نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

چشمه ئی، پروانه ئی، وگلی كوچك از شادی سر شارش می كند و یاس معصو مانه از اندوهی گران بارش: این كه بامداد او، دیری است تا شعری نسروده است.

گفتی ز خاك بیشترند اهل عشق من از خاك بیشتر نه كه از خاك كمتریم

اب نخود برره با ليمو

پیش چشمت داشتی شیشه کبود زان جهت عالم کبودت می‌نمود

بانو واقعيت اينه كه من خيلي خجالتي هستم خواهش ميكنم بيش از اين شرمنده ام نفرمائيد به هر حال بهترينها و خوبترينها را براي شما ارزو مندم گل باشي و هميشه شاداب ما براي پرسيدن نام گلي نا شناس چه سفر ها كرده ايم چه سفر ها كرده ايم ما براي بو ييدن بوي گل نسترن چه سفر ها كرده ايم چه سفرها كرده ايم ما...

بگذار سر به سینه من تا كه بشنوی آهنگ اشتیاق دلی دردمند را شاید كه پیش ازین نپسندی به كار عشق آزار این رمیده سر در كمند را بگذار سر به سینه من تا بگویمت اندوه چیست عشق كدامست غم كجاست بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمری است در هوای تو از آشیان جداست

با شما هستم این درها را باز كنید من به دنبال فضایی می گردم لب بامی سر كوهی دل صحرایی كه در آنجا نفسی تازه كنم

امشب از آسمان دیده تو روی شعرم ستاره میبارد در سكوت سپید كاغذها پنجه هایم جرقه میكارد

سلام بانو.... اميد وارم حالتون خوب باشد .شما مثل هميشه به من لطف داريد.

از آن سوی مرز باور و تردید می آیم خسته بسته می آیم هم رنگ درخت در هجوم دی می پایم تا بهار می پایم خاموشم و انتظار سر تا پا تا سبزترین ترانه را فردا در چهچهه بوسه ی تو بسرایم

مردان نه بهشت و رنگ و بو می‌خواهند یا موی خوش و روی نکو می‌خواهند یاری دارند مثل و مانندش نیست در دنیی و آخرت هم او می‌خواهند

خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود گر تو بیداد کنی شرط مروت نبود

هر که سودای تو دارد، چه غم از سود و زیانش نگران تو چه اندیشه ز بیم دگرانش آن پی مهر تو گیرد که نگیرد پی خویشش وان سر وصل تو دارد که نباشد غم جانش هر که از یار تحمل نکند، یار مگویش وان که در عشق ملامت نکشد، مرد مخوانش چون دل از دست به در شد، مثل کره توسن نتوان باز گرفتن به همه خلق، عنانش **...

آغاز من ، تو بودی و پایان من تویی آرامش پس از شب توفان من تویی حتی عجیب نیست، که در اوج شک و شطح زیباترین بهانه ایمان تویی

درود بر آقا سيد گل ارادت از بنده ....لبت پر خنده