نتایح جستجو

هیچ کس گمان نداشت این کیمیای عشق را ببین کیمیای نور را که خاک خسته را صبح و سبزه می کند کیمیا و سحر صبح را نگاه کن جای بذر مرگ و برگ خوانی خزان کیمیای عشق و صبح و سبزه آفریده است خنده های کودکان و باغ مدرسه کیمیای عشق سرخ را ببین! هیچ کس گمان نداشت این

گیرم که این درخت تناور در قله ی بلوغ آبستن از نسیم گناهی ست اما ای ابر سوگوار سیه پوش این شاخه ی شکوفه چه کرده ست کاین سان کبود مانده و خاموش ؟ گیرم خدا نخواست که این شاخه بیند ز ابر و باد نوازش اما این شاخه ی شکوفه که افسرد از سردی بهار با گونه ی کبود آیا چه کرده بود ؟

ديدي اي دل که غم عشق، دگر بار چه کرد چون بشد دلبر و با يار وفادار چه کرد آه از آن نرگس جادو که چه بازي انگيخت آخ از آن مست که با مردم هشيار چه کرد

اگه يه روز بري سفر ... بري زپيشم بي خبر اسير روياها مي شم ... دوباره باز تنهامي شم به شب مي گم پيشم بمونه ... به باد مي گم تا صبح بخونه بخونه از ديار ياري ... چرا مي ري تنهام مي ذاري اگه فراموشم کني ... ترک آغوشم کني پرنده دريا مي شم ... تو چنگ موج رها مي شم به دل مي گم خواموش بمونه ...

مادر..............

اب معدني خنك با ليوان بلور

ساغرم آیینگی کرد و جهانی یافتم وان جهان را بی کران در بی کرانی یافتم جسته ام آفاق را در جام جمشید جنون هر چه جز عشق تو باقی را گمانی یافتم

ای نگاهت خنده مهتاب ها بر پرند رنگ رنگ خواب ها ای صفای جاودان هر چه هست باغ ها گل ها سحر ها آب ها ای نگاهت جاودان افروخته شمع ها خورشید ها مهتاب ها ای طلوع بی زوال آرزو در صفای روشن محراب ها ناز نوشین تو و دیدار توست خنده مهتاب در مرداب ها در خرام نازنینت جلوه کرد رقص ماهی ها و پیچ و تاب ها

اگر چه می دانم ، که نیست تجربه هرگز تمامی معیار. اگر چه می دانی ، که از تعهد شمشیر و قلب بیزارم . اگر چه می دانند ، هنوز بیدارم ، هنوز …

پس ممنون وسپاس

سيب به اين شكل نماد چيه؟ لابد عشق چروكيده:biggrin:

منم عشق سيب

اينو يادگاري نگه دارم....؟پس اينه علت ناراحتي:w15: .

چاي قند پهلو

من مگر طالع خود در تو توانم ديدن که توام آينه‌ي بخت غبار آگيني

متشكرم...... سئوالات همه پرسيده شد به هر حال دوستان قبول زحمت كردند من هم هر زماني سئوال داشتم مي پرسم

اين موشا بي ازارند اهلي اهلي اميد وارم حقير رو هم دعا كرده باشي..... راستي صندلي داغ را خوب امدي خواندم حرفها خوب و صادقانه بيان شده بود

اين موشا بي ازارند اهلي اهلي اميد وارم حقير رو هم دعا كرده باشي..... راستي صندلي داغ را خوب امدي خواندم حرفها خوب و صادقانه بيان شده بود

شب سردي است و من افسرده راه دوري است و پايي خسته تيرگي هست و چراغي مرده مي كنم تنها از جاده عبور دور ماندند ز من آدمها سايه اي از سر ديوار گذشت غمي افزود مرا بر غم ها فكر تاريكي و اين ويراني بي خبر آمد تا به دل من قصه ها ساز كند پنهاني نيست رنگي كه بگويد با من اندكي صبر سحر نزديك است

پس از چندین فراموشی و خاموشی صبور پیرم ای خنیاگر پارین و پیرارین چه وحشتناک خواهد بود آوازی که از چنگ تو برخیزد چه وحشتناک خواهد بود آن آواز که از حلقوم این صبر هزاران ساله برخیزد نمی دانم در این چنگ غبار آگین تمام سوگوارانت که در تعبید تاریخ اند دوباره باز هم آوای غمگین شان طنین شوق خواهد...