نتایح جستجو

گر تو را با ما تعلق نیست ما را شوق هست ور تو را بی ما صبوری هست ما را تاب نیست گفتی اندر خواب بینی بعد از این روی مرا ماه من در چشم عاشق آب هست و خواب نیست

ریزد اگر بر تو نگاهم هیچ باشد به عمق خاطره ام جای ات فریاد من به گوشت اگر ناید از یاد من نرفته سخن هایت

دانم که اشک گرم تو دیگر دروغ نیست چون مرحمی ، صدای تو با درد من یکی است

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

در میان من و تو فاصله هاست گاه می اندیشم، می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

نه سرو توان گفت و نه خورشید و نه ماه آه از تو که در وصف نمی‌آیی آه

آن دوست که دیدنش بیارید چشم بی‌دیدنش از دیده نیاساید چشم ما را ز برای دیدنش باید چشم ور دوست نبینی به چه کار آید چشم

سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

آرام دل خویش نجویم چه کنم؟ وندر طلبش به سر نپویم چه کنم؟ گویند مرو که خون خود می‌ریزی مادام که در کمند اویم چه کنم؟

نه عزيزم در واقع اگر تيكه اي هم باشه اين نويسنده اش است كه انداخته نه من

من چاکر آنم که دلی برباید یا دل به کسی دهد که جان آساید

...تا يادم نرفته سلام ...بخشيدم كل شيرازو...حالا مينويسي پاك ميكني...

بسی رنج بردم بدین سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند بناهای آباد گردد خراب ز باران و از تابش آفتاب

ای دست جفای تو چو زلف تو دراز وی بی‌سببی گرفته پای از من باز ای دست از آستین برون کرده به عهد وامروز کشیده پای در دامن باز

هستی نفس ساعت سرگردانیست در ثانیه ها دلهره ای پنهانیست تسبیح قیامت است در دست زمان هر دانه ی آن جمجمه ی انسانیست

اگر چه دور از تو شوم، یار وفادار توام جدا ز تو و همسفر، عشق شرر بار توام اگرقصد سفر دارم خدا داند که ناچارم دفتر خاطرات ما مانده برای ما به جا ثمر می‌دهد صبر و شکیبایی ما به پایان رسد قصه تنهایی ما چه رخشان شود اختر خوشبختی ما چه زیبا شود عالم رویایی ما اگرقصد سفر دارم خدا داند که ناچارم دفتر...