نتایح جستجو

با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

وفا نكردي و كردم ،جفا نديدي و ديدم شكستگي و نشكستم،بريدي و نبريدم

با لب او چه خوش بود گفت و شنید و ماجرا خاصه که در گشاید و گوید خواجه اندرآ

در بزم حکیمان ز می شورانگیز نی‌تاب نشستن است و نی پای گریز از بهر من تنگ سراب ای ساقی مینا به سر پیاله کج‌دار و مریز

ميشود اندوه شب را از نگاه صبح فهميد يا به وقت ريزش اشك شادي بگذشته را ديد ميتوان در گريه ي ابر با خيال غنچه خوش بود زايش آينده را در هر خزاني ديد و آسود

روزي پدري بودوپدررافرزندکي بودبسيارزيرک وکنجکاوواين پسربسيارازپدرخويش سوالهامي پرسيد يک روز که پدربرنمازنشسته بودچون فارق آمدگفت:پروردگاراروز محشرماراياورباش.فرزندروبه پدرکردو گفت:پدرروزمحشرمگرچه خبراست؟ گفت:پسرم روز محشرروزي است که مردمان بسيارانبوه گردمي آيندوآن روزي است پرآشوب.کس-کس را...

ای سایه ! سحرخیزان دلواپس خورشیدند زندان شب یلدا بگشایم و بگریزم

مادر اي در درخشان صدف درياي وجود من....مادر اي خيز بلند احساس شعور من.......مادر اي ترانه زيبايي در قشنگترين شعر هاي پر احساس تنهايي..... مادر اي تبلور ناب روي بستر روان غرور بجاي ادميت.........................................مادر اي..........دوستت دارم

یار ما دلدار ما عالم اسرار ما یوسف دیدار ما رونق بازار ما

خاطرم نیست تو از بارانی... یا که از نسل نسیم...هر چه هستی گذرا نیست هوایت ، بویت..

خشاخش برگهای زرد صدای پاییز بود و آغاز بستن پنجره ها کوچه تنها می شد با سوتهای بی وقت عشق و تدارکی ازلی در کار بود تا حادثه ی عشق در برخوردی ساده میان بادهای گیج پاییزی چشمان ما را تر کند

پرنده مردني است دلم گرفته است دلم گرفته است به ايوان مي روم و انگشتانم را بر پوست كشيده ي شب مي كشم چراغ هاي رابطه تاريكند چراغ هاي رابطه تاريكند كسي مرا به آفتاب معرفي نخواهد كرد كسي مرا به مهماني گنجشك ها نخواهد برد پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنيست

باز در خاطره‌ها یاد تو، ای رهروِ عشق شعله سرکش آزادگی افروخته است یک جهان بر تو و بر همت و مردانگی‌ات از سر شوق و طلب، دیده جان دوخته است نقش پیکار تو در صفحه تاریخ جهان می‌درخشد، چو فروغ سحر از ساحل شب پرتوش بر همه کس تابد و می‌آموزد پایداری و وفاداری در راه طلب چهر رنگین شفق، می‌دهد...

هر روز به شیوه‌ای و لطفی دگری چندانکه نگه می‌کنمت خوبتری

چشم دل باز کن که جان بینی آن چه نادیدنی است آن بینی گر به اقلیم عشق روی آری همه آفاق گلسِتان بینی بر همه اهل آن زمین به مراد گردش دور آسمان بینی آن چه بینی دلت همان خواهد و آن چه خواهد دلت همان بینی

هست شب، یک شب دم کرده و خاک رنگ رخ باخته است. بادِ نوبه آور ، از بر کوه سوی من تاخته است. هست شب، همچو ورم کرده تنی، گرم دراستاده هوا هم ازین روست نمی‌بیند اگر گمشده‌ای راهش را. با تنش گرم، بیابان دراز مرده را ماند در گورش تنگ به دل سوخته‌ی من ماند به تنم خسته که می‌سوزد از هیبت تب...

غم زخوی خویش داردخاطر غمناک ما نم زجوی خویش دارد دیده نمناک ما ناله اش از جور خویشست ایندل پر آرزو زخمش از دستخودست این سینهٔ صد چاک ما بر روان ما زخاک ما بسی بیداد رفت داد میخواهد زخاک ما روان پاک ما باک جان ما زخاک ما و باک دل زخود نیست ما را هیچ باک از دلبر بی باک ما خار و...

فيض كاشاني فيض كاشاني ایمان درست عشق کیشان دارند هرچند که ظاهری پریشان دارند مفتاح حقایقی که میجوئی فیض زیشان غافل مشو که ایشان دارند

این روزها... این روزها که می گذرد هر روز احساس میکنم که کسی در باد فریاد میزند احساس میکنم که مرا از عمق جاده های مه آلود یک آشنای دور صدا میزند

عكسها زيبا مثل هميشه، متشكر..............سبز باشي