نتایح جستجو

ديدند که در خلوت خود ، مي ميخوريم شلاق تشر زدند و ما ، هي خورديم داديم تعهد که به مي ، لب نزنيم ديگر پس از آن هميشه ، با ني خورديم

من مرد شدم وقتی زن از بدنش سر رفت وقتی دو بغل مهتاب از پیرهنش سر رفت

هرطور دلم می‌خواست آینده جلو می‌رفت هر شعبده‌ای دستش رو می‌شد و لو می‌رفت صد مرتبه می‌کشتند،یک‌بار نمی‌مردم حالم که به هم می‌ریخت جز حرص نمی‌خوردم

وقت اذان گذشت و خورشید خواب ماند افسوس وعده های خدا در کتاب ماند

لبش بر روی لبــــــهایم هوس ریــــــخت ز انــــــدوه دل دیــــــوانه رستم فرو خــــــواندم به گوشش قــــــصه ی عشق تــــــو را میخواهم ای جــــــانــــــانه ی من تــــــو را میخواهم ای آغوش جــــــان بــــــخش تــــــو را ، ای عاشق دیــــــــــــوانه ی من

تن بیشه پر از مهتابه امشب پلنگ کوه‌ها در خوابه امشب به هر شاخی دلی سامون گرفته دل من در تنم بی‌تابه امشب

سلامم به گرمای دستت ای دوست دلم لحظه ای با دلت رو به روست بگو عاشقی تا سلامت کنم تمام دلم را به نامت کنم !

تلنگر زد به شیشه دست باران شده رنگین کمان پیوست باران قناری در قفس از غصه می مرد کلاغی روی شاخه مست باران

یک روزکه تو،من بشوی می فهمی هرثانیه از درد هوو مردن را:surprised:

من زنده ام با یادت اما قاصدک ها باز آرام می گویند این رویای خوبی نیست

نیامد هیچ کس تا ماتمم را به روی شانه اش گیرد غمم را به گریه آمدم از جعبه بیرون گرفتم زیر تابوت خودم را:cry:

رخسار تو دلگشا و لب دلبندست گفتار خوش تو روح را پیوندست

دهان بگشاد آن مار دو سر را رهاند از بند زر آن سیم بر را پرستاران به پایش سر نهادند به زیر پاش تخت زر نهادند

تو آن بهار گم شده ای که قرار نیست فصلی از این کتاب شوی.نه! قرار نیست حس میکنم به این غزلم خنده میزنی ... اما به جان خودت خنده دار نیست

من هم شبی به شهر تو، ره جستم، ای هوس من هم لبی زجام تو تر کردم، ای گناه! زان لب، هزار ناله فروخفته در سکوت! زان شب، هزار قصه فرو مرده در نگاه!

امشب از دست دلم سخت شکایت دارم که چرا نیستی و من به تو عادت دارم غم تو شب به شب از کوی دلم میگذرد بی جهت نیست که با غصه رفاقت دارم

دلا در عاشقی ثابت قدم باش که در این ره نباشد کار بی اجر

ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت ویرانه دل ماست که با هر نگه تو صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

نه تو ميماني نه اندوه نه هيچ يك از مردم اين ابادي به حباب نگران لب يك رود قسم و به كوتاهي ان لحظه شادي كه گذشت غصه هم ميگذرد... انچناني كه فقط خاطره اي خواهد ماند:redface:

بشکست و فغان کرد که از شرح غم خویش ای زن چه بگویم که شکستی دل ما را