نتایح جستجو

تو که نمی‌دونی چیه...

چیزایی که به من می‌دن خوشمزه‌تره[IMG] وااای دهنم آب افتاد

نگرانتم عزیزم [IMG]

آره بابا کلی چیز خوشمزه گیرت میاد به به

تا کی از بود تو و نابود تو درگذر از بود و از نابود خویش

شکست و ريخت به خاک و به باد داد مرا چنانکه گويي هرگز کسي نزاد مرا مرا به خاک سپردند و آمدند و گذشت تکان نخورد درين بي کرانه آب از آب ستاره مي تابيد بنفشه مي خنديد زمين به گرد سر آفتاب مي گرديد همان طلوع و غروب و همان خزان و بهار همان هياهو...

# رسول مهربان # ديوارها براي هميشه خواهند بود # رسول مهربان # ديوارها براي هميشه خواهند بود يک ظهر خنک در دشت سبز و خرم.. چوپانان ، سر گرم کشيدن ديواري در دشت سبز هستند . ديواري به بلندا و هيبت حصار . ديواري بسيار بلند تر از ترانه هاي شبانه ي گرگان. تا براي هميشه ، گوسفندان را از دست گرگ هاي...

حالا خودتو ناراحت نکن مهران عیب نداره خودم بهت امتیاز می‌دم!!!

دلی کامد ز عشق دوست در جوش بماند تا قیامت مست و مدهوش

دلی کامد ز عشق دوست در جوش بماند تا قیامت مست و مدهوش ز بسیاری که یاد آرد ز معشوق کند یکبارگی خود را فراموش بر اومید وصال دوست هر دم قدح‌ها زهر ناکامی کند نوش برون آید ز جمع خود نمایان بیندازد ردای و فوطه از دوش اگر بی دوست یک دم زو برآید شود در ماتم آن دم سیه‌پوش...

از می عشق تو مست افتاده‌ام بر درت چون خاک پست افتاده‌ام مستیم را نیست هشیاری پدید کز نخستین روز مست افتاده‌ام در خرابات خراب عاشقی عاشق و دردی‌پرست افتاده‌ام توبه من چون بود هرگز درست کز ملامت در شکست افتاده‌ام نیستی من ز هستی من است نیستم زیرا که هست افتاده‌ام...

ماهرخ با خط و خال منی دلشدهٔ بی تن و توش توام

عاشق لعل شکربار توام فتنهٔ زلف نگونسار توام هیچ کارم نیست جز اندوه تو روز و شب پیوسته در کار توام بر من بی دل جهان مفروش از آنک کز میان جان خریدار توام تو چو خورشیدی و من چو ذره‌ام کی من مسکین سزاوار توام گفته‌ای کم گیر جان در عشق من کم گرفتم چون گرفتار توام...

ای زلف تو شبی خوش وانگه به روز حاصل خورشید را ز رشکت صد گونه سوز حاصل هر تابش مهت را مهری هزار در سر هر تیر ترکشت را صد کینه توز حاصل ماهی در درجت هر یک چو روز روشن ماهی که دید او را سی و دو روز حاصل روی تو بود روزی خطت گرفت نیمی ملکی ز خطت آمد در نیمروز حاصل ملکی که...

صورت نبندد ای صنم، بی زلف تو آرام دل دل فتنه شد بر زلف تو، ای فتنهٔ ایام دل ای جان به مولای تو، دل غرقهٔ دریای تو دیری است تا سودای تو، بگرفت هفت اندام دل تا جان به عشقت بنده شد، زین بندگی تابنده شد تا دل ز نامت زنده شد، پر شد دو عالم نام دل جانا دلم از چشم بد، نه هوش دارد...

دل را که نه دنیا و نه دین میبینم با نفس پلید همنشین میبینم چون شیری شد مویم و در هر بن موی صد شیر و پلنگ در کمین میبینم

والله تا بوده که خوش به حال دخترا بوده می‌تونی مثال نقض بیاری اون موقع من کوتاه میام

عقل کجا پی برد شیوهٔ سودای عشق باز نیابی به عقل سر معمای عشق عقل تو چون قطره‌ای است مانده ز دریا جدا چند کند قطره‌ای فهم ز دریای عشق خاطر خیاط عقل گرچه بسی بخیه زد هیچ قبایی ندوخت لایق بالای عشق گر ز خود و هر دو کون پاک تبرا کنی راست بود آن زمان از تو تولای عشق ور سر...

مثلا؟؟؟

عزیز دلم تا دختر نباشی دنیا به کامت نمی‌شه پسر بودن که .....