نتایح جستجو

منظورتون از تمثال ادیان دیگه چیه؟؟؟!!!با فروهر مشکل دارین یا با صلیب!!!!؟؟؟

فکر نکنم کسی بتونه بخونه!!!!:razz: اگه خوند چشاش اینجوری میشه...:confused::confused::eek::surprised::eek: آخه این تاپیک برا تالاراسلام و قرآنه .نه اینجا....

امروز که در دست توام مرحمتی کن ***فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

:biggrin::biggrin::biggrin::biggrin:

نمیدونم چی تفسیر کرده که آقایون خوششون اومده و تایید میکنن!!:confused::confused: البته نخونده کاملا مشخصه!!!:razz:

کربلایی مرسی.اماچرا این تاپیکو آوردی اینجا؟؟ تالار اسلام و قرآن بهتر بود.... این تفسیرا برا اینجا زیادیه و طولانی... گفتگوی آزاد بچه ها باید بحث کنن...نه اینکه این مطالبو طولانی و خسته کننده رو بخونن...

بيا تا گل برافشانيم و مي در ساغر اندازيم فلــك را سقف بشكافيم و طرحي نو در اندازيم

راستی خدارو شکر که آواتارتون رو عوض کردین..ازش خیلی میترسیدم...خدایی نکرده نمیخوام توهین کنم...اما من شهید آوینی رو دوست داریم...

مرسی از تاپیکتون... اما قرآن در مورد زن بد حکم داده و اونو خیلی دست کم گرفته...شاید هم تو جامعه بد تفسیر کردن... من کاری به تفسیرا که آدمو میپیچونن ندارم...من عاشق قرآن خوندن هستم و خودم اینجوری فکر میکنم... نمیدونم خدا چرا اینجوری حکم داده...

هیچکس حق ندارد وظایف خود را فدای تمایل دل خویش کند.اما دست کم باید این حق را به دل داد که هنگام عمل به وظایف خویش خشنود نباشد"رومن رولان"

برای آنکه دوستیمان پا برجا بماند بهتر است همواره میانمان فاصله ایی باشد . ارد بزرگ

زندان زندگی زندان زندگی تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم روزی سراغ وقت من آئی که نیستم در آستان مرگ که زندان زندگیست تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم پیداست از گلاب سرشکم که چو گل یکروز خنده کردم و عمری گریستم طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم گوهر...

زمین،بنده و رخش گاه من است *****نگین گرز و مغفر،کلاه من است کــه آزاد زادم ، نـه مـن بــنـده ام*****یــکـی بــــنـده آفـــریـــنــنــده ام

باباطاهر باباطاهر خوشا آنانکه الله یارشان بی بحمدوقل هو الله کارشان بی خوشا آنان که دایم در نمازند بهشت جاودان بازارشان بی

شهریار شهریار نالم از دست تو ای ناله که تقصیر نکردی گر چه او کرد دل از سنگ تو تقصیر نکردی شرمسار تو ام ایدیده ازین گریه ی خونین که شدی کور و تماشای رخش سیر نکردی:cry::cry::cry:

فريدون مشيري فريدون مشيري همه می پرسند چیست در زمزمه مبهم آب چیست در همهمه دلکش برگ چیست در بازی آن ابر سپید روی این آبی آرام بلند که ترا می برد اینگونه به ژرفای خیال چیست در خلوت خاموش کبوترها چیست در کوشش بی حاصل موج چیست در خنده جام که تو چندین ساعت مات و مبهوت به آن می نگری نه به...

نه از خاکم نه از بادم ، نه در بندم نه آزادم نه آن لیلا ترین مجنون ، نه آن شیرین نه فرهادم فقط مثل تو غمگینم ، فقط مثل تو دلتنگم اگر آبی تر از آبم ، اگر همزاد مهتابم بدون تو چه بی رنگم ، بدون تو چه بی تابم . . .

نیمکت کهنه باغ خاطرات دورش را در اولین بارش زمستانی از ذهن پاک کرده است خاطره شعرهایی را که هرگز نسروده بودم خاطره آوازهایی را که هرگز نخوانده بودی

اکنون گلی است زرد ولی از وفا هنوز هر سرخ گل که در چمن آید گیاهش است این برگهای زرد چمن نامه های اوست وین بادهای سرد خزان پیک راهش است شهریار...

به گرد آیه توحید گل صحیفه باغ ز سبزه چون خط زنگار شاهدان تذهیبد و شاهدند بهشتی بسوی ما نگران به لعل و گونه گلگون بهشت لاله و سیب شهریار...