مر عرب را فخر غزوست و عطا
در عرب تو همچو اندر خط خطا
چه غزا ما بی غزا خود کشته ایم
ما به تیغ فقر بی سر گشته ایم
چه عطا ما بر گدایی می تنیم
مر مگس را در هوا رگ میزنیم....
خداوندا به من بیاموز:
دوست بدارم کسانی را، که دوستم ندارند
عشق بورزم به کسانی، که عاشقم نیستند
محبت کنم به کسانی، که محبتی در حقم نکردند
بگریم با کسانی، که هرگز غمم را نخوردند
و بخندم با کسانی،
که هرگز شادیهایشان را با من قسمت نکردند.
یادمان باشد فردا حتما
ناز گل را بکشیم
حق به شب بو بدهیم
و نخندیم دگر به تَرَکهای دل هر گلدان
و به انگشت نخی خواهیم بست
تا فراموش نگردد فردا زندگی شیرین است
زندگی باید کرد