نتایح جستجو

خوش آن که حلقه‌های سر زلف وا کنی ديوانگان سلسله‌ات را رها کنی کار جنون ما به تماشا کشيده‌است يعنی تو هم بيا که تماشای ما کنی

سلسله موی دوست، حلقه دام بلاست هر که در اين حلقه نيست، فارغ از اين ماجراست گر بزنندم به تيغ، در نظرش بی‌دريغ ديدن او يک نظر، صد چو منش خونبهاست گر برود جان ما در طلب وصل دوست حيف نباشد که دوست، دوست‌تر از جان ماست

تا به تو دادم دل و دين، ای صنم بر همه کس گشته يقين، ای صنم

ما ز ياران چشم ياری داشتيم خود غلط بود، آنچه می‌پنداشتيم

نوری برای دوستان، دودی به چشم دشمنان من دل بر آتش می‌نهم، اين هيمه را افزون کنيد **

مبادا جز حساب مطرب و می اگر نقشی کشد کلک دبيرم

مکن سرگشته آن دل را که دستاموز غم کردی به زير پای هجرانش، لگدکوب ستم کردی قلم بر بيدلان گفتی نخواهم راند و هم راندی جفا بر عاشقان گفتی نخواهم کرد و هم کردی

هر آن که گنج قناعت به گنج دنيا داد فروخت يوسف مصری به کمترين ثمنی

به قربون خم زلف سياهت فدای عارض مانند ماهت ببردی دين فائز را به غارت تو ماهی، خيل مژگانها سپاهت

ای پادشاه حسن، خدا را بسوختيم آخر سوال کن که گدا را چه حاجتست ارباب حاجتيم و زبان سوال نيست در حضرت کريم، تمنا چه حاجتست

مشت می‌کوبم بر در، پنجه می‌سايم بر پنجره‌ها من دچار خفقانم، خفقان من به تنگ آمده‌ام از همه چيز بگذاری هواری بزنم آی! با شما هستم اين درها را باز کنيد من به دنبال فضايی می‌گردم لب بامی، سر کوهی، دل صحرايی که در آنجا نفسی تازه کنم آه می‌خواهم فرياد بلندی بکشم که صدايش به شما هم برسد من به...

مرغ سحر ناله سر کن داغ مرا تازه تر کن ز آه شرر بار ، این قفس را بر شکن و زیر زبر کن بلبل پر بسته ز کنج قفس درا نغمه آزادی نوع بشر سرا وزنفسی عرصه این خاک توده را پر شرر کن ظلم ظالم ، جور صیّاد آشیانم ، داده بر باد ای خدا ، ای فلک ، ای طبیعت شام تاریک ما را سحر کن !

گفتی به روزگاری، مهری نشسته، گفتم بيرون نمی‌توان کرد حتی به روزگاران

حال از دهان دوست شنيدن چه خوش بود يا از زبان آن که شنيد از دهان دوست ای يار آشنا، علم کاروان کجاست تا سر نهيم بر قدم ساربان دوست

هرچند که هست عالم از خوبان پر شیرازی و کازرونی و دشتی و لر مولای منست آن عربی‌زادهٔ حر کاخر به دهان حلو می‌گوید مر

روزگاریست که دل چهره مقصود ندید ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

يا بنده عقبا شو، يا خواجه دنيا شو يا ساز عروسی کن، يا حلقه ماتم زن **

ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

ما شقایق کوهستان های وطنمان را داریم و هر که را که تاب این آتش رویان را در سینه دارد ما شقایق ها را دوست داریم و روییدن و بالیدنشان را و به شباهنگامی چنین پاسداری شان را گرد آمده ایم ما گل ها را دوست داریم و نه تنها گلها ی گلخانه را که گلهای وحشی خوشبو را هم و آزادی گفتن...

بگذارسربه سينه من تا كه بشنوي آهنگ اشتياق دلي دردمند را شايدكه بيش ازاين نپسندي به كارعشق آزاراين رميده سردركمند را بگذارسربه سينه من تابگويمت اندوه چيست عشق كدامست غم كجاست بگذار تا بگويمت اين مرغ خسته جان عمريست درهواي تو ازآشيان جداست دلتنگم آنچنان كه اگر بينمت بكام خواهم كه جاودانه بنالم به...