نتایح جستجو

درم داد و دینار و تیغ و سپر / کرا در خور آمد کلاه و کمر وزآنجا سوی پارس اندر کشید / که در پارس بد گنجها را کلید

کرمای اون موقع دیگه تا الان مردی شدن برا خودشون.ی چن تاییشون هم اپلای کردن رفتن تو سوسیسای آمریکایی احتمالا!

سلام بنده هم تاپیک "مشاعره با اشعار شاهنامه" رو ارسال کردم.تکراری هم نبود.به چه دلیل رد شد پس؟

تو او را بدین جنگ رنجه مکن / که من بین درازی نمانم سخن سخن چون به میرین و اهرن رسید / ز الباس و آن دام کو گسترید فرستاد میرین به قیصر پیام / که این اژدها نیست کاید به دام

زمان ما یکی داده بودن اصلا جواب نداشت!!

با این اشتباه داشت زمان ما،ولی نامردا چیزیو تغییر ندادن

اکثر کلاسا بصورت دو هفته یکبار برگزار میشن یکی دیگه از مشکلاتش هم اینه که اساتید اکثرا نیستن(بجز کساییکه کار میکنن تو دانشگاه) و شما دسترسی به اونا نداری و لذا مثلا برگه ای بخواب امضا کنی باید با خودت بری تهران یا بدی کسی ببره و خلاصه ی واسطه پیدا کنی

اول دلتونو بگیرین اونور نورش کورم کرد:D از لحاظ امکانات خوابگاهی و تغذیه که بسیار عالیه. از لحاظ اساتید هم نازکدست و عارف آذر از امیرکبیر، علی اکبر یوسفی و پورمهدیان از پژوهشگاه پلیمر و بک سری اساتید دیگه بازم از امیرکبیر و اینا هست. استاد خوب و بد همه جا هست و اینجا هم مستثنی نیست.همه چیز بستگی...

دگر روز گرسیوز آمد پگاه / بیاورد خلعت ز نزدیک شاه سیاوش بدان خلعت شهریار / نگه کرد و شد چون گل اندر بهار

سلام من اونچام.از چه لحاظی؟

دل شیر دارد تن ژنده پیل / نهنگان برآرد ز دریای نیل

خوبه دیگه از فردا تخصص "روح و بینی" هم اضافه میشه به تخصصا

سلام کتاب دیکشنری پلیمر تالیف انجمن پلیمر ایران رو بگیر

ادم باحالیه.سر یکی از دفاعا (دانشجوش) وقتی دید داورا هی دارن به این بدبخت گیر میدن پا شد گفت همینی که هست:D

اونی که ناک اوت میکنه توی امیرکبیر (شاید بدترینشون) نیک اذر باشه که هیچی براش مهم نیست.یکی از هم خوابگاهی های ما رو دوبار حرارت انداخت (ارشد) عین خیالشم نبود.یارو هم انصراف داد کلا رفت:D از لحاظ نمره راحت من بعضیاشونو فقط دیدم (تو واحد ماهشهر).مثلا ناصرنژاد ی امتحان از بچه ها شیمی گرفته بود...

به امید قهرمانی تیممون امسال آبییییییییییی

که گوید برو دست رستم ببند؟ / نبندد مرا دست چرخ بلند که گر چرخ گوید مرا کاین نیوش / به گرز گرانش بمالم دو گوش من از کودکی تا شدستم کهن / بدین گونه از کس نبردم سخن مرا خواری از پوزش و خواهش است / وزین نرم گفتن مرا کاهش است

ممنون زیااااد:smile:

رها کرد ازو چنگ و زنهار داد / چو خوشنود شد پند بسیار داد ببستش ببند آنگهی رزمجوی / به نزدیک هومان فرستاد اوی

ممنون:smile: