نتایح جستجو

بیا، بیا برویم به آستانه گلهای سرخ در صحرا ومهربانی را ز قطره قطره باران _ز نو بیاموزیم بیا بیا برویم ومهربانی خود را به باغ عرضه کنیم که دشت تشنه عشق است و شهر بیگانه.... بیا بیا برویم کجاست نغمه عشق ونسیم آزادی _نشانه شادی دلم گرفته ازین شیوه های شدادی بیا بیابرویم

نخستين باده کاندر جام کردند ز چشم مست ساقی وام کردند چو با خود يافتند اهل طرب را شراب بیخودی در جام کردند لب ميگون جانان جام در داد شراب عاشقانش نام کردند ز بهر صيد دلهای جهانی کمند زلف خوبان دام کردند به گيتی هر کجا درد دلی...

دل عاشق به پيغامی بسازه خمار آلوده با جامی بسازه مرا کيفيت چشم تو کافيست قناعت گر به بادامی بسازه

يکی درد و يکی درمان پسندد يکی وصل و يکی هجران پسندد من ازدرمان ودرد ووصل وهجران پسندم آنچه را جانان پسندد

تو اون شام مهتاب کنارم نشستی عجب شاخه گل‌ها به پایم شکستی قلم زد نگاهت به نقش‌آفرینی که صورتگری را نبود این‌چنینی پریزاد عشق رو مه‌آسا کشیدی خدا را به شور تماشا کشیدی تو دونسته بودی چه خوش‌باورم من شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من تا گفتم کی هستی تو گفتی یه بی‌تاب تا گفتم دلت کو تو گفتی که دریاب...

دل در طلب دنیی دون هیچ منه بر دل غم او کم و فزون هیچ منه خواهی که به بارگاه شاهی برس یاز کوی طلب پای برون هیچ منه

بیزار شد از من شکسته همه کس من مانده‌ام اکنون و همان لطف تو بس فریاد رسی ندارم، ای جان و جهان در جمله جهان بجز تو، فریادم رس

افتاد مرا با سر زلفین تو کار دیوانه شدم، به حال خویشم بگذار دل در سر زلفین تو گم کردستم جویای دل خودم، مرا با تو چه کار؟

عشق يك جوشش كور است و پيوندي از سر نابينايي، دوست داشتن پيوندي خودآگاه واز روي بصيرت روشن و زلال. عشق بيشتر از غريزه آب مي خورد و هرچه از غريزه سر زند بي ارزش است، دوست داشتن از روح طلوع مي كند و تا هرجا كه روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج ميگيرد. عشق با شناسنامه بي ارتباط نيست، و گذر فصل ها و...

زنجیر سر زلف تو تاب از چه گرفت؟ و آن چشم خمارین تو خواب از چه گرفت؟ چون هیچ کسی برگ گلی بر تو نزد سر تا قدمت بوی گلاب از چه گرفت؟

دردا! که دلم خبر ز دلدار نیافت از گلبن وصل تو بجز خار نیافت عمری به امید حلقه زد بر در او چون حلقه برون در، دگر بار نیافت

اندر ره عشق دی و کی پیدا نیست مستان شده‌اند و هیچ می پیدا نیست مردان رهش ز خویش پوشیده روند زان بر سر کوی عشق پی پیدا نیست

امشب به بر من است آن مایه ناز یا رب تو کلید صبح در چاه انداز ای روشنی صبح به مشرق برگرد ای ظلمت شب، با من بیچاره بساز امشب شب مهتابه حبیبم را می خوام حبیبم اگر خوابه طبیبم را می خوام گویید فلانی آمده آن یا جانی آمده مست است و هشیارش کنید خواب است و بیدارش کنید آمده حال تو، احوال تو سیه خال تو،...

خامه به حرف هوس خام نه جامه ی تقوا گرو جام نه *** کفر است در طریقت ما کینه داشتن آیین ماست سینه چو آیینه داشتن *** شده ست کام تو بر کامه ی عطا صورت شده ست نام تو بر نامه ی ظفر عنوان *** جناس مذیل جوی از کار ناستوده کنار کنف عقل را ز کف مگذار

با تو حکایتی دگر این دل ما به سر کند باورما نمیشود در سر ما نمی رود از گذر سینه ما یار دگر گذر کند

نغمه پرداز جمال عشق بودم _آه_ حالیا خاموشِ خاموشم یاد از خاطر فراموشم...

غزلی برای تو اصلا چرا دروغ، همین پیش پای تو گفتم که یک غزل بنویسم برای تو احساس می کنم که کمی پیرتر شدم احساس می کنم که شدم مبتلای تو برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو دل می دهم دوباره به طعم صدای تو از قول من بگو به دلت نرم تر شود بی فایده ست این همه دوری ، فدای تو! دریای من ! به ابر...

آقا گمانم من شما را دوست... حسی غریب و آشنا را دوست... نه نه! چه می گویم فقط این که آیا شما یک لحظه ما را دوست؟ منظور من این که شما با من... من با شما این قصه ها را دوست... ای وای! حرفم این نبود اما سردم شده آب و هوا را دوست... حس عجیب پیشتان بودن نه! فکر بد نه! من خدا را دوست... از دور می آید...

ناله من می تراود از در و دیوار آسمان_اما سراپا گوش و خاموش است ! همزبانی نیست تا گویم به زاری _ای دریغ_ دیگرم مستی نمی بخشد شراب، جام من خالی شدست از شعر ناب، ساز من فریادهای بی جواب!!!!

زندگی در چشم من شب های بی مهتاب را ماند، شعرمن نیلوفر پژمرده در مرداب را ماند ابر بی باران اندوهم خارخشک سینه کوهم سالها رفته ست کزهرآرزو خالیست آغوشم، نغمه پرداز جمال عشق بودم _آه_ حالیا خاموشِ خاموشم یاد از خاطر فراموشم...