مرديم دور از روي تو، در خانه ماني تا به كي بيرون خرام آخر...

حریق خزان بود همه برگها آتش سرخ همه شاخه ها شعله زرد درختان همه دود پیچان به تاراج باد و برگی که می سوخت می ریخت می مرد و جامی سزاوار چندین هزار آفرین که به سنگ می خورد من از جنگل شعله ها می گذشتم غبار غروب به روی درختان فرو می نشست و باد غریب عبوس از بر شاخه ها می گذشت و سر در...

یادمان باشد اگر گل چیدیم وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم پر پروانه شکستن هنر انسان نیست گر شکستیم ز غفلت، من و مایی نکنیم

لینک اصلاح شده http://www.4shared.com/file/107868398/7dc158dd/___.html

مردیم دور از روی تو در خانه مانی تا به کی؟ بیرون خرام آخر گهی، گل گشت بازاری بکن

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار نکته ای روح فزا از دهن دوست بگو نامه ای خوش خبر از عالم اسرار بیار تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام شمه ای از نفحات نفس یار بیار به وفای...

اي عبور ظريف بال را معني كن تا پر هوش من از حسادت بسوزد اي حيات شديد ريشه هاي تو از مهلت نور آب مي نوشد - آدمي زاد- اين حجم غمناك روي پاشويه وقت روز سرشاري حوض را خواب مي بيند اي كمي رفته بالاتر از واقعيت با تكان لطيف غريزه ارث تاريك اشكال از بال هاي تو مي ريزد عصمت گيج پرواز مثل يك خط مغلق...

حذف آمونیاک و جدا سازی هیدروژن از گاز دور ریز واحد آمونیاک