نتایح جستجو

مرا چوبکاری فرمودی نوید خان تو همواره عزیزی مثل یک جان

تو که مملو ز احساسی نوید جان تو مهمان کن مرا به چای فنجان

امشب انگـار قرص هــا هم آلـزايـمـر گرفته انـــــد ! لعنتــی هـــــا يادشــــــــان رفته "خـــــواب آورند" نـه "يـــــادآور"

وقتی درخت گیلاس عاشق شد آبرویش را به باد داد بکارتش را به اردیبهشت و شد عروس سپیدپوش باغ فردا گیلاسهایش را در آغوش تابستان غسل تعمید خواهد داد...

تو خود هستی نوید زندگانی مزن هرگز دم از نامهربانی

غم عشق اگر بگذارد خوش میگذرد اما نمیگذارد فقط میگذارد که بگذرد!:cry:

روزی تن من قبری خواهد شد از حرفهایی نگفته-نخوانده-نسروده روزی یکی از هزاران یکی مرا نبش قبر خواهد کرد یا هجونامه ای میسازد یا شعری از من به او بگویید به آن یکی از هزاران یکی تنها حرفهایم را بر باد ندهد نمیخواهم لو بروم!

سلام بر تو نوی خوش امدی پیش بیا شعر ابکی ما سبک یکن خویش

همیشه هاج و واجی مثل هاچی به دنبال عسل یا کشف قارچی

من 34 ساله هستم موهایم کمی سفید تنم کمی خسته و دلم کمی گرفته است آرزوهایم کمی زیر غبار از یاد رفته است خودم گاهی به رنگ فراموشی گاهی به رنگ خاموشی اما زنده باد همه چهارهای دهی که در چهارراه روزمرگی مرا از سر نو من شکافته از هم گسیخته را از سر نو دوباره سر...

خدایا ! این بند دل آدم کجاست؟! که گاهی با یک اسم... نگاه... و با یک لبخند... "پاره میشود" !

باختی در کار نیست برای تو قلبم را ریسک میکنم یا می برم یا میمیرم ...

بگـــذر تابسـتان! حالـم با تـو خــوب نمیشـود "پائیــــــز" حال مــرا خـوب می شـناسـد . . . پادشاه فصلها؛پائیـــز . . .

بـعـضــے وقـتـا گـوشـه سـمـت راسـت زنــבگـیـم בنـبـال [̲̲̅̅c̲̲̅̅l̲̲̅̅o̲̲̅̅s̲̲̅̅e̲̲̅̅] مـیـگـرבم !

اتی باز نکنی اینجا تو قاطی ادا تو در نیاری همچو لاتی :biggrin:

همین بس که : نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است ،با تیغِ کُند.

تپش قلب شب آدینه جریان گل میخک در فکر شیهه ی پاک حقیقیت از دور من صدای وزش ماده را می شنوم و صدای ایمان را در کوچه ی شوق و صدای باران را روی پلک تر عشق روی موسیقی نمناک بلوغ

اتی را زیر باران باید شست اتی را جور دیگر باید دید خخخ

هرگز زمان رابرایت تعیین نخواهم کرد؛ هروقت که آمدی راه رابه آمدنت باز میکنم؛ گلها را می کارم؛به دستان خودم زمین را می کنم؛ اگرباران نبارید اشک میریزم اگر کسی رایحه ات به جایی نبرد؛ تمامی مسافت ها را می دوم؛ اگرتاریک شد؛چشمانم را آتش میزنم؛دستانم را خورشید میکنم؛ اگر همه رفتند؛پاهایم...

اتی باز آمدی شعری سرودی کفن شاعران از قبر ربودی :)