ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
حق نگه دار که من میروم الله معک
●
تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک
●
در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن
کس عیار زر خالص نشناسد چو محک
●
گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم
وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نهیک
●...